از سال 1839. مادرید است.
مادرید بدون لاردی قابل تصور نیست. آزورین، همسایه و مشتری ثابت قدیمی ترین رستوران شهر، گفت. و این کلمات امروز بلندتر از همیشه طنین انداز می شوند، پس از 182 سال ایستادگی، لاردی در خطر است. قبل از ورشکستگی وارد بستانکاران شده است و سعی می کند برای بقای خود مبارزه کند تا به دادن خورش، خرطوم و کنسومه ادامه دهد. و همچنان پناهگاه روشنفکران، سیاستمداران، هنرمندان باشد. Lhardy قدیمی ترین رستوران مادرید است. اگرچه می توانست پارلمان کشور، یک آکادمی سلطنتی، یک اتاق کابینه باشد، مهد هنرمندان، پناهگاه عاشقان یا پناهگاه توطئه گران».
لاردی، "مهد هنرمندان، پناهگاه عاشقان یا پناهگاه توطئه گران"
وقتی فرانسوی ها امیلیو هوگنین Lhardy را در سال 1839 افتتاح کرد کلمه رستوران هنوز در فرهنگ لغت گنجانده نشده است. در مادرید فقط غذاخوری های محبوب وجود داشت که در آن نامه ها خوانده می شد و قیمت های ثابتی وجود نداشت. فقط میزهای بلند، نیمکت ها، میله ها. سفره و دستمال سفره نبود. اما هوگنین از فرانسه وارد شد، در پاریس عاشق کافه لو هاردی (پررنگ) شده بود و به شکل و شمایل او، حتی از نام او کپی برداری کرد، لاردی را در Carrera de San Jerónimo، شماره 8، با کمک یکی از دوستانی که بیشترین مشتری را برای او به ارمغان آورد: مارکیز سالامانکا
سالن های سیاسی، ادبی، فکری، عاشقانه.
نجیب زاده ای که مادرید را بازاندیشی کرد، همه رویدادهای خود را در لاردی برگزار کرد یا از کاخ خود ضیافت هایی را سفارش داد. او بود که شروع به حمل ملکه کرد ایزابل دوم، که اغلب با خانم ها و معشوقه هایش دیده می شد. شایعات می گویند که یک کرست در یکی از اتاق های خصوصی رها شده است. آنجا قرار بود غذای مورد علاقه اش را بخورد: گازپاچو.
«امیلیو لاردی یک کراوات سفید روی نانهای نانوایی گذاشت» نوشت بنیتو پرز گالدوس، یکی دیگر از منظم، به خصوص جذب، به عنوان سنبل بنونته، برای همه آن شیرینی ها و شیرینی های فرانسوی که برای اولین بار در مادرید و اسپانیا معرفی شدند: کروسانت، پتی شو... آنها همچنین روی دستور العمل های آشپزی فرانسوی کار کردند که کاملاً آوانگارد بود و توسط طبقه ممتازی که شروع به تحسین می کردند. از عادت بیرون رفتن برای شام لذت ببرید.
ضیافت در Lhardy ارائه شده توسط دکتر Cortezo Cifuentes، در 25 آوریل 1903
آگوستین لاردی، پسر امیلیو پس از مرگ پدرش رستوران را به ارث برد. در آن زمان موفقیت غیرقابل انکار بود. ولی او کسی بود که بوهمیا مادرید را جذب کرد: هنرمندان، روشنفکران، نویسندگان... او یک قنادی عالی و روابط عمومی بهتری بود.
او بود که تغییر زیبایی شناختی را به مکانی داد که امروز باقی مانده است. آن سبک رمانتیک فرانسوی، با آینه، چوب، کاغذ دیواری. طرحی از رافائل گوئررو، پدر اولین هنرپیشه معروف اسپانیایی، ماریا گوئررو، که به ماندن در خانه شخصیتی بخشید. را اتاق نشیمن ژاپنی، به عنوان مثال، مورد علاقه بود پسر عموی ریورا در دوران دیکتاتوری اما مکان انتخابی نیز برای تعیین آن بود دون نیستو آلکالا زامورا رئیس جمهور جمهوری. که گواه این مکان خنثی و خوشمزه داستان است. تمام چیزی که تا به حال شنیده اید آن چراغ الیزابتی بزرگ، که با نفت و سپس گاز روشن شد تا اینکه برق رسید.
Lhardy این غذای محبوب را با سرو کردن آن در بشقاب های نقره ای بالا می برد.
آگوستین همچنین مسئول معرفی دو تا از غذاهای معروفتر در منو بود: خورش و ترش مادرید. غذاهایی که در غذاخوری ها سرو می شد، پذیرایی می کرد و آنها را تمیز می کرد، در سینی ها و ظروف نقره ای (که به همین دلیل به خورش الیزابتی لقب گرفت) سرو می کرد. آنها را به اوج غذای سنتی رساند.
کوسیدو همچنان دلیل ادامه رفتن مردم محلی و بازدیدکنندگان به Lhardy است. تا زمان سی تانگانا او به تازگی به او ادای احترام کرده است باربارا لنی بلعیدن سه واژگونی.
سی. تانگانا همچنین به فکر لاردی برای آلبوم «ال مادریلنو» بود.
Y شهرت پینه ها خیلی عقب نیست: آنها آنقدر مورد علاقه بوده اند که قبلاً در دهه 60 قرن گذشته ، Lhardy ، پیشگامان تحویل (از سال 1885، آگوستین یک تلفن در رستوران گذاشت) آنها هفته ای 300 کیلوگرم تره در خانه سرو می کردند.
اولین رومیزی، اولین سلف سرویس
Lhardy که امروزه مترادف با بهترین سنت غذا شناسی است، همیشه آوانگارد و مدرن بود. این اولین رستورانی بود که دید و دیده شد. اولین کسی بود که منوهای نوشته شده، قیمت های ثابت، سفره و دستمال سفید پهن کرد، میزها را جدا کرد. اولین نفری که ویلاروی سینه و تخم مرغ ریسیده را سرو کرد. و همچنین بود اولین کسی که سلف سرویس را معرفی کرد، با تشکر از سماوری که در آن کنسومه همیشه گرم بود (و هست).
لاردی، همیشه بی عیب و نقص
آن سماور کلید بود بگذار زنان تنها وارد شوند. Lhardy اولین رستورانی بود که اجازه داد. پیروزی که کم کم به یاد می آورد میلاگروس نوو، مالک فعلی، همیشه آماده گردش و گفتن حکایات مجاز. ابتدا خانم ها با کالسکه اسبی خود به در می آمدند و پیشخدمت ها برایشان یک لیوان توکای می آوردند. بعداً، آنها شروع به ورود به فروشگاه، خرید شیرینی و نوشیدن آن توکای و یک کانسومه کردند. در نهایت آنها نیز وارد سالن ها شدند. کوپلتیستاها مثل لا فورنارینا، لا گویا یا لا چلیتو ، مهمانان سرشناس دیگری بودند. مثل خیلی هاری رو بکش
پیو باروخا، آزورین، لورکا، پرز د آیالا، دون رامون گومز د لا سرنا… Lhardy پرمخاطب ترین رستوران در ادبیات اسپانیایی است. این تنها قطعه ای از تاریخ و روح مادرید نیست. مادرید است. و امیدواریم تا 200 سال دیگر هم همینطور باشد.
اولین سلف سرویس در اسپانیا.