خانه کارمن یک معماری سبک مدیترانه ای است.
اگر ساحل آلیکانته یک فیلم دیزنی بود، شرور اصلی برنامه ریزی شهری بود. شهرسازی نفوذی، بهتر است گفته شود. مثالها کم نیستند: ما آن را داریم هتل ال آلگاروبیکو ، در پارک طبیعی کابو د گاتا آلمریا، به عنوان نماد اصلی تخریب ساحلی؛ مراکز ملی توریستی (CITN) که ساحل را نقض می کنند دریای صغیر از طریق سیستم های لوله کشی که فسفات های خود را در طبیعت آزاد می کنند. یا دوقلوها 28، دو برج دوقلو ساخته شده در زمین دریایی بنیدورم و تخریب آن می تواند مراتع پوزیدونیا را شارژ کند. فقط چند "گرم" از آن مدیترانه از توده های بتنی، طرح های دانتسکی و دستگاه های تهویه مطبوع فرسایش یافته توسط نمک نمک.
اینجاست، در استان آلیکانته، جایی که امروز نیروهای شر و خیر با هم برخورد می کنند تا جایی برای آن باز شود یک انقلاب جدید سلاح های شما؟ نور، مانع یا گل، خطوط سینوسی و فناوری به لطیف نسیم اکتبر. ما با سه نفر از بزرگان معماری و طراحی پایدار که مسئول رساندن نور به تمام فضاهای ممکن هستند صحبت کردیم.
جسیکا باتای: سفر به گذشته از آینده
افسانه می گوید که در جاوه شما نمی توانید ساختمانی بلندتر از یک درخت خرما بسازید. این مانترا برگرفته از قانون برنامه ریزی شهری این شهر در لا مارینا آلتا، آلیکانته است که در آن ابعاد و تأثیر هر ساخت و ساز بسیار جدی گرفته می شود.
پایگاه عالی برای بازی با سفر به گذشته، با توهم بازگشت به آن مدیترانه انگورها و آمفورها، از گل و حوض، مانع و بوگنویل، از این همه درهای آبی، تا آن را به آینده بازگردانیم و از طریق پناهگاه های جدید دوباره اختراع کنیم. جسیکا باتای چیزهای زیادی در مورد آن می داند.
با الهام از رنگ های صورتی پترا و کویر از وادی رام در اردن، جایی که بخشی از دوران کودکی خود را در آنجا گذراند، جسیکا باتای امروز او یک مطالعه را هدایت می کند که به دو پروژه تقسیم شده است: زندگی باتای، شرکتی که خانههایی را برای فروش در Jávea با پارامترهای پایدار جدید اختراع میکند. Y اقامتگاه های اقامتی، مجموعه ای از اقامتگاه های تعطیلات بر اساس مفهوم بوتیک. هر دو پروژه نشان این دوستدار بافت، رنگ و کاغذ سنباده را به عنوان بهترین متحد او دارند.
جواهر در تاج است کا لا پینادا ، خانه ای که از اصول پسیوهاوس یا مسکن خودکفا پیروی می کند که در آن مصالحی مانند سفال، خاک رس یا چوب. زمانی که به دنبال ارتباط کامل با طبیعت مدیترانه ای باشید، فاصله بین نقاشی روسو و فیلمی از دوران طلایی سینمای ایتالیا را ترسیم کنید، همه چیز درست می شود.
جسیکا به Traveler.es میگوید: «باید به زیباییشناسی مدیترانهای ایمان داشت، زیرا در نهایت ما آن را در سبک زندگی نیز انجام میدهیم. "ساکنان باستانی مدیترانه آنها عاقل بودند و باید طبیعت را رصد می کردند تا از همه منابع بهره ببرند و محیطی را طراحی کنند که آنها را از خورشید و جریانات محافظت کند. با استفاده از این فلسفه، ما از استفاده از تهویه مطبوع خودداری می کنیم یا بخش بزرگی از فناوری را کنار می گذاریم.
بین منابع الهام بخش جسیکا رنگهای اطراف است باغ الباردا، گل رز ایتالیایی، بافت غذاهای مدیترانه ای، آبی دریا یا طاق riuraus، سازههای معمولی La Marina Alta که برای خشک کردن کشمش در تابستان طراحی شده است اما از زمستانهای گرم نیز لذت ببرید: «در *riuraus* آنها از نایاها استفاده کردند، قوسهایی که به آنها اجازه میداد از آفتاب در زمستان لذت ببرند، و این نمونه کاملی از آنچه ما میخواهیم از طریق پروژههایمان پیادهسازی کنیم».
جسیکا باتای متخصص در بازسازی خانه های ساخته شده در دوران رونق گردشگری دهه 70 و 80 برای گردشگران شمال اروپا که تحت الشعاع نور دریای مدیترانه قرار گرفته اند. ، چالشی که به ما امکان می دهد با به کارگیری نوآوری ها مواد چند ساله را نجات دهیم: «بسیاری از خانه ها هستند که عایق، راحتی یا گرمایش ندارند، بنابراین از منابع طبیعی برای عایق کاری حرارتی، بهبود پنجره ها یا اضافه کردن آلاچیق با موانع استفاده می کنیم. درخواست می کنیم اصول ساخت و ساز زیستی به آنها آرامش بیشتری بدهیم و ما به آنها فرصتی دیگر می دهیم، زیرا آنها به خوبی حفظ شده اند.
اصلاح اولین پاسیوهاوس، به نام Ca la Siesta، به زودی آغاز خواهد شد و خواهد بود اولین ساخت با گواهی غیرفعال در تمام جاوه. خانه ای در خدمت هوی و هوس درختان خرما، دنیایی که باید دوباره راحت شود.
کارلز فاوس: پرتوی از نور
در پایان سال 2020، عکسی از یک خانه سفید در شبکه اجتماعی Pinterest شروع به پخش شدن کرد. همه ما دوست داشتیم در آن خانه با طراحی مینیمالیستی و خطوط ساده، اتاق های نشیمن تسخیر شده توسط آگاو و رنگ سفید مشخصه ایبیزا و خانه های روستایی معمولی آن زندگی کنیم. اسمش هست خانه کارمن و یک بنای تک خانواری واقع در محله مسکونی می باشد مارینا (دنیا) اثر کارلس فاوس، معمار والنسیایی که ابزار اصلی **تحول معماری مدیترانه ای نور است. **
نور یک ارزش پروژه غیرقابل محاسبه در منطقه ای است که ما در آن زندگی می کنیم. اگر بتوانیم نور را کنترل کنیم، تولید زیبایی از طریق معماری همیشه در دستان ما خواهد بود.» Carles Faus به Traveler.es می گوید. «فکر کردن در طول فرآیند خلقت خود در یک معماری مینیمال، سادگی رسمی در خطوط، سادگی رنگی در انتخاب متریال... همه این عوامل ناخواسته ما را به معماری مینیمالیستی نزدیک می کند که به دنبال زیبایی فضا است. منظر و معماری ما عوامل همزیستی هستند و یکی بدون دیگری نمی تواند وجود داشته باشد.
معماری مینیمالیستی خانه کارمن به دنبال زیبایی است.
مداخلاتی که در دهههای گذشته در مدیترانه انجام شد، هرگونه علاقه شهری یا معماری را کاملاً از بین برد: شهرنشینی هایی که بدون هیچ معیار پایداری رشد کردند، بدون یک مسیر ثابت یا فضاهای سبز کوچکی که چارچوب آن را رفع کند. امروزه مردم محلی و بازدیدکنندگان باید احساس کنند که در مکانی زندگی می کنند که آرزوی آن را داشتند.
کارلز فکر می کند که نسل های کنونی وظیفه و ابزار ایجاد معماری ارزشمند برای منظره را دارند. طراحی های دوستانه با محیط و فضاهایی که با زندگی یک مکان خاص، از مدیترانه تا فرشتگان یا گوانگژو (چین)، جایی که او در حال حاضر روی پروژههای متعددی کار میکند: «کار در خارج از کشور پروژههای ما را غنی میکند، زیرا آموزش مداوم فرهنگها، روشهای زندگی و ساختوساز است. در مورد سواحل مدیترانه، **نیروی اعمال شده توسط دریا بر محیط اطراف ما غیر قابل تردید است: برای ما صلح، آرامش، زیبایی و نور به ارمغان می آورد. **
LA NUCÍA: فضا متعلق به همه است
فقط 10 کیلومتر از Benidorm وجود دارد شهری با 20000 نفر جمعیت که به معیاری در معماری پایدار تبدیل شده است. در سراسر جهان، همانطور که توسط آن مشهود است برنده اخیر در جوایز Architizer 2020، "اسکار معماری".
La Nucia فضاهای شهری خود از جمله LAB_LaNucia، یک آزمایشگاه تجاری، استادیوم المپیک کامینو کانو، با هوای اوریگامی، یا مرکز آموزش محیطی Captivador، که معماری را با تراس ها تقلید می کند تا بخشی از ساخت و ساز را از نظر حرارتی ایزوله کند.
«سنگ بنای این خلاقیتها، چرخهسازی یا بازیافت معماری است. او به Traveler میگوید که از دادن جان تازهای به ساختمانهای بلااستفاده که از دیدگاه ما علاقه مضاعف را برآورده میکنند، حمایت میکند. آندریا سلز، رئیس بخش ارتباطات در کریستالزو، استودیوی معماری پشت این اختراع مجدد پایدار در La Nucía.
"ساختمان هایی مانند Seu از UA La Nucia یا مرکز اجتماعی باکس اینها نمونه های روشنی از نحوه پیاده سازی upcycling و سایر مفاهیم برگرفته از معماری معمولی مدیترانه ای هستند: حیاط خلوت و دودکش های خورشیدی برای ایجاد تهویه متقابل، استخرهای شنا برای کاهش دما از طریق خنک کننده تبخیری یا استفاده از پوشش گیاهی برگریز مانند درخت انگور در ایوان ها Y کرکره آلیکانته. معماری پایدار بخشی از سنت ساخت و ساز مدیترانه بوده است و می توان آن را با قدرت زیاد ارتقا داد."
این نوآوری ها در زمانی وارد عمل می شوند که سازمان ملل در مورد آسیب های جبران ناپذیر ناشی از انسان هشدار می دهد. زمان خوبی برای تجدید نظر در یک نوع معماری است زیست محیطی و پایدارتر از طریق مشوق های داخلی، بلکه از طریق مشوق های خارجی. آندریا ادامه میدهد: «ما نمونههای بیشتری از معماری خوب توسعهیافته در اسپانیا را در داخل این چتر پیدا میکنیم و این یک نیروی محرکه برای شهرهایی مانند La Nucía است. انواع دیگر مقادیر را در نظر بگیرید. **
معماری و طراحی یک فرهنگ است و این بخشی از تعهد ماست که مقصدهای مختلف خورشید و ساحل داشته باشیم، گردشگری را غیر فصلی کنیم و به پایداری متعهد شویم. انقلابی که محافظت شده توسط نسیم و نور در بهترین جهت پیش می رود. با بلندی آسمان و نخل ها به عنوان بهترین راهنما.