وقتی رستوران دن کیشوت بسته شد در مارس 2018، نیویورکیها از مرگ نهایی هراس داشتند سایت تفریحی از بوهمیای نیویورک که فرهنگ قرن بیستم آمریکا را شکل داد. تعطیلی مؤسسه، پس از 88 ساله انباشتن حکایات مانند اتاق غذاخوری غیر رسمی از نماد هتل چلسی, همچنین ناپدید شدن یکی از آخرین جواهرات کیچ شهر بود.
در آن زمان تصور برچیدن بی سر و صدا سخت بود نقاشی های دیواری با صحنه هایی از لامانچا، پیکره های گاوبازان یا نقاشی های رنگ روغن غبارآلود که شاهد مستی حماسی بودند جنیس جاپلین، شام بین اندی وارهول و ویلیام باروز، یا شب های جیمی هندریکس زنجیر کردن سیگار از آرنج به میله.
خوشبختانه، دکوراسیون پر از کلیشه های اسپانیایی در زمان منجمد شد به دلیل منفی مستاجران سابق ساختمان را به دست مروجین با جاه طلبی تبدیل کنند یک هتل لوکس بوتیک هر که بود خانه باب دیلن، لئونارد کوهن، پتی اسمیت، مارک تواین و جک کرواک، در میان بسیاری دیگر، یک دهه پیش نیز بازسازی کاملی انجام داد که هنوز نمای خود را با داربست پوشانده است. سبک گوتیک ویکتوریا ساخته شده در 1884.
هتل چلسی، نیویورک.
در اواسط سال گذشته، هتل های زنجیره ای BD، مالک این ساختمان از سال 2016، او موفق شد برای ادامه اصلاحات بر همه موانع محلی و اداری غلبه کند. تا حد زیادی با تعهد او به روح قدیمی را حفظ کنید این مکان، به عنوان میراث فرهنگی نیویورک در سال 1966 تعیین شد. هتل چلسی در شرف بازگشایی درهایش و اولین رزرو را بپذیرید.
اما این رویداد توسط قدیمی ها پیش بینی شده است کیخوت با لیفت صورت که حفظ شده است سالم هر چیزی که از از دست دادن می ترسیدی او پشت سر گذاشته است، بله، منوی اصلی بسته بندی شده از نزدیک به 100 غذا برای یک پیشنهاد آشپزی از نوزده گزینه مدرن با بهترین محصولات از اسپانیا آورده شده است. از زمانی که درهای خود را باز کرد، افراد عادی قدیمی مشتاق به یاد آوردن بازگشتند، در حالی که افراد جدید کنجکاو شدند افسانه را احساس کنید
"پیداکردیم همه برابر فقط سقف کاذب و کف پلی اورتان صفحه شطرنج را برداشتیم.» او می گوید. چارلز سیچ، شریک ساندی هوسپیتالیتی، گروه آشپزی که به آن دست یافته است مدیریت از محل هایی که برای آن دسته های سنگین کسب و کار مانند صاحبان رستوران محبوب بالتازار
پائلا فصلی در El Quijote، نیویورک.
در زیر این دو اضافه شده، شگفتی وجود داشت. طبقه اصلی از تسری های کوچک بژ، معمولی میله های اوایل قرن 19 نیویورک و سقف سیاه شده از دود سیگاری های آن زمان. سیچ تأیید می کند: "ما آنها را همان طور که هستند رها کرده ایم." همونی که تو رستوران پیدا کردیم
نتیجه یک است فضای صمیمی، هوشیار و شیک، به دور از رنگهای سالمونی رستوران قدیمی، اما بدون از دست دادن ذات که او را به شهرت رساند دون کیشوت در سال 1930 افتتاح شد و در دهه 60 توسط مهاجر پونتودرا تغییر دین داد مانوئل رامیرز در یک اتاق غذاخوری که در آن سرو می شد خربزه با ژامبون، صدف به سبک مارینارا، خرچنگ، مرغ سیر و چند بشقاب بزرگ از پائلا والنسیا.
در نظر گرفته شده است قدیمی ترین رستوران اسپانیایی در نیویورک، یکی از آخرین مسابقه ای که شامل موسساتی مانند El Faro، La Bilbaína، Trocadero Valencia، Bar Coruña، Bar Spain Bar، Café Madrid، Mesón Flamenco و Francesco Centro Vasco، همه گم شده اند اکثر آنها در اطراف محله ای که به نام معروف است جمع شده بودند اسپانیای کوچک، که کانون آن خیابان 14 بین خیابان هفتم و هشتم بود.
دون کیشوت، نیویورک
دهه 60 آنها آغاز اسطوره بودند. را مستاجران عجیب و غریب از هتل که از طریق پله هایی که آن را به لابی متصل می کند به آن دسترسی پیدا کردند. "زندگی در اینجا فوق العاده بود. لابی بود قلب زندگی اجتماعی از این مکان»، عکاس به یاد می آورد لیندا ترولر (73 ساله)، که ناگهان در بار هیجان زده ظاهر می شود و آماده یادآوری خاطرات است نبردهای قدیمی
او نویسنده حافظه بصری است ‘زندگی در هتل چلسی. کتابی که در آن تصاویری از آخرین بقایای بوهمای تشکیلات جمع آوری کرده است جایی که او بین سال های 1994 تا 2013 زندگی می کرد. "میام ببینم چه احساسی دارم دوباره در این بار نشسته است.
مکان گذشت از 195 صندلی تا 60 زیرا از اتاق های غذاخوری سرپوشیده صرف نظر کرده است. به غیر از حامیان معروف، نسلهایی از نیویورکیها در اینجا جشن گرفتهاند عروسی، غسل تعمید و عشایر. نقاشی های دیواری، سایه بان زرد بسیار بلند در ورودی، علامت نئون به خط مورب در نما، آینه ها با نقاشی های خرچنگ و ارقام از دن کیشوت هدیه مشتریان در طول سال ها
غذاهای اسپانیایی در El Quijote، نیویورک.
در منو، ما یک شرط بندی بیشتر مطابق با آنچه امروز در آن خورده می شود پیدا می کنیم هر گاستروبار اسپانیایی سازندگان هستند جیمی یانگ، مدیر آشپزی و یکی از بنیانگذاران ساندی هاستالیتی و سرآشپز بایرون هوگان. هوگان، همراه با دو خانمی که تردید دارند پوست را جدا کنند، میگوید: «ما از استقبال بسیار خوشحالیم. اسکمپی میگو با دست یا با کارد و چنگال
سرآشپز که اصالتا اهل آیووا است، پس از یک دهه اقامت در اسپانیا به نیویورک نقل مکان کرد و در آنجا بود سرآشپز سفارت آمریکا، و سپس چندین کسب و کار را به تنهایی راه اندازی کنند. او توضیح می دهد: «این مجموعه ای از غذاهای کلاسیک از مناطق مختلف اسپانیا است. او در پایان می گوید: «نمونه ای از بهترین ها.
از کشور باسک آورده شده است هیک با سس پیل پیل و زیتون با پیپاراس. از کاتالونیا، سوسیس ترافل سیاه و نان با گوجه فرنگی. از والنسیا، قارچ fideua و پائلای غذاهای دریایی از قلمرو مشترک، سمبوسه، پاتاتاس براواس، ژامبون برای انتخاب بین Serrano یا Iberian و a سالاد مخلوط با یک سس سرکه شری که به زودی در شهر آسمان خراش ها مشهور می شود.
آزمایش آنها آن را در رازیانه و کرفس با فندق با الهام از باغ ناوارا. در دو نوع ماهی تن، یکی خام با سس مرکبات و دیگری با تره فرنگی و گوجه فرنگی و در غذای ستاره ای در میان غذاخوری ها و مطبوعات محلی: بچه ماهی مرکب در جوهر خود پر از پودینگ سیاه. آشپز تأیید می کند: "ما آن را مستقیماً از سالامانکا می آوریم". مشتریان توهم داشتن با رنگ مشکی سس
در منوی نوشیدنی ها یک تفسیر مجدد شیک از rebujito، kalimotxo و سنگریای سیاه و سفید. ساقی می پرسد: "آیا شما کالیموتوکسو را دوست دارید؟" شراب ها از Penedès، La Rioja، Galicia، Castilla la Mancha و Galicia.
همانطور که عصر پیش می رود، از ترولر می خواهیم که در مورد برخی از آنها به ما بگوید حکایت هایی که او در چلسی زندگی می کرد، که در سال 2013 با شروع دوره توانبخشی مجبور به ترک آن شد. «این همسایه خانه به خانه بود ایتان هاوک دوست داشتنی است،" او شروع می کند. این بازیگر که در عکس هایش حضور دارد، پس از آن به هتل نقل مکان کرد اوما تورمن بازیگر زن طلاق. با یک مهمانی دیوانه کننده روی پشت بام که همه مهمانان را از بین برد، ادامه دهید دستگیر شد برای نگهداری مواد مخدر او می خندد: «چون زود خوابیدم نجات پیدا کردم.
چلسی روی صخره ها، آبل فرارا (2008).
شوهرش در گفتگو دخالت می کند، او نیز عکاس لوتار ترولر، تا از روز خواننده برایمان بگوید گریس جونز زنگ او را به صدا درآورد تا از ویلچری که برای آن استفاده می کرد بخواهد صدمه چون برای عکسبرداری به آن نیاز داشتم. من به او یک صندلی اداری پیشنهاد دادم با چرخها و به چرخهایم پیوستم.» او میگوید.
ضبط مستند بود "Chelsea on the Rocks" ساخته کارگردان آبل فرارا، در سال 2008 در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد. یکی دیگر از ادای احترام متعددی که هنرمندان به این تأسیس اختصاص دادند، جایی که آرتور سی کلارک «2001: یک ادیسه فضایی» را نوشت. لئونارد کوهن غم انگیز "هتل چلسی" یا جونی میچل آهنگ "صبح چلسی" که الهام بخش بیل و هیلاری کلینتون برای انتخاب نام دخترش
فقط بچه ها، اثر پتی اسمیت.
اما چیزی که لوتار بیشتر از همه دلتنگ آن است استارتر Filet Mignon taquitos از منوی قدیمی 9.95 دلار او با عجله گفت: «تو این را خواستی و برای تمام روز غذا داشتی.» نوشیدنی، قبل از رفتن بدون لقمه خوردن
شاید داستانی که به بهترین وجه بیانگر آنچه دن کیشوت بود را بازگو می کند پتی اسمیت در خاطراتش "فقط بچه ها". یک شب در تابستان 1969 وارد رستوران شد و آنجا بودند جنیس جاپلین با نوازندگانش، جیمی هندریکس با یک دختر بلوند، خواننده راک روانگردان، گریس اسلیک با گروهش هواپیمای جفرسون و اعضای گروه کشور جو و ماهی. «هیچ محافظ امنیتی وجود نداشت اسمیت میگوید و نه هیچ حس متقاعدکنندهای از امتیاز. همه آنها قبل از رفتن به مقصد توقف اجباری کرده بودند جشنواره ووداستاک