نوریا در بیرون از تاکستان های هتل نورما با «نمای کامل» هرمس
«تاریخ، خرابهها و مدیترانه»، در سه کلمه اینگونه است سیسیل. نوریا وال (@frecklesnur) و کوکا بارترینا (@cokebartrina) آنها از هفتهای که در تور «زیباترین چکمه جهان» گذراندهاند به ما میگویند.
روز 1
نه یک دقیقه. ما بیش از شصت ثانیه نیاز نداریم که چمدان هایمان را در هتل بگذاریم و برای بلعیدن بیرون برویم پالرمو . برای شانه زدن از بالا به پایین کورسو ویتوریو امانوئله ، که از شهر قدیمی خود می گذرد. برای زیگزاگ در خیابان های کوچک پر هرج و مرج آن، نمونه ای معتبر از ساختمان ها با سبک های مختلف معماری و وضعیت های حفاظت شده، و بازارهای پر سر و صدا که میراث عربی زیادی دارند.
برای به اشتراک گذاشتن ریتم با برخی از مردم محلی که بیرون مغازه هایشان ورق بازی می کنند. به آن می رسیم میدان سن دومنیکو ، در محله Vucciri الف، با کلیسای زیبای سان دومنیکو، و زمانی با یک کرم مسلح بستنی پسته ای – آن طعمی که ایتالیاییها و سیسیلیها بیشتر آن را میپسندند– و استراسیاتلا که از بستنی فروشی Lucchese خریدیم، به سمت آن ادامه دادیم جیاردینو گاریبالدی. آنها باغهای هندسیای هستند که مردم پالرمو آخرین رمانی را که در سپیده دم بیدارشان میکند، از کیفشان بیرون میآورند تا با چشمانشان به چوبهای چاپی، روی یکی از نیمکتهایش بخوانند و شاخههای قرنها را در آغوش بگیرند. -درختان پیر
پالرمو، پر سر و صدا، معتبر، کامل
وقتی شب می آید، پالرمو در حال از دست دادن نور است، اما هرگز ریتم ندارد . برخی از گوشه و کنار شهر، مانند پیازا کاراکیولو حتی متحول می شوند. در طول روز وجود دارد بازار سنتی که بعد از ظهرها به یک غرفه غذاخوری خیابانی و شلوغ تبدیل می شود. و نه هر کدام، بلکه شیک ترین در شهر.
مانند ریختهگری فلسها و بالهها، آنها به شما اجازه میدهند ماهیای را که بیشتر میخواهید انتخاب کنید، زیرا آنها را در لحظه آماده میکنند تا آن را درست در آنجا بخورند. دسیبل از میانگین. اما پالرمو پایتخت سیسیل است . و هیچ کس نگفت که این جزیره دقیقاً ساکت است.
نماهای منحط پالرمو
روز 2
پالرمو را در جهت تونارا دی اسکوپلو، یاروی که سالها پیش (نه چندان زیاد) تن ماهی با ماهی تن صید می شد تکنیک تله . در حال حاضر یکی از شلوغ ترین سواحل در است سیسیل (مخصوصاً در فصل پرآب)، یک ملک خصوصی که در آن، مانند بسیاری از نقاط ایتالیا، برای آب خوردن هزینه ورودی می پردازید.
از آنجا به اریس تنها 35 کیلومتر وجود دارد. بسیاری از منحنی های بسیار تنگی که در حال از بین رفتن هستند، حالا بله، اکنون نه، مناظر شگفت انگیز تا زمانی که به این شهر قرون وسطایی برسید، به معنای واقعی کلمه از شهر آویزان شده است. کوه اریکس، که از آن همه خلیج تراپانی.
در داخل قلعه اریس اکنون همه چیز وجود دارد: رستوران ها، مغازه ها فرسوده کردن (قالیچه از تکه های پارچه) و شیرینی فروشی ها (مثل افسانه ای ماریا گراماتیکو ، که کانولی تمام سیسیل را به لب هایشان بکوبند، علاوه بر بیش از شصت کلیسا (از جمله دوومو) و یک قلعه نورمن، کاستلو دی ونره.
نوریا وال در روستای قرون وسطایی اریس.
برج مراقبت آن چشم ماهی است که از آنجا می توانید کل چشم انداز منطقه را ببینید: نمکدان تراپانی، شهر سن ویتو لو کاپو و جزایر ایگیتس. آن شب ما در آن خوابیدیم هتل باگلیو سوریا تراپانی ، محصور در آرامش به شکل تاکستان های دیدنی. بهترین مکان برای گذراندن روز با یک جفت معصوم است: شامی و غروب از کوه. یک پیش درآمد عالی برای یک شام به سبک کلاسیک، با ماهی تازه و شراب خانگی، که مانند یک دستکش فلورانسی مناسب مکان است.
ساحل اسکالا دی تورچی
روز 3
زود بیدار شدیم که بریم اسکالا دی تورچی نام عجیبی که مانند عنوان یک داستان کودکانه، از دزدان دریایی و دزدان دریایی ترک و عرب می گوید که در روزهای طوفانی برای پناه گرفتن به اینجا آمده اند و در مورد پله های بی نهایت منتهی به ساحل.
اما هنوز حدود پانزده دقیقه دیگر باقی مانده است. محل عکس : آن سازندهای سنگهای سفید قیمتی مانند کوهی عظیم از طلق که زمانی راز مردم محلی بود. در 15 کیلومتری آنها تصویر دیگری از سیسیل است. کتابچه ای که هرگز راز نبود، کتابچه راهنمای تاریخ هنر. که از معابد آگریجنتو ، بهترین معابد یونانی حفظ شده در جهان و به ویژه معابد یونانی کنکورد (قرن پنجم قبل از میلاد) که هر طور که گفته شود نمی تواند پیمان خود را با شیطان انکار کند.
از آنجا ادامه می دهیم کیارامونته گولفی ، دیگر روستای "آویزان". و توسط دیوارها در کمتر از 20 کیلومتری راگوزا محافظت می شود. کیارامونته به خاطر طعم و مزه اش معروف است در سرزمینی که وزن سفره آن از دین (و این حسرت است) و مهمتر از همه به خاطر روغن زیتون و بادام و گوشت خوک آن است.
نوریا وال در مزرعه ای از عدل های کاه طلایی در نزدیکی راگوزا.
روز 4
از خواب بیدار شدیم هتل نورما ، در مزرعه ای در حومه کیارامونته گولفی، که فقط با چند اتاق و خوشنویسی خودش تجمل معاصر را بازنویسی کنید . دراز کشیدن وجود دارد توسط u دنبال می شود n صبحانه تهیه شده توسط آندرینا صاحبش: یک بروشتا با یک گوجه فرنگی قرمز روشن، سیر، نمک، فلفل و مقداری روغن زیتون سبز که با گیاهان کاشته شده در جلوی آشپزخانه مزه دار شده است.
سپس به سمت راگوسا از طریق SP10 ، زیباترین مسیری که به این نماد باروک سیسیلی می رسد. ساخته شده روی کوه، از دور، راگوزا مجموعه ای از خانه های صورتی و زرد است ، گنبدهای آبی و سقف های نارنجی در میان سبزه درختان.
در پلان به دو قسمت تقسیم می شود که توسط یک دره از هم جدا می شود: مرتفع، راگوزا سوپریور، و قدیمی، راگوسا ابلا. در دومی، ما بین کاخهای سنگی خاکستری و نماهای باروک، خیابانهای شیبدار که دلچی را برای دسر توجیه میکنند، پیازاهای سرکش، کیساها و ژیاردینوها و کل خانوادههای ایتالیایی که در اواخر بعد از ظهر قدم میزنند، راه میرویم.
مانند هر یک از آنها، ما در فضای باز غذا می خوریم ماهی کوبیده پسته (دوباره) با نت های آکاردئون خیابانی در پس زمینه. زمزمه می کنیم و حرف می زنیم. چرا؟ آیا دلایل کافی وجود ندارد؟
روز 5
ما هرگز نمی خواستیم این کار را انجام دهیم، اما آن را ترک کردیم هتل نورما با تنها دلداری که مسیرمان را در اطراف جزیره ادامه می دهیم. جزیره ای که به نظر می رسد هرگز به پایان نمی رسد و هر روز موفق می شود غافلگیر کننده باشد.
حالا ما آن را در جهت مرضمی، یک مکان تعطیلات ساده بدون هیچ چیز خاصی... که کاملاً همه چیز را برای خاص بودن دارد. در طول مسیر در چند تاکستان در مقابل مزرعه عظیمی از عدل های کاه طلایی توقف می کنیم. شراب و گندم، باد و بازی، خورشید و سیسیل: اینجا بوی پاییز و مدیترانه خالص می دهد.
مرزامی یک بندر ماهیگیری است که توسط Ionian حمام می شود با قایق های رنگارنگ و یک مرکز عابر پیاده تاریخی. ما عکس های بی پایانی از آن دیده بودیم پیازا رجینا مارگریتا و، البته، در مورد چرخاندن مقداری اسپاگتی تا بی نهایت در آن خیال پردازی کرد تراس La Cialoma ، در آن پلکان عظیم مشرف به دریا. نشستن پشت میزها و صندلی های آبی آسمانی خود، احاطه شده توسط خانه های ماهیگیران و یک کلیسای ویران... همه چیز همان طور بود که ما تصور می کردیم. اما حالا واقعی بود
بعد از یک نوشیدنی اسپرسو، یکی از اسپرسوهایی که بعد از اتمام هنوز کف فنجان باقی می ماند، به سمت تائورمینا ادامه می دهیم. بله، تائورمینا، توریستی ترین مقصد جزیره، ثروتمندان امروزی، که از الیزابت تیلور و ریچارد برتون در دهه 1950 و در آن یونانی ها، خیلی زودتر، بهترین تئاتر حفظ شده و البته مکانی را با بهترین مناظر اتنا، آتشفشان آتشفشان ها (حداقل در اروپا) ساختند.
از جلو به آن نگاه می کنیم، در بالاترین قسمت تائورمینا جایی است که مقصد بعدی ما بود: هتل ویلا دوکال ، یک پناهگاه پنهانی که رسیدن از طریق جاده می تواند به خودی خود یک ماجراجویی باشد. مگر اینکه آدم سیسیلی باشد و هنر ذاتی داشته باشد که همه چیز پشت فرمان را شبیه نان **(یا پسته؟)** کند.
کیارامونته به خاطر روغن زیتونش (و درختان زیتونش...) معروف است.
روز 6
مناظر هتل شما را به کشف مناظر دعوت می کند. به همین دلیل برای بازدید از خانه بیرون رفتیم کارخانه شراب سازی فیشتی، در دامن اتنا ، که از انگورهای چند صد ساله شراب تولید می کند که برخی از آنها را شراب نارنجی می نامند.
شرابهای اتنا شرابهای بسیار خاصی هستند که به دلیل کوهنوردی، ساعات روشنایی روز و تفاوتهای دما که شدت مشخصهاش را به آن میدهد، با شرابهای بقیه جزیره بسیار متفاوت است. برای رسیدن به آنجا از آن عبور می کنیم کاستیلیونه دی سیسیلیا ، شهری در شمال اتنا با یک خیابان بالا و پایین و هزارتویی از خیابان های فرعی.
به تائورمینا برمیگردیم، از پلههای Via Crucis که نام مناسبی دارد، پایین میرویم و ویترین مغازههای زیبای کورسو را مرور میکنیم. Umberto I، Piazza IX de Aprile و Piazza del Duomo، برای قدم زدن به هتل ویلا کارلوتا ، جایی که مقداری پنیر و سوسیس همراه با شراب های کوتانرا که خود آنها با نام لا قرار می دهند منتظر ما بودند. "بینشناسی آتشفشانی".
نوریا از بالکن Monaci delle Terre Nere، در دامنه اتنا، با لباس پینکو خم شده است.
روز 7
صبحانه مانند یک محلی با مطبوعات روزانه و آرامش معمول یک یکشنبه پاییزی خوردیم. یک ریتم عالی برای قدم زدن در باغ گیاه شناسی تائورمینا و رفتن به غذا خوردن تیشی توشی ، یک رستوران ضروری در سیسیل (با غذاهای لذیذ دیگر، بهترین کاپوناتایی که در کل سفر چشیدیم) .
با نورهای ملایم غروب خورشید تکالیف خود را انجام می دهیم و از آن بازدید می کنیم تئاتر باستانی تائورمینا، که همچنان شما را بی نفس رها می کند. اما ما چیزهای بیشتری میخواهیم، بنابراین از پلکانی که در خود صخره حک شده به سمت خرابههای یک قلعه ساراسین، Castello di Taormina، بالا میرویم تا آن را از دید پرنده ببینیم. و اینجا همه را به یکباره احساس می کنیم: تاریخ، خرابه ها و دریای مدیترانه، اینجا سیسیل در سه کلمه است. ضربه زیباترین چکمه جهان.
*این گزارش در **شماره 110 مجله مسافرتی Condé Nast (مهر)** منتشر شده است. در نسخه چاپی (11 شماره چاپی و یک نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو، با تماس با 902 53 55 57 یا از وب سایت ما) مشترک شوید و از دسترسی رایگان به نسخه دیجیتال Condé Nast Traveler برای iPad لذت ببرید. شماره اکتبر Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است.
کک در قلعه تائورمینا.