#SwedenGate کلمه کلیدی در توییتر است. دلیل؟ یک موضوع Reddit که می پرسد، "چیست عجیب ترین به خاطر فرهنگ یا مذهب شخص دیگری باید در خانه چه کار می کردی؟" یکی از پاسخ ها توجه من را به خود جلب کرد: "یادم می آید به خانه دوست سوئدی ام رفتم. لیست. و به این نگاه کنید: او به من گفت در اتاقش منتظر بمانم تا غذا بخورند یکی از کاربران این شبکه اجتماعی پاسخ داد.
شخصی این نظر را در توییتر ارسال کرد و زارا لارسون خواننده سوئدی او آن را بازنشر کرد و گفت: "فرهنگ اصیل سوئدی". پس آیا حقیقت دارد؟ آیا رها کردن کودک بدون غذا در حالی که همه خانواده در چند متری او غذا می خورند طبیعی است؟
در توییتر، کسانی هستند که می گویند بله، اینطور است، اما همین چیزی است که در حال ناپدید شدن است به آرامی "در سوئد، حدود 50 سال پیش، فکر می کنم یک درک غیرکلامی در بین والدین وجود داشت بچه های ما در خانه غذا می خورند. اگر به بچه های همسایه ها غذا دادی، به هر نحوی قانون شکنی کردی و شما برنامه های شام آنها را "خراب کردید". زمان شام کمی مقدس بود. امروزه اینطور نیست کاربر سوئدی Håkan Save Hansson می گوید.
به نوبه خود، روزنامه نگار لیندا جوهانسون یک مقاله نظری برای ایندیپندنت نوشته است که کمی بیشتر به این رسم می پردازد و توضیح می دهد که در واقع، تلاش برای مودب بودن.
تفکر سوئدی به این صورت است: فرزند دیگر (یا خانواده دیگر) ممکن است برنامه هایی برای نوع دیگری از شام داشته باشید، و نمی خواهید روال را خراب کنید یا آماده سازی فکر نمیکنم ربطی به این که نمیخواهی به بچه دیگر غذا بدهی یا به این دلیل که هزینه دارد یا چیزی شبیه به آن، ربطی داشته باشد، این بیشتر به سنت و تمایل به غذا خوردن با خانواده خود مربوط می شود "، نوشتن.
چرا در سوئد غذا ندادن به کودک همسایه منطقی است
کاربر Wally Sierk، مورخ آماتور، طبق تعریف خود، او بیشتر به بحث و جدل پرداخت و توضیح داد که در فرهنگهای شمال اروپا، بهطور سنتی، تهیه غذا و اقامتگاه توسط افراد با موقعیت بالا به افراد با موقعیت پایینتر بسیار محترم است، اما همچنین تعهداتی ایجاد کرد توسط شخص پذیرنده پذیرایی به این ترتیب، ذینفع به میزبان خود «مدیون» شد.
در قرون وسطی، بدهی ها با خشونت و با تهاجم و دوئل پایان می یافت ، چیزی که کلیسای پروتستان پس از جنگ 30 ساله می خواست از آن اجتناب کند و فرهنگی را ایجاد کرد که خشونت شخصی و ناآرامی های مدنی را سرکوب کنید.
«از آنجایی که رقابت برای کسب مقام و دستمزد ریشه بسیاری از خشونتهای بینفردی بود، کلیسا در چارچوب اومانیستهای اولیه پروتستان شروع به ترویج ایدهآل کرد. عضو آزاد جامعه، مدیون هیچ کس یا هیچ چیز نیست ". ایده زیربنایی؟ اگر فرهنگ بتواند از شر فعل و انفعالاتی که باعث اصطکاک می شود خلاص شود، مردم می توانند زندگی آرام تری داشته باشند.
کم کم الف جامعه برابرتر که ایجاد بدهی ها و تعهدات را به حداقل می رساند و توانایی فرد یا خانواده را به حداکثر می رساند خودکفا باشد "این "به بچه های همسایه غذا نده" عجیب و غریب است حفظ آرامش در جامعه Sierk نتیجه گیری می کند.
سوئدی ها به خاطر اشتراک فیکا، میان وعده روزانه، معروف هستند
آیا ممکن است چنین چیزی در اسپانیا رخ دهد؟
در کشور ما، که در آن "من برایت تخم مرغ سرخ کردم؟" این غذای اساسی است که به هر مهمان غیرمنتظره ای تقدیم می شود (و بهتر است موافقت کنید و در اسرع وقت آن را سرخ کنید، زیرا در نهایت تخم مرغ را بله یا بله می خورید). غیرممکن به نظر میرسد که بتوانیم کسی را از یک وعده غذایی مشترک، از داشتن یک #سوئدنگت دور نگه داریم.
این ویژگی، در واقع، همان طور که فرهنگ عمومی تأیید می کند، در همه کشورهای مدیترانه مشترک است... اما همچنین، نقشه ایجاد شده توسط پروفایل نقشهنگاری @loverofgeography، بر اساس یک مقاله مجله Vice با عنوان: آیا هلندیها واقعاً خسیس هستند؟
در آن، مناطقی که در آن به احتمال زیاد در هنگام حضور در خانه شخص دیگری تغذیه می شوید، با رنگ آبی تیره نشان داده شده است (به نظر می رسد که چشم در جنوب اسپانیا دیده می شود که آنها بیشتر از کانتابریا یا کشور باسک به شما غذا می دهند )، در حالی که در رنگ آبی روشن آنهایی را که در آن مشخص شده اند می بینیم به احتمال زیاد بله مانند جنوب فرانسه، شمال ایتالیا، شمال انگلستان یا کشورهای بالتیک.
در جنوب همان کشور، و همچنین در شمال فرانسه و سوئیس، کمتر رایج است، در حالی که جاهایی وجود دارد که پیشنهاد اقامت برای شام در آنها عجیب است: همه کشورهای شمال اروپا! کشورهای قرمز پوش آنها دلیل خوبی برای دادن غذا به شما نمی بینند . یک کاربر اسکاندیناویایی در کامنت میگوید: «این نیست که بخواهیم در پول خود صرفهجویی کنیم، فقط دلیلی وجود ندارد که به شما غذای رایگان بدهیم.»
دیگری که تأیید می کند که همیشه به کسانی که به خانه شما می آیند قهوه یا شیرینی ارائه می شود، تصدیق می کند که در مورد افراد غریبه، یک قانون نانوشته وجود دارد که "مزاحم نشوید" را تشویق می کند. . به این ترتیب اگر مثلاً دو بچه در یک پارک بازی کنند و یکی با خانواده اش برای صرف غذا برود، ممکن است به دیگری پیشنهاد ندهند، چیزی که در کشور ما می تواند تا حدودی تکان دهنده باشد. برای مسافران بزرگی مانند ما، بله، هرگز مشکلی نخواهد بود: تنوع سرگرم کننده است!