مادرید آنجاست و ما صفت ها را از آن دزدیدیم پاردو بازان, جسورتر، شادتر و کنجکاوتر از همیشه. مادرید شما آن را باور نمی کنید. تعداد افتتاحیه رستوران ها، هتل ها، گالری های هنری و فروشگاه ها را باور نمی کنید. شما سیلوئت های جدید را باور نمی کنید که در شهر در حال رشد هستند.
شما انرژی را باور نمی کنید پرواز کن جو، دوشنبه شب هایی که به نظر می رسد شنبه است، آن الکس کاتز در تیسن است، گیلداهایی که می خواهید پیدا کنید در میله های بارها، که چنین مردمی اینقدر بزرگ باشند و چنین مردمی آنقدر بزرگ باشند. یا به آن اعتقاد دارید، زیرا شما قبلاً این شهر را می شناسید
نسخه مادرید، مادرید.
سعی کنید در 48 ساعت تمرکز کنید هر کاری که می توانید در مادرید انجام دهید مزخرف است اما این سرزمینی است که ما به خوبی در آن حرکت می کنیم. بیایید بیشتر از امروز در مادرید قدم بزنیم، چیزی که همینطور است از دیروز می آید و به فردا می رود.
48 ساعت در مادرید. روز 1.
انتخاب محل اقامت در مادرید تا پنج سال پیش آسان بود. و خسته کننده حالا تصمیم پیچیده است. پس از افتتاح، در کمتر از دو سال، از ماندارین اورینتال ریتز, چهار فصل, رزوود ویلا مگنا Y نسخه مادرید, تجدید از سنت موروس و تجمیع هتل هایی مانند ursus، هر دو فقط تو، توتم Y کول رومز آتوچا ما با یک شهر مرتبط با هتل باقی مانده ایم. وقتش بود
از همه آنها ممکن است باشد نسخه مادرید منحصر به فرد ترین این همان کسی است که ما قرار است برای خواب انتخاب کنیم. حالا با نیت سفر می کنیم: هر چیزی چرایی دارد در این صورت ما اینجا می خوابیم چون خاطرات خوب می خواهیم و چون پیدا کردن در قلب مادرید، هتلی که توسط ایان شریگر و طراحی شده توسط جان پاوسون چیزی خارق العاده است اینجا سردرگمی و فرهنگ است.
تراس هاوس دو سولیل.
این هتل به صورت یک تفرجگاه شهری: شما می توانید، در فروشگاه نسخه محدود او، یک قطعه از خاویر اس مدینه یا عطری از Coqui Coqui; همچنین از یک درمان در اسپا لذت ببرید، بسیار آرام، یا یک شام مکزیکی در آن میل کنید جروم (آن گوآکاموله) با مهر از انریکه اولیورا هتل می داند که چقدر جالب است بسته برای هر کسی که می خواهد روز را در استخر خود بگذرانید برخی به او زنگ می زنند اقامت و دیگران از خود شهر لذت می برند.
این چیه عیاشی صنعت هتلداری که مادرید تجربه می کند مانع از دیدن واقعیت نمی شود: هتل های کوچک و زیبا از دست رفته اند. خانه دو سولیل, در Lavapiés، این چنین است. ما بیشتر میخواهیم.
ما در حال حاضر یک هتل داریم، ما در حال حاضر ما صد عکس گرفته ایم در. اکنون میخواهیم این مسیر مادرید را آغاز کنیم که شدید به نظر میرسد. ما از ابتدا این کار را انجام می دهیم: قهوه های تخصصی نقطه شهر اونجا صبحانه ها این ایده را پویا کنید (با کمی توجیه) که در مادرید صبحانه خوبی نمی خورید. بیایید منطقه ای از شهر را برای شروع روز انتخاب کنیم و در یکی از آنها بنشینیم.
نانوایی آلما نوماد، مادرید.
ما برای انتخاب می دهیم: قهوه در کنت دوک، عثوم، نطیف یا گلدا، در ثالث و نوشیدن قهوه، کافراما، نانوایی آلما عشایر یا حیاط 7 در چمبری در آنها وجود دارد شیرینی های دست ساز و صبحانه های کنجکاو و شور که حتما باید برای لذت بردن بدون عجله فقط به این دلیل که کارهای زیادی برای انجام دادن داریم به این معنی نیست که نداریم. بیایید شادی کنیم در هر لحظه
شهرها معروف به پیاده روی هستند. پس از بیدار شدن، پس از قهوه، شروع به انجام آن می کنیم. بیایید به Chamberí برویم، محله ای که مردم محلی می خواهند آن را حفظ کنند، محلی است، و تقریباً هستند گرفتن در آنجا فضاهایی را می یابیم که به صنایع دستی و طراحی معاصر اختصاص یافته است مانند انجام شده, فروشگاه های کتاب و مجلات شبیه به طلسم زمین کاغذ.
زمین کاغذ، مادرید.
در اولاوید، یکی از هسته هاش تازه باز شده نوار کتاب. کتابفروشی های مستقل مادریدی را که ما می خواهیم تعریف می کنند. این مکان یک گوشه روشن در کنار اولوید اشغال می کند و ما نمی دانیم اگر بیشتر کافه یا بار یا کتابفروشی بیشتری باشد. صندلی های پنجره شما را دعوت می کنند تا روزی کمی دزدی کنید تا کتابی را تمام کنید. داشتن یک ساعات طولانی، باشگاه کتاب و چیزی برای میان وعده کتابفروشی های مستقل مادریدی را که ما می خواهیم تعریف می کنند لباس بپوش زوبی, که الان 10 سالشه دادن اعتماد به نفس برای بسیاری از زنان از طریق لباس و لوازم جانبی. زیباترین فروشگاه در منطقه؟ دو سال پس از افتتاح، ممکن است هنوز هم باشد آموزش، آن کارخانه پنیرسازی که می روند حتی کسانی که پنیر دوست ندارند.
Chamberí سرگرم کننده است، اما نمی تواند ما را از این موضوع گمراه کند ساعت مقدس از خوراکی ما آن را وارد می کنیم برگ، که نه جدید است و نه گم شده است با شما چه می کند در این میخانه، در سال 1949 افتتاح شد و در آن که رزرو نمی شود، می خورند کوکینا و میگو شایسته هر کجای ساحل، اما در یکی از زیباترین خیابان های شهر.
در واقع، فرناندو فرنان گومز همسایه ای برجسته بود او نام آن را بنویسید: آن را ژنرال آلوارز د کاسترو می نامند و دارای پیاده روهایی با آن است دو ردیف اقاقیا آنقدر لامینا را دوست داریم که پیش غذا را طولانی می کنیم و آن را تبدیل به غذا می کنیم. مادرید هم اینه: جدید را به نفع قدیمی کنار بگذارید.
استخر بی نهایت در مادرید EDITION.
بعد از ناهار باید استراحت کنید. پیشنهاد می کنیم به هتل برگردیم و حمام کن در استخر شما، را بی نهایت بزرگترین هتل از شهر. این شیب با منظره ای از معتبرترین مادرید بخشی از این ماراتن 48 ساعته است. سفرها نیاز به توقف دارند.
پس از شکستن آب، دوباره برگشتیم، آماده رفتن به خیابان ها. بیایید یک کوکتل قبل از شام ساواها, در لاواپیس اگر انتظار دارید یک کوکتل بار با صندلی های پایین و رنگ های مارونی داشته باشید، آن را فراموش کنید: دکوراسیون اینجاست آسپتیک، مانند پیراهن سفید، به طوری که هیچ چیز از آنچه مهم است پرت نمی کند: کوکتل. سازندگان آن، گینتاس و دووی، یک زوج لیتوانیایی، تکان داده اند صحنه مادرید با پیشنهادی پر از جذابیت فقط یک خطر وجود دارد: اینکه ما نمی خواهیم ترک کنیم. به همین دلیل است که ما زودتر می رویم تا خوب مزه کنیم نوشیدنی و جو
بار ترافالگار، مادرید
می گوییم به زودی به ساواس می بینمت، چون برمی گردیم و می رویم منطقه ای که شام می خوریم. ما دو گزینه می دهیم. یکی ساکت است: آن است باشگاه 67، تراس مخفی هتل تنها تو بوتیک برای وارد کردن به رمز عبور نیاز دارد. اگر قوانین را به خوبی رعایت کنید، در نهایت شام سوشی را در محیطی مخفی مشرف به پشت بام مادرید می خورید. دیگری آنقدر نیست. برویم به بار ترافالگار، در چمبری.
این یکی از آن مکان هایی است که پیدا کردن آنها آسان به نظر می رسد، اما اینطور نیست. همه چیز را دارد: دکور شیک، غذا و نوشیدنی خوب و انرژی. صاحبان آن، خبره بارهای خوب در مادرید، یک بار می خواستند. یک بار-بار. و اینجاست. به ترافالگار می آیی برای نوشیدن و خوردن از یک بعد از ظهر تا سحر منوی نوشیدنی های آن بزرگ است و منوی غذا برای تضمین کافی است یک شام غنی خوان تنا، یکی از شرکا، به ما می گوید: "اینجا هیچ مدی وجود ندارد." این همان باری است که باید در هر شهر وجود داشته باشد. ما اینجا داریم.
اینجا کسی خسته نمی شود؟ بیایید به هتل برگردیم و پیاده روی انجام دهیم، عبور از Gran Vía. هیچ شهر دیگری در جهان وجود ندارد که داشته باشد چنین خیابان قدرتمندی
کلوب 67، فقط تو بوتیک هتل، مادرید.
48 ساعت در مادرید. روز 2.
روز را دوباره با پیاده روی شروع می کنیم. ما به سمت یک مادرید جدید می رویم که یک مادرید کلاسیک نیز هست. از پروژه شهری بازدید خواهیم کرد میدان اسپانیا که شهر را به سمت بهتر شدن تغییر داده است. کاخ سلطنتی و باغ ساباتینی آنها اکنون در دسترس تر، دوستانه تر و سبزتر هستند. سال آینده ما در اینجا خواهیم دید گالری مجموعه سلطنتی، یکی از پروژه های بزرگ فرهنگی شهر ما شهرهایی مانند این می خواهیم، پر از فرهنگ، پوشش گیاهی و مردم در حال قدم زدن.
ما به حرکت ادامه می دهیم و دوباره پیشنهاد می کنیم دو احتمال برای امروز صبح
اولی دوباره ما را به سمت آن سوق می دهد ثالثاس، محله ای که مقیاس و لحن دارد مناسب برای ورود و خروج از مغازه ها و کافه ها. می توانیم صبحانه دوم را در اتاق چای میل کنیم دوشس کوچولو و البته، درخت نخل شکلاتی را سفارش خواهیم داد، آن توتم مادرید سطح گرنیکا
میز با پوشش گیاهی در طرف دیگر در Mudrá Plant Based، مادرید.
می توانیم مقداری از آن را بخریم سفال اسپانیایی یا پرتغالی که در رسمی (به تونی، معمارش اجازه می دهیم ما را راهنمایی کند)، یا شاید بتوانیم در میان قفسه های کتابفروشی جدید گم شویم. آنتونیو ماچادو. یا اگر احساس می کنیم ورزشکار هستیم، می توانیم خودمان را بدهیم یک هوس در لامارکا، یک فروشگاه مفهومی اختصاص داده شده به سلامتی که اگرچه جوان است، اما در حال حاضر یک موسسه خیابانی است.
وارد خواهیم شد یادداشت تحویل بورده, گالری هنری سازندگان فقط خانه ها, زیرا اگر پشت این فضا باشند، شایسته توجه ماست. بدون اینکه متوجه شوید، وقت غذا خوردن است. از کاستلانا گذشتیم، آن مرز جسمی و روحی مادرید و ما می رویم مبتنی بر گیاه MUDRA. این رستوران که از آرژانتین به دست متیو کنی برای متقاعد کردن ما، اگر ما نبودیم، آن غذا بر اساس طبقه می تواند خوشمزه و سرگرم کننده باشد. دکوراسیون از آیلین مالیموکا ساکت است: فضا و ظروف نیست.
نونو گارسیا، از قبیله اوبرادور، مادرید.
گزینه دوم ما را به سمت جنوب از شهر. ما می رویم آرگانزوئلا، منطقه ای که در اولین سفر به مادرید روی آن پا گذاشته نشده است. اما باید در موارد بعدی قدم بردارید. آنجا می توانیم بخریم یکی از بهترین نان ها و شیرینی ها از شهرستان، زیرا در حال حاضر سفر نیز برای خرید نان. این حسابه قبیله اوبرادور و این یک پروژه است نونو گارسیا که پس از کسب تجربه در رستوران های ستاره میشلن و غذا تصمیم گرفت یک نانوایی محله باز کند که مادرلینی ها را از همه کدهای پستی جذب می کند.
در Arganzuela نیز پیدا می کنیم کتابفروشی ها مانند جزر و مد, که علاوه بر فروش کتاب های برگزیده، عناوین ادبیات ایتالیایی را منتشر می کند. زنده باد کتابفروشی های مستقل مانند این. در جنوب مادرید خوب می خورید و می نوشید.
بیایید توقف کنیم تا آن را تأیید کنیم خام، در لگازپی، وارث مکانی مبارک، فروشگاه شراب و وینیل در بازار سن فرناندو. این فضا به صورت تخصصی در شراب های طبیعی و در کاریزما یا میتوانیم در یک غذاخوری مثل خانههای قبل، اما الان، توقف کنیم. نامیده می شود بار باردرو و در آن طعم هایی از اینجا و آنجا، از دیروز و فردا وجود دارد.
مهمانی کوکتل، اثر الکس کاتز (1965).
بعد از ناهار باید به راه رفتن ادامه دهید. ما دیروز از استخر لذت بردیم: امروز وقتش نیست وقت آن است که از یکی از این تعداد بازدید کنید نمایشگاه ها و گالری ها که مادرید را به یک پایتخت فرهنگی مهم تبدیل می کند. ما می توانیم انتخاب کنیم کلاسیک مانند تیسن, که در آن می توانید ببینید تا 11 سپتامبر گذشته نگر بزرگی از همیشه سپاسگزاران الکس کاتز.
یا می توانیم به آن نزدیک شویم موزه هنرهای تزئینی, خیلی جالب و آرام در آنجا می توانید از نمایشگاه دیدن کنید " مشتاق مدرن " که مبلمان و فضاهای داخلی اسپانیا در دهه 1930 را بررسی می کند. در آنجا می توان تأیید کرد که دورانی گذشته وجود داشته است که این کشور با چشمان مدرن به آینده نگاه می کرد. توجه به مبلمان از ساختمان Carrión، از دانشکده فلسفه و صندلی Chicote.
یا می توانیم کاری خارج از مسیر انجام دهیم: برو به کارابانچل، به رگ. این نام بزرگترین گالری هنری در مادرید (1200 متر) است. برنامه نویسی آن بر عهده دارد فردیناند فرنچ و این تضمین می کند که پیاده روی ارزشمند است. هر قدم زدن در مادرید ارزشش را دارد.
ما به هتل برمی گردیم تا لباس هایمان را عوض کنیم، چون می رویم یکی از زیباترین مکان ها از شهر، هتل سانتو مائورو، مکانی که به ما احساس می کند بسیار تصفیه شده و فرانسوی شده است. کلاسیک در اینجا وجود دارد، اما هیچ اشاره ای به نوستالژی نیست. ما میتوانیم اتاق قرمز یا چینی را انتخاب کنیم، اما اگر زمان اجازه دهد، اجازه میدهد، ما باید باغ را انتخاب کنیم, جواهر در تاج هتل
باغ سانتو مائورو، هتل مجموعه لوکس، مادرید.
هر روز نمی توانید شام بخورید احاطه شده توسط محوطه سازی فرناندو والرو در قلب شهر. ما با یک کوکتل شروع می کنیم و آن را سفارش می دهیم بروملیاد ، که از نام گل عجیب و غریبی که در تابستان روی میزهای تراس خواهد بود نامگذاری شده است. ناهار خوری در آنجا معمولی است (چهار بشقاب و چهار شراب، به بیان آسان) که علاوه بر این، پنجشنبه ها با موسیقی زنده چاشنی می شود. این غذای لذیذ توسط مادرید نیز عرضه می شود. به افراد زیادی نگویید
ما حوصله خوابیدن نداریم ما قدرت داریم. این دو روز را در مادرید به پایان خواهیم رساند یک پیسکو در اورویا، نوار پروی The Madrid EDITION، به رهبری دیگو مونوز ما از آن در زیر آسمانی که در بسیاری از عکسها از آسمان است لذت خواهیم برد موزه پرادو مادرید شما آن را باور نمی کنید. باور کن