را ساختمان های بزرگ و درخشان وقتی از مایل ها دورتر دیده می شود، خیره شوید، حتی کم نور شوید کشتی ای که هنگ کنگ را به آن متصل می کند بندر ماکائو.
بسیاری از آن غول ها -همچنین درخشان- از بتن مربوط به هتل ها و کازینوهای لوکس، یکی از بزرگترین ادعاهای این شهر جذاب که در آن قمار مجاز است: تنها مکان در تمام چین، در واقع، جایی که این اتفاق می افتد.
همین نکته مهم باعث می شود که روزانه هزاران نفر از هموطنان مایل به زنگ زدن کارت اعتباری خود به شهر بیایند. همچنین، البته، گردشگران: لذت بردن از شانس و شرط بندی چیزی است که در آنها کم نیست لیست برای انجام کار.
با این حال، ما ترجیح می دهیم این واقعیت را نادیده بگیریم. بیایید زمان دیگری آدرنالین را وابسته به یک رولت بگذاریم و روی چیزی که واقعاً مهم است تمرکز کنیم: بر میراث نامحدودی که پس از عبور پرتغالی ها از این سرزمین ها باقی مانده است. میراثی که ماکائو را به یک مرکز تاریخی تبدیل کرده است که یک سایت میراث جهانی است و به محض پیاده شدن از کشتی در مقابل ما آشکار می شود. خوب، یک دقیقه دیگر منتظر نمانیم.
ماکائو، چین
صبر کنید، منتظر بمانید: بیایید زمینه را ایجاد کنیم
خوب، یک لحظه بایستیم. و در حالی که ما سفر اتوبوسی را انجام می دهیم که پایانه کشتی را به مرکز متصل می کند، بیایید از فرصت استفاده کنیم تا درک کنیم منحصر به فرد بودن این شهر در سواحل جنوب شرقی چین. برای مثال: بیایید تاریخ را بگیریم
سال 1554 بود که سربازان پرتغالی به اومون رسیدند. مردم محلی A Ma Gao - "محل A Ma"، الهه دریانوردان - نامیده می شوند. و آنها این کار را با میل انجام دادند تا آن را فتح کنند، شرکتی که هزینه زیادی برای آنها نداشت. بنابراین آنها آنچه را که می شد خلق کردند یکی از اولین مستعمرات اروپایی در کل قاره، که به آنها اجازه داد در تجارت با غرب قوی شوند.
Ma Gao که توسط پرتغالی ها به عنوان ماکائو تلفظ می شود، در کنار دهانه رودخانه مروارید قرار دارد، چیزی که همیشه برای آن مفید بوده است: در حال حاضر حتی جاده ابریشم در دوران باستان از آن عبور کرده است. تسلط پرتغالی ها با گذشت زمان ادامه یافت و در این منطقه قوی شد، اما ورود مهاجران دیگر - بریتانیایی، هلندی - باعث شد امپراتوری او کم کم از بین برود.
در سال 1999، و پس از بیش از 400 سال مستعمره، پرتغالی ها هژمونی را به چین بازگرداندند: امروزه این شهر، مانند هنگ کنگ، یک منطقه اداری ویژه که به شما اجازه می دهد با آن حکومت کنید نظام سیاسی خودشان بیش از 50 سال تنظیم مجدد ویژگی های این قطعه کوچک از آسیا.
ماکائو (چین)
ماکائو امروز
بیش از چهار قرن بسیار است. چه می گوییم زیاد، زیاد. و واضح است که با این همه نفوذ لوسیان، آن جوهر قرار بود از جهات مختلف در شهر آغشته بماند. امروز، علائم نوشته شده به هر دو زبان، پرتغالی و ماندارین، آنها همچنان ما را در هر گوشه ای در جهت نشان می دهند. نیز ما را همراهی می کند سنگفرش سنگفرش ها در کشور همسایه ما بسیار رایج است: راه رفتن را از طریق خیابان های باریک مرکز شبه جزیره ماکائو - شهر نیز دارد سه جزیره، تایپا، کولوآن و کوتای - آنها ما را با ذهن، با احساسات حرکت می دهند، به خود پرتغال.
اولین توقف هر بازدیدکننده معمولاً یکسان است، و بنابراین، ایستگاه ما نیز: نماد بزرگ ماکائو، که در تمام عکس ها و کارت پستال های شهر به چشم می خورد، هستند بقایای کلیسای سائوپائولو، همچنین به عنوان "دری به ناکجاآباد" شناخته می شود. تحمیل در بالای پله های میدان که همین نام را یدک میکشد، گردشگران ملی و خارجیها تنها با یک هدف دور آنها جمع میشوند: گرفتن بهترین عکس به خانه.
آنچه از آن ساختمانی که در آغاز قرن هفدهم توسط یسوعیان تأسیس شد، باقی مانده است، نمای آن و پله های دسترسی است، چیز دیگری. در سال 1835 وجود داشت آتشی که همه چیز را نابود کرد به جز آنچه می بینیم. ساخته شده توسط تبعیدیان ژاپنی که از آموزه های مسیحی پیروی می کردند و توسط صنعتگران چینی، از جمله شخصیت های مذهبی که نما را تزئین می کردند، نیز می باشند یک اژدها: چه خلاصه ای بهتر از جایی که در آن خود را پیدا می کنیم.
قبل از ورود کامل به مرکز تاریخی آن، بازدید از موزه ماکائو و پیاده روی در مسیرهای شیبدار که به مونت دو فورته ، جایی که دیوارها و دره های باستانی همچنان به تاریخ می چسبند: نمای پانورامای کلیسای سائوپائولو از آن، و از نمای شهر با هتل گرند لیسبوا به عنوان قهرمان داستان، آنها ارزش وقت ما را خواهند داشت. بیایید بنشینیم و از نمایش لذت ببریم.
کلیسای سائوپائولو، همچنین به عنوان "دری به ناکجاآباد" شناخته می شود.
صبح بخیر بفرمایید تو، بیا تو کیک با خامه و کلیساها
حالا بله: وقت آن است که کمی گم شوید. زیرا ما به اطراف نگاه می کنیم و آنچه را که همچنان به آن فکر می کنیم، هستند آثاری از آن فرهنگ دوگانه که مدتها پیش ما را تسخیر کرده بود. در خیابان ها مانند Rua dos Ervanarios یا Mercadores ما را از گوشههای کاشیهای آبی و سفیدی که در جایی که انتظارش را نداشتیم ظاهر میشوند، شگفتزده میکند. شکل الف خروس بارسلو ستاره ها در ویترین مغازه سوغاتی فروشی، در حالی که در ویترین یک محلی با محصولات معمولی ادعای بزرگ این است کیک خامه ای پرتغالی.
ساختمان های استعماری در رنگ های پاستلی سبک باروک خود را اینجا و آنجا به نمایش می گذارند و وقتی به آن می رسند لارگو از سائو دومینگوس، تزئین شده با سنگفرش های پرتغالی که امواج دریا را شبیه سازی می کند کلیسای سانتو دومینگو، به رنگ زرد و با ستون های روی نما، همان چیزی که ما را مجذوب خود می کند. بیهوده نبود، اولین کلیسای کاتولیک در آسیا برای ما دشوار است که باور کنیم اگر همه این جزئیات همراه با علائم تجاری به زبان ماندارین نوشته شده است. همچنین با بوی مشخص غذاهای آسیایی که همه چیز را در بر می گیرد.
یکی دیگر از جذاب ترین مناطق محصور در ماکائو از نظر فتوژنیک است Rua da Felicidad که با رنگ قرمز درها و پنجره هایش نوستالژیک را به یاد می آورد آن سال هایی که هریسون فورد جوان با بازی در اطراف او دوید ایندیانا جونز و معبد عذاب. خیلی زودتر، نوع دیگری از برجستگی داشت: این مرکز منطقه چراغ قرمز ماکانی بود.
امروز، آن مکان هایی که روزی از صمیمیت بسیاری میزبانی می کردند کسب و کار رستوران کوچک فضای کاملا معتبر بین آنها، کوچه های باریک که در آن زندگی محلی با تمام شکوه آن منعکس شده است: لباسهای آویزان شده در پنجرهها، دوچرخههای پارک شده، کیسههای زباله انباشته شده و حتی نمای تزئین شده با حروف چینی که توسط برخی خردهریزیها تهدید میشود. پشت درب یکی از کسب و کارها، بار دیگر عطری است که ما را به گناه تشویق می کند: آنها فقط یک دسته از کلوچه های کوچک تهیه شده از بادام و ماش را بیرون می آورند. باید تلاش کرد
لارگو دو سنادو، ماکائو
چین در تمام شکوه خود
مسیر ادامه می یابد: اینجا هنوز چیزهای زیادی برای کشف وجود دارد. و در حالی که کلیساها در هر مرحله به ما حمله می کنند - Capela do Seminario São Jose یا یکی در سائو لورنسو، در میان دیگران- به یکی از آن جاهایی می رسیم که زمان در آن ایستاده است: خانه ماندارین داستان دیگری است.
کسی که بود خانه ژنگ گوانینگ، یک شخصیت ادبی تأثیرگذار قرن نوزدهم که با کار خود امپراتوران و رهبران بزرگی مانند خود مائو را مجذوب خود کرد، یک ساختمان مسکونی سنتی است که دارای 60 اتاق، پاسیو آرام، کرکره های زیبا و یک اسانس خاص که باعث می شود از هر گوشه ای لذت ببرید. دروازه ماه -یعنی یک دهانه مدور در یک دیوار- یا آن که به یکی از تالارهای آن دسترسی پیدا می کند، زیبایی فراوانی را تراوش می کند. شما باید به آرامی از آن بازدید کنید: این تنها شرط است.
برای رسیدن به یکی دیگر از نقاط دیدنی تاریخی باید چند دقیقه پیاده روی کنید. در واقع، آنقدر تاریخی است که حتی قبل از تأسیس شهر نیز وجود داشته است. را معبد A Ma این یک شبکه کامل از معابر هزارتویی است که توسط پوشش گیاهی احاطه شده است که در میان آنها توزیع شده است اتاق های نماز، محراب های روباز و غرفه های اختصاص داده شده به پرستش خدایان مختلف: آیین کنفوسیوس، تائوئیسم یا بودیسم، همه اینجا فضای خود را دارند
فانوس های رنگارنگ به آرامی در باد تکان می خورند در حالی که یک خانم با یک چوب بسیار بلند مسئول روشنایی برخی از آنها است حلقه های عود بزرگی که از سقف ها آویزان شده اند. بو ما را احاطه می کند بدون اینکه به سختی متوجه شویم. هر صحنه ای که در این مکان زندگی می کند منحصر به فرد است.
درب قمری در خانه ماندارین.
بیایید کار بزرگی را تمام کنیم: بیایید گرسنگی را ارضا کنیم
قبل از حرکت از اصیل ترین ماکائو، ماکائو که جشنواره ای از بناهای تاریخی و آثار چاپی را به ما داده است. سنت های ریشه دار چینی ها و پرتغالی ها، باید بخورد و غیر از این به ما نگویید.
و ما این کار را در حالی انجام خواهیم داد که به جستجوی آن آمیزه فرهنگی که البته در خوراک شناسی نیز وجود دارد ادامه دهیم. پیشنهاد رستوران ها و کافه تریاهایی که در آنها می توان از یک مهمانی خوب لذت برد، گسترده است، اما جایی که ما شکست نخواهیم خورد در آن خواهیم بود آلورکا (Av. Admiral Sergio, 289): چه کسی می خواست به ما بگوید که این اتحاد طعم ها می تواند چنین پیشنهادهای بدیعی را ایجاد کند؟ در اینجا ما می توانیم از ماهی کبابی که به هزاران روش درست شده، از ساردین کبابی یا صدف آن با سیر لذت ببرید، بلکه از سمبوسه گوشت گاو یا خرچنگ کاری آنها.
برای پیشنهادهای دقیقتر - برای ادای احترام به غذا، بیایید - یک گزینه خوب این است که رستورانهای زیبای تحسینشدهترین هتلها را انتخاب کنید. که در ونیزی یافت می شود شمال، فضای عظیمی که جوهر چینی را با سطل هدر می دهد و جایی که جذاب ترین چیز آشپزخانه اش است که در مرکز اتاق دیده می شود. این دارد سرآشپزهای معروف از شمال چین که در حین آماده سازی صحنه سازی تماشایی را ارائه می دهند رشته فرنگی یا مجموع کم نور.
از سوی دیگر، دیوارهای رنگارنگ - اگرچه در واقع خلال دندان غول پیکر هستند - از رشته فرنگی 99 عدد، در وین ماکائو, نگهبان بهترین رشته فرنگی خانگی در شهر: در اینجا صحبت از انتخاب رشته های مورد علاقه، انتخاب قانع کننده ترین سوپ و سس ها از منوی گسترده و لذت بردن است.
ماکائو: خیلی بیشتر از کازینو.
اما صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد! زیرا اگر چیزی که ما ترجیح میدهیم غذای رزمی باشد، غذایی که اشتها را برآورده میکند. و اگر دستور غذای برنده ای در مورد چرب و خوش طعم وجود داشته باشد، معروف است گوشت خوک: نوعی ساندویچ با نان خرد شده و فیله گوشت خوک پخته شده با زغال چوب که مردگان را زنده می کند. و معروف ترین آنها را در PCB ماکائو ، حق امتیازی که یک فروشگاه درست در کنار خرابه های سائوپائولو دارد. به هر حال، لوگو یک خوک کوچک است.
و حالا بله: در نهایت، با مزه مزهکردن طرف معده ماکانی، زمان آن فرا رسیده است که آن را ترک کنید شهری که به دلیل خاص بودنش مثل معدود شهرهای دیگر مجذوب خود می شود. و در حالی که ما هنوز ترکیب فرهنگی تجربه شده در طول روز را جذب می کنیم، یک بار دیگر به تفکر می پردازیم آن توده های انضمامی که هنوز بسیاری از آنها سرنوشت را وسوسه می کنند.
چه کسی می داند، شاید دفعه بعد، ما روحیه بدهیم.