Cala Mitjana و Mitjaneta، احاطه شده توسط جنگل های کاج خود
اینکه اینجا بود و ما متوجه نشدیم؟ مینورکا اعلام کرد ذخیرهگاه بیوسفر در ۸ اکتبر ۱۹۹۳ توسط یونسکو، از بهشت های واقعی در خط ساحلی خود محافظت می کند. اما شاید صحبت از بهشت و یک جزیره مدیترانه ای تکراری باشد؟ بیایید تحلیل کنیم ... منورکا چه چیزی دارد که جزایر دیگر ندارند؟
سواحل ویرجین که همه آنها را ترک نمی کنیم. جایی که برای حمام کردن، گذراندن روز، خوردن چند تکه هندوانه، خربزه یا نارگیل در ساحل توسط دستفروشان خیابانی، به خواب رفته و حتی تا غروب خورشید صبر کنید، آن احساس آرامش در ساحلی که کم کم متروک می شود و آن نور مدیترانه ای را در دریایی بازتاب می کند که بسیار مال ماست و ما به آن علاقه زیادی داریم. هیچ احساس بهتری وجود ندارد، ما را باور کنید.
اما خیلی بیشتر است : Cala Pilar، Binagaus یا Cala Escorxada، Morell، Es Grau o Tortuga، Calas Coves، Binigaus، Escorxada، Trebalúger یا Algalarens در میان دیگران.
در هر یک از آنها میتوانیم احساس کنیم که قهرمان آخرین فیلم فرناندو کولومو، Isla Bonita، و "به منورکا سفر کنید و به دنبال چیزهایی باشید که در مادرید گم شده است." . گوشه ها و یاروهایی وجود دارند که پوشش به آنها نمی رسد، اما اشعه خورشید به آن می رسد. اما چه کسی گفته است که ما به وای فای در بهشت نیاز داریم؟ ** ما نمی توانیم بدون تو زندگی کنیم، منورکا. **
غروب آفتاب مشرف به Pont d'en Gil