جشنواره ها دلمون برات تنگ شده
یادت هست زمانی که عادت داشتیم برنامه ها ? در حال حاضر شگفت انگیز به نظر می رسد، درست است؟ به نظر می رسد یک ابدیت دور از آن زمانی است که در آن زندگی ما در حال جادوگری بود تا تعداد زیادی را در دستور کار قرار دهد. یک قرار، یک شام یا یک کنسرت تقویمهای ما را در انحصار خود درآورد و تاریخ مهمی را که روزها و حتی ماهها قبل مشتاقانه منتظرش بودیم را روشن میکرد. اما یک مورد بسیار خاص وجود داشت، آن چیزی که سال به سال تکرار می شد و همین بود بنزین ما تا پس از یک سال سخت، پاداش تابستانی خود را داشته باشیم: جشنواره ها.
در سال 2021 ما دوباره آنها را تمام می کنیم، دوباره وقت آن است که آنها را از دست بدهیم و بیشتر آرزوی آنها را داشته باشیم. ولی آنها باز خواهند گشت و این لذتی است که ما صبورانه منتظر آن خواهیم بود.
اگر چیزی بهتر از خوردن و نوشیدن وجود دارد، توانایی انجام آن با موسیقی زنده است.
با این حال، هیچ کس چیزی را که ما می رقصیدیم بر نمی دارد. و پسر، آیا ما در آن ماجراهایی رقصیدیم که با کلیک کردن بر روی دکمه خرید شروع شد، زمانی که بلیت های گرانبها در نهایت فروخته شد، که برای چند روز پاسپورت ما برای دیدن ما خواهد بود. وسواس های موسیقی روی صحنه آماده ساختن برخی از بهترین خاطرات زندگی مان.
از زندگی ما، در واقع. زیرا یک جشنواره برای همیشه است . چه کسی اولین جشنواره خود را به خاطر نمی آورد؟ اولین آهنگی که با آن پوگو انجام دادید؟ همونی که از دست عشق تابستونی شنیدی؟ یا اونی که بالای سرش آواز میخونه؟ و آن لحظه جوانی که در آن یک اردوگاه مانند شکوه خالص به نظر می رسید؟ چه مواقعی که دماسنج از 40 درجه سانتیگراد فراتر رفت و حتی این مانعی برای پوشیدن بهترین لباس هایمان نبود، در صف های ابدی ایستادیم تا دستبندهای دسترسی خود را به دست آوریم و مسافت های طولانی را طی کنیم تا به موقع برای یک برنامه موسیقی فشرده با آن حاشیه کمی برسیم. موکول به بداهه پردازی
پارک فروم
که در دوران جوانیمان، چون با بزرگتر شدن، دیدیم که چگونه جشنوارهها در کنار ما تکامل یافتهاند و تدارکات، سازماندهی و سرفصلها را به کمال رساندهاند. و با سن، مانند شرکت کنندگان خوب جشنواره ، ما همچنین یاد گرفته ایم که خود را بهتر مدیریت کنیم انرژی و خواب ، تغییر آب و هوای شب برای خوابیدن در تخت های طراحی شده، کنار گذاشتن کلد سوپرمارکت برای صبحانه در اتاق و به ما اجازه استراحت و لذت بردن از امکانات رفاهی را می دهد. سرنوشت انتخاب شده.
BBK Live دلمون برات تنگ شده
بنابراین، بارسلونا همیشه میدانست که چگونه از ما بین ورموتیهایی که منتظر باز شدن درهای قرار ملاقات هستند، پذیرایی کند. Sónar یا Primavera Sound ; در حالی که بنیکاسیم او پوست ما را در طول روز در نوار ساحلی طلاکاری کرد تا موتورهای جشنواره نمادین خود را گرم کند. ایندی و پاپ sos در مورسیا، درام اند باس و تکنو در بیابان مونگروس ، bbk در بیلبائو، نور ستاره در ماربلا... تمام فستیوالهایی که ما تا به حال در آنها رفتهایم (یا میخواستیم به آنها برویم) به اندازه مکانها، مخاطبان و سلیقههای موسیقیشان از نظر مکانها و مکانها متفاوت و متنوع هستند، اما همه آنها یک چیز مشترک دارند: آنها ما را وادار به سفر میکنند. به تجربیات جدیدی که در آن زندگی و به اشتراک گذاری موسیقی تنها چیزی است که اهمیت دارد.
احساسی که در آن دقایق قبل از اینکه هنرمند روی صحنه برود
چون یک جشنواره هرگز به تنهایی تجربه نمی شود، نه. یک جشنواره باید با آنها جشن گرفته شود دوستان به کسانی که تنها با یک نگاه میدانند که چگونه میتوان آن را تشخیص داد آهنگ عالی . کسانی که وقتی آنها را در میان هیاهوی طرفداران از دست می دهید، می دانند که همیشه شما را در همان سمت صحنه ای که معمولاً خود را قوی می کنید، پیدا می کنند. لازم نیست در واتس اپ از جمله کلاسیک "کجا هستید؟" بپرسید، شما همیشه همان مختصات را دنبال می کنید. آن دوستان و متحدان همان کسانی هستند که روز بعد با آنها بیدار می شوید و می خندید (و بله، خماری های گاه به گاه، ما آن را می پذیریم) تا کنسرت روز قبل را نقطه به نقطه بشکنید. چه می شد اگر صدای بدی می آمد، چه می شد اگر "بوح، چگونه زنده می شوند" ... ساعت هایی است که می توانید در مورد روز قبل با آنها صحبت کنید تا وقتی شب آمد، از نو شروع کنید و همه چیز را دوباره زندگی کنید.
بارسلونا مترادف Primavera Sound است
چه فرقی می کند که دل ما در یک جشنواره موسیقی شکسته شود؟ یا اینکه جایی است که شخصیت معمولی هیچ گاه کم ندارد و بیشتر از موسیقی، قرار است تمرین کند وضعیت بدن ، جایی که وقتی بت ما اندازه نمی گیرد روح ما به زمین فرو می رود یا جایی که به راحتی برای نرسیدن به موقع از یک مکان بزرگ برای رسیدن به آن آهنگ در اندوه عمیق فرو می رویم.
می دانیم، آنها یک مدینه فاضله نیستند، اما چه فرقی می کند که موسیقی در میان باشد؟ چه اهمیتی دارد وقتی فرهنگ ما را وادار می کند بپریم، آواز بخوانیم و با کسانی که احساسات مشابه ما را دارند در آغوش بگیریم؟ جشنواره ها: دلمان برای شما تنگ شده است، اما قول می دهیم که به محض اینکه برگردید، ما این کار را خواهیم کرد ما را در آغوش بگیر با میل حتی بیشتر
آیا می خواهید آن را از دست بدهید؟