A Coruña: راهنمای کتاب مقدس برای از دست دادن چیزی در شهر
انریک گونزالس می گوید برای طبقه بندی یک احمق کافی است اجازه دهید پیر شود . و حق با شماست. سفر و زندگی در شهرهای مختلف خوب است، اما گاهی اوقات آرزوی جوانی ام را دارم کورونا ، شهری که تقریباً هفت سال در آن گذراندم. اکنون که تصمیم به بازگشت گرفتهام، میدانم که طبقهبندی خودم آسان است: من یک احمق مالیخولیایی شده ام.
ایندیتکس آسیب های زیادی وارد کرده است . در خاطرات من چنین مکان های باحالی با این سقف های بلند و این همه آدم زیبا وجود ندارد. مطمئناً زیبا هستند، اما همه آنها کار نمی کنند . به یک سرور رحم کن، من از زمانی آمده ام که به غذاخوری ها می گفتند " تریپروس ".
جدا کردن دانه از کاه کار دشواری است، زیرا کورونا نامشخص است. مناسب برای همه ، با اشاره خودش، جسارت و حرف هایش. آن عدم تعین بسیار معمول ما - گالیسیایی - این که، گاهی ما مردم هستیم و گاهی اشکالی از مه متحرک، چیزی است که من را برانگیخته است تا مکانهایی را جستجو کنم - و به یاد بیاورم - جایی که آدم میتواند در خانه خود احساس کند.
میدان ماریا پیتا در کورونیا
کورونا در یک اتوبوس شهری آغاز می شود ، تقریباً مانند همه فیلم هایی که در مورد داستان شهرهای ناشناخته صحبت می کنند که شبیه بازگشت به خانه است. یکی از اولین خاطرات من این بود در یک خیمه شب بازی . من با تعجب نگاه کردم که راننده پیاده شد و به یک زن مسن کمک کرد تا وارد شود "مرسدس قرمز" -سالها بعد فهمیدم که به خاطر خوب بودن به او جایزه دادند.
مهم است که خطوط شهری را در نظر بگیرید، زیرا می توانید با پول کمی از کل شهر عبور کنید و برخی از مناطق، مانند طوطی ، ورود به خودروهای سواری ممنوع است.
سوار شوید خط 1A به سمت پورتا رئال و هنگامی که در همان ورودی به میدان ماریا پیتا راه خوبی برای شروع سفر است.
میله های میدان ماریا پیتا
بخشی از مالیخولیا وجود دارد که دلالت بر نقطه گزیدگی دارد، زیرا آن احساس غمگینی و شادی مبهم به همین صورت فعال نمی شود. در مکان هایی مانند لذت های کافی شاپ _(شهردار مارکسی 1) _ وقتی در بعضی جا می نشینید حافظه فعال می شود جدول ردیفی که به پنجره ها چسبانده شده است و یک قهوه سفارش میدهی در حالی که معبد را روی چوب میکوبی و هیاهوی مردم را میبینی -و اگر با پوشه های پر از یادداشت و بدون اینکه چشم بهتری بخوابید بروید-; برو به ** Chamfer ** _(Antonio viñes 2) _ برای عبور از شب سان زوآن با همکارانتان بر اساس آبجو و ساردین و اینکه یکی از دوستانتان با یک همبرگر از جامبو H-1 _(Eusebio da Guarda 2) _ -هرچه می خواهی بگو، اما آنها بهترین های شهر هستند-; یا نمایشگاهی تهیه کنید و به آن ببرید قهوه ماکوندو _(San Andrés 106) _ و آرزو کن که روزی، یکی از نقاشی های شما روی دیوار باقی مانده است.
فیلمساز بودن فداکاری خود را می طلبد. گاهی این ثواب دارد، مثلاً شاهد رنگ آمیزی ستون های پایین گذر خیابان آلفونسو مولینا توسط هنرمندان حرفه ای گرافیتی یا ببینید بقایای دریای اژه در ساحل به گل نشسته است ، در پای برج هرکول. یا یک قهوه غول پیکر و یک تکه کیک در ** کافه تریا Vecchio ** فقط برای به نقاشی دیواری اوربانو لوگریس نگاه کنید در طول ساعات
این کافی شاپ در خیابان سلطنتی مرکزی و به دلیل رازی که نگه داشته بود خاص بود. من در شماره 74 و نقاشی دیواری یک دیوار کامل را اشغال کرد. اکنون Vecchio جایی است که نماد Kirs _(Real 55) _ قبلا بود که درهای خود را در ژوئن 2011 بست و جانبازان را یتیم کرد. به کسانی که در "آخرین پرواز" هستند . همانطور که دیگری گفت، ما همیشه امیدواریم که پلازا کلاسیک و شیک ** منهتن پلازا ** _(Plaza Pontevedra s/n) _ بسته نشود و ما را بدون عطری برای خوردن رها کند. دیوار اما به لطف محله بازیابی شد ، و بازیابی شده را می توان در مشاهده کرد ستاد بنیاد (کانتون بزرگ 8) .
نمای ساختمان های A Coruña
در A Coruña نیز وجود دارد اتاقی برای نبردهای غذایی حماسی ، و مسابقه توسط دنبال کنندگان برگزار می شود دو چورریا. La Bonilla _(Ramon y Cajal 35) _ با چروهای کلاسیک و شکلات و سکان _(Ramón y Cajal 18) _ با چروهای بسیار کوچکتر و ظریف تر. شما باید یکی از این دو را انتخاب کنید و تا زمانی که زنده هستید از تصمیم خود تا حد مرگ دفاع کنید.
اما اگر چیزی که ترجیح می دهید این است که در مکانی ناشناخته ادای احترام کنید، یکی از موارد جدید را امتحان کنید: انبار (میدان کارخانه دخانیات 1) . پنجره ها بزرگ هستند و در یک روز خاکستری هیچ چیز بهتری برای بالا بردن روحیه نیست مانند مجموعه ای از کیک و شیرینی. علاوه بر این می توانید لذت ببرید برانچ با رزرو
پیاده روی های مورینا از ساحل کشتارگاه شروع کنید و شبه جزیره را بپیچید تا به آن برسند برج هرکول به ما بگوییم که داشتن قدیمی ترین فانوس دریایی در حال کار در جهان به این دلیل است که ارزشش را داریم.
در طول مسیر دو خاطره از گشت و گذارهای مدرسه وجود دارد که به شبکیه چشم ختم شد. ویدئوی تولد را در خانه موزه _(rúa Ángel Rebollo 91) _ و ساعت ها را در اتاق چتر دریایی سپری کنید Aquaruim Finisterrae _(شهردار فرانسیسکو وازکز 34 پیاده روی تخته ای) _.
Aquaruim Finisterrae
اما اگر هوا خوب نباشد، یکی به مرکز می رود و در حالی که سنگ ها هنوز از باران می درخشند، پیاده به سمت خانه موزه پیکاسو _(پایو گومز 14) _ جایی که معلم زمانی که هنوز نوزاد بود در آنجا زندگی می کرد، ما در اطراف آن قدم می زنیم میدان لوگو مجذوب گالریهای ساختمانها شویم و برای کشف آن به بازار خواهیم رفت ابرها اینجا چه بویی می دهند.
اما اگر شما از جمله کسانی هستید که نمی خواهند مغازه ها مانع از دیدن جنگل شما شوند، بازار سن آگوستین بیشتر سنتی است و علاوه بر بازار، یک نمایشگاه صنایع دستی با طراحان محلی دو بار در ماه برگزار می شود. در پای او است میدان طنز، اکنون حلیم در گذشته این مکان عبادت و محل ملاقات صدها دانش آموز بود که در آن می توانستند بهترین کالیموچو را در جهان شناخته شده بچشند - در توییتی ژله می گذارند - و شوت های کازا رامون.
منطقه تغییر کرده است، مانند راهپیمایان ناشناس، اما روش های قدیمی اینطور نیست . از خیابان های بارارا و گالارا ، مستقیم تا زمانی که به اولموس برسید و از استرلا بگذرید، آن مسیر مسیر رستگاری تریپرو خوب است.
در Barrera هر قدم یک نوار است، نام بردن همه آنها ما را به ابدیت می برد، اما اگر می خواهید شانس خود را امتحان کنید، به آن بروید تارابلو _(موانع 15) _ و کاکل ها را امتحان کنید. حق بگیر خیابان گالری و به اولین تقاطع با خیابان توریرو بروید. ** La Bombilla یک کتاب تاریخی است **: تاپاهای بزرگ و ارزان، شیشه های کولاکائو تبدیل به جا دستمال سفره و فضای بسیار کم. دانش آموزانی که نمونه کارها را تا ابد سرد بودند مدیون او هستند. اگر نتوانستید سوراخی پیدا کنید، بعداً در آن تلاش کنید ویتیک _(Galera 13) _، وارث قبلی هستند و می توانید تاپاس آنها را امتحان کنید.
کتاب مقدس گوشه های کورونا
نسلی که هنوز میداند چگونه قلم را با نوار کاست مرتبط کند، و آنهایی که مدت کوتاهی پس از آن آمدند، هنوز آن چند گوشه را به یاد میآورند. خیابان نارون گم شده بودند عاج و نول و بوی غیر قابل انکار ماهی مرکب سرخ شده.
امروزه تعداد زیادی بار و مغازه این خیابان را ساخته است باکانی برای حواس . به عنوان مثال، به کافه پیروزی _(اولموس 23) _ و بهشت پینچوهایش، شرابی در سفره خانه میل کنید. فروشگاه مفهومی انبار _(Olmos 7) _ و یک کیسه با تکه های اسباب بازی بخرید و وارد شوید داروخانه ویلار _(Olmos 5) _ و یک بطری کرم موبر بخواهید و در حالی که به سال ها -و زندگی- نگاه می کنید که آن مکان مجبور به دیدن آن ها شده است، بپردازید.
خیابان استرلا نقاط مثبت و منفی خود را داشت . زمانی که محل فقط توپ های کاه و حوصله داشت، آنها را برای دانشجویان کرایه می کردند تا مهمانی های خود را در آنجا جشن بگیرند -اولین شب سال نو من در شهر اینگونه بود-. اما الان هیچ سانتی متر مربعی نیست که شراب و تاپا نداشته باشد. آن چیزی که بدون تغییر و صدمه نخورده باقی می ماند همان است میخانه Cunqueiro _(ستاره 22) _. یک تاپا ترش یا اختاپوس و یک شراب سفید و مالیخولیا به سرعت می گذرد.
در این تراس در Calle Olmos یک لیوان شراب بخواهید
یک لحظه شیرین و سرد
حالا به دنبال دسر خواهید بود. مثلا یک بستنی . اگر هوا آفتابی است -روز مورد علاقه سال برای هر گالیسیایی- باید در صف بله یا بله قرار بگیرید بستنی فروشی کولون _(خیابان مارینا ۲۶) _. یا شاید یک کوکتل شیرین، یا یک قهوه از دورانی دیگر، انگار لابی ساختمان کرایسلر یک کافی شاپ مخفی داشت . این است رویال 63 (رویال 63). بله، جای دیگری که گذشته داشت. در سال 1750 به عنوان یک سالن اجتماعات افتتاح شد ، سپس یک داروخانه در سال 1888 و اکنون یک کافه انگلیسی.
مالیخولیا راه رفتن آموزش دیده است. را باغ های مندز نونیز ما از میان آنها گذشتیم، نوجوانان متاخر بی ریش که در راه بودیم کیوسک آلفونسو _(Avenida Xardíns de Méndez Núñez 3) _ زمانی که نمایشگاه های هفته کتاب کمیک در ماه اوت برگزار می شد.
قرار بود بگذرد مجسمه امیلیا پاردو بازان -یکی بزرگ- برای دیدن پلکانی که مشرف به ساختمان مدرنیستی است و موهای مرغ را بپوشید. سپس به قدم زدن در نمایشگاه غرفه داران ادامه دادید و قبل از اینکه متوجه شوید قبلاً در نمایشگاه بودید تئاتر کولون و در فاصله ای دورتر می توانستی بندر را ببینی. بنابراین شما به سمت چپ پیچیدید، در ارتفاع تئاتر روزالیا -آنجا لوئیس توسار را دیدم که برای انتقام در نسخه ای از آن فریاد می زد هملت از Lino Braxe- و به سمت راست بروید خیابان ریگو د آگوا در جهت ماریا پیتا تا ** تنه خاطرات ** _(Rego de Auga 17) _ را پیدا کنید و خرید کمیک را با کتاب های دست دوم و اقلام تجاری پرتاب شده تکمیل کنید.
از همه چیزهایی که حتی چهره عکاس در آن حفظ شده است بالکن آرتوس، شرکت عکاسی که ناپدید شد و حلقههایی را عرضه کرد که میخواستیم در حالی که اینستاگرام وجود نداشت شروع به فشار دادن دکمهها کنیم.
غذاهای امضا شده با محصولات بازار
**شام را در کوروآ میل کنید (و بعد از آن به نوشیدنی بروید) **
حالا بدن می تواند چیز دیگری از شما بخواهد . و نزدیک به وقت شام، یک ایده خوب این است که چند قدم به عقب برگردید و در همان خیابان، در کنار تئاتر روزالیا، امتحان کنید. دهان سیاه _(Rego de Auga 33) _ اگر جرات دارید با الف غذاهای امضا شده با محصولات بازار (اجازه دهید خود را به توصیه روز برده شود، اما اگر ماهی است خیلی بهتر است).
توصیه اجباری دیگر در ابتدای Calle Real است. در مورد رستوران است به موندینا _(Real 77) _ و آنها متخصص غذاهای ماهی هستند - مثل خورش - و لیست شراب درجه یک است.
وقتی صحبت از شرابها و غذاهایی میشود که با گذشت زمان و با دوستان از آنها لذت میبرند، ** میخانه O'Secreto ** _(Alameda 18) _ است، و با عرض پوزش برای اضافی، یکی دیگر از رازهای کورونیزها . مخفی، با شخصیت - اگرچه در سال 2016 دکوراسیون را اصلاح کرد - لیست شراب تماشایی دارد. اگر در آن منطقه ماندید بازار سن آگوستین و شما در حال پرسه زدن در خیابان فرانجا یا باررا هستید و آبجو می نوشید، فقط یک قدم دورتر گوشه دیگری از فکر دارید به نام ولنتاین _(rúa San Agustín 30) _. این یکی از موارد اخیر است که ارزشش را دارد و در صورت همراهی بیشتر.
افتتاحیه اخیر در A Coruña که ارزشمند است
اگر این شما را متقاعد نکرد، از خیابان عابر پیاده کنار بازار، Calle Plaza، که از پلههای خودکار بالا میرود، بالا بروید و روی ** Miga قدم بگذارید.** به قایقرانان توجه کنید که شما باید از قبل به خوبی رزرو کنید . حدس میزنم حالا دلیلش را میفهمید.
شب برای مالیخولیا همان است که لوبیا برای فابادا . نیازی نیست خانه را از پنجره بیرون بیندازید یا عجله کنید یا موسیقی را با صدای بلند بکوبید. از Plaza de España سه مسیر وجود دارد. یکی که به جنوب شرقی می رود از خاطرات بسیاری تشکیل شده است: شروع از یک کنسرت در اتاق قدیمی Garufa در خیابان سانفرانسیسکو ، به Plaza de Azcárraga که همیشه پر بود، بروید و سپس به میدان بروید پادشاه ناپدید شده Capiriñas ، و یا به حیاط _(Zapatería 3) _ تخمه آفتابگردان را با نوشیدنی یا کوزه ملادا _(Veeduría 5) _ که تنه ای پر از بادام زمینی و خاک اره روی زمین داشت و زنی که آن را حمل می کرد همیشه لبخند می زد.
اگر به شمال بروید کنسرت در اتاق مردی گراس _(Travesía Torre 8) _ و سپس به سمت شرق راه افتادید تا اینکه خیابان Orillamar را پیدا کردید و از آن پایین رفتید تا به آن بروید. صدای زنگ _(اوریلامار 13) _ مشروب قهوه را امتحان کنید - معجونی که برای تسخیر جهان ساخته شده است - و ای پاتاچیم _(Orillamar 16) _ برای گرفتن ماقبل آخری، برای اینکه در نهایت یک Canibal de Milanesa را در تعداد زیادی در بار روجلیو (سن روک 1).
سوپ خرچنگ
مسیر غربی هم دلتنگی خود را دارد. راه رفتن است خیابان نانوایی ها و مستقیم ادامه دهید اورزان. یکی از آن گوشههای خاص با دیوارهای باریک و سقفهای کم ارتفاع است آبجوسازی روچستر ، که قبلاً در Calle Franja 53 بود - اکنون است قدیمی، با همان عشق به آبجو وارداتی خوب تهیه شده - و اکنون اینجاست میخانه دوبلین _(Panaderas 50) _، جایی که در نور زرد لامپ ها با آبجوی ایرلندی درباره کارهای روزمره خود صحبت کردیم.
درست در مقابل است خانه دمپایی (پانادراس 57)، فروشگاه کفشی که همیشه با تابلوهای کوچکش با عبارات مهیج دست ساز روزتان را شاد می کرد. دنبال کردن آن خیابان در شب بازگشت به دهه نود است. در یکی از کوچه هایی که به سمت Calle San Andrés پایین می آیند جایی بود به نام لا بولسا که قیمت با توجه به قیمت آن متفاوت بود. از میان کسانی که به جنگ ادامه می دهند، توقف واجب در این است پنکیک _(Orzán 31) _ و در یکی از آن کوچه هاست، Rúa Ciega، مناسب برای دوستداران جاز و فضاهای صمیمی.
یا می توانید شب را با خوردن مقداری تاپاس در دوست داشتنی به پایان برسانید تکیه مایت (_Pórtico de San Andrés 11) _ و یک کوکتل در آن میل کنید بائوباب (Orzán 93)، که قبلاً در میدان خوزه سلیر بود - اکنون La Urbana وجود دارد، هم برای نوشیدن و هم برای خوردن بسیار توصیه می شود - و اکنون جایی است که فرد ناپدید شده بود هشت چراغ.
یا می توانید در خیابان ها پرسه بزنید و آنها را متعلق به خودتان کنید. هیچ چیز بهتر از این نیست که شاهد داستان خود در شهری باشید که هیچ کس در آن غریبه نیست.
Rua Franca در A Coruña