ساراگوسا یکی از شهرهایی بوده است که بیشترین آسیب را از محدودیت ها در طول همه گیری دیده است. آنقدر که دهها رستوران وجود دارد که برخی از آنها افسانهای هستند که در سال گذشته بسته شدهاند و بخشی از حال
اما این شروع به یک عکس از گذشته می کند، زیرا ساراگوسا شروع به حرکت می کند، برای اختراع مجدد خوددوباره سر و صدا کند چرا که پایتخت ابرو یکی از جواهرات خوراکی کشورمان است و به تازگی مرحله جدیدی را باز کرده است. ما می خوریم، ما پوشش می دهیم، ما می نوشیم سامونتانو و ما دلایل بازگشت ساراگوسا به صحنه غذا را کشف می کنیم. و انجام داده است تمام راه بالا
گل گاوزبان با صدف.
غذاهای گل گاوزبان، ترناسکو و سیگنیچر
بانک های ابرو به عنوان ستون فقرات برای تمام غذای آراگون به طور کلی و به ویژه ساراگوسا. ما به لطف آب و هوای تضادهایی که در همه مییابیم، در سرزمینی پر از میوههای باغ هستیم. قلمرو آراگون
مخصوصاً وقتی به گل گاوزبان اشاره می کنیم، پسرعموی خار مریم که هم اکنون در فصل است و بسیار معمولی از جدول ساراگوسا. گل گاوزبان، آن بزرگ فراموش شده رشته ما، که فرانسوی ها در آشپزخانه خود و اینجا بسیار مورد استقبال قرار می گیرند در ساراگوسا نقش بسیار عجیبی پیدا می کند.
ما هم همینطور در سرزمین خرده نان، گوشت بره، سلاخی و مرغ chilindrón. همگی سرشان را از منوی هر رستورانی که به خود احترام میگذارد در مرکز شهر بیرون میکشند، هر دو در نسخه سنتی خود، همانطور که در گوشت بره (Cinegio، 3)، مانند آوانگاردترین شیوههای آن مانند کانکوک (Juan II de Aragón, 5) یا La Prensa (José Nebra, 3) دو ستاره میشلن ساراگوسا
اما با تفاوتهایش، آنهایی که ممکن است بین کلاسیکی که دوباره اختراع شده است و تازه وارد خلاق وجود داشته باشد مرحله بندی یک عنصر ضروری از منوی آن است. لیست انتظار رزرو همچنان به صدا در می آید و این نشانه سلامتی است.
مردم ساراگوسا بیشتر و بیشتر غذاهای خاص را دوست دارند، کشف کنید که طعم های همیشه قابل تفسیر هستند و تجربیات جدیدی را تجربه می کنند. و روی آن کار می کنند. در ساراگوسا نیز افراد عجیبی وجود دارند و به بودنشان افتخار می کنند. از آنجایی که Gente Rara (سانتیاگو لاپوئنته، 10 ساله) یکی از هیپ های خوراکی پایتخت ابرو است، یک کارگاه مکانیکی قدیمی که به یک رستوران غذاهای عالی تبدیل شده است جایی که یک تجربه کامل را در آن زندگی خواهید کرد.
آنها به سختی یک سال است که در اطراف هستند و هوای تازه را به شهر می آورند، با رولازو مینیمالیستی و طعم های قبلی که به غذاهای پیچیده تبدیل شده اند جایی که مارماهی، کفال یا کبوتر ظاهر می شود. بدون شک، این یکی از ضروریات معده در حال حاضر است، اگرچه بیشتر، بسیار بیشتر است.
رسیدن به پلازا دل پیلار، در ساراگوسا.
بالاخره تاپاس؟
تا چند ماه پیش صحبت کردن در مورد تاپاس یا خوردن شراب با مقداری پینچو در ساراگوسا حرف بزرگی بود. پایتخت آراگون در سال 2020 یک بیابان با محدودیت بود و کم کم به نظر می رسد که شلوغی به خیابان هایش باز می گردد.
مانوها دوست دارند در بارها بنشینند، زیرا آنها افرادی هستند که خوب می خورند و خوب می نوشند. اگر شما هم جزو کسانی هستید که ساراگوسا را نمی شناسید، راحت باشید زیرا مسیر تاپاس در اینجا طولانی است.
هجوم به دنیای تاپاس در ساراگوسا باید در آن انجام شود باریو دل توبو، در مرکز تاریخی شهر. این درهم تنیده از کوچه ها مملو از بارها و میخانه هایی است که عملاً هر روز هفته باز می شوند و تقریبا بین ظاهر می شود بقایای دیوار سزاراگوستا رومی.
در واقع، Puerta Cinegia در Plaza de España قرار داشت. یکی از چهار دروازه ای که امکان دسترسی از طریق دیوارها را فراهم می کرد و این می تواند به عنوان یک نقطه شروع عمل کند. از اینجا، زیر چشم مراقب تعداد زیادی خانه که بیش از چهار قرن قدمت دارند، بو شروع به درک عطر هر یک از محل می کند.
هر کدام با تخصص خود، مانند کروکت های دونا کاستا (Estébanes, 6) که از ضروریات است. Doña Gracia، در خط مقدم، مطمئناً بهترین کروکت های شهر را دارد که هیچ کس را بی تفاوت نمی کند. خلاقیت هایی مانند برنج سیاه با آیولی، کابرالس با سیب و حتی مرغ با شکلات.
بودگاس آلمائو، ساراگوسا
با عبور از خیابان لیبرتاد باید در چند وزنه سنگین توقف کنید از صحنه تاپاس شهر، با نوستالژی خاصی از زمانی که Casa Pascualillo سال گذشته پس از 81 سال سرو جوانه های سیر سرخ شده خود بسته شد. اینجا ال چمپی است (لیبرتاد، 16)، جایی که، اکنون که آدرس تغییر کرده است، آنها تصمیم گرفته اند روی بازیابی میگو در بالای قارچ های افسانه ای خود شرط بندی کنند.
با شجاعت باید جلوتر بروید و خرده های لاغری را از La Miguería تهیه کنید، بهترین راه برای جفت کردن با Somontano و فقط به غلتیدن در سراشیبی فکر کنید و صدها مرجع دیگر مانند سیب زمینی شری از La Ternasca (Cinegio، 3)، که در آن بره معروف آراگون صندلی، کوفته در El Balcón del Tubo (Estébanes. 7)، یا شراب در Bodegas Almau، که از سال 1870 باز است. و در بازدید از سئو دل سالوادور، جستجوی Taberna El Lince را فراموش نکنید برای درخواست یک "گارد غیرنظامی".
شهر جشنواره های خوراکی
در 27 مه در ساراگوسا از ناکجاآباد ظاهر شد فستیوال برگر ساراگوزا، یک رویداد خوراکی که دوستداران پرشور (و راهزنان) همبرگر را گرد هم آورد. و آن را خرد کردند. به حدی که پس از چندین ماه محدودیت نوری در انتهای تونل دیده می شود. تا اینکه کاچوپو در نوامبر رسید.
خوردن کاچوپو به یک ورزش ملی تبدیل شده است که بیش از این واضح است. و در ساراگوسا قرار نبود کمتر باشند. و این است که مردم ساراگوسا، که اهل غذا خوردن هستند، به خوبی میدانند که چگونه در ماه نوامبر استفاده کنند. یعنی نشستن پشت میز جلوی یک کاچوپوی خوب.
ساراگوسا میخواهد اولین دوره جشنواره کاچوپو را که در این ماه جشن میگیرند، برگزار کند. یک کنفرانس فودپورن که نه بیشتر و نه کمتر از 41 مؤسسه را گرد هم آورده است تا نشان دهند که در ساراگوسا به خوبی می دانند چگونه یک کاچوپوی خوب تهیه کنند.
ساراگوسا نیز باید از آن لذت ببرید.
و کاچوپو برای ماندن به پایتخت ابرو آمده است، زیرا جشنواره دل کاچوپو یک موفقیت کامل بوده است. از کاچوپین برای مبتدیان شروع می شود تا کارهای پیچیده تر با تخم مرغ آب پز ترافل و سس خردل فلفل پیکیلو. ما حتی برای شرکت در خلاقیت هایی آمده ایم که در آن پنیرهایی مانند Idiazábal یا Cabrales نقش بزرگی داشته اند.
تجدید حیات صنعت هتلداری ساراگوسا با این ابتکارات برتر منجر به ایجاد این برند شده است جشنواره غذای ساراگوسا, یک اعلامیه کاملاً قصد یک پرنده ققنوس که از خاکستر خود دوباره متولد می شود و زندگی را به شهری باز می گرداند که توسط "حشره" مجازات شده است.
پایتخت فردا اکنون مقصدی غذایی است که باید مورد توجه قرار گیرد. شهری که ثابت کرده است خلاق، اصیل و بالاتر از همه ماندگار و خوشمزه است.