توت فرنگی، برگ شیشو، ورموت آستوبیزا و کرفس
پادشاه پیش غذا . ورموت پایه اصلی یکشنبه های ما در زیر آفتاب است، افتتاحیه یک وعده غذایی عالی و چرا که نه، همچنین اولین قدم برای آن دسته از وعده های غذایی است که تا پاسی از شب با نوشیدنی ادامه می یابد. ورموث راه طولانی را طی می کند و در فرهنگی مانند فرهنگ ما، این یک سنت ناب است. طبیعی است که کشوری که در آن ساخته می شود در اسپانیا باشد آستوبیزا ، ورموتی که به آن گفته می شود بهترین ورموت نیمه شیرین دنیا.
این کار را در دسته نیمه شیرین و با طعم اقیانوس اطلس انجام داده است که تلخی و نت های مرکباتی آن را مشخص می کند. را پایه ورموت معمولاً شراب سفید است که آستوبیزا را با آن جایگزین می کند txakoli که در همان کارخانه شراب سازی با گونه انگور Hondarribi Zuri متعلق به Álava Txakoli PDO تولید می کند. همچنین به جای شکر، ورموت با آن نرم می شود آب انگور و احتمالاً چیزی که آن را بالاتر از رقبای خود قرار داده است -علاوه بر مرکبات منطقه ای که استفاده می کند و گیاهان گیاهی از تاکستان های خودش- این است که تقویت با جین خود انجام می شود.
«ورموث ما اخیراً در سال 2020 و پس از آزمایش های زیادی که از ده تا ده لیتر در دمی جون انجام دادیم، آشکار شد. در پایان، ما فرمول را پیدا کردیم: با ورموت شخصیت تلخ، تازه، ظریف و دوستانه در کام»، Jon Zubeldia، مالک شراب سازی توضیح می دهد.
پیروزی او در جوایز جهانی ورموث باعث شد برندهای دیگری مانند هلموت ورموت آلمانی باقی بماند. ارواح بلژیکی توسط Design Geers Superior Vermouth و ایتالیایی ها Insolito Vermouth di Treviso و Punt e Mes مشتاق برنده شدن این جایزه هستند.
این اولین بار نیست که آستوبیزا جایزه می گیرد. و یکی از بزرگان. او قبلاً این کار را در جوایز جهانی جین 2020 با خودش انجام داده بود ژنو (همان چیزی که در ورموت می آید). جون توضیح میدهد: «ما میخواستیم تقطیری درست کنیم که زندگی باغهای انگور ما را منعکس کند. اولین چیزی که به ذهنشان خطور کرد این بود تفاله . اما هیچ کس نمی خواست پوست ما را برای این کار انتخاب کند. آنها به ما پیشنهاد دادند که مستقیماً آن را به صورت عمده بخریم و دستور پخت خودمان را درست کنیم، اما ما می خواستیم این کار را خودمان انجام دهیم.
تصادفات زندگی، در ProWine از دوسلدورف ، جون با یک کارخانه تقطیر در ویتوریا روبرو شد. «آنها ودکای سیب زمینی، جین و ویسکی دانه درست کردند... و من از آنها دعوت کردم که در انبار ما را ببینند تا ببینیم با هم چه کاری می توانیم انجام دهیم. همچنین در آن زمان بود که یکی از همسایه های منطقه به ما گفت که این اطراف توت عرعر آنها بسیار رایج بودند و درخت عرعر برای درمان بیماری ها سنتی بود. با جو بومی آلاوا – و در نتیجه از کیلومتر صفر –، عطرهای قدیمی – که با ماشین آلات خاص گرفته شده بود – و لیموهایی که خانه های آن منطقه به عنوان مبادله به آنها می دادند، اولین تقطیر آنها متولد شد.
"همچنین توت فرنگی را اضافه می کنیم به مخلوط، از انواع شارلوت. من آن را در یک سبزی فروشی کشف کردم و بوی آن مرا مجذوب خود کرد. همه اینها منجر به یک رایحه گلی و میوه ای ، در جین های دیگر نامحسوس و با طعمی شبیه نعناع یا نعناع. «ما خودمان آن را برای مصرف درست کردیم، اما دوستان و حتی توزیعکنندگان شروع به درخواست آن کردند، که هر روز بطریهای بیشتری از ما میخواستند. ما هیچ برچسبی نداشتیم." آنها دست به کار شدند تا آن را برطرف کنند و بنابراین، آن را در جوایز جهانی جین ارائه کردند و آن را به عنوان بهترین های اسپانیا در سبک لندن درای و در بین 20 بهترین در جهان، رقابت با 950 مرجع دیگر.
کوکتل "استراگون" ساخته شده با ورموت آستوبیزا
را ورموت و جین اینها فقط دو شاخه ای هستند که Astobiza اخیراً خود را در کارخانه شراب سازی خود به آنها اختصاص داده است ، اگرچه از سال 2009 شراب ها ریشه واقعی آن بوده اند. «آن سال ما با شراب سفیدی به نام «سنیو د آستوبیزا» (Señorío de Astobiza) شروع کردیم که حاصل اختلاط بود. هفت قطعه از تاکستان . این شراب نماینده انواع است انگور بومی هندریبی زوری . زمانی که ما آماده صادرات هستیم، زمانی است که به تغییر نام تجاری به Astobiza و ساخت شراب های با ارزش بالاتر فکر می کنیم و به آن جان می دهیم. ملکوا شرابی که از یکی از آن هفت قطعه درست میشود، اما به حال خود رها شده است».
تمام این رشد کارخانه شراب سازی، که اکنون شش مرجع دارد - اضافه کردن یک شراب رز به رنگ سفید، قرمز، شراب شیرین و البته یک txakoli و همچنین a برداشت دیرهنگام با گونه izkiriota haundia –، در سال 1996 با انگیزه خاویر آباندو، پدر شوهر جون به دنیا آمد. «پدرش خود را وقف ساختن تگزاکولی کرده بود بیلبائو اما او فرزندانش را به دیدن تاکستانی در نزدیکی می برد که او را پر از امید می کرد." خاویر ده سال به دنبال باغ های انگور خود بود و در سال 1996، یک هکتار را پیدا کرد که آن را تا رسیدن به هفت هکتار گسترش داد. شراب درست نکرد اما او فقط انگور خود را پرورش داد ، در حال حاضر به روشی پایدار، توسط کارخانه های شراب سازی دیگر به فروش می رسد. او در سال 2007 کارخانه شراب سازی را در داخل تاکستان ساخت و آن زمان بود که شروع به تولید درست کرد.»
تا سال 2008، Jon به صنعت مهماننوازی، مدیریت هتلها و پذیرایی در اسپانیا و فرانسه اختصاص داشت. کسب و کار خودش باعث شد که در لاریوجا مستقر شود تا اینکه پس از دریافت پیشنهادی که نمی توانست آن را رد کند، آن را فروخت. او توضیح می دهد: «آنها پیشنهاد خرید آن را از من دادند، با حفظ حقوق، قراردادها، همه چیز... آن موقع بود که برای مدیریت کارخانه شراب سازی آمدم.
گیلدا د مارمیتاکو با ماهی تن از شمال، یکی از جفتهای ورموتی آستوبیزا
Zubieta به عنوان یک تاجر خوب، نام تجاری خود را برای توزیع شراب های خود در ایالات متحده و ژاپن گسترش داده است. اما همیشه در نظر داشته باشید که آنچه اهمیت دارد کیفیت است. ما نمی توانیم بیشتر رشد کنیم زیرا تاکستان به اندازه آن است. علاوه بر این، ما می خواهیم محتوا و داستان بدهید در حالی که ما بین المللی می شویم. ما در حال حاضر در 36 کشور هستیم و می خواهیم که اکنون علاوه بر آشنایی با جین و ورموث خود، کوکتل بار و غذاخوری آغوش خود را به روی او باز کنند."
با دیدن جوایز بهدستآمده، به احتمال زیاد آستوبیزا ساعت معطر را در نوشیدنیها در سراسر جهان برقرار خواهد کرد.