آکادمی علوم روسیه، مسکو
تور تاریخی معماری، یا تور معماری تاریخ؟ خیلی هم سوار می شود و هم سوار می شود. با این مقاله ما مهم ترین روندهای معماری در طول 69 سال اتحاد جماهیر شوروی را تکمیل می کنیم. پس از امپریالیسم تاریخی استالینیستی، در دهه 1950، آوانگاردهای دهه 1920 بازگشتند تا از تکنیک ها و مواد جدید استفاده کنند و اتحاد جماهیر شوروی را شهری کنند.
ما در لیتوانی، در ساحل دریای بالتیک هستیم. دوستی به تیر برق اشاره میکند و به من میگوید: ببین، تا دریای ژاپن همگی همینطور هستند. هشت هزار کیلومتر از چیزی شبیه سازی شده سرگیجه آور است، اگرچه منظره فقط به قسمت کوچکی می رسد. او اشاره می کند: «همچنین به قطب شمال. و ساختمان های پنج طبقه، خروشوفکاها، همگی یکسان هستند. یا تقریباً همانطور که خواهیم دید.
پس از مرگ استالین در سال 1953، اتحاد جماهیر شوروی در آستانه ورود به سرعت حرکت است. این به شدت مجدداً فرمول بندی شده است و راهی را آغاز می کند که بزرگی آن آگاه تر از تأثیر بصری آن به نظر می رسد. بنای یادبود به نفع کارایی نتیجه می دهد، به خصوص در معماری به این ترتیب آنها تولید خواهند شد گستره وسیع ریزمنطقههای دیستوپیایی (محلههای دورافتاده) که محدوده خاکستری بسیاری از شهرها از گذشته شوروی را مشخص میکند. در نوع خود، نوع دیگری از بنای تاریخی.
خانه های چرتانوو، مسکو
این همه به دلیل فرمان «حذف افراط در طراحی و ساخت» که خروشچف در سال 1955 خواند. زمانی که دبیر اول CPSU شد. برای کسانی که به اولین کلاس ما در مورد عقل گرایی و ساخت گرایی توجه کرده اند، این اصل زنگ خطر را به صدا در خواهد آورد.
و در واقع، در یک چرخش کلاسیک در دیالکتیک مارکسیستی آن مهندسان و معمارانی که در سال 1931 از مهلکه خارج شدند، دوباره بازگشتند تا معیارهای خود را بازیابی کنند. سوراخی در تاریخ؛ نکته استالین زدایی این بود: همانطور که معمار آلدو روسی اظهار تاسف کرد، سبک یادبود مرکز شهرهای بزرگ، چشم اندازهای معماری شوروی 20 سال گذشته را در هوا باقی گذاشت.
در مواجهه با این، توافق مشترک بود، عملکرد باید برای حل مشکلات اجتماعی غالب شود: در یک دوره 20 ساله، هر شوروی آپارتمان خود را خواهد داشت.
مانند وخوتماس و وخوتین در دهه 1920، مؤسساتی برای استانداردسازی کلیه فرآیندهای طراحی و ساخت مسکن تشکیل شدند. و بنابراین، جای تعجب نیست که 60 درصد مسکو امروزی بین سالهای 1956 تا 1995 ساخته شده است که تقریباً قلمرو آن را سه برابر کرده است.
چنین گسترش کلون ها، چه تیرهای برق یا خانه های پنج طبقه، به خودی خود جالب است. اما هنر واقعی در جزئیات و از همه جالبتر است. بنابراین این آکادمی ها ملحق شدند استودیوهای طراحی کوچک، که در این ساختمان های یکنواخت ویژگی هایی را نشان دادند که بعداً منجر به آثاری شد که دلیل این مقاله را نشان می دهد.
موسسه دولتی رباتیک و سایبرنتیک (1968)، سن پترزبورگ
یک مشکل ظریف به زودی به وجود آمد: چگونه استانداردهای طراحی شده برای خانه ها، بیمارستان ها و مدارس را برای تأسیساتی که هنوز وجود ندارند اعمال کنیم؟ اگرچه معماری دیگر به عنوان یک هنر تلقی نمی شد، اما در این طاقچه بهانه خود را یافت تا تمام جذابیت خود را به نمایش بگذارد.
عکاس فردریک شوبین در کتاب خود برداشته است CCCP (عکاسی از سازههای کمونیستی کیهانی) بارزترین نمونه های این نوع ساختمان ها.
او خود حدس میزند که خلاقیتی که آنها نشان دادند را میتوان در دو جهت تفسیر کرد: یا به عنوان راهی برای اتحاد جماهیر شوروی برای رقابت با دشمن فرهنگی خود، یا به عنوان کاهش تمرکز و قدرت تصمیم گیری مسکو.
هتل سلامت، کیف (1982)
در هر صورت اکثر پروژه ها از طریق مراکز اصلی برنامه ریزی و "ساختمان های ساخته شده از اواخر دهه 1950 تا اواسط دهه 1960 نشان دهنده خوش بینی باورنکردنی این دوران است.
اگرچه آنها به وعده دستیابی به کمونیسم در دهه 1980 اعتقاد نداشتند، معماران پر از امید به آینده ای بهتر بودند. آنها دلایلی برای آن داشتند." نویسندگان می گویند، مانند پیشرفت اقتصادی، آزادی رو به رشد و موفقیت های فضایی راهنمای مدرنیسم شوروی در مسکو.
هر دو فردریک شاوبین و مرکز معماری وین این نوع ساختمان های "کیهانی" را بر اساس کاربری های آن طبقه بندی می کنند. ، تشابهات در طراحی آنها را برجسته می کند. بنابراین، غیرمعمول نیست که قسمت زیادی از سیرک ها ظاهر بشقاب پرنده داشته باشند، بازارها دایره ای با گنبدهای پهن هستند. که افقی برای ساختمان هایی که برای آموزش و پرورش یا آسمان خراش ها برای "معابد" علم انتخاب می شوند.
از طریق این طبقه بندی، سعی خواهیم کرد مجموعه ای از شاخص ترین ساختمان ها در سراسر قلمرو آن، به این سبک به نام مدرنیسم شوروی یا مدرنیسم سوسیالیستی.
کاخ پیشگام، 1955
جوانان
چگونه می تواند غیر از این باشد، همه چیز از مسکو شروع می شود. کاخ شوروی ناامید استالین به شیوه ای بسیار متفاوت اعدام می شود. بیشتر شبیه به پیشنهادات رد شده و همچنین در مکانی متفاوت است.
سال 1955 بود که کاخ پیشگامان نیز ساخته شد، با طرحی مشابه، هنوز به روی بازدیدکنندگان باز است... با طرحی که بعداً در موزه هایی مانند گالری جدید ترتیاکوف
گالری جدید ترتیاکوف، 1967
**علم و تکنولوژی **
سن پترزبورگ، مینسک، مسکو... هر کدام آکادمی علوم خود را به عنوان یکی از چشمگیرترین برج های مراقبت از چشم انداز خود حفظ می کنند. بخصوص، "مغزهای طلایی"، همانطور که عموماً شناخته می شوند، مرکز پایتخت روسیه را با درخشش و طراحی فوق العاده خود می شکنند. که خود مدیر آکادمی با تقلید از شبکه های عصبی در آن مشارکت داشت.
ترکیبی چشمگیر از کهن الگوهای متابولیک کلاسیک روسی و ژاپنی. رستوران روی پشت بام بهترین مناظر از شهر را ارائه می دهد، اما به فضای داخلی دست نخورده (و تا حدودی نابهنگام) ساختمان نیز اجازه تنفس می دهد. یک ماشین زمان واقعی
آکادمی علوم مسکو، 1973
عروسی
ما به گرجستان، به تفلیس می رویم تا شاهد انعطاف پذیری این سبک باشیم و توانایی آن برای همسویی با مراجع هر جمهوری.
کاخ عروسی آنها در سال 1984 ساخته شد و در سال 2002 توسط یک الیگارشی به عنوان یک اقامتگاه خصوصی خریداری شد. یازده سال بعد استفاده عمومی آن تا به امروز بازسازی شد. ساختمان های دیگر با این کاربری در ظاهر می شوند آلماتی، بیشکک یا ویلنیوس.
کاخ عروسی تفلیس (1984)
رستوران ها
اگر چه گسترده ترین موسسات خوراک شناسی همچنان بودند استالوبایا یا اتاقهای غذاخوری کوچکی که هنوز حفظ شدهاند، رستوران های بیشتری برای تعداد معدودی گردشگران یا نخبگان شهرهای بزرگ ایجاد می شد. همچنین در مکان های تفریحی مانند خانه نویسندگان در دریاچه سوان، در ارمنستان.
خانه نویسندگان، دریاچه سوان، ارمنستان
**سیرکز**
سیرک ها سازه های دائمی بودند که در آن انواع نمایش های مردمی برگزار می شد. آنها ساختار دایره ای سنتی را حفظ می کنند، اما اغلب با هوای فضایی که توضیح آن دشوار است. سیرک کازان (1965)، در تاتارستان، یکی از بهترین نمونه هاست.
سیرک کازان (1965)
بازارها
به نوبه خود، بازارها نیز بهانه ای برای تجربه معماری معاصر بودند در مناطق کمتر قابل مشاهده شهرهای مختلف.
با اشکال معمولا دایره ای، سطح بزرگی که توسط طاق پوشانده شده است، بدون نیاز به ستون می تواند شما را شگفت زده کند. بازار Danilovsky در مسکو یکی از کاریزماتیک ترین بازارها است.
بازار دانیلوفسکی، مسکو
ستاد سیاسی
ریاضت، بله، اما تا حدی. ساخت دستگاه های مختلف اداری بهانه ای بود تا خلاقیت این سبک جدید را به نمایش بگذاریم. در خارج از مرکز و مواد آن همگن است، اما در اشکالی که به آن رسیده است متکثر است.
از گرد بودن Buzludzha در بلغارستان تا منشورهای "آبشاری" وزارت حمل و نقل گرجستان یا ساختمان های سنتی تر اما به همان اندازه قابل توجه مانند کاخ سفید در مسکو یا سفارت روسیه در هاوانا.
وزارت حمل و نقل تفلیس، 1975
خانوارها
Novye Cheryomushki Experimental Block 9 در مسکو اولین آزمایش شوروی برای حل کمبود مسکن در اتحاد جماهیر شوروی است. در یک قطعه کوچک از زمین، با ظهور مواد و فناوری جدید، استراتژیهای برنامهریزی یکی از دیگر موارد را دنبال کردند.
این اولین نمونه از کاهش هزینهها است ایجاد یک محیط مساعد برای رفاه. این منجر به میکروریون های فوق الذکر می شود. یکی از آوانگاردترین نمونه ها نیز در مسکو است. محله چرتانوو، یا تحولات جدید بلگراد، در آن زمان بسیار پرمخاطره تر بود.
بلگراد جدید
بناهای یادبود
تأثیر جنگ جهانی دوم حتی امروز به صورت روزانه احساس می شود. هم ضربه روحی و هم لذت پیروزی. و چیزی است که در چهره شهرها نیز وجود دارد.
اگرچه در فضای شوروی سابق، بناهای تاریخی متعلق به زمان بلافاصله پس از جنگ است، در یوگسلاوی سابق، اینها ظاهری خاص کیهانی دارند، با تمام ویژگی های مدرنیسم شوروی.
کوسماج، بلگراد، صربستان، 1970
دین و نمادها
بله، بله، مذهب در کشورهای کمونیستی "ممنوع" بود، اما قوانین با استثنائات زندگی می کنند. در غرب رومانی، در Orsova، اولین چیزی که ما ملاقات می کنیم این است کلیسای لقاح معصوم...
اما معمولاً برای یافتن مکان های عبادت باید کمی عمیق تر شیرجه بزنید. برخی از آنها در گورستان ها از جمله عجیب ترین آنها هستند کوره سوزی کیو یا این معبد در مقدونیه شمالی.
کروشوو، مقدونیه شمالی
سرگرمی و فرهنگ
"کاخ های مردمی" در هر شهری با گذشته سوسیالیستی یک بازدید ضروری است. از ولیکی نووگورود این به تنهایی بازدید از شهر را توجیه می کند، همانطور که NDK صوفیه دیدن هر نمایشی به زبان بلغاری را توجیه می کند.
به همین ترتیب، هرکسی که از تالین دیدن کند، از این که لیناهال مرده بسته شده، ناله خواهد کرد، یا اینکه چقدر سخت است بلیت برای تئاتر نوا سنا در پراگ تهیه شود... یا اینکه تا کجا باید بریم کاخ لنین در آلماتی قزاقستان. چند مثال بزنم.
با این حال، هر سرمایه ای با نفوذ از اتحاد جماهیر شوروی در دوردست، در افق خود، تزریقی به آسمان به شکل یک آنتن ارائه خواهد کرد. این برج مخابراتی است. اگرچه معروف ترین آن در برلین است، اما همینطور است مسکو، ریگا و مهمتر از همه پراگ، ما را با نامتعارف بودن طرح هایشان شگفت زده می کنند.
برج تلویزیون پراگ، 1985
ورزش ها
المپیک و جام جهانی جای چندانی برای شک و تردید باقی نمی گذارد که مسکو بهترین میراث ورزشی را ارائه می دهد. اگرچه با پروژه های نوسازی جاه طلبانه (یعنی پر از چراغ، شیشه و فولاد) به آرامی از بین می رود یا از بین می رود، استادیوم ها و سالن های ورزشی سرپوشیده آن هنوز مکان عبادت کسانی هستند که معتقدند هر زمان گذشته بهتر بوده است.
البته یکی از بزرگترین استادیوم های دنیا هنوز هست استراهوف، در پراگ، موقعیت مکانی و مجموعه های ورزشی آن از سیاره دیگری آمده است.
بهداشت و استراحت
و اتحاد جماهیر شوروی به همان اندازه که به ورزش وسواس داشت، به سلامت و استراحت درمانی می پرداخت. در ساحل دریای سیاه، آسایشگاه های ساحلی و همچنین هتل کلاسیک قاره ای در شهرهای بزرگتر رایج هستند. ما تصمیم گرفتیم همان ساختمانی را به پایان برسانیم که فردریک شوبین برای جلد کتاب نمادین CCCP خود انتخاب کرد.
آسایشگاه دروژبا، کورپاتی، کریمه، 1983
و یک بار دیگر، همانطور که تاریخ در چرخه ها می گذرد، موج زیبایی شناختی بعدی از لیتوانی به کره به صورت برنامه ریزی شده و یکپارچه نمی آید. با این حال، پس از سال 1991، هرج و مرج چنان خواهد بود که به نظر می رسد تخریب مناظر شهری است که از پیش طراحی شده است.
سایتهای بزرگ متروکه و مراکز شهر پر از تابلوهای نئونی، تابلوهای طلایی و برجهای کوچک با نابهنگامترین طبیعت: به اصطلاح سبک لوژکوف، که شهرهای بزرگ هنوز در حال بهبودی هستند.