کلیسای سن آندرس
پونفرادا پیدا شده است جنوب آستوریاس و شرق گالیسیا و عناصر بسیاری را با هر دو جامعه از نظر چشم انداز، غذا و فرهنگ به اشتراک می گذارد. اگرچه فراتر از این تأثیرات، منطقه ای است با هویت مشخص خود، که در آن احساس "عشق به سرزمین" بسیار ریشه دار
به علاوه، این یک واقعی است بهشت برای دوستداران غذا و نوشیدنی خوب، بنابراین ما آماده هستیم تا معمولی ترین غذاهای خوشمزه آن را بچشیم بوتیلو، برسیانا امپانادا و سسینا. و البته خوب را از دست ندهید DO شراب Bierzo برای نان تست، زیرا برسیانوها می دانند که بهترین زمان برای جشن گرفتن... همیشه!
پونفرادا، پایتخت ال بیرزو
جمعه بعد از ظهر
پونفرادا، واقع در دره ای که توسط کوه ها احاطه شده است ، شهری چندحسی است که می توانید در آن تفریح کنید، فرهنگ را بشناسید و طعم زندگی را با طعم عالی آن بچشید.
Camino de Santiago از اینجا می گذرد و نام آن از همین جا می آید. اطراف قرن یازدهم دستور ساخت یک پل آهنی تا زائران از رودخانه ای که از شهر می گذرد عبور کنند، رودخانه سیل و نام شهر آن به همین دلیل است، ** 'Pons Ferrata'، که به معنی 'پل آهنی' است. **
6:30 بعد از ظهر. «آنچه را که امروز میتوانی انجام دهی برای فردا نگذار»، پس با آشنایی با جواهر تاج آن شروع میکنیم: قلعه تمپلارها ساخت و ساز فعلی نتیجه کار است طی قرن ها انجام شده است برای متفاوت اربابان، کنت ها و پادشاهان.
وارد ماشین زمان می شویم تا سفر به قرون وسطی که در آن معبدها این را مطرح کردند قلعه قرن دوازدهم برای محافظت از زائرانی که وارد Camino Frances de Santiago شدند. مستقیم به کتابخانه معبد برای نزدیک شدن کتاب ها و نسخه های آنها که صدها سال پنهان ماندند و گنجینه های اصیل تاریخ هستند.
از قسمتی از دیوار آن عبور می کنیم که مجموعاً محدود می شود 8000 متر مربع و بینایی خود را از دست می دهیم یک غروب بیوکولی ناخن روی مناظر پانوراما از پونفرادا . سلام، زمان عالی برای گرفتن یک سلفی و به یاد آوردن فرارمان برای همیشه است.
قلعه در غروب آفتاب
8:30 بعد از ظهر. پس از بازدید، به این نتیجه رسیدیم که وقت آن است که به کام خود طعمی عالی بدهیم یک غذای آوانگارد با محصولات محلی معمولی . رستوران MUNA را که درست روبروی قلعه است انتخاب کردیم.
در فرمان اجاق های آنها هستند ساموئل ناویرا و همسرش جنسیس کاردونا ، که اشغال کرده اند مقام سوم در مسابقه "آشپز مکاشفه" مادرید Fusión 2020. آنها منوی گسترده ای دارند اما ما آن را درخواست می کنیم منوی طعم (49 یورو).
آیا می خواهید با یک نان تست فرانسوی قزل آلا از Sanz Fiz، کروکت بز cecina و آبگوشت قدیمی شروع کنید؟ با یک برنج خرچنگ ادامه دهیم؟ و ماهی کبابی؟ و آیا او را امتحان کرده اید ensaimada پر شده با خرگوش و قارچ؟ آنها بشقاب های کوچکی هستند که به ما امکان می دهد پیشنهاد غذای عالی آنها را امتحان کنیم. یک شکاف کوچک برای دسرهای خانگی آنها
11:00 ب. ظ. مکانی که ما برای گذراندن شب هایمان در پونفرادا انتخاب می کنیم، هتل آروی بیرزو پلازا است. در میدان شهرداری ، در بافت قدیمی شهر. یک هتل کوچک با جذابیت بسیار خاص و با سه عمارت بازسازی شده از قرن هفدهم. ما تازه وارد شدیم و احساس می کنیم که در خانه هستیم.
شنبه
09:00. در پونفرادا طلوع می کند و ما تصمیم می گیریم در اطراف آن قدم بزنیم بازار سنتی در حاشیه رودخانه سیل. دختر، این سوتین ها نشاط آور هستند! خندیدیم اما بیایید مستقیم به جایگاه چورو برویم ، این واقعاً به محض خوردن اولین شکلات آغشته به شکلات، آن را برای ما افزایش می دهد. ما در بازار این گم می شویم شهری که به "اوهایوی اسپانیایی" معروف است.
مناظر میدان از هتل Aroi Bierzo Plaza
چرا؟ خوب، به دلیل نتایج انتخابات انتخابات شهرداری پونفرادا آنها منعکس کننده آنچه بعداً در انتخابات عمومی ظاهر می شود. و این اتفاق افتاده است از دموکراسی، بدون حتی یک بار شکست . پونفرادینوها چه هدفی دارند!
11:00 قبل از ظهر. توقفی در Mercado de Abastos، واقع در وسط بازار ، در راهروهای آن قدم می زنیم و روی پیشخوان به ژانر فکر می کنیم. میوه، سبزیجات، گوشت، ماهی، غذاهای دریایی... تنوع وصف ناپذیر است و ما مقداری خریدیم تکان دهنده بسته بندی شده در خلاء برای بردن یک تکه بیرزو به خانه ما.
بالا می رویم به طبقه بالا که به آن پلازا گورمت می گویند، و اگرچه پیشنهاد از بارها و کافه ها ما را در انتخاب خود شک می کند La Crepería (بدون گلوتن) برای صبحانه. ما میپرسیم یک کرپ شیرین شکلات سفید و ژامبون و پنیر نمکی دیگر . می توان گفت که صاحب آن، خوزه، بیش از 30 سال است که کرپ درست می کند. از سال 1985 ، اونا خوشمزه اند.
12:00 بعد از ظهر در خیابان های مرکز پونفرادا گم می شویم و به آن می رسیم Plaza de Lazürtegui، مرکز عصبی شهر ، که به لطف برخی از نوازندگانی که با شادی در خیابان می نوازند فضای جشنی در آن دمیده می شود. ما تور می کنیم خیابان اسپانیا ، عابر پیاده پر از مغازه ها و فروشگاه های کوچک که این منطقه از شهر را زنده و رنگارنگ نگه می دارد.
این بازار در حاشیه رودخانه برگزار می شود
13:00. ما میدانستیم که سفر ما به پونفرادا یک فستیوال خوراکی واقعی خواهد بود، بنابراین زمان آن فرا رسیده است یک میان وعده کوچک بخورید و شروع کن در اینجا آنها به طور عامیانه به "دور برو" می گویند ، که در آن هر نوشیدنی همراه است یک سیخ سخاوتمندانه
پشت میز بیرون نشستیم بار گوندین، با بیش از 50 سال سابقه، و در آن مزه می کنیم یک سیخ گوش و یک سیخ پنیر همراه با یک شراب DO Bierzo که بسیار مهربانانه به ما توصیه می کند، میگل، صاحب آن.
همانطور که باید به دور ادامه دهیم به مرحله می رسیم میدان فرناندو میراندا که در آن ظهور می کنند تعداد زیادی بار و رستوران در چند متر مربع
اگرچه کسانی که اهل «شمال» هستند به داشتن محتاط تر بودن شهرت دارند، اما در اینجا گفتگوها و روابط با حداقل تغییر جریان دارند. در شمال هم می توانی نفس هنر و شادی زیادی بکشی مرد! نشستیم در تراس سرپوشیده La Bodeguilla ، آن سیخ ژامبون با نان توماکا لیسیدن انگشتش خوبه
15:00. از مرکز شهر خارج شدیم و 20 دقیقه بعد به شهر قدیمی می رویم . باید سیخ ها را پایین بیاوریم تا جا برای اولین غذای پونفرادینامان باز شود. به آن می رسیم میدان تالار شهر و ما در تراس سرپوشیده نشستیم رستوران ویولت. از اینجا می توانیم مهم ترین میدان شهر را با آن ببینیم رنگ های باروک
در این رستوران یک انبار شراب با یک انواع زیادی از شراب ها از تمام نقاط اسپانیا، ما ترجیح دادیم موارد معمولی را از منطقه ای که متر شما توصیه می کند امتحان کنیم.
ما می دانیم که این منطقه محاصره ای عالی برای طعم دادن به بهترین شراب ها است زیرا این منطقه دارای بیش از 80 کارخانه شراب سازی است ، که می سازند گودلو و منشیا ، در میان انواع دیگر.
گودلو این یک شراب سفید با نت های میوه ای است: پوست هلو و مرکبات . تازه، متعادل است و همچنین خیلی خوب پایین می آید. در حالی که شراب منسیا یک شراب قرمز با طعم معطر است کام مخملی و طعم مشخص زمینی که در آن رشد کرده است.
ما کمی در مورد شراب یاد می گیریم زیرا این منطقه است برای 31 سال انجام دهید ، هر چند با سنت طولانی بیش از دو هزار سال. آیا برای همراهی شراب مقداری کوفته بوتیلو سفارش دهیم؟ یا اینکه سعی می کنیم فضا را بهتر و خوب کنیم برسیانو بوتیلو با سبزیجات؟ بیا، باید امتحانش کنی!
بطری این عجیب ترین محصول این سرزمین است، پادشاه خوراک شناسی برسیان از زمان های بسیار قدیم. ظرفی است که درست شده است در مهمانی ها، جشن ها و به خصوص در فصل زمستان ضروری است . عمدتا از تشکیل شده است دنده خوک ، که به آن اضافه شده است نمک، پاپریکا، سیر و سایر ادویه ها.
نکاتی برای اهل غذا: شما نمی توانید رستوران را ترک کنید بنفشه بدون امتحان تنوع زیادش دسرهای خانگی مانند خوشمزه چیزکیک با میوه های قرمز و پایه بیسکویت، تیرامیسو شکلاتی یا بستنی نوقاش با براونی.
ساعت 5:00 بعد از ظهر ما باید از بوتیلوی خوشمزه ای که با آن چکمه هایمان را پوشیده ایم کنار بیاییم، پس وقت آن است که شهر قدیمی را کشف کنیم. اوه قبلا رفتیم هتلمون بیایید سرحال شویم و دندان هایمان را مسواک بزنیم! این درست بالای رستوران بنفشه.
در یک طرف میدان آیونتامینتو، از زیر طاق اعصار گذشتیم ، تنها دری که باقی مانده است دیوار قرون وسطایی، اینجا اوج می گیرد برج ساعت و یکی از نمادهای پونفرادا است. این طاق با **دو میدان مهم مرکز تاریخی ارتباط برقرار می کند: Plaza Mayor و Plaza de la Encina. **
می شنویم که چگونه ساعت 5 بعد از ظهر را نشان می دهد ("پم، پم، پم، پم، پم..."). پس از صدها سال، همچنان لحظات خوب زندگی را رقم می زند.
ما در امتداد Calle del Reloj قدم می زنیم که ما را به اطراف هدایت می کند شهر قدیمی . آرام قدم می زنیم و از سکوت و آرامشی که در این زمان در این محله نفس می کشد لذت می بریم. به میدانی رسیدیم که کلیسای ویرجن د لا انسینا، قدیس حامی ال بیرزو.
میدان بلوط
ساعت 6 بعد از ظهر سپس به موزه رادیو لوئیس دل اولمو می رسیم، روزنامه نگار پونفرادین این یک موزه معمولی نیست زیرا در یک موزه باشکوه واقع شده است ساختمان قرن 18 به نام La Casa de los Escudos. لحظه ای به آن فکر نکردیم و برای کشف آن وارد شدیم مجموعه رادیویی برجسته ترین در اسپانیا
آخرش! وجود دارد بیش از 300 دستگاه با قطعات منحصر به فرد ، کمیاب ها، میکروفون ها، دریچه های انتشار و سایر اشیاء مربوط به ارتباطات، روزنامه نگاری و شخصیت لوئیس دل اولمو.
آنها در مورد تکامل فنی و زیبایی شناختی این دستگاه ها، از ابتدا به ما می گویند گیرنده های گالن حتی کوچولوها ترانزیستورهای دهه 1970 ، از طریق پیشرفته ترین رادیو دیجیتال از طریق فایل صوتی شما
8:30 بعد از ظهر. برای شام امروز ما برای یک رستوران با زیباترین غروب خورشید در کل شهر و معمولا چه چیزی دارید موسیقی زنده . به طبقه آخر ال کازینو می رویم و در حالی که آسمان برای استقبال از شب نارنجی و آبی می شود، نگاهی به منوی متنوع این رستوران می اندازیم.
صرف نظر از اینکه ما انتخاب کنیم گوشت، ماهی یا تاپاهای مختلف آن، همه چیز خوشمزه است . این مکان یک شرط امن است. می بینیم که آنها از نان تست کردن در میزهای دیگر دست نمی کشند، بنابراین ما هم همین کار را می کنیم «cuturrús»، یک عکس معمولی از منطقه ، در حالی که موسیقی زنده ویولن پخش می شود.
11:00 ب. ظ. جو در گوشه و کنار شهر قدیمی غوغا می کند، خیابان ها مملو از زندگی است. جرات می کنیم و تصمیم می گیریم گرفتن "آخرین" که در یک کوکتل بار که سه دقیقه پیاده روی است: La Obrera.
ما میپرسیم یک Daiquiri توت فرنگی و یک قهوه ایرلندی در این بار دنج با دکوراسیونی که ما را بی تفاوت نمی گذارد. ما یک بار دیگر، در آخرین شبمان، به خاطر انتخاب، لیوان و نان تست را میچشیم پونفرادا در این فرار ویژه
یکشنبه
10:00. این آخرین روز ما است، و اگرچه هنوز چندین چیز برای بازدید داریم، موزه انرژی را انتخاب کردیم که یک کافه تریا نیز دارد. صبحانه را اینجا خوردیم. اگرچه ما قبلاً کمی خسته شده ایم، اما می دانیم که این موزه معمولی نیست و تلاش ارزش آن را دارد بنابراین: قلب ها را بالا ببرید!
ما خودمان را از دست می دهیم امکانات گسترده در حالی که یک راهنما توضیح می دهد نحوه تولید برق در اوایل قرن بیستم که بخشی از تاریخ پونفرادینا است که در آن زغال سنگ سوخت و نماد گسترش آن بود.
معماری شگفت انگیز امکانات آن به قدری تعجب آور است و هر اتاق با چنان سلیقه ای بازسازی شده است که به ما می گویند اینجا مراسم های زیادی از جمله عروسی برگزار شده است!
برای پایان، پیاده روی با منظره رودخانه سیل
13:00. اوج 48 ساعت ما این کار را با دادن انجام می دهیم آخرین قدم زدن زیر پل صدمین سالگرد و در سواحل رودخانه سیل، همانطور که ما به چگونگی سرازیر شدن آب به پایین و برخورد به صخره های سر راهش گوش می دهیم.
در این میان گوشه هایی را به یاد می آوریم که در این شهر برای خیلی ها ناشناخته کشف کرده ایم و آن محل برگزاری مسابقات جهانی دوچرخه سواری در سال 2014 بود.
در پونفرادا همیشه چیزی برای کشف پیدا خواهید کرد و همیشه چیزی برای یافتن خواهید داشت، به همین دلیل است که ما یک تکه از این شهر را با خود در قلب خود می بریم. فراری که در آن اگر بخواهیم آرزویی داشته باشیم، توقف زمان است.
فرار کردیم؟