ده مسیر برای کاوش در محله
Chamberí از نظر فنی (و ما دوست داریم هر از گاهی اینطور صحبت کنیم)، محله نیست. این منطقه از شش محله تشکیل شده است: گازتامبید، آراپیلس، ترافالگار، آلماگرو، ریوس روزاس و والهرموزو . این مقدمه جغرافیایی به این معناست که بسیار بزرگ و متنوع است. برخی از مناطق اشرافی هستند، برخی دیگر دانشگاهی. برخی با درختان و برخی دیگر با میلهها پر شدهاند، برخی شکل دهه شصتی دارند و برخی دیگر کاخ هستند. با این حال، آنها چیزی را به اشتراک می گذارند: ذهنیت محله و در عین حال آگاهی از تعلق داشتن به چیزی بزرگتر به نام مادرید. همچنین بیشتر مسافران وقتی وارد شهر می شوند دلتنگ آن ها می شوند. بیایید در اسرع وقت آن را برطرف کنیم..
مکانی با کاریزم: آستوری ها
این یکی از بهترین رستوران های مادرید است و شما تا به حال برای غذا خوردن در آن نرفته اید. شاید به این دلیل که نمیتوانستید جایی پیدا کنید، زیرا آنها چند میز پر از سرآشپزهای ستارهدار میشلین، روزنامهنگاران شیک (ببخشید، سنگریزهها) و مفتخورهایی داشتند که مستقیماً از فرودگاه میآیند تا آنچه را که میپزند بخورند. دونا جولیا . اینجا همه چیز فوق العاده است. از فهرست شراب گرفته تا فابادا از طریق کاسترد و نان. اوه نان استوریایی . _(والهرموزو، 94) _
آستوریایی ها
** سایر اشکال هنر: گالری MACHADO-MUÑOZ **
به دنبال بوم نقاشی یا عکس نباشید . در این گالری صندلی، میز و لامپ وجود دارد. مجموعه ای که تبلیغ می کنند گونزالو ماچادو و مافالدا مونوز طراحی و مبلمان نویسنده معاصر است. به این معنا که غیر معمول در مادرید . تعهد این گالری جوان برای استقرار در Chamberí، به دور از مدار گالری، یک اعلام قصد است. همه اینجا نمی آیند اما چه کسی می خواهد همه باشد؟ _(خوزه مارانیون، 4) _
همه اینجا نمی آیند، اما چه کسی می خواهد همه باشد؟
** سینماهای وردی، سینما محله**
اینجا یکی از جذاب ترین مکان های مادرید است. بیایید آن را به آرامی بگوییم در صورتی که کسی فکر می کند (همچنین) ناپدید می شود. این سینمای پنج پرده از سال 1958 اینجا بوده است ; نامیده شد سینما کارتاژ و تا پایان دهه 90 بود که وردی شد. این ابهام خود را با قیمت های مناسب، تعهد به نسخه اصلی، صندلی های روکش شده با رنگ قهوه ای مایل به قهوه ای، مردم تحصیل کرده و اراده بزرگ برای مقاومت . دیدن یک فیلم در آنجا و سپس نوشیدن یک نوشیدنی در اطراف، یک مراسم آخر هفته بی نظیر است. زنده باد وردی _(براوو موریلو، 28 ساله) _
خیاطی 91
آ پل و کاترین آنها آنها را در ژاپن یا در فلورانس، جایی که اخیراً نمایشگاه را افتتاح کردند، بهتر می شناسند پیتی اومو با صحنهسازی در اطراف شنل اسپانیایی. این خیاطی هم کمیاب است و هم هدیه. این نادر است زیرا برای دو جوان معمول نیست که با آن جرات کنند خیاطی سنتی در زمان لباس های سریع و خشن. هدیه، زیرا آنها این کار را با شجاعت کامل انجام می دهند ، با حس بسیار خوبی از مد و آغشته به هر کاری که انجام می دهند با کاریزمای خود. _(رودریگز سن پدرو، 14 ساله) _
کلاسیک هرگز شکست نمی خورد
در داخل، هتلی که گردشگران به آنجا نمی روند
Chamberí محله ای پر از هتل نیست . این محله مسکونی بدون جاذبه گردشگری است. با این اوصاف، اقامت در اینجا برای یک مسافر خوش سفر و با چشم است . به همه چیز نزدیک است (هر چیزی که باشد). این هتل در میان ساختمان های منطقه بی توجه می شود: متعلق به مهر است INNSIDE توسط ملیا ، که در آن هر هتلی شخصیت خاص خود را دارد. این یکی در تماس است کاخ لوچانا ، ساختی از آغاز قرن بیستم. تمام راحتی و طراحی را که در قرن بیست و یکم انتظار داریم ارائه می کند. _(لوچانا، 22) _
هتلی که گردشگران به آنجا نمی روند
**AC SANTO MAURO، برانچ در CASA DEL DUQUE**
این هتل با نمای اشرافی خود تحسین برانگیز است . وقتی از در عبور می کنید و فضای داخلی آن را می بینید همچنان به تحمیل ادامه می دهد. منطقی: این محل اقامت دوک سانتو مائورو بود ، که معمار را سفارش داده است لوئیس لگراند که لهجه فرانسوی خود را در ساختمان جا گذاشته است. در واقع سه ساختمان و یک باغ زیبا است. اتاق هایی که قلعه لورنزو در سال 2011 از خواب بیدار شدم به این بیدار شدن ادامه دهید افکت عجب به دنبال بسیاری از هتل ها اما این هتل قصد ندارد با پشت به شهر باشد، حتی اگر ما را بی حرف بگذارد. برانچ او یک گزینه عالی برای ملاقات با او است . چند ساعت در روز یکشنبه در کتابخانه، که در آن سرو می شود، به شما امکان می دهد طعم را بچشید بودن در یکی از هتل های بزرگ مادرید چه حسی دارد. در تابستان آن را در باغ می برند: قیمت آن (39 یورو) شایسته تشویق است. یا کمان، که در قصر هستیم. _(زوربانو، 36) _
سالن چینی
** خیابان پونزانو: خیابانی که همه در آن غذا می خورند**
حتی هشتگ خودش را دارد: #پوزان زدن . این خیابان بیشتر انرژی معطر شهر را متمرکز می کند. پدیده پونزانو از سال 2014 شکل گرفته است و علاقه آن در این واقعیت نهفته است که چیزی ارگانیک بوده است که محله آن را ترویج و پذیرفته است. کاتالیزور بود خاویر بونت . با ظرفیتی که برای نوآوری داشت، دید که این مکان بهترین مکان برای متحد کردن گذشته، حال و آینده است. اتاق برش، آکادمی برش و موتا به عنوان آهنربایی برای سایر مشاغل جدید و به عنوان یک تحریک کننده برای مشاغل سنتی کار می کردند. پونزانو هر روز هفته پر است ; در آن ما انواع رستوران ها را پیدا می کنیم، از یک رستوران چند کاره مانند رمز عبور به یک رستوران کوچک فرانسوی مانند لمس نمک ، می گذرد لامبوزو و غذاهای اندلسی آن؛ ما همچنین می توانیم برای خوردن پیتزا توقف کنیم پیکا ، املت سیلک یا داشتن یک عصای ساده دوبل . این هرگز یک یا ساده نخواهد بود.
Picsa: نقشه را دوست خواهید داشت
** کشتی: منوی روز **
این سنت مادریلنی را نمی توان از دست داد. ما به هر سیاستمداری که از او محافظت کند رای خواهیم داد. بله درست است که منوهای روزانه سالم تر و تخیلی تر می شوند . اما یکی از فری عالیه. کل مکان است. زیبایی دریایی آن از سبک سازی بیش از حد صندلی های نامتناسب و میزهای چوب خام که به مادرید هجوم می آورد متمایز است. این مکان از دهه 70 باز بوده است: این است کلاسیک محله . در سال 2012، پپه نیتو پس از گذراندن 16 سال در این سمت، مسئولیت را بر عهده گرفت نیویورک . او با حفظ شخصیت بار و ترکیب غذاهای رایج از غذاهای نیویورک، آن را بازسازی کرد. ما چهارپایه های بار، یک نوار طولانی و میزهای غذاخوری مانند کنار دیوار را می بینیم. اما برگردیم به منو: غذاهای کمی دارد که سرگیجه نگیرد و متنوع و خوش طعم است . عدس کاری آنها دیدنی است. _(ساندووال، 12) _
سالاد کلم، در ال فری
** موزه سورولا: موزه تقریباً مخفی **
Chamberí محله موزه نیست. و این یک مزیت دارد: هیچ صفی وجود ندارد و مجبور نیستید از قبل بلیط رزرو کنید، که به جذابیت مکان هایی مانند موزه سورولا می افزاید. این خانه ای بود که نقاش از سال 1911 با خانواده اش در آن زندگی می کرد. آن هوای خانگی و صمیمی را حفظ می کند. او از معمار Enrique Repullés y Vargas پرسید (همان بورس مادرید) یک ساختمان التقاطی ، برای تمرکز هر چیزی که به او الهام می شود. به همین دلیل است که ما باغ هایی را می بینیم که اگر به موقع سفر نکرده باشیم و در سویا یا کوردوبا باشیم، ما را به فکر وا می دارد. اما نه: Chamberí است و این یکی از گنجینه های اوست. _( این شنبه، 27 فوریه، موزه 153 سالگی سورولا را با گشتهای راهنما جشن میگیرد. . اطلاعات بیشتر در وب سایت موزه).(Paseo del General Martínez Campos، 37) _
داخل موزه
** کافه میمون: یک قهوه با قهوه خوب**
یادتان هست وقتی به برلین یا نیویورک سفر کردیم و گفتیم: "اوه، در اسپانیا چنین کافه هایی وجود ندارد"؟ توسط بنابراین منظور ما مکان هایی با زیبایی صنعتی، میزهای بزرگ با فضای کامپیوتر، قهوه خوب، کیک هایی با ضخامت چند سانتی متر بود. بسیاری از مجلات و وای فای مدتی است که این مشکل در مادرید برطرف شده است . این مکان یکی از نمایانگر این روند است: فضایی که در آن کیفیت قهوه مهم است ، جایی که هیچ عجله یا شیفتی وجود ندارد و می توانید همه چیز را از جلسات کاری گرفته تا اولین (یا آخرین) تاریخ برگزار کنید. _(Valehermoso, 112) _
معتاد به قهوه؟ به خانه خوش آمدی
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- پونزانو: خیابانی در مادرید که همه در آن غذا می خورند
- بهترین برانچ های هتل در مادرید
- مسیر ceviche در مادرید و بارسلونا
- بهترین همبرگر در مادرید
- مسیر بدون گلوتن از طریق مادرید
- میدونی که اهل مادرید هستی وقتی...
- مادرید با 20 سال مقابل. مادرید با 30
- بازار سن میگل و سن آنتون
- دو بازار برای تسلط بر مالاسانا: بارسلو و سن ایلدفونسو
- بهترین خورش ها در مادرید
- نقشه گمرکی غذای مادرید
- مسیر معده از طریق مادرید: مورد علاقه های دیوید مونوز
- بهترین برانچ ها در مادرید: مسیر صرف صبحانه طولانی و دیرهنگام
پیتزا پیسا...