توسط کوردووا دست در دست یا بدون شریک، لذتی است که اگر به دور از تابستان انجام شود، لذت بیشتری می برد. پایتخت باستانی امویان که به خاطر شکستن رکوردهای دمایی شهرت دارد، در تابستان می سوزد و در نوعی ماهیتابه جغرافیایی غوطه ور می شود که آن را در مرکز یک دسته قرار می دهد. بازدید از زمستان را در نظر بگیرید ، زمانی که پیاده روها دیگر گدازه نیستند و می توانید بدون غرق شدن در داخل یک بستنی بخورید.
مردم کوردوبا نمی توانند انتخاب کنند که چه زمانی از شهری که در آن زندگی می کنند و عاشق آن هستند بازدید می کنند، بنابراین آنها ابداع کرده اند یک راه حل معماری که از اجداد رومی خود به ارث رسیده است: حیاط . مشترک برای تمام اندلس، پاسیو Cordovan به خاطر گل هایش متمایز است ، آب، باریکی شکل هایش که به دلیل دقت زیاد گسترده به نظر می رسند و لمس شرقی که کاشی هایی که آنها را زینت می دهند، از خود بیرون می آورند.
محله سان باسیلیو
حیاط های کوردوبا از محله ها می گذرند. سعی کنید به آرامی راه بروید و اگر فضای خصوصی است به بیرون خم نشوید. زندگی در این باغ های شهری خالی از سکنه وجود دارد و این گرمای انسانی است که به آنها اجازه می دهد به درخشش خود ادامه دهند.
آنهایی که در پشت خانه ها باز می شوند محله سن باسیلیو ، بسیار نزدیک به Alcázar de los Reyes Cristianos، آنها جوایز زیادی کسب کرده اند که زندگی از پله هایش محو شده است و در کنار آب فواره ها دیگر خنده بچه های سحرخیز طناب نمی زند.
پاسیوهای محله سن باسیلیو نفسی تازه است.
در هر صورت، ارزش بررسی را دارد حیاط شماره های 20، 17 و 40 ، در خیابان سن باسیلیو. مسافرخانه ای به همین نام دارای یک پاسیو میخانه نیز می باشد ، پر از سفره های سبز رنگ که صدها سالمورجو روی آن ریخته شده است. جای خوب، ساده و خوش منظره، مثل صاحبش.
بین حیاط و سالمورجو
آنها سن باسیلیو را با قدم زدن در خیابان هایی که حفاظت می کنند ترک خواهند کرد طرح باستانی که مسلمانان از ویزیگوت ها به ارث برده اند و اینها از رومیان. همپوشانی لایههای تاریخی و فرهنگی کوردوبا را به نوعی بطری تبدیل میکند که در آن مخلوط میشوند شن های تمام سواحل مدیترانه.
کمتر گوشه ای وجود دارد که توسط آن پشتیبانی نشود ستون مرمری رومی که به سرستونی گوتیک یا اسلامی ختم می شود یا فوارهای که وانهای بزرگی را که پاتریسیها برای حمام استفاده میکردند، به یاد نمیآورد.
و ناگهان دانه های شن مردم اندلس بر گذشته چیره می شود و فیض لازم را برای خیابانی را بهکوردوان سالمورجو” . برو ازش دیدن کن و اتفاقا دستور پخت سوپ سرد معروفی که در کاشی از جایی که کوچه شروع میشه رو بنویس. اگر گرسنه شدید، در نزدیکی رستوران آلمودینا آنها می توانند آن را در یک پاسیو با هوای قدیمی که بوی دم گاو می دهد حل کنند.
شب پاسیو است
یک پیادهروی معمولی کوردو، برای هضم شامی که در رستورانی در ریبرا میچشید، عالی است پل زیبای رومی را از این طرف به آن طرف پیاده کنید . شب ها سقف مسجد و برج ناقوس می درخشد در حالی که پل پذیرایی می کند نوازندگان، مغازه داران و پیاده روی ها.
در شهر، حیاطها با صدای خنده و بوی یاس که سالنها را پر میکند، شروع به پر شدن از مکالمات بلند میکند. صدای آکورد گیتار و که در کوئینی کوچولو (مانریکز، 3) کسی پاشنه را شروع می کند قدرتمند فلامینگو را جادو می کند ، که به هیچ کس اجازه نمی دهد ساکن باشد: حتی ناشنوایان نیز دست های خود را زیر میز کف می زنند، در حالی که کانتور بالای olés کوک می کند.
شب به زودی زیر رقص و آواز به پایان می رسد و ماه پاسیوهای کوردوبا را روشن می کند سایه های شیرین را از آنها بیرون می کشد. آنها شما را دعوت می کنند که در آنها بخوابید، تا در میان چشمه های آنها در تشکی از گیاهان بخوابید، همانطور که میمونیدس استراحت می کرد. نزدیک ترین چیزی که می توانیم به خوابیدن در پاسیو بیابیم، در میان رویاهای شاعران کوردو، هست در محوطه های یورو استارز کوردوبا.
عبارات گونگورا و شاگردانش در سایه ستون های معبد رومی و در داخل هتل پنهان از سر و صدا از بازدیدکننده استقبال می کنند. حیاط قرن 18 می درخشد که چند رنگی اصلی دیوارهایش را حفظ می کند. در زمان هایی ساخته شده است که پاسیوها نجیب، مغرور و شیک بودند ، اتاق های دنج که در آن اسب های اندلسی به ستایشگران خود نشان داده می شد.
La Chiquita de Quini در این پاسیو جذاب منتظر ما است.
اگر برای خواب زود است و هنوز انرژی برای مهمانی باقی مانده است، بسیار نزدیک به پاسیو یورواستارز د کوردوبا Plaza de la Corredera است . یک میدان گاوبازی قدیمی که بوی استان ها را می دهد، یک مکان عمومی که بدون صدا و آغوش نمی درخشد و نمی درخشد، La Corredera عملکردی را که زمانی سیرک های رومی داشتند به ارث برده است. هر کس به میدان نگاه کند این کار را می کند لذت بردن، ارتعاش، صحبت کردن و خود را متقاعد کنید که سالمورجو بهتر از گازپاچو است، کجا توقف کنیم.
پادشاه حیاط ها
صبح، در حالی که به دنبال صبحانه هستید، گشت و گذار کنید، خیابان خولیو رومرو د تورس ، جایی که همیشه بوی قهوه می دهد. فوارهها گوشههای خود را مروارید میکنند که توسط ستونها پشتیبانی میشوند، در حالی که پاسیوهای باز به روی کنجکاوها می گویند صبح بخیر.
بینی خود را در شماره 9 بالا ببرید ، به سبک کنجکاو موری، و به Plaza de Gerónimo Páez، روبروی موزه باستان شناسی برسید. حیاط موزه خود لذت بخش است با فواره مرکزی، مجسمههای رومی و موزاییکهایی که غنای فرهنگی کوردوبا را تأیید میکنند.
بعد از صرف صبحانه نوبت به مسجد اموی می رسد. پادشاه پاسیوها کسی است که بر ورودی شما نظارت دارد ، معروف به درختان پرتقال است که به آن سایه و عطر می بخشد. مکانی سابق که مسلمانان قبل از ورود به معبد در آن شسته می شدند، اکنون به یک محوطه باز تبدیل شده است جایی که می توانید سازه های مسجد را تصور کنید.
Eurostars Patios de Córdoba در پاسیو قرن هجدهم خود از ما استقبال می کند.
برای ایده گرفتن باید وارد شد، زیرا تخیل برای تصور جنگل ستون ها و طاق هایی که پشت بام را نگه می دارند کافی نیست. جلوی محراب و نگاهت را در موزاییک ها گم کنی که هنرمندان بیزانسی که از راه دور آمده بودند برای امیران اندلس خلق کردند: فرم ها و خطوط سینوسی که درختان، گل ها و گیاهان را تکثیر کنید.
در کوردوبا، پاسیو حتی در غیرمنتظره ترین گوشه ها نیز وجود دارد . برای پیدا کردن آنها فقط به چشم نیاز دارید.