نمایی از صخره های دیدنی جزیره رابینسون کروزوئه
من برای اولین بار سفر کردم به جزیره از رابینسون کروزوئه در دسامبر 2011. وقت نداشتم سفر را آماده کنم. حتی نمیدونستم چند کیلومتر دورتره مجمع الجزایر خوان فرناندز از سواحل شیلی با این حال، تنها نام او، رابینسون کروزوئه، او را تشویق کرد تا آنچه را که در مورد شخصیت رمان دفو به یاد می آورد، تازه کند، مردی که کشتی شکسته ای است که 28 سال در جزیره ای گم شده زنده می ماند. رابینسون کروزوئه یک مرجع رایج در تخیل جمعی است: ماجراها.
سفر بدون ناامیدی آغاز شد. رسیدن به جزیره اصلی رابینسون، پیچیدگیهای خود را دارد: در صورت مساعد بودن آب و هوا، تنها چند پرواز هفتگی وجود دارد، و آنها از فرودگاه خارج میشوند. توبابا ، در همسایگی ملکه, سانتیاگو از دست دادن پرواز مادرید - سانتیاگو و مجبور شدن به یک مسیر جایگزین از طریق نیمی از آمریکای جنوبی کار را آسانتر نکرد. من با موی سر رسیدم، اما بدون چمدان، شرایط عالی برای سفر به جایی که به گفته آنها "مناسب برای بازگرداندن آنچه انجام شده است، دنبال کردن آنچه رفته است و بازگویی آنچه گفته شده است."
جزیره رابینسون کروزوئه شما را به ماجراجویی دعوت می کند
فرمانده و سه مسافر دیگر که دوستان خوبی بودند منتظر بودند. آر رابینسون کروزوئه تنها جزیره مسکونی از سه جزیره ای است که مجمع الجزایر را تشکیل می دهند که خوان فرناندز اسپانیایی در قرن شانزدهم کشف کرد. در حالی که به دنبال یک مسیر جدید بین پرو Y فلفل . دو جزیره دیگر هستند سنت کلر Y الکساندر سلکرک در دومی، گروه کوچکی از ماهیگیران به طور موقت در فصل صید خرچنگ زندگی می کنند. خرچنگ خوان فرناندز، یک غذای لذیذ رسمی تایید شده، منبع اصلی اقتصادی برای 786 نفر از ساکنان جزیره است. الکساندر سلکرک یک ملوان اسکاتلندی در اوایل قرن هجدهم بود که گالون او، پورت های Tinque که اندکی بعد غرق شد، در جزیره ای (رابینسون) رها شد که تا چهار سال و چهار ماه بعد از آن نجات پیدا نکرد.
آنها می گویند که برای مدت طولانی پس از بازگشت به زندگی متمدن او از پوشیدن کفش خودداری می کرد. به نظر می رسد که داستان او، به داستان مرد کشتی شکسته دیگری اضافه شده است، اسپانیایی که هشت سال در ساحلی در دریای کارائیب جان سالم به در برده است، داستان L_a vida e Incredible Adventures de Robinson Crusoe_، ملوان اهل یورک، منتشر شده در سال 1791، را تشکیل می دهد. رمان شناخته شده از دنیل دفو و یکی از موفق ترین کتاب های پرفروش تاریخ ادبیات است. برای تأیید این سوء ظن، در سال 1966، جزیره ای که تاکنون نامیده می شد Más a Tierra به رابینسون کروزوئه تغییر نام داد و Más Afuera، Alejandro Selkirk.
این جزیره مناظر فریبنده ای را ارائه می دهد
از هوا، مجمع الجزایر تنها سه نقطه تیز است که از دشت بزرگ اقیانوسی به عمق 4000 متر بیرون می آید. باند فرودگاه از دو طرف با دریا هم مرز است. هنوز دم صدها شیر دریایی را به یاد دارم که از ما استقبال کردند خلیج پدر . در واقع آنها مهرهای خز دو مویی از خوان فرناندز بودند. در اینجا تقریباً همه گونه ها، حیوانات یا گیاهان، نام خانوادگی "د خوان فرناندز" را دارند. در اینجا، تمام چیزی که وجود دارد، یک ویژگی عجیب و غریب از طبیعت است. نخل chonta خودنمایی، پانگ غول پیکر، راه راه توده بیرون مرغ مگس خوار خوان فرناندز... به دلیل تعداد بومی شناسی -137 گونه ثبت شده-، مجمع الجزایر که پارک ملی و ذخیره گاه زیست کره اعلام شده است، به عنوان "معادل معتدل منطقه" شناخته می شود. گالاپاگوس.
از خلیج پدر شما باید با یک قایق، یک "چالوپا" از دریاهای آزاد، به سنت جان باپتیست، تنها جمعیت این جزایر صخرههای ساحلی را با دلفینها، آبهای قیچی و پرندگان بیشمار همراه میکنیم. یک ساعت دیگر به خلیج کامبرلند شهر که در سال 1750 در پناهگاه آن قرار دارد هاستل و رستوران Mirador de Selkirk در شیب تندی قرار دارد که به سمت کوه ادامه می یابد. دونا جولیتا عذرخواهی کرد: «ما انتظار شما را نداشتیم، اما نگران نباشید، شوهرم دیروز چند خرچنگ آورد. اگر صلاح شما نیست، آنها را با کمی پنیر کباب می کنم و یک آبجوی جزیره ای بسیار سرد برایتان سرو می کنم. فوراً دوباره ترکیب شدم، شروع به پرسیدن از آنها در مورد زندگی در جزیره کردم.
هاستل و رستوران Mirador de Selkirk
در ساعات اولیه 27 فوریه 2010، امواج تا 15 متر آنها ساحل رابینسون کروزوئه را تار کردند. دریا خانه ها، ماشین ها، هتل ها و جان 16 نفر را بلعید که چهار نفر از آنها کودک بودند. یک سال و نیم بعد، یک هواپیمای نظامی حامل یک تیم از تلویزیون ملی و یک تیم دیگر از سازمان چالش لوانتموس شیلی که قرار بود از تلاشهای بازسازی جزیره حمایت کنند، در ساحل آن به دریا سقوط کردند. طبیعت حکومت می کند و انسان سازگار می شود، و امروز، همانطور که دونا جولیتا به من گفت، 17 اقامتگاه در جزیره و تعدادی دیگر در حال بازسازی هستند. بیشتر آنها کابین ها یا هاستل های روستایی کوچک، ساده اما دنج هستند. این همسران ماهیگیر هستند که آنها را در حالی که در دریا ماهیگیری می کنند مدیریت می کنند.
همچنین یک پیشنهاد دسته بالاتر وجود دارد که نشان دهنده آن است اقامتگاه جزیره کروزوئه . آمیختگی با محیط اطراف، این لژ نتیجه کار دقیق معمار شیلیایی است. ماتیاس کلوتز ، که به دلیل تعهد خود به پایداری شناخته شده است و بر اساس قدیمی ساخته شده است هتل جزیره کروزو . دارای 15 اتاق با چشم انداز خوب، مرکز غواصی و اسپا است که به مسافر کمک می کند تا با احساسات خود ارتباط برقرار کند. معمار اکنون به همراه مالک سابق در کسب و کار هتل شریک است. میکل آنژ ترزا مهندسي كه پس از كشف جزيره همه چيز را رها كرد تا در آن زندگي كند. برخی از ماهیگیران قبلا مجوز گردشگری خود را گرفته اند و با بازدیدکنندگان به ماهیگیری می روند. این تجربه بسیار توصیه می شود، به خصوص برای خورشی که روی آتش آرام در دریاهای آزاد تهیه می شود. فقط با آب دریا و هر چیزی که در دست دارید: لیوان، خرچنگ، خرچنگ، اختاپوس، سیب زمینی...
غواصی با شیرهای دریایی بومی
من در مدت کمی بیش از سه ساعت شهر و مهمترین نقاط خلیج را گشتم. به سمت اسکله رفتم، از پلازا د آرماس گذشتم و در امتداد تفرجگاه ساحلی ادامه دادم. یک مسیر کوتاه از فانوس دریایی شروع می شود که هنوز می توانید آن را ببینید گلوله های درسدن تعبیه شده در سنگ Dresden یک رزمناو آلمانی بود که در طول جنگ جهانی اول او که خود را در گوشه سه کشتی انگلیسی می دید، توسط ناخدای خود در این خلیج پویا شد. آنجاست، در عمق 65 متری غرق شده است. مدت ها قبل از آن، در سال 1749، اسپانیایی ها ساختند قلعه سانتا باربارا برای جلوگیری از تبدیل شدن جزایر به مخفیگاه دزدان دریایی و کورس ها. در کنار قلعه، غار میهن پرست s، امروز پوشیده از سرخس، به عنوان پناهگاهی برای 42 استقلالی شیلی تبعید شده پس از شکست رانکاگوا از 1814.
در طول تاریخ از این جزایر هفت بار به عنوان زندان استفاده شده است. انزوای اجباری، بدترین جمله. اطمینان حاصل می شود که در جایی در جزیره گنج ناوبری پنهان است خوان استبان اوبیلا Y اچواریا . این شامل 800 بشکه با سکه های طلا، حلقه های پاپ، کلید دیوار زاری، گل رز قطب نما و حتی گردن بند زن بود. آتاهوالپا . این را داستان ها و نظرسنجی های محبوبی که در سال های اخیر توسط میلیاردر و مورخ انجام شده است تأیید می کند برنارد کایزر . سه روز باقیمانده در مسیرهایی که به جنگل می رفتند، از صخره ها بالا می رفتند و در بیابان ظاهر می شدند، گذراندند.
راه می رفتم و اسب سواری می کردم، پرندگان، گیاهان، ستارگان را مشاهده می کردم، ساحل را با کایاک کاوش می کردم، در میان شیرهای دریایی شیرجه می زدم، موج سواری می کردم... موج سواران به تازگی امواج رابینسون کروزوئه را کشف کرده اند. زمان کوتاه، موج سواری به یک ادعای مهم تبدیل شده است. اعماق زیر آب آن قبلاً، محیطی از طبیعت غیرعادی بود. با اکوسیستمی که ارتباط نزدیکی با دریاهای دوردست دارد پولینزی ، این است، همراه با جزیره ایستر بهترین مکان در شیلی برای غواصی و یکی از شگفت انگیزترین مکان های جهان. 9 شرکت فعالیت در فضای باز در این جزیره فعالیت می کنند. آنها شرط کارآفرینان جوانی هستند که سرسختانه مسافران را مانند آنها عاشق این مکان منحصر به فرد می کنند.
پوشش گیاهی و جنگل در خالص ترین حالت خود
آنها بخشی از یک طرح با هدف توسعه یک مدل نمونه گردشگری پایدار هستند. سال گذشته این جزیره 1200 بازدید داشته است. او می گوید: «ایده این است که این رقم در پنج سال دو برابر شود. ماریسول کاسترو مدیر پروژه، "اما نه برای رشد بیشتر، این یک قلمرو شکننده است". هدف او این است که درآمد به مردم محلی بازگردد "زیرا اکنون آنها در حمل و نقل هوایی می مانند." شب قبل از پرواز برگشت من، شرکت هواپیماسازی به ما هشدار داد که به دلیل شرایط دریا، قایق نمی تواند به سمت فرودگاه حرکت کند، بنابراین باید سفر برگشت را به تعویق بیندازیم - مراقب باشید، این وضعیت استثنایی نیست. بازگشت خود را با چند روز قبل سازماندهی کنید، یا با وسایل دیگری به فرودگاه بروید. ساعت 13:00 یک هواپیمای کوچک با باری از خرچنگ ها بلند می شد.
با تسخیر روح رابینسون، و پوشیدن همان لباس روز اول، راهنمایی را متقاعد کردم که اسب سواری را تا انتهای جزیره پیشنهاد می کند. وقتی سوار اسب شدیم هوا هنوز تاریک بود. تقریباً شش ساعت پیاده روی در انتظار ما بود. سپیده دم ما را در بالای قله ای یافت و نماهایی را که به آن می رسید روشن کرد selkirk او به امید کشف یک کشتی به بیرون نگاه کرد. با احساس تنهایی مثبت از جزیره خداحافظی کردم و مسیر فرود را شروع کردیم تا به موقع به خروجی هواپیما برسیم. یازده ماه بعد به جزیره برگشتم. دیدار من با یک رویداد تاریخی برای نجات خاطره مصادف شد.
جزئیات یکی از گل های رنگارنگ جزیره.
با تسخیر روح رابینسون، و پوشیدن همان لباس روز اول، راهنمایی را متقاعد کردم که اسب سواری را تا انتهای جزیره پیشنهاد می کند. وقتی سوار اسب شدیم هوا هنوز تاریک بود. تقریباً شش ساعت پیاده روی در انتظار ما بود. سپیده دم ما را در بالای قله ای یافت و نماهایی را که به آن می رسید روشن کرد selkirk او به امید کشف یک کشتی به بیرون نگاه کرد. با احساس تنهایی مثبت از جزیره خداحافظی کردم و مسیر فرود را شروع کردیم تا به موقع به خروجی هواپیما برسیم. یازده ماه بعد به جزیره برگشتم. دیدار من با یک رویداد تاریخی برای نجات خاطره مصادف شد.
در سال 1922، دو جزیرهنشین موفق شدند پارو بزنند والپارایسو پس از هفت روز قایقرانی در شرایط سخت. نود سال بعد، چهار نفر بی باک می خواستند این شاهکار را در یک کشتی قدیمی نجات یافته نهنگ تکرار کنند. در میان خدمه شهردار تازه منتخب، فیلیپ والز ، جوان ترین کشور وی پیش از عزیمت گفت: در سال های اخیر جزیره رابینسون مصیبت هایی را تجربه کرده است، اما پیامی که می آوریم نشان می دهد که بلند شده ایم و چیزهای زیادی برای ارائه داریم. یک داستان موفقیت در مواجهه با ناملایمات.
گزارش منتشر شده در تک نگاری Condé Nast Traveler «شیلی، مناظر بی نهایت»، شماره 73.
*همچنین ممکن است علاقه مند باشید ...
- تک نگاری شیلی
- تمام مقالات "ال نچرال"
خرچنگ معمولی از خوان فرناندز