در ایتالیا بهشت نام خاص خود را دارد
واضح است: دیر یا زود، این اتفاق خواهد افتاد. در لحظه ای که کشتی که شما را از بندر ناپل تا زمان پروسیدا پهلو بگیر و پا به جزیره بگذار، چاره ای وجود نخواهد داشت. به پای او خواهید افتاد.
شاید این اتفاق زمانی بیفتد که صبح چشمان خود را باز کنید و بدون اینکه از تخت خود خارج شوید، صدای برخورد امواج به اسکله را بشنوید. یا شاید این احساس است که ماهیگیران در حالی که وسایل خود را برای ماهیگیری آماده می کنند چت می کنند. حتی ممکن است زمانی اتفاق بیفتد بوی دریا وقتی قوی و عمیق نفس میکشی شما را کاملا مست می کند. نکته این است که سرنوشت نوشته شده است دوست من.
آن را امتحان نکنید، مقاومت در برابر جذابیت آن ممکن نیست
این جزیره کوچکترین جزایر سه گانه ای است که در خلیج ناپل پدیدار می شود و رسیدن به آن به معنی است یک سفر فقط یک ساعته با قایق اگرچه ممکن است کنجکاو به نظر برسد، اما این عدن کوچک مدیترانه ای مقصدی است که بسیاری از آلمانی ها، فرانسوی ها و مهمتر از همه ایتالیایی ها برای فرار از یکنواختی و لذت بردن از روزهای آفتابی تابستان انتخاب می کنند. با این حال، برای اسپانیایی ها، پروسیدا هنوز یک راز باقی مانده است.
و این احتمالاً به این دلیل است که جزیره رقبای سرسختی دارد و در حالی که نگاه ما به منحنی های ساحل رمانتیک آمالفی یا به کاپری قادر متعال و جت ست آن می افتد، پروسیدا همان جا می ماند، متواضع و بی سر و صدا، و می داند که از همه آنها بسیار خاص تر است.
بدون لحظه ای مکث مستقیم به محل اقامت خود می رویم. مکان انتخاب شده؟ کوریسلا دریایی، البته. تصویری که به بهترین شکل پروسیدا را نشان می دهد این است منطقه کوچک ماهیگیری که از خانه های رنگارنگ تشکیل شده است که برای دیدار با امواج از تپه پایین می ریزند. یک Cinque Terre در وسط دریا؟ می تواند راه خوبی برای تعریف آن باشد. علاوه بر این، قدیمی ترین محله - از قرن شانزدهم - در جزیره است.
با این حال رسیدن به مقصد کار ساده ای نیست، کی گفته به چیزهای زیبا به راحتی می رسیم؟ تاکی از پلههای باریک ما را به سمت قلب مارینا کوریسلا پایین و پایین میبرد، که فقط با پای پیاده یا از طریق دریا قابل دسترسی است.
La Marina Corricella، محله ای برای اقامت
همینطور که فرود می آییم با هم برخورد می کنیم درها و پنجره هایی که ما را فریاد می زنند تا از آنها عکس بگیریم. با تورهایی که تا خشک شدن از دیوارهای باستانی آن آویزان شده است. با مرغ های دریایی مشتاق چیزی برای گذاشتن در دهان و با گربه هایی که از هر گوشه ای برای چرت زدن بهره می برند.
اوه... فکر کنم عاشق شدیم.
نیکو، یک پروسیدان متولد و مروج Visit Procida، وبسایتی که در آن میتوانید تمام اطلاعات مورد نیاز برای لذت بردن از جزیره را در آن بیابید، مسئول مشاوره ما بوده است. توصیه او ما را به انتخاب یک دوبلکس جذاب ** Gioi Apartments با چشماندازی از این آمفیتئاتر رو به دریا هدایت میکند و وقتی به تراس خود نگاه میکنیم احساسات ما را به شدت در آغوش میگیرد.** سندرم استاندال باید برای اولین بار در اینجا تشخیص داده شده باشد.
ما بلافاصله به دنبال کشف همه چیزهایی هستیم که Procida ارائه می دهد. با کمی بیشتر از 4 کیلومتر مربع، جزیره کوچک ایتالیایی جاذبه های بسیاری را در خود پنهان می کند.
اما ما با نزدیک ترین شروع می کنیم. ما به بالا برمی گردیم و هر اینچ را به دقت بررسی می کنیم کوریسلا در جست و جوی آن گنبد زرد رنگی که تاج کارت پستال محله را می پوشاند. این کلیسای سانتا ماریا د لا گراسیا است. در داخل، یک زوج جوان روی ارگ تمرین می کنند و بهترین موسیقی متن را برای دیدار ما می گذارند.
این دو دره کلید دارند: اینجا بهترین مناظر در تمام پروسیدا است
تصمیم گرفتیم بالاتر برویم. می خواهیم به بالاترین نقطه جزیره برسیم. که در ترا موراتا، یک جفت توپ از سال 1799 در انتظار ما هستند تا نشان دهند که دقیقا در آن نقطه، بهترین مناظر را در تمام پروسیدا خواهید دید.
از دست یکی از راهنمایان رسمی جزیره ما بازدید خصوصی از کاخ قدیمی آوالوس، امروز در ویرانه او دم در با ما ملاقات می کند و این اوست که کلید دروازه اصلی بزرگی را که قفل را باز می کند از جیبش بیرون می آورد. بعد از عبور دوباره آن را ببندید.
این بنای عظیم در سال 1563 ساخته شد در سال 1736 به کاخ سلطنتی در دستان بوربن ها تبدیل شد. این منطقه پس از استحکامات، به Terra Murata تغییر نام داد و در سال 1700 به یک منطقه نظامی تبدیل شد.
اما جالبترین بخش بعداً، زمانی که ساختمانی باشکوه با اتاقهای باشکوه و نمای نجیب به وجود آمد شروع به استفاده از آن به عنوان زندان کرد، و در تالارهایی که خود پادشاهان استراحت تابستانی خود را گرفته بودند، زندانیان به خواب رفتند. این اتفاق تا سال 1988 رخ داد. داستانی که بر هر دیوار و پله این ساختمان اسرارآمیز نقش بسته است.
آنها می گویند که پس از شورش زندانیان در سال 1948، مدیریت زندان تصمیم گرفت به آنها شغلی بدهد تا آنها را سرگرم کند. زندان پروسیدا سپس به یک کارگاه خیاطی واقعی تبدیل شد: بهترین لباسهای کتانی بافته شده از سراسر ایتالیا از اینجا میآمدند. بسیاری از آن کلاف ها هنوز به هر شکلی و در هر گوشه ای از زندان قدیمی انباشته شده اند.
کاخ آوالوس
سایه ها و نور به آنچه امروز از این مکان اسطوره ای باقی مانده است شکل می دهد و در بین دیوارهای پوست کنده، سوراخ های عظیم در دریا و پوشش گیاهی که قسمت اعظم ساختمان را فراگرفته است، به بازدید خود پایان می دهیم.
در کنار ترا موراتا، دیگر جواهرات جزیره قرار دارند. توقف می کنیم صومعه سن میگل آرکانجل، از قرن یازدهم، برای بازدید از دخمه های آن. کمی جلوتر از Via del Borgo، چند تابلوی دستنویس نشان میدهد که وجود دارد کازال واسلو حیاطی از قرون وسطی. جذابترین؟ خانههای آن در سه طبقه، قابل دسترسی از طریق پلههای بیرونی و همچنین با رنگهای پاستلی رنگ آمیزی شدهاند، هنوز هم ساکن هستند.
لباسها از نما آویزان میشوند در حالی که بوی چیزی بسیار خوشمزه از پنجرهها میپیچد: کسی در حال آشپزی است. ماکارونی، شاید؟ خدایا گرسنه ایم
یک گزینه عالی برای طعم دادن غذای پروسیدا دوباره در مارینا کورسلا. رستوران کوچک گورگونیا، که توسط خانواده اداره می شود و دارای دکوراسیون دریایی است، برخی را سرو می کند اسپاگتی با خارپشت دریایی که منطقی است
برای یک ضیافت کامل به طرف دیگر جزیره می رویم. سرنوشت ما در مارینا کیائوللا . در پر زرق و برق ترین مارینا پروسیدا، نه تنها قایق های تفریحی با هر شکل و رنگی استراحت می کنند، بلکه ** Crescenzo، قدیمی ترین رستوران در کل جزیره.**
در اینجا زمان آن رسیده است که عمل بیکینی و هر چیزی را که می تواند تجربه غذا را تحت الشعاع قرار دهد، فراموش کنیم. و اگر نه، به منو توجه کنید: کروکت ماهی کاد با آب گوجه فرنگی مدیترانه ای و روغن زیتون؛ ماهی ترشی شده، آنچوی ترشی با کدو سبز کبابی و پیاز صورتی؛ کارپاچیو میگو با فلفل صورتی و نمک سیاه؛ اسپاگتی با صدف لیمو و به عنوان نقطه اوج، تورتینوی شکلاتی. اعتراف می کنیم: باید دکمه های آخر شلوارمان را باز می کردیم.
در کنار مارینا، یک پل به آن متصل می شود جزیره ویوارا ، توسط سرسبزترین پوشش گیاهی اداره می شود. یک فضای اعلام شده است اندوخته طبیعی مدیریت خصوصی چندین بار در سال سازماندهی می کنند تورهای راهنما برای کشف حیات وحش غنی و بقایای باستان شناسی آن از دوران میسنی. کاملا یک تجربه
اما یک ثانیه اگر در جزیره هستیم، قرار نیست در مورد سواحل صحبت کنیم؟ شما افکار ما را خوانده اید! به نظر می رسد که در Procida وجود دارد، و بسیار خوب است. مثلا، ساحل Ciraccio ، فقط چند متر از Marina Chiaiolella: خط ساحلی وسیع آن، آن را به بزرگترین ساحل در کل پروسیدا تبدیل کرده است. به نوبه خود، ساحل لینگوا، در کنار بندر، متمایز است ماسه تیره و فضای آرام آن.
ساحل Ciraccio
به دنبال ساحل غربی به ساحل ایل پستینو که به خاطر آب های بهشتی اش معروف است و یکی از تنظیمات فیلم پستچی نرودا. در واقع پنل های اطلاعاتی وظیفه نشان دادن آن را در نقاط مختلف جزیره بر عهده دارند.
این تنها تولید فیلمی نبود که پروسیدا برای نمایش بزرگ انتخاب کرد. همچنین مت دیمون، گوئینت پالترو و جود لا آنها بدن کوچک خود را در اطراف این قسمت ها چرخاندند استعداد آقای ریپلی.
"جایگزین" ترین سمت جزیره در مرکز شهری آن یافت می شود. فروشگاه هایی مانند هیپستر ، کسب و کار یک زن و شوهر خواهر که به سفارشی سازی لباس و لوازم جانبی ، قبلاً همه چیز را می گوید. فضایی برای هنر نیز وجود دارد: ** لوئیجی ناپا خلاقیت های اصلی خود را در گالری خود به نمایش می گذارد**.
از طریق Libertá پیدا خواهید کرد کافه فلامینگو , یک کافه تریا که به عنوان یک کوکتل بار نیز عمل می کند جایی که می توانید صبحانه بخورید - اوه، آن کروسان ها با خامه پسته ... - و همچنین یک جین و تونیک. اگر چه برای احساس اصیل ترین فضا، به نوار کاپریچیو ، جایی که اکثر مردم محلی برای لذت بردن به آنجا می روند آبجوهای دستی خوب یا، چرا که نه، یک اسپریتس نفیس.
در این مرحله شرط میبندیم که به دنبال پروازی برای فرار به این جزیره رویایی هستید. و اگر نه، ممکن است بپرسیم منتظر چه چیزی هستید؟ دیگری وجود ندارد: دوست من برای احساس جوهر واقعی جزیره ایتالیا باید بری و خودت کشفش کنی.
برای ملاقات با او به دلایل بیشتری نیاز ندارید و این را می دانید