Entraña و گوجه فرنگی برشته در Parrilla Don Julio.
"گاهی اوقات به نظر می رسد که شما در مادرید هستید." آنها آن را پاریس آمریکای جنوبی می نامند. وقتی در سن تلمو قدم می زنید، احساس می کنید در ناپل هستید. این ریاضی است: به محض اینکه می گویید به بوئنوس آیرس می روید **، هرکسی که بوده است شروع به جستجوی تشبیه می کند تا شما را ببیند که... این یک نوع فرانکشتاین دنیای قدیم است.
و بدی – اوه، لاغر – به او میزنند، زیرا بوینس آیرس ممکن است شبیه همه چیز باشد... اما هیچ چیز شبیه او نیست زیبا بدون آرایش، بالرین، بنابراین از همه جا و همین طور خودش، پایتخت می خواهد روشن کند که او به یک برابر نیاز ندارد. و برای همین رفتیم. و به همین دلیل... چه خوب که آمدیم.
جزئیات یک خانه chorizo، امروز گالری خرید Pasaje de la Defensa، در San Telmo.
در اینجا، پس، خلاصه ای از فقط بیش از 96 ساعت مانند پنیر پیتزای آرژانتینی به لطف عزم ما برای بلعیدن همه چیز بی امان و زشت است که آن را انکار کنیم، به تعداد انگشت شماری از دوستان بزرگ بوئنوس آیرس که مشتاقند اجازه ندهند ما حتی برای خوابیدن پا به هتل (آزو) بگذاریم.
بله هتل رسیدن به وظیفه در عین حال که خورشید و شما را پذیرا می شود یک استخر با تاج پرنسس درخشان دیزنی به عنوان یک فواره این یک هشدار است که ما به اینجا نیامده ایم که زیاد بخوابیم.
ما در Puerto Madero هستیم، محله ای که شهر در نهایت تصمیم گرفت به آن نگاه کند رودخانه نقره ای با آسمان خراش ها، اسکله ها و فضایی جهانی. بهترین مکان برای رفتن به بوئنوس آیرس و نفهمیدن بوینس آیرس چیست.
سبا گارسیا در کوکتل بار خود، رئیس جمهور.
روز 1. ALL FIRE FIRE
پس از خروج از "واحه" Faena، ترافیک، هرج و مرج و سرگرمی در نهایت با تاکسی شروع می شود. دون جولیو گریل . چرا بیشتر از این صبر کنیم؟
در نظر گرفته شده بهترین استیک خانه در شهر توسط راهنمایان معتبر بیشمار و مهمتر از همه توسط هر پورتنوی خوش اخلاق ، به عنوان یک میخانه خانوادگی آغاز شد و امروز به همت پل ریورو ، گاوهای مرتعی خود را دارد، نژادهای هرفورد و آبردین آنگوس، یک اتاق سردخانه و بلوغ -کوتاه، در اینجا مد بلوغ شدید نه خواسته و نه درک شده است-، باغی برای ارائه سبزیجات عالی که همراه با برش ها هستند و یک سیستم استفاده که شامل استفاده از چربی برای لوازم آرایشی یا استخوان برای ژلاتین است.
پلان خیابان Florería Atlántico.
این چرخ با ما نمی چرخید: ما هر ظرف را جلا دادیم، آن شیرینی های عالی – بهترین های دنیا؟ 12800 بطری آرژانتینی که آنها را اشغال می کنند انبار : Concrete 2016، توسط Zuccardi; یک کارت پستال Malbec
پیاده روی ضروری بعد از اولین dulce de leche سفر، اولین از هزار است. "همه چیز بهتر است با سس کارامل آنابلا مانند یک مانترا تکرار می کند.
ما تور می کنیم پالرمو ، یکی از معروف ترین محله های 48 که شهر را تشکیل می دهد و با نام خانوادگی بی پایان بسته به بلوک هایی که بلند می کنید: پالرمو سوهو، پالرمو هالیوود، پالرمو چیکو، پالرمو ویجو...
در اولین جایی است جهانی شدن هیپستر بیشترین اثر را بر جای گذاشته است : آرایشگاه های موم شده سبیل، مفاصل برگر #TT مانند ویلیامزبورگ فروشگاههای قدیمی، آبجوهای دستساز، کافههای پایدار و تراسهایی که میتوانید یک یا دو سینار پوملو داشته باشید. یا سه. یا چهار.
خوب، در نهایت چند مورد دیگر وجود داشت، اما همه به دلیل جهانی, بار-تئاتر-باغ فرهنگی که دلفینا آیرزا و امیلیا رومرو ما را به آن بردند وکیل فرهنگی و سردبیر Arte-Blogarte، انجمنی که به جمع آوری و اشاعه هنر معاصر آرژانتین با حضور در ARCO مادرید اختصاص دارد.
فضای فرهنگی ال یونیورسال
روز 2. RECOLETA از گل به گل
هیچ راه حلی در این مورد نیست. گورستان Recoleta باید بله یا بله متوقف شود پورتینوها آن را خوب می دانند: این مکان پربازدیدترین مکان شهر و مکه زیارتی برای پیروان است. از پرون اجتناب کنید بسیاری از آنها یانکی هایی هستند که مطمئن نیستند چه کسی اول شد، همسر ژنرال یا مدونا.
در واقع، این مکان مقدس چشمگیر است، اما نه به دلیل مقبره ساده اویتا که به دلیل معماری بسیاری از پانتئون های آن و قیمت هایی که به متر مربع می رسد.
مشاهده سوغاتی، پیاده روی از طریق زیبا خیابان آلویار روشن می کند که هر که داشت، حفظ کرد. را کاخ اورتیز باسوالدو اکنون سفارت فرانسه، سفارت برزیل، که زمانی محل اقامت پرداس، باشگاه جوکی یا هتل چهار فصل بوده است، با عمارت-بمبونرا مجاور خود به نام La Mansión، ساختمان های بسیار جالب دیگری را تحت الشعاع قرار داده است. سبک خردگرایانه اواسط قرن 19 قرن بیستم.
از منطقی تا غیر اینطور، بعد از کوکتل هایی که در بوئنوس آیرس سوت می زنند بیرون می رویم و پس از توقف در پونی لاین کوکتل بار Four Seasons – که استخر آن در بین ساختمانهای باشکوه قرار گرفته، دلیریوم Slim Aarons است – و یک Zainete Criollo کاملا تلخ (Fernet Nero، رزماری، لیمو Oleo Saccharum، Sherry و سودا)، به آن میرسیم. رئيس جمهور .
بوراتا با انجیر و گوجه فرنگی و گریپ فروت در Narda Comedor.
معبد متصدی بار سباستین گارسیا . نوار مورد علاقه از مسی . جایی که به گفته آنها، ماکسیما دی هولاندا همیشه اتاق رزرو شده خود را دارد. نوه گالیسیایی، سباس با شور و شوق در مورد دیگو کابررا صحبت می کند، پورتنیو که با برانگیختن گوروی سالمون خود از مادرید پیروز می شود اما آنچه را که در زمینش پخته می شود کنترل می کند.
کابررا همچنین می داند که، علاوه بر رئیس جمهور، با یک دیتو (کوکتل افسانه ای کوبایی که با رام باکاردی، مارتینی خشک، لیکور پرتقال و گرانادین درست می شود)، یک تیرادیتو و مقداری نیگیری به کجا می رویم، یک مکان اساسی در نقشه بهترین کوکتل بارهای جهان وجود دارد: گل فروشی اقیانوس اطلس .
گل فروشی که در طبقه همکف آزمایشگاه آن پنهان شده است تاتو جیوانونی, جایی که نامه بر اساس کشورها یا سیاهپوستان ارسال می شود، یعنی جایی که شما بین سفارش یک آمرو مونته نگرو با سینار و لورل و نوشابه پسته (ایتالیا) یا یک Ballestrini، Negroni از Príncipe de los Apóstoles، Campari، Averna، اکالیپتوس، آجیل کاج و آب دریا تردید دارید. جایی که در نهایت شما همه چیز را می خواهید. کجا... بخوابم.
روز 3. عکس با مارادونا
به محض ورود، به خودمان قول آینده ای در بوئنوس آیرس، واقعی و دور از کلیشه را دادیم. و در آنهایی که ما بودیم، اما این است که... پورتنیو پیتزاهای چرب خیابان کورینتس را دوست دارد ، چوریپان را دوست دارد (به هر حال، چوری، در پالرمو سوهو: ضروری)، مارادونا را دوست دارد، اویتا را دوست دارد (یا نه)، عاشق فوتبال است، عاشق خواندن کورتاسار و بورخس است و دوست دارد شما را به همه جا ببرد: «این یکی، نه، به کامینیتو نرو. اما هی، باید بروی، باید لا بوکا را ببینی».
نمایی از باغ هتل فانا.
گفت و انجام داد. روز در شروع می شود Plaza Dorrego، مرکز محله San Telmo و مکانی شاد برای نوشیدن یک قهوه.
منحط، غیر عادی، توریستی و چند زبانه... آنها اینجا اتفاق می افتند عتیقه فروشی ها، کوچه های سنگفرش شده تانگو و خانه های chorizo ، با الهام از خانه های رومی اما با یک برش عمودی که آنها را به مجموعه ای از پاسیوها و راهروهای کوچکی تبدیل می کند که به آنها می پیوندند، از این رو نام آنها: آنها مانند یک رشته هستند.
اپیدمی تب زرد در سال 1871 که متعلق به خانواده های ثروتمند بود، باعث رها شدن آنها شد. سالها بعد آنها توسط مهاجرانی اشغال شدند که در شرایط غم انگیزی در آنها تجمع کردند و برخی از آنها به "خانه های اشغالی" تبدیل شدند. امروزه آژانس های املاک و مستغلات دست خود را به سوددهی قریب الوقوع خود می مالند. برای کمتر نیست.
به هر حال، مشخص نیست که آیا کازا تومادا که کورتاسار تصور می کرد این یک خانه chorizo بود یا نه، اما ما این را می دانیم خواندن این داستان بهتر از هر راهنمای بوئنوس آیرس است. چگونه گوش کنیم خوان کارلوس پالارولز ، یک اسطوره زنده سن تلمو و استاد نقره ساز است زیرا او از کاست می آید ، زیرا در سال 1750 اولین کارگاه Pallarols را در بارسلونا افتتاح کرد. کمیسیون های هرمس، دوپون یا مونت بلان در رزومه کاری او به دنبال یکدیگر می آیند، اما او هنوز یک صنعتگر است که به چه دستوری می پذیرد و در خانه کار می کند. همانی که در آن ما را می پذیرد. لوکس.
رستوران داکس و بار کوکتل.
پس از برکت دادن به امپانادیلاها و میلانی های سوار بر اسب -مناسب برای ترسوها- از پولپریا کویلاپان ، اتاق ناهار خوری فتوژنیک و تاریخی و مسیرهای متقاطع با مافالدا در گوشه شیلی و دفنسا، ما در نهایت شاهد دبل مارادونا هستیم (از مارادونای چاق، چشم) در مسیر ، جایی که همه چیز عکس و یادگاری است. پورتنیوها درست می گفتند اما... باید آن را می دیدی.
درست در کنار، فرانسیس مالمان رسانه ای در رستوران ارائه می دهد پاتاگونیای جنوبی پی در پی از آثار او در فضایی بی عیب و نقص بوهمیایی، همچنین شاید کمی سوغات. اما... باید امتحانش می کردی.
روز 4. هنر شهری و آشپزی مهاجران
Colegiales، محلهای مسکونی با خانههای خانوادگی جذاب، امروز یک بوم نقاشی مملو از هنر شهری است. با امضای هنرمندانی مانند Colectivo Doma + Fase، Gualicho یا Carpita. بحران سال 2001، "کورالیتو" معروف، باعث اعتلای گرافیتی شد که نه توسط حاشیه نشینان، بلکه توسط طبقات متوسط ایجاد شد.
تی شرت در فروشگاه بولیوی، یکی از محبوب ترین شرکت های آرژانتینی.
سیسیلیا کویلز در مورد همه اینها و موارد دیگر، در مورد آن به ما می گوید گالری اتحادیه ، قبل از عبور از خانه های زیبای بلگرانو در راه ناهارخوری , قصیده ای برای سبزیجات و غذاهای محلی. لمسهای بعد از غذا در سان ایسیدرو، مستعمرهای از عمارتهای پر زرق و برق در امتداد رودخانه، که به دلیل اینکه ویلا اوکامپو در اینجا قرار دارد، شناخته میشود. عمارتی که روشنفکر بزرگ ویکتوریا اوکامپو افراد زیادی را در آن پذیرفت: فدریکو گارسیا لورکا، تاگور، استراوینسکی، کورتازار...
اسطوره قفسه کتاب در شهری که در آن، آفرین بر شما، همه می خوانند، جایی که کتابفروشی ها مانند توییتر اینجا در ساعت شلوغی غوغا می کنند. وداع، به سبک، با یک میز بزرگ جشن می گیریم میشیگن ، اشتها آور و ادای احترام ضروری به توماس کالیکا به آشپزخانه مهاجران یهودی شهر.
موسیقی کلزمری که پیشخدمتها بهطور خودجوش شروع به نواختن در دسر میکنند، در نهایت به ما میگوید که آرزوی دیدن در بوینس آیرس را داشتیم. خیلی زیبا، از همه جا، و مال او، خیلی خوشگل... خیلی بی نظیر.
_*این مقاله و گالری پیوست در شماره 116 مجله Condé Nast Traveler (آوریل) . در نسخه چاپی مشترک شوید (11 شماره چاپی و نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو، با تماس با شماره 902 53 55 57 یا از وب سایت ما ) و از دسترسی رایگان به نسخه دیجیتال Condé Nast Traveler برای iPad لذت ببرید. شماره آوریل Condé Nast Traveler در این آدرس موجود است نسخه دیجیتال آن برای لذت بردن از آن در دستگاه مورد علاقه خود. _
تراس ال یونیورسال.