گم شوید و در تایرونا از راه دور کار کنید

اگر شما یک عشایر دیجیتال هستید یا خیال پردازی می کنید که یکی باشید، وارد شوید، خوش آمدید، زیرا می خواهم به شما بگویم که زندگی یک هفته ای در این منطقه چگونه است. پارک طبیعی تایرونا در کلمبیا. مکانی بی نظیر، گرم، غافلگیرکننده، با فضای تابستانی و البته وای فای خوب.

ورود به Tayrona از طریق انجام می شود فرودگاه سانتا مارتا نزدیکترین شهر بزرگی که اگر دوست داشتید از آن دیدن کنید ارزش یک قدمی را دارد. اما بیایید ابتدا به جنگل برویم . از فرودگاه میتوانید با اتوبوس یا حملونقل خصوصی به مقصد برسید، زیرا در هر دو مورد امن است، اگرچه هیچکس راحتی تاکسی را از بین نمیبرد.

پارک طبیعی تایرونا یکی از شناخته شده ترین پارک های ملی کلمبیا است. شکیرا آن را خواند، همه ما دچار اشکال شدیم و میخواستیم همه جا دوچرخه سواری کنیم. هشدار اسپویلر: این دقیقاً به این سادگی نیست. . این پارک 15000 هکتار وسعت دارد و صدها گونه جانوری در آزادی کامل در آن زندگی می کنند. سواحل بهشتی و سبزه های سرسبز آن کارت پستال هایی خواهند بود که نفس می کشید و به خانه می برید.

اگر به هدف خود برگردیم: عشایر دیجیتال در تایرونا تا زمانی که فرد به داخل پارک نرود می توان آن را تمرین کرد . پارک جنگلی خالص است و محل اقامت در چادرها یا بانوج وجود دارد، اما بدون پوشش. اکنون، درست بیرون، در جاده ای پر پیچ و خم، پر از موتور سیکلت، فروشندگان خیابانی و چند کامیون بسیار بزرگ، گوشه کوچک خود را از بهشت خواهید دید.

کابین ها مسافر.

ده ها هتل و کابین که غرق در طبیعت هستند، کاملا آماده شده اند تا بتوانید پابرهنه کار کن و در نهایت به کلاس یوگا در صبح یا باچاتا پس از اتمام روز بروید.

من در El Viajero تصمیم میگیرم، اقامتگاهی که برای کسانی طراحی شده است که به تنهایی سفر میکنند یا میخواهند با مردم ملاقات کنند. یک اتاق غذاخوری مشترک، اتاقهای مشترک یا کابینهای رویایی با دوشهایی به سمت آسمان باز که تنها با سایههای نخلها قطع میشوند.

ال ویاژرو مکانی مهمان نواز است که در آن با در آغوش گرفتن و لبخند از شما استقبال می شود . کارلوس هم که همیشه آنها را به همه مهمانان می داد. وقتی چند روزی آنجا بودید متوجه میشوید که چرا.

اولین صبح من در ال ویاژرو با طلوع خورشید شروع می شود. عشایر عزیز اگر می خواهید بعدازظهر کارها را انجام دهید بهتر است روز خود را با انرژی شروع کنید . پاپایا، هندوانه، غلات و تخم مرغ های همزده با آرپا به تجسم تقویم گوگل از منظر دیگری کمک می کند. خود را خوش شانس دانستن برای انجام آنچه می خواهد در جایی که می خواهد. آیا این موفقیت واقعی است؟

مهم است که تأکید کنیم که آنها در اینجا یک منطقه کار مشترک دارند با قفسه کتاب، میز، دوشاخه و چند ماجراجو در دمپایی، لپتاپ و هدفون که بهعنوان همراه خدمت میکنند. در تماس های ویدیویی، شما فاقد نارگیل خواهید بود!

بنیاد رودخانه.

اولین حمله در بنیاد ریو

راننده تاکسی که مرا به مسافر آورده بود به من گفت که باید آن را بشناسم بنیاد رودخانه ، و من مستقیماً به آنجا رفتم. جویس و بن به ترتیب کلمبیایی و بریتانیایی در پشت سر قرار دارند پایه ، پروژه ای که بن زمانی که بنیان را تاسیس کرد آغاز شد هاستل رودخانه اقامتگاه دیگری که به سمت داخل ساحل، روی یکی از رودخانه های این منطقه قرار دارد که در سال 2018 جایزه بهترین هاستل آمریکای لاتین را دریافت کرد. از همان ابتدا مشخص بود که آنها باید به جامعه ای که بخشی از آن بودند کمک کنند و امروز با پولی که جمع آوری می کنند، می توانند به معلمی پول بدهند تا از دوشنبه تا جمعه در مدرسه ای در منطقه جنگل کلاس های خود را تدریس کند. .

در حال حاضر حدود 13 کودک در این دانشگاه حضور دارند اما تا کنون 20 کودک داشته اند. کودکانی که بدون این کمک در مدرسه نخواهند بود.

از هاستل همچنین فعالیت های داوطلبانه ای را برای همه کسانی که اقامت می کنند و می خواهند با اختراع بازی های ورزشی، کلاس های انگلیسی ... اوقات خوشی داشته باشند ترتیب می دهند و اکنون نیز شروع به معرفی آموزش محیط زیست در کلاس ها کرده اند. " بسیار مهم است که کودکانی که در اینجا زندگی می کنند ارزش مکانی را که در آن زندگی می کنند درک کنند و اینکه یاد میگیرند زبالهها را در مکانهای مشخص شده پرتاب کنند، بازیافت کنند...» جویس که در حال حاضر مسئول فعالیتهای روزانه بنیاد است، به من میگوید.

برای حرکت در منطقه بهترین تاکسی موتوری است، یک کوله پشتی و پول نقد همراه داشته باشید . مسافت ها کوتاه است اما راه رفتن در امتداد جاده یا داخل کوه امن ترین ایده نیست. بنابراین تاکسی موتورم و من به ایستگاه بعدی راهپیمایی کردیم.

من روز را با ارسال آخرین ایمیل ها به پایان می برم خوابگاه نیووی که بهترین غروب را در منطقه دارد. شیبی که باید از آن بالا بروید، آن را با رسیدن زیباتر می کند . یک قهوه سفارش دهید و از اقیانوس سبز و غروب خورشید در دوردست در دریا لذت ببرید.

از پارک طبیعی تایرونا عبور می کنم.

از تایرونا دیدن کنید

در اینجا توصیه حیاتی من است: یک صبح کامل (در مجموع حدود 6 ساعت) برای بازدید از پارک طبیعی بگذارید. ارزش این را دارد که ساعات بعدی کار را فدا کنیم. بعلاوه، هنگام تایپ کردن، دوست دارید پاهای خود را بالا نگه دارید.

پارک طبیعی تایرونا دارای یک ورودی بسته است که در ابتدای پیاده روی پرداخت می شود . آنها چندین مچ بند کاغذی مناسب جشنواره را روی شما خواهند گذاشت و شما آماده هستید. گرمای هشت صبح نشانه خوبی است که نشان می دهد چه زمانی باید پیاده روی کرد. توصیه ما این است که سوار وانتی شوید که کم و بیش یک ساعت پیاده روی شما را کوتاه می کند و شما را در قسمت جنگل رها می کند. انجام دهید. سپس آن را کاملا یک نمایش است. بین درختان آنقدر بلند راه می روی که نمی توانی آسمان را ببینی.

غرش اقیانوس را فقط می توان حس کرد، پرندگان آواز می خوانند و مورچه ها تکه های کوچک برگ را در مسیرهای میلی متری حمل می کنند. قارچ ها از کنده های افتاده بیرون می آیند و در میانه راه، مردم بومی آب نارگیل را به شما پیشنهاد می کنند که همزمان تهیه می کنند . تازه از درخت افتاده

آب نارگیل که به شما زندگی می بخشد.

وقتی دریا را می بینید در حال حاضر در بعد دیگری هستید. سواحل، برخی از آنها که به دلیل جریان های خطرناک نمی توانید شنا کنید، امپریال ها در انتهای جنگلی استراحت می کنند که هرگز تمام نمی شود . اولین توقف، استخرهای شنا است، منطقه ای که حمام کردن در آن مجاز است. بعدی، معروف دماغه سن خوان . کابین هایی برای ماندن وجود دارد، به همین دلیل است که بازدیدکنندگان جمع می شوند. در این نقطه از مسیر، دو ساعت و نیم پیاده روی خواهید داشت. به آنچه می خواهی استراحت کن و برگرد، اما معطل نکن که به زودی تاریک می شود.

پس از ماجراجویی، گل و لای، سنگ، صعود و حمام... زمان بازگشت است. کار مشترک در نقطه خود خواهد بود. از ساعت چهار خالی می شود.

سواحل تایرونا

بازگشت

بقیه روزها بین موسیقی زنده در شب، بازی والیبال در بعدازظهر، ساعت کار کامپیوتر و گفتگو در اتاق غذاخوری می گذرد.

زمان شام و صبحانه اول صبح مهم است : یک مکزیکی می آید تا درباره گروه های موسیقی که باید ملاقات کنم به من بگوید، دختر دیگری از مدلین از کار خود در شهر به من می گوید، یک اتریشی به آمریکای لاتین برگشته و از من برای انتخاب کشور بعدی کمک می خواهد، من موافقم. با برخی از سازمان دهندگان سفرهای تجربی که مرا به ماجراجویی بعدی در آسیا دعوت می کنند…

وقتی لپتاپ را میبندم و در کوله پشتی میگذارم، آفتاب تهدید میکند غروب میکند. نمی دانم برمی گردم یا نه، اما راه های زیادی برای ماندن وجود دارد.

نمی دانم برمی گردم یا نه، اما راه های زیادی برای ماندن وجود دارد...

همچنین ممکن است دوست داشته باشید:

• به این شهرها بروید تا بیشترین بهره را از دورکاری ببرید
• هتل هایی که می توان از راه دور کار کرد و بهره وری بیشتری داشت
• دورکاری در روستا: زندگی دیجیتالی عشایری اینجاست که بماند