بهار زمان مناسبی برای این گریز در جنوب باداجوز است آن جنوب اکسترمادورا که در حال حاضر از روزهای طولانی و آفتابی لذت می برد، اگرچه شبها هنوز خنک است؛ جنوب با حومه ای سبز که چند هفته دیگر شروع به پژمرده شدن می کند، اما در حال حاضر نشان می دهد مهربان ترین چهره از برخی مزارع که اکنون پر از زندگی است، دشت های پر از گل و تاکستان ها در حال حاضر اولین جوانه های خود را نشان می دهند.
هست باداجوز که در برابر قرار گرفتن در برچسب ها مقاومت می کند فراتر از موضوع است قادر به خیره کردن با قلعه های صخره ای، با شهرهای قدیمی یخ زده در زمان، چمنزارهای بی پایانی که همه چیز در آن سکوت است و مربع های سفید در آن برای فراموش کردن زمان، یک تراس پیدا کنید و اجازه دهید Extremadura از جلوی چشمان ما عبور کند.
مریدا، باداخوز (اکسترمادورا).
آنجا، فراتر از جواهر گردشگری که هست مریدا، امتداد به طرفین بزرگراه وجود دارد یکی دیگر از Extremadura، در مثلث تشکیل شده توسط اولیونزا، خرز د لس کابالروس و للرنا، که شما را از شگفتی به غافلگیری می برد و این بهترین تعطیلات آخر هفته است.
از OLIVENZA به ZAFRA از طریق JEREZ DE LOS CABALLEROS
چه از شمال آمده باشید چه از شرق، مریدا سزاوار بازدید است. یک قدم زدن سریع در میان ملزومات آن، شاید مقداری تاپاس در مرکز یا، اگر گرما شروع به توجه کرد، برنج در مخزن Proserpina، در یویو یا در جنگل کاج دریاچه, با ورقه آب آرامی که تقریباً یواشکی از پنجره عبور می کند.
و از اینجا مستقیماً به سمت غرب، به Olivenza، آن افرادی که روح مشکی دارند، که سالها پرتغال بود و اگرچه امروزه از نظر اداری متعلق به اسپانیاست، اما با افتخار خودنمایی میکند بقایای آن گذشته نگاه کردن به دو طرف اشعه در یک مرکز تاریخی که یک لذت واقعی است. اولیونزا گاوبازی، قرون وسطی، رنسانس. اولیونزا مرز.
اولیونزا، باداخوز (Extremadura).
وقتی پارک میکنید هیچ چیز باعث نمیشود فکر کنید که ناگهان، هنگام پیچیدن به گوشهای، با انبوه دیوارها و در پشت آنها، برج ادای احترام، متوالی میدانهای کوچک، معابر، درها و کوچههایی که در زمان معلق به نظر میرسند و در نهایت به یکی از دو کلیسا منتهی میشوند. سانتا ماریا، هوشیارتر، یا ماگدالنا، آن جنون از ستون های مارپیچ و محراب، تمام طلا، که خیره شدن همین که چشم به تاریکی باطنش دوخته شد.
غیر قابل باور به نظر می رسد که وجود داشته باشد آنقدر جذابیت در نیم دوجین خیابان. اما اولیونزا همین است. این غافلگیری دائمی است، این آرامش یک شهر باستانی است که هر از گاهی، اینجا و آنجا، خود را رها می کند. مانولین بیش از حد قوس های نوک تیز و تزئینات حکاکی شده در سنگ.
آنجا، در دروازه ها، در آن Plaza de España که جنوب خالص است، این خانه مایلا, بهترین مکان برای توقف، برای نوشیدن آبجو سرد و شاید کمک کردن خار با صدف یا، اگر گرما هنوز اجازه می دهد، چند لوبیا با دم گاو قبل از ادامه مرحله
خرز د لس کابالروس، باداخوز (اکسترمادورا).
از آنجا جاده به سمت جنوب، به سمت چمنزار بی پایان، با قلعه الکنچل در افق و به سمت کوه ها ترسیم شده است. هیگورا د وارگاس، رودخانه کوفرنتس، خانه های کشاورزی در کنار جاده و ناگهان، شری شوالیه ها، گویی در مکانی غیرمنتظره از زمین جوانه زده است.
خرز همه شیب و باروک است. کوچه ها، نماهای سفید، سنگفرش ها و اینجا و آنجا کلیسایی با برجی که دیوانه است. از سن بارتولوم، در بالا، با گوشه و کنارش از کاشی و آجر قدیمی. که از سن میگل، به همان اندازه با ابهت، با تراس های Plaza de España در پایین پا. یک نوشیدنی سرد در آبجوسازی شری یا در از شهرت و از اینجا، شاید، به قلعه معبد. و یا به بی هدف سرگردان، چیزی که همیشه در خرز ارزشمند است.
اگر چه اگر میخواهید تجربهای اساسیتر داشته باشید، چیزی که به خوبی نشان میدهد در جایی هستید که هستید، به سمت پایین سرگردان شوید فواره مقدسین، به سانتا کاتالینا، با باریک ترین برج شهر، و از آنجا به دنبال خار, یک کباب پز ساده و محله ای، با مشتریان محلی و پیشنهادی بی عارضه.
اینجا خوک ایبری فرمان می دهد، چه در چنار تند، در الف خورش دم، در آدوبائو گواریتو، در مارمولک ایبری، قلم... بخش های سخاوتمندانه، قیمت ها بیشتر از محتوا، یک تراس کوچک که از سراشیبی به میدان و آن احساس بودن مشرف است خوردن منظره که فقط در چنین مکان هایی دارید.
زفرا، باداجوز (Extremadura).
از خرز به ظفره یک گذرگاه از طریق Burguillos del Cerro - قلعه دیگری در افق - و بندر Valverde در دامنههای رشته کوه وجود دارد. و ظفره سویا لا شیکا، سزاوار این است که راحت باشید، زیرا اگر در این نقطه از استان جایی با شخصیت وجود دارد، همان جاست. و علاوه بر این، اگر میخواهید به خودتان پاسخ دهید هوی و هوس ، در اینجا شما یک مورد تکرار نشدنی دارید: درخواست کنید اتاق 314 از خوابگاهاتاق طلایی، و اجازه دهید آن سقف صندوقدار قرن هفدهم شما را در آن غروب غروب کند تراس باز بزرگ به میدان باعث می شود که شما نخواهید ترک کنید.
محصول، پلازا گرانده و پلازا چیکا، شمع ها بیهدف در اطراف پرسه بزنید و قبل از رفتن، حتماً به آن نگاه کنید راهبه تراش (کمی پنهان است. به دنبال آن دروازه با دو سپر در طرفین، در وسط Calle Sevilla باشید). شما بروید بهترین پرونیلاها که شما امتحان کرده اید، منتظر شماست.
کاخ زاپاتا، للرنا، باداخوز (اکسترمادورا).
LLERENA و حومه جنوبی
از ظفره به چشمه آواز، با یکی دیگر از مربع های سفید، در کنار کلیسای لا گرانادا، و به سمت ادامه می دهیم پر شده، چه می شود اگر در مورد آن صحبت کنیم مربع های سفید، برج ها و پاساژها که بیش از حد نمی توان از دست داد. و آنجاست طبیعت بی جان, با چاسینا و خودشون املت قلوه سنگ -یک دستور غذای سنتی بسیار خوشمزه تر از آن چیزی که ممکن است نامش نشان دهد- و گواریتو سرخ شده آن در خیابان زیبای Bodegones.
Llerena به Llerena ختم نمی شود، دور از آن. 5 دقیقه با ماشین و پس از عبور از Casas de Reina، ناگهان به یک تئاتر رومی می رسید در وسط دشت رجینا توردولوروم، شهر رومی که در نیمه راه بود که از Emerita Augusta –Mérida– می آمد تا به آن برود. هیسپالیس (سویل) و کوردوبا (کوردوبا)، اینجا بود. و در اینجا ادامه می یابد و کم کم با پیشروی مبارزات باستان شناسی از زمین بیرون می آید.
کلیسای بانوی ما از گرانادا، در Llerena (باداخوز، Extremadura).
قلعه ملکه، قلعه قدیمی بر روی تپه که یکی از بهترین منظره های استان است. بر شهر روم باستان تسلط دارد از بالا چند دقیقه برای آپلود وقت بگذارید. در جنوب، کوه ها، مراتع و تپه های بی پایان تا آنجا که چشم کار می کند، در حال حاضر در اندلس. فقط با چرخش به طرف دیگر، دشت عظیم کمپینای جنوبی را در زیر پای خود دارید که کم کم در دوردست تبدیل به منطقه لا سرنا
ZALAMEA DE LA SERENA، منبع MAESTRE، ALMENDRALEJO
ما میرویم آنجا. در این فرار به سمت جنوب باداجوز میتوانیم منحرف شویم به Zalamea de la Serena، با آن دو ستون بزرگ رومی در وسط، که تقریباً نمای ساختمان را لمس می کند کلیسای معجزات. اکسترمادورا همیشه یک سورپرایز دیگر در آستین خود دارد.
اگر ترجیح می دهید کیلومتر کمتری را طی کنید، بهتر است مستقیماً به بزرگراه برگردید و به سمت آن رانندگی کنید چشمه استاد، با مربع سفیدکاری شده - دیگری - و آن طاق های سرپوشیده توسط کلیسای بزرگ رنسانس کاندلاریا و در چند متری کاخ استاد و فواره ای که نام شهر را به آن داده است.
کلیسای پاکسازی، Almendralejo، Badajoz (Extremadura).
هنوز فرصت هست آخرین توقف، در یک آلمندرالخو که شاید آنقدرها به یاد ماندنی نباشد، اما جذابیت خود را نیز دارد و توانسته است شراب و شراب سازی را به یک فرهنگ کامل تبدیل کند. کلیسای تطهیر، با مربع آن جمع آوری شده و پناهگاه سفید لاپیداد، در پای میدان گاوبازی کاملاً در کاتالوگ ما قرار می گیرد گوشه های سفید، سایه دار، طراوت و هوای کهن
و بین این دو، مثل مکث آخر، رستوران کاستو، در حاشیه پارک Espolón که مکان عالی است برای خداحافظی در جنوب اکسترمادورا. یک شراب محلی، مقداری شیرینی های لعاب دار گوساله با کنگر فرنگی و دم میگو از Huelva، شاید مقداری لوبیا سبز خوب با پنیر مانچگو و سس آجیل کاج و خداحافظی مطمئناً کمی باشد قابل تحمل تر