چگونه در صحرا رفتار کنیم
رفتن به صحرای واقعی با تپههای شنی، بادگیرها و جوانان شبه عشایریاش لذتی بسیار از یک سریال مسافرتی در سال 2014 دارد. فرض کنید این یک ماجراجویی مقرونبهصرفه است، برای فریب دادن و لعنت کردن دوستان اینستاگرامی عبوستان در صبح چهارشنبه. (چند #ojaláteachicharres و #quesecaigadelcamello در ذهنشان می گذرد) .
لباس
اجازه ندهید هیچ کس فکر کند که ارتباط با طبیعت را به افراط برهنگی برساند. هدف او این است که به خوبی پوشیده شود زیرا در اینجا خورشید قوی تر از هاسیندا است و خطر قرمزتر شدن قرمزتر از یک توتون در ماتالاسکاناس بسیار زیاد است. برای مردان، چیز او شلوار سرهنگ تاپیوکا است اما با زیپ پایین فقط به اندازه ای که گوساله را بپوشاند بدون اینکه به اندازه لیوا محکم باشد. در بالا، هر چیزی که به شما می آید، اگرچه توصیه می شود که پیراهن بپوشید زیرا آستین ها را بالا می زنید یا نه. خانم ها راحت ترند : هر پارچه ای که صفت «بومباچو» به آن بچسبد. برای بقیه، بدون پاشنه (در صورتی که کسی به فکر انجام سکس در نیویورک یا چیزی شبیه به آن باشد). و از همه مهمتر عمامه. عمامه برای چیست؟ هیچ کس آن را نمی داند، اما در عکس ها عالی به نظر می رسد و به لحظه اصالت می بخشد. مثل پوشیدن کلاه در شهر است، اما بدون شبیه به یک احمق. به بیان نسبتاً ساده، قوز به دیگران کمک می کند. سندروم کراوات در بیابان نیز بروز می کند.
DROMEDARY
چون بله، شما باید سوار این موجود شوید. اولین و مهمترین چیز این است که آن را از شتر تشخیص دهید. ترفند آسان است: بادبزن آن است که روی بسته های شتر بیرون می آید اما بدون پاهای زنانه. دوم این است که آن را درک کنید او یک اسب بد ساخته است. نه آنقدر زیباست، نه مطیع، نه صمیمی و نه از خوشحالی می خندد شما حتی نمی توانید آن را شانه کنید. اما چیزی بهتر از اسب دارد: وقتی خمیده است بالا می رود. اوه، و آن را مانند یک 4x4: آن را هرگز رول. علاوه بر این، مدتی است که طبیعت برای آنها یک دسته فلزی فراهم کرده است تا در هنگام ایستادن، آن لحظه خطر، آن را نگه دارند. و سپس رانها، بهویژه رانهای شما و دردی که جغجغهشان ایجاد میکند، وجود دارد. البته ناگفته نماند در موارد اتساع بیشتر مشت زدن. نتیجه گیری: این یک شر کمتر است، اما در عکس ها عالی به نظر می رسد.
درومدری ها مانند اسب های ضعیف هستند
وسایل نقلیه دیگر
سوار شدن به موتور چهارچرخ یا ATV در بیابان مانند مهمانی در یک لیموزین است. بداخلاق نباش لطفا و هنگامی که حسادت کنار گذاشته شود، رانندگی یکی از این دوشاخه ها بین تپه های شنی یک عجله توصیه می شود، اما بدون ترس یا شتاب مانند پسر فری. در اینجا کارلوس ساینز در حال انجام وظیفه به بن بست می رسد، بدون اینکه بدانیم چگونه از تپه شنی خارج شویم و با چهره بره ذبح شده و ذلیل شده.
تپه های شنی و غروب
صحرای واقعی، آن که باحال است، آن که مارک و شجره دارد، آن کویر تپه های شنی است. و در کنار پاهای شما، چیزی که بیشتر از همه می خواهید این است که از آنها بالا بروید. ولی مواظب باش! خسته می شوند، خیلی خسته می شوند . فراتر از رقصیدن یک پاسودوبل یا انتظار برای صف رایان ایر. به این دلیل خواهد بود که زمین ساکن نیست یا به دلیل هر قدم 32 سانتی متری شما شامل جابجایی 20 سانتی متر ماسه است. . باید راحت باشید چون در غیر این صورت دوقلوها مثل دو نوزاد تازه متولد شده گریه می کنند. و در طبقه بالا باید غروب آفتاب را با چشمانی خیس از عرق و شن تا دنبالچه تماشا کنی.
تایر dunes
فرود
فقط یک راه برای پایین آمدن از تپه شنی پشتیبانی می شود: ساخت کروکت مانند سوسک سرگین . هرگز در زندگی خود فرصت بهتری نخواهید داشت که مانند یک کرک غول پیکر بچرخید. تپه های شنی به دامنه های سیاه برای تمرین اسلالوم کروکتیل تبدیل می شوند، بنابراین... از آن بهره ببرید، ماجراجوی جوان و بی باک!
شن
بدی کویر این است که از شن های باقی مانده از صدف های تیغ دریا ساخته شده است. و علاوه بر آن، آن را به عنوان سرد نیست، زیرا اجازه نمی دهد که قلعه ها با آن قالب گیری شود. نه، در اینجا مانند موجودی همه جا حاضر رفتار می کند که در نهایت در هر بخشی از لباس، لوازم جانبی و بدن پنهان می شود. بنابراین بهتر است فرض کنیم که قرار است در همه جا ظاهر شود و این، سالها بعد، هنوز از کفش شما بیرون می آید.
راه رفتن پابرهنه
آه، بله، این یک وسوسه حریصانه است تا زمانی که به شما توضیح دهند که آن توپ های سیاه کوچک روی زمین چیست و به شما می گویند از کدام سوراخ از کدام حیوان بیرون می آیند ...
هایماس
و بعد از درام، پا گذاشتن روی تپه و تکان دادن شن ها پاداش سختی دارد: خوابیدن در کمپ. مثل دوران نوجوانی اما بدون امکان فرار. اساساً برعکس سوئیت است، اما خیلی بد نیست، مخصوصاً وقتی تصمیم می گیرید بیرون بخوابید، در پناه ستارگانی که هیجان زده تر از همیشه هستند. بدبختی با کل چیز حمام همراه است. نکته منطقی این است که وقتی کسی شما را نمی بیند، مانند Ace Ventura بیرون بروید یک توالت بداهه در پناه یک تپه شنی و دور از یک شتر بز.
بربرها
برای همه اینها، تجربه شامل حمایت از این موجودات ساکن در بیابان است. آنها خوب هستند، آنها برای ظاهر شدن در عکس ها عالی لباس می پوشند و هستند فوق العاده چند زبانه . اما آنها یک نقص کوچک دارند: آنها می خواهند چیزهای زیادی در مورد فرهنگ غربی بدانند، که باعث می شود تا بی رویه فلسفه زندگی خود را با عباراتی مانند "سه متر بالاتر از آسمان" ترکیب کنند، در حالی که رویای آینده ای دور از صحرا را در سر می پرورانند. به عبارت دیگر، انتظار داستان های زیادی در مورد صلیب جنوبی یا زندگی عشایری نداشته باشید. اینجا خبر شما هستید.
بربرها
عصر
معمولا شامل شام و نمایش است. هر گونه شک و تردید در مورد غذا با دیدن پنل های خورشیدی برطرف می شود. چیزی که خردهدار است، لحظهای موسیقایی است که در آن بربرها شروع به نواختن سازهای کوبهای میکنند که با آن اوستیناتوهای ریتمیک تولید میکنند که حتی فاروکیتو انزارپائو هم نمیرقصد. آنها با آوازهای شاد و رقصی در اطراف آتش همراه می شوند که در برخی مواقع حال و هوای بدی ایجاد می کند. اما به طور کلی همه چیز بیهوده است. و نه، اگر شما را به رقصیدن یا نواختن یمبه دعوت کردند، دریغ نکنید. و بدون نوشیدن یک قطره الکل!
در هایما، وقت آن است که در مورد زندگی فکر کنیم و عبارات خودیاری و سایر شایعات به ارث رسیده از نام مستعار مسنجر را مبادله کنیم. آسمان پر ستاره به عنوان یک طاق عمل می کند که مونریزمو و آن را بزرگ می کند عبارات کوئلیو و ابیات بندیتی را به شدت می بخشد . و سپس به رختخواب، دراز کشیدن روی تشک هایی که در کف مغازه ها قرار داده شده اند، با شن و ماسه حتی در گذرگاه حمل و نقل و با خروپف بربری در پس زمینه. و با این حال چشمان خود را می بندند.
سحر
این یک خماری است اما سندرم ترک ندارد. از زنده ماندن از عروسی کولی ها، زنده بودن با معجزه. درد، کم خوابی و سحرگاهی زود به این حالت اسفناک کمک می کند . زامبی ها در بالای تپه های شنی سنگر می گیرند تا به خورشید خوشامد بگویند. پادشاه ستاره لعنتی که بدون هشدار ظاهر می شود. زیرا در اینجا طلوع خورشید مانند آلباسته است، اما بدون گاردهای مدنی که با خورشید به یکدیگر شلیک می کنند.