در همین ثانیه آنها در حال وقوع هستند هزاران چیز در جهان : در هیمالیا پیرمردی از روستایی دورافتاده زندگی می کند که بیمارستانش آن سوی ابرهاست. در جزایر تووالو، آبهای اقیانوس آرام خانه جدیدی را در بر می گیرد و در بمبئی، فرزند یک محله فقیر نشین ببینید یک هواپیما از آسمان عبور می کند و به مکان بهتری می رود.
در یونان باستان، کلمه بشردوستی ، از "filo" (عشق) و "ánthropos" (انسان)، تعریف شده است "عشق به انسان" به عنوان هدف اصلی فرهنگ و تمدن. اگر کمی عمیقتر بگردیم، آکادمی افلاطون بشردوستی را اینگونه تعریف کرده است "حالتی از عادات خوب ناشی از عشق به انسانیت."
راه های جدید سفر برای ماندن آمده است.
هزاران سال بعد، چتر 3 P (مردم، سیاره و سود) این شامل بسیاری از ابتکارات به عنوان راه های جدید برای ارتباط مردم از طریق سفر است. فراتر از اکوتوریسم، ما شاخه عمیق تری پیدا می کنیم که به آن معروف است گردشگری بشردوستانه ، گرایشی که پیشنهاد می کند در حین سفر به سایر مردم جهان که به آن نیاز دارند کمک کنیم.
به جای ماهی دادن به ماهی بیاموزید
بله، اما این چیز گردشگری بشردوستانه همان سفرهای داوطلبانه یک عمر است، درست است؟ ممکن است برخی از شما بپرسید نه کاملا. بر خلاف برنامه های داوطلبانه، گردشگری بشردوستانه به دنبال این نیست که با کمک های مالی سوراخ ها را ببندد ، اما برای معرفی شیوه های جدید مسئول در مقاصد مختلف از طریق جوامع محلی خود. یا همان چیست: قبل از دادن ماهی به کسانی که به آن نیاز دارند، همیشه بهتر است ماهیگیری را به آنها آموزش دهید.
گردشگری بشردوستانه به شکلی که امروز می شناسیم توسط این سازمان بازتعریف شد دکتر وانگاری ماتای ، بنیانگذار جنبش کمربند سبز و برنده جایزه نوبل 2004 و همچنین سازمان CREST (مرکز گردشگری مسئولانه) از طریق کتاب کتابچه راهنمای بشردوستی برای مسافران . رهنمودهای ویژه ای در صفحات این کتاب پیرامون یک اصل جهانی ارائه شده است: «به جای لیمو، دست بدهید و تقویت کنید».
سفر در حین کمک به نیازمندان: این گردشگری بشردوستانه است.
این نوع از گردشگری تاثیر عمدتا بر اساس انتخاب مقصدی که شرایط سختی را پشت سر می گذارد . مسافران اقامتگاه و تجربیات محلی را استخدام می کنند تا اقتصاد محلی دوباره فعال شود و بتوانند با شهرها در تماس باشند. مردم و جوامعی که در آن لازم است استراتژی هایی اجرا شود که زندگی را برای آنها آسان تر کند. در موارد دیگر، خود مسافر نیز همراه با سایر متخصصان در مأموریت هایی برای اهداف علمی یا اجتماعی شرکت می کند.
آژانس های ایالات متحده دوست دارند ساعت زمین ارتباط مسافران با دانشمندان سراسر جهان برای انجام تحقیقات زیست محیطی، از حفاظت از دلفین های صورتی آمازون تا تجزیه و تحلیل اثرات تغییرات آب و هوا از بالای کوه های مکنزی. سازمان های دیگر مانند زیستگاه برای بشریت آنها پروژه هایی برای ساخت خانه در تقریبا 30 کشور از طریق برنامه دهکده جهانی دارند.
دلفین ها در خطر انقراض هستند.
بنابراین "سفرهای قلبی" یا "سفرهای نوع دوستانه" بر اساس تعامل است که در مکان های دور افتاده از مدارهای بزرگ توریستی. برخی از مسافران تصمیم می گیرند به منشاء مشکلی که یک جامعه با آن دست و پنجه نرم می کند بروند، در حالی که برخی دیگر از همان لحظه اول سفر را با دل شروع می کنند: از انتخاب خطوط هوایی که از تعهد کربن خنثی حمایت می کنند تا انتخاب مقاصدی که برای توسعه خود به گردشگری نیاز دارند.
به دور از این باور که گردشگری بشردوستانه مختص مسافرانی است که قدرت خرید بالایی دارند، در حال حاضر هزاران نفر وجود دارند. مایل به کمک از راه های مختلف است. و احتمالاً هیچ زمانی به اندازه زمان حال وجود ندارد، زمانی که یک بیماری همه گیر به نظر می رسید مرزهای جدیدی را ایجاد می کند، تا با بشریت ادغام شود و شروعی جدید ایجاد کند.
شما مجبور نیستید به جزایر گالاپاگوس سفر کنید یا جف بزوس یا بیل گیتس باشید. شما همچنین می توانید دانه شن خود را در یک شهر گمشده در استان لئون به اشتراک بگذارید.
تماس با فرهنگ محلی برای مسافر ضروری است.
بشردوستی از اینجا شروع می شود
در بندر ماهون در مایورکا، گردشگران با دیدن یک کشتی نروژی متعلق به سال 1910 که در آب های مدیترانه مشغول به کار است، همیشه شگفت زده می شوند. مقر آن است آلنیتاک ، گروهی از زیست شناسان، بوم شناسان و داوطلبانی که در کنار 4000 عضوی که در دریای مدیترانه حرکت می کنند. در سفر خود شرکت کنید و هر ستاسی که می بینید را در یک دفتر یادداشت کنید.
نمونه دیگری در شرکت های مختلف یافت می شود که همزمان با ارتقاء حفاظت و حفاظت از فضاهای بازدید شده، مسیرهایی را برای مشاهده جانوران در اسپانیا سازماندهی می کنند. در میان آنها ما شرکت را پیدا می کنیم LLOBU و فعالیت های آن بر روی مشاهده گرگ ایبری در سیرا د کولبرا در زامورا متمرکز بود.
راه های جدید برای آشنایی با اسپانیا همزمان با ما با ابتکارات در دسترس با حفاظت از آن مکان های فراموش شده همکاری می کنیم برای همه و در سراسر روستاهای اسپانیا گسترش یافته است.
دره آتکساندو
او به Traveler.es میگوید: «اگرچه در اسپانیا، جهانگردی خیرخواهانه چندان گسترده نیست، اما هدف این است که یک سفر انحصاری انجام دهیم، اما دارای یک مؤلفه بشردوستانه است، یعنی کمک یا همکاری در یک ابتکار زیست محیطی، اجتماعی یا فرهنگی». خاویر ریکو نویسنده کتاب راهنمای روستاهای اسپانیا: پیشنهادات ماه به ماه منتشر شده توسط GeoPlanet.
فنآوریهای جدید اغلب به ما میگویند که چگونه باید سفر کنیم و از پیشرفتهای دیگر به قلمرو عبور میکنیم. من فکر می کنم که شما خودتان یک سفر اختصاصی و می توانید مقدار را به قلمرو برگردانید . و اینکه برای بازدید از یک کلیسا یا دیدن سیاهگوش در آندوجار بدمان نمیآید.»
هنوز از «مستا»، پرتره ای عمیق از اسپانیای خالی.
خاویر یک قدم جلوتر می رود: «فکر می کنم در اسپانیا، بشردوستی کنونی باید بر بهبود مناطق روستایی اسپانیا متمرکز شود. به جای اسپانیای خالی، باید از اسپانیای بی سرپرست صحبت کنیم . با مشکلات و کاستی هایی از نظر ارتباط و پوشش دیجیتال و بهداشت و آموزش».
«وقتی به عنوان روزنامهنگار سفر میکنم، افراد زیادی را از یک شهر خاص میبینم که از من میخواهند آنها را در مقالاتم بیاورم نیاز به مدرسه بنابراین من پیشنهاد میکنم که از طریق این گردشگری ارزش بیشتری در شهرها بگذاریم، زیرا این گردشگری است که به شهرها خدمت میکند.»
راه های زیادی برای کمک به مکان های دیگر و مردم آنها از طریق نیکوکاری وجود دارد. برخی از مسافران میلیاردر ترجیح می دهند برای سرمایه گذاری در سیستم های آبیاری جدید در روستاهای جنوب به میانمار سفر کنند. برخی دیگر هنر را در یک مستعمره گمشده در آفریقای جنوبی ترویج می کنند و برخی آگاهی از واکسن را در وانواتو ترویج می کنند.
سیاهگوش ایبری.
اما ما همچنین میتوانیم در شهرهایی گم شویم که گردشگری آن «عشق به انسان» را که افلاطون منتقل کرده است، تداعی میکند. زیرا همانطور که ریکو به درستی تأیید می کند، "مکان های زیادی در اسپانیا وجود دارد که افرادی هستند که شما اولین کسی هستید که برای آنها راهنمایی می خواهید." و درخواست احتمالاً بزرگترین کمکی است که می توان به یک منطقه ارائه کرد.