روستاهای Black Perigord، مانند Sarlat، شما را به دست خواهند آورد
واقع نسبتا نزدیک به اسپانیا، منطقه از آکیتن جدید بسیار ارائه می دهد. سرمایه آن، بوردو ، که از سال 2007 توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی شناخته شده است، دارای موقعیت استراتژیک در کنار دریای لندز است که توسط تاکستان ها احاطه شده است و رودخانه گارون از میان آن می گذرد.
اما بوردو، بیش از هر چیز، یک شهر دلپذیر و چند نژادی است، جایی که بارها، رستورانها و کتابفروشیها در اطراف خیابانهای دنج به نام اصناف قدیمی که آنها را پر کرده بودند، پراکنده شدهاند. Rue des Argentiers (از زرگران)، یا خیابان du Chai des Farines (از غلات) فرقه ها مربوط به قبل از تخریب دیوارها و همراه با آن، محله محبوب است سن پیر به میدان بورس و رودخانه گارون که کشتیهای تجاری به بندرگاه آن میرسیدند باز باشد. امروز کشتی های کروز پهلو می گیرند.
سوار شدن بر یکی از کشتیهایی که در گارون حرکت میکنند، راهی عالی برای شناخت شهر، دیدن نمای بازسازیشده اسکلهها و خانههای باشکوهی است که به اصطلاح "اشرافیت متوقف کننده" . از زیر پلهای آن رد میشویم و ساختمان گرد و پر پیچ و خم را به ارتفاع 55 متر به شکل بطری مشاهده میکنیم؟ قفسه؟ ظرف غذاخوری که خانه ها شهر تمدن های شراب در محله Bassins à Flot، مرکزی که هدف آن نشان دادن بعد جهانی شراب معروف است.
در طول پیاده روی به کارگاه مزه سازی در مدرسه شراب بوردو از خیابان سنت کاترین به طول سه کیلومتر می گذری که به دلیل تلاقی آخرین مغازه ها، کافه ها، نوازندگی، غرفه ها و مردم، بسیاری از مردم، به عنوان طولانی ترین عابر پیاده اروپا و یکی از پر جنب و جوش ترین خیابان ها شناخته می شود. سرگرم کننده ترین
عبور از رودخانه گارون یک تجربه بسیار است
با ترک سنت کاترین، مراقب مدرن بودن باشید ترامواهای بوردو برق ابتکاری که هیچ صدایی ایجاد نمی کند و بی سر و صدا و با پشتکار در سراسر شهر کار می کند. از طریق آن نیز می گذرد مثلث طلایی محله ای از شخصیت های برجسته که در آن دو ساختمان نمادین شهر مانند تئاتر عالی که مارشال ریشلیو در قرن 18 ساخته بود و همسایه اش هتل بزرگ ، هر دو نئوکلاسیک و هر دو با استادی معمار ویکتور لوئیس ساخته شده اند.
از مزه شراب در شورای بین حرفه ای دو وین دو بوردو (CIVB) کمی بیشتر در مورد این دنیای شگفت انگیز که با ریشه درخت انگور شروع می شود و با نوازش کام از یک لیوان شراب به پایان می رسد، باقی می ماند. در آن سوی رودخانه، صحنه تغییر می کند. شهر سفید کلاسیک به دلیل وجود سنگ های آهکی متخلخل ساختمان هایش، به شهر تبدیل شده است محله داروین ، هیپستر، سازگار با محیط زیست، جایی که خلاقیت و آوانگارد غالب است، همانطور که در تاسیس دیده می شود مجله عمومی ، با فضاهایی اختصاص داده شده به شراب و محصولات ارگانیک.
بازدید اجباری به کلیسای جامع گوتیک سنت آندره ، که بخشی از راه های سانتیاگو دو فرانس است و به دلیل اصالت برج ناقوس 50 متری پی-برلند که از ساختمان اصلی جدا شده و توسط نوتردام دآکیتن تاج گذاری شده است، مشهور است. غروب می افتد و پس از عبور از زیر زیبا دروازه cailhaus از قرن پانزدهم به میدان بورس اوراق بهادار با آینه آبی اش که اگر در روز جذاب باشد، در شب جذاب تر است: تاریکی شب باعث می شود ساختمان های باشکوه میدان، چراغ های روشن خیابان ها، ترامواها و حتی مردم در آن منعکس شوند. آب با چنان وضوحی که تشخیص واقعیت از خیال دشوار است.
BLACK PÉRIGORD: بین جنگل ها و سنت
در منطقه نیو آکیتن، دوردون-پریگورد این بخش است که به داشتن بیشترین تعداد از خود افتخار می کند زیباترین روستاهای فرانسه و یک غذای عالی که در آن ترافل سیاه، فوی گراس، قارچ یا توت فرنگی پریگورد غالب است. Périgord Noir که در جنوب شرقی منطقه قرار دارد، به چهار رنگی تقسیم می شود که آن را مشخص می کند. نام آن از تاریکی جنگل ها و سیاهی ترافل هایش می آید، همانطور که سبزه نام خود را از چمنزارها و سفید از خاک آهکی خود گرفته است. جوانتر از همه، Purple Périgord، رنگدانه انگورهایش را ارج مینهد.
کلیسای جامع گوتیک سنت آندره
اولین ایستگاه در Périgord Noir شهر است La Roque Gageac که از دوران ماقبل تاریخ ساکن بوده و بین صخره و رودخانه دوردون قرار گرفته است، یکی از زیباترین های فرانسه به حساب می آید.نماهای سنگی مایل به زرد و سقف تخته سنگی خانه ها از روی زمین بیرون زده و مانند زائده های زمینی از تپه پایین می آید.
در طول رودخانه سواری در بارج های معمولی منطقه، می توانید جزئیات کرکره های رنگارنگ پنجره ها، گل ها و باغ هایی را که در آنها بامبو، موز، انجیر و حتی کاکتوس ها رشد می کنند، مشاهده کنید. میکرو اقلیم نیمه گرمسیری که به لطف موقعیت ممتازش شکل گرفته است. تسلط بر قلب شهر، برجسته است شب مانور عمارت سابق ژان تارد، مورخ و الهیدان معروف، نه چندان دور از خرابههای یک قلعه تروگلودیت. و در ادامه با پیمایش دوستانه بارج، دژهای قصری قلعههای Malartrie، Lacoste، Castelnaud و Marqueyssac ارائه میشوند که به خاطر باغهای شمشاد با قدمت چند صد ساله و مناظر باشکوه خود مشهور هستند.
این در جذابیت با La Roque Gageac، دهکده قرون وسطایی رقابت می کند بیناک و کازناک ، که ریشه آن به عصر برنز باز می گردد. از میان کوچه های شیب دار آن، خانه های آراسته با باغ های نفیس به قلعه بیناچ، که در بالای شهر قرار دارد، از مناظر چشمگیری از دره برخوردار است.
دیوارهایش از سیمون دو مونفورت دشمن سرسخت جنبش کاتار، فیلیپه آگوستو و خوان سین تیرا، لئونور دو آکیتانیا و ریکاردو کورازون د لئون، جنگ صد ساله و همچنین دلایل بازیگوش تر، مانند نقش او در فیلمبرداری ژان آرک. ، دختر D'Artagnan و بسیاری از صحنه های دیگر از دنیای سلولوئید.
روستای قرون وسطایی Beynac-et-Cazenac
SARLAT-LA-CANÉDA، قلب BLACK PÉRIGORD
نقطه برجسته تور آکیتن پایتخت آن است. شهری قرون وسطایی، شیک و مفرح که بسته به فصل، بوی ترافل میدهد و طعم فوی، محصولات نوازش شدهاش، همراه با شاه بلوط، گردو، قارچ یا توتفرنگی را میدهد. در نظر گرفته شده است اولین شهر اروپا از نظر تعداد ساختمان های حفاظت شده در هر متر مربع، هر گوشه از سارلات هم در روز و هم در نور ضعیفی که در شب آن را روشن می کند شایسته نگاه است.
زمانی توسط وایکینگها و انگلیسیها که ردپای خود را در پایتخت بلک پریگورد به جا گذاشتند، بازدید کردند. با ناپدید شدن حوزه اسقف نشین خود در جریان انقلاب، سارلت برای چند دهه مورد توجه قرار نگرفت تا اینکه به اصطلاح قانون مالرو 1962 به نام وزیر فرهنگ که دغدغه مرمت بناهای حفاظت شده را داشت، آن را احیا کرد و به دنیا بازگرداند.
اچ اوی یکی از شهرهایی است که بازدیدکنندگان بیشتری از آن وارد میشوند، مشتاق چشیدن طعم غذای نفیس آن و تأمل در نمای کاخها با سقفهای سنگریزه، تالار شهر، کلیسای Recoletos، و تبدیل باشکوه کلیسای سانتا ماریا به بازار سرپوشیده، کار معمار ژان نوول ، معماری پریتزکر 2008.
LASCAUX، بزرگترین موزه هنر ماقبل تاریخ
در یکی از پیادهرویهای روزانهاش در دره Vézerè، مارسل راویدات با همراهی ربات سگش، دید که چگونه در چاله ای حفاری می کند که توجه او را به خود جلب کرد. چیزی به مارسل جوان هشدار داد که این یک فروچاله نیست، و او با همراهی دوستان و پر از ظروف بازگشت.
پس از کاوش در غار، گروه چهارجانبه در پاییز 1940، یکی از مهم ترین یافته های ماقبل تاریخ را کشف کردند. گاو نر، آهو، بابونه، خرس قهوه ای، گاومیش کوهان دار امریکایی و اسب شاهد غار آن ها هستند. کرومانیون های پارینه سنگی که شیوه زندگی خود را در نقاشی های خود منعکس می کردند.
این کشف بزرگ در سال 1948 به روی عموم باز شد و در سال 1963 بسته شد زیرا لکه های کلسیتی به دلیل میکروارگانیسم ها و تنفس انسان ظاهر شد. به همین دلیل به دنیا آمد Lascaux II بازتولید باشکوه غارها، Lascaux III یک نمایشگاه سیار که در سراسر جهان می چرخد و لاسکو IV، ماکت جدید غارهای واقعی
Sarlat-La-Canéda، قلب منطقه سیاه