خورخه مانیس، توریست دائمی
خورخه مانیز این هفته در ونکوور، در جوایز معتبر TED (تکنولوژی، سرگرمی و طراحی) همراه با مغزهای بزرگ بیل گیتس خواهد بود. مسیحای خوش بین ما جهان سفر و طراحی را به هم متصل کرده است و در مورد تجدید و تازه کردن جهان مفهومی سفر صحبت خواهد کرد. یا بهتر است بگوییم، پروژه های او به جای او صحبت خواهند کرد. انجیل او مبتنی بر گفتار نیست، بلکه بر اساس اعمال است:
فرمان اول
توریست دائمی هیچ مانعی ندارد. او فرصت هایی دارد.
خورخه مانیز به ما میگوید برای درک آن، باید «هر روز مانند یک توریست رفتار کنید». «به بازار بروید و غافلگیر شوید کشف همه چیز برای اولین بار، مانند یک کودک ". به خیابان بروید و «جور دیگری زندگی کنید». حواس خود را آنقدر هوشیار داشته باشید که پیش پا افتاده ترین چیزها به شما الهام می بخشد. به چیزها نگاه کنید، تحلیل کنید و برای هدف دیگری غیر از هدفی که داشتند استفاده کنید.»
یک مثال. فرض کنید شما یک معتاد به تنیس هستید (همانطور که خورخه مانیس است) و به دلیل کمبود اقتصادی، نمی توانید جایی برای تمرین ورزش مورد علاقه خود در مرکز لندن گران قیمت پیدا کنید. راه حل دائمی گردشگری: این پارکینگ شخصی زیرزمینی در مرکز لندن را ببینید؟ این برای ** قهرمانی تنیس عالی است. **
مسابقات تنیس در پارکینگ سوپرمارکت
«شب کاملاً خالی بود، درست در مرکز! و 24 ساعت باز است. عالی بود. من به مدیر مرکز خرید پیشنهاد کردم که از آن فضای خالی استفاده مجدد کند و یک تورنمنت تنیس برگزار کند.» مدیر فکر کرد که توریست دائمی ما دیوانه است، اما با بررسی قوانین پارکینگ ضدحمله کرد تا اینکه کلید را پیدا کرد: اگر چیزی در سوپرمارکت خریدید، یک مکان به طور قانونی برای سه ساعت در اختیار شما بود . بنابراین ما چهار نفر بودیم و هر کدام یک بطری آب خریدیم و مسابقات قهرمانی خود را راه اندازی کردیم که به لطف نوار امنیتی دوربین هایی که طبق قانون باید به شما بدهند، توانستیم (از نظر سمعی و بصری) پخش کنیم."
هیچ مانعی وجود ندارد، فرصت ها وجود دارد
فرمان دوم
توریست دائمی سوغاتی های ساخته شده در چین را نمی خرد: او خود آنها را می سازد
گردشگری یک تجربه ایجاد می کند و میلیون ها بار آن را تکرار می کند. اصالت تجربه کجاست؟ سوغاتی هایی مانند برج ایفل که در چین توسط افرادی که حتی آن را نمی شناسند تولید می شود، به گردشگرانی فروخته می شود که امیدوارند تجربه خود را از دیدن آن شی با سرعت کامل به خاطر بسپارند.
توریست دائمی که مشتاق تغییر این رابطه بود، سعی کرد از برج ایفل اجازه بگیرد. دستگاه سوغاتی خود را بردارید گردشگران سوغاتی های خود را در بالای برج درست کنند. اجازه هم نداشتند. و از آنجایی که برج "مثل یک سفارت است، مملو از امنیت و اسکنر است"، مانیز می گوید، او با تعدادی از دوستانش به طبقه بالا رفت تا یک پیک نیک فرضی داشته باشد. در میان نان ساندویچ ها، وسایلی برای مونتاژ دستگاه سوغاتی آنها وجود داشت که گردشگران می توانستند با آن سوغاتی بی نظیر و تکرار نشدنی خود را ببرند. یکی از تجربیات شما ساخته شده است.
دختران با سوغاتی برج ایفل
Camino de Santiago همان احساس را برای او ایجاد کرد: مسیری که قبلاً تحریف شده است، "مسیری که میلیون ها نفر در طول قرن ها آن را دنبال کرده اند و چنان بی رحمانه به بازار عرضه شده است که اصالت خود را از دست داده است." تا آنجا که با دستگاه سوغات خود به سفر رفت : «من یک دستگاه قالبگیری چرخشی متصل به دوچرخهام ایجاد کردم و رفتم تا جاده را انجام دهم. واقعا، این یک کارخانه سوغاتی سیار بود، با پنل های خورشیدی و باتری ها، و من سه هفته را در Camino با چادرم گذراندم. به جای خوابیدن در هاستل هایی که مملو از مردم است، در مزارع خصوصی، در جنگل های کوچک می خوابیدم...».
دستگاه سوغاتی در سانتیاگو د کامپوستلا
و همانطور که پیش می رفتم، چندین سوغاتی با تجربیات خودم در طول مسیر ایجاد کردم: چند کودک را پیدا کردم که فوتبال بازی می کنند، بنابراین من برای آنها غنائم ساختم ; من چند خانم را دیدم که زیر آفتاب نشسته بودند و سر خود را با تبلیغات روز پوشانده بودند، زیرا من درست کردم کلاه های محافظ بسیار مفیدتر ... بنابراین تا ده سوغاتی که صادقانه بیانگر تجربه شخصی من در Camino de Santiago بود.
زنان روستایی در جاده
سوغاتی های خورخه مانس
فرمان سوم
The Perpetual Tourist به مکان های خالی از سکنه سفر می کند و آنها را زنده می کند.
در دنیای جهانی شده ای که ما در آن زندگی می کنیم، جایی که بسته ها، تجربیات، سوغاتی ها در خلاء بسته بندی می شوند، شما فقط کاری را که یک راهنما (یا یک راهنمای سفر) به شما می گوید انجام دهید. از همین رو مانیز به جنوب ایتالیا رفت، به استان سالرنو، جایی که دوستی داشت . منطقه ای کوهستانی که با وجود فاصله یک ساعتی از آمالفی، پر است شهرهای کوچکی که در حال ناپدید شدن هستند با کلیساهای دیدنی که در حال فروریختن هستند، کاملاً غارت شده اند... «شما برای خرید نان می روید و در این شهرها قیمت ها هنوز به لیر است. مثل سفر در زمان است. البته آمالفی بسیار زیباست و ماهی کوچولو و اینها می خورید، اما در این شهرها شما واقعاً با تجربه ارتباط برقرار می کنید مانیز می گوید، شما در خانه مادرتان پاستا می خورید و احساس خاصی می کنید.
چگونه در مکانی مانند این عمل می کنید، اینقدر ساکت، خیلی دور از مسیر شکست خورده اما در عین حال خیلی نزدیک؟ سبک توریست دائمی را احیا کنید: «چیزی که من میخواستم اینجا انجام دهم این بود که این شهرهای متروکه و این کلیساهای غارت شده را بسازم دوباره بازدید کننده داشته باشید . بنابراین، همراه با شوراهای محلی و هنرمندان محلی، این کار را انجام می دهیم مجسمه ها و آثار هنری جدید برای این کلیساها ”.
کلیسای مونت رومانیانو
فرمان چهارم
توریست دائمی واقعیت های پنهان را آشکار می کند...
آیا می توان از یک مکان ناشناس سوغاتی داشت؟ آیا سوغاتی می تواند وجود مقصدی را که بوده مشروعیت بخشد؟ The Perpetual Tourist آن را در چین (غول آسیایی که همه چیز را کنترل می کند) در طول اقامت خود در چین تأیید کرد چونگ کینگ (24 میلیون نفر)، شهری در کنار بزرگترین سد جهان: سه دره. این منطقه تا قبل از رونق صنعتی چین، سرزمین کشاورزان و کشاورزان بود: «در این منطقه رودخانهای به ارتفاع 35 متر از سطح دریا وجود داشت که برای تولید صنعت بیشتر، با مخزنی جایگزین شد که ارتفاع آن به 175 متر میرسد. برای ساخت آن، چندین شهر زیر آب رفت و میلیون ها نفر مجبور به ترک خانه های خود شدند. مانیز می گوید.
امروز انجام دهید یک سفر دریایی مگا در امتداد این کانال غولپیکر به یکی از ارزشمندترین جاذبههای گردشگری چین در تابستان تبدیل شده است: «آنها آنچه را که در سطح میبینید به شما میگویند: معابد هزاران ساله، شهرهای باستانی... اما همه چیزهایی که بوده را به شما نمیگویند. گم شده که در زیر آب است یا وجود دارد شهرهای متروکه و آواره که دیگر رسما وجود ندارند، که دیگر نامی ندارند و خدمات زیادی دارند، اما مردمی که در آنها زندگی می کنند این کار را انجام می دهند." توریست دائمی در مواجهه با این وضعیت چه برنامه ای دارد؟ که نمایشگاه های من را می بینند با من به منطقه سفر کنید، از طریق این اشیاء و من می توانم از طریق آن نسخه ای را که من از آنچه اتفاق افتاده، از طریق دست اول به شما بگویم.»
بطری آب رودخانه یانگ تسه
فرمان پنجم
برای توریست دائمی همه چیز برای او همیشه به روشی متفاوت از همیشه کار می کند
گذر از یک کوچه تاریک در یک شهر ناشناخته به شما امنیت نمی دهد، اما اگر تصاویری از دکه های خیابانی را به تصویر بکشید که به شما کمک کردند در ساعات پایانی با خوشحالی از خیابان های دیگر شهرهای دیگر عبور کنید، اوضاع تغییر می کند. من این پروژه را زمانی شروع کردم که در لندن زندگی می کردم و دیر به خانه می آمدم. داشتم از خیابان های تاریک می گذشتم که کمی ترسناک بودند. همه چیز بسته بود، رستوران ها، مغازه ها... فقط غرفه های فست فود باز ماندند: ماهی و چیپس... که خیابان ها را مثل چراغ خیابان روشن نمی کرد، اما اجازه می داد. مردم همیشه در حال عبور، بنابراین شما احساس امنیت بیشتری می کنید.»
او در نهایت از خیلی ها عکس گرفت زیرا عملکردی که آنها برای او انجام می دادند را درک می کرد. وقتی در چین بودم، مدام از رستوران های مرغ سوخاری عکس می گرفتم. در مراکش غرفه های غذای خیابانی... و اکنون این تصاویر را در خیابان های تاریک شهرهای دیگر به نمایش می گذارم».
چراغهای خیابان در جادههای تاریک خاموش میشوند
خورخه مانیس با نام مستعار جهانگرد دائمی