به مناسبت دوسالانه از ونیز 2022 ، جدید نمایشگاه Afro Basaldella زمین بر روی گالری بین المللی هنر مدرن Ca' من می سنجم . ماموریت؟ جشن شکوفه دادن هنر در سطح بین المللی، و کار یکی از ماورایی ترین صداهای هنر ایتالیایی در نیمه دوم قرن بیستم.
سرپرستی الیزابتتا باریسونی و ادیت دوانی، افرو 1950-1970: از ایتالیا تا آمریکا و بازگشت دوره ای را متبلور می کند که در آن آفریقایی - همانطور که او در عرصه هنری شناخته می شد - برای اولین بار به ایالات متحده سفر کرد و در عین حال خود را وقف نشان دادن پیشرفت کار خود در طول دو دهه رابطه خود با کشور مورد نظر کرد.
در سمت راست، افرو باسالدلا در رم، 1959.
بومی از اودینه, افرو باسالدلا او در 4 مارس 1912 به دنیا آمد. و در سن 16 سالگی به همراه برادرانش مجموعه ای از نقاشی ها را در Scuola Friulana d'Avanguardia به نمایش گذاشت. در سال 1930 بورسیه ای از بنیاد هنر مارانگونی دریافت کرد اودینه ، که به او اجازه نقل مکان به رم و شروع به احساس کردن جوشش هنری شهر.
محیط های فرهنگی متفاوت ونیز آنها همچنین تأثیر قابل توجهی بر خلاقیت این هنرمند داشتند. در سالهای 1936، 1940 و 1942 به دوسالانه ونیز و دقیقاً در همان شهر بود که در سالهای جنگ جهانی دوم در آنجا ساکن شد.
در سال 1949، آفریقایی برای شرکت در نمایشگاه مشهور هنر ایتالیایی قرن بیستم MoMA انتخاب شد و در سال 1950 به گالری کاترین ویویانو در شهر دعوت شد. نیویورک ، فضایی که بعدها میزبان تعداد زیادی شد نمایشگاه های فردی کار او تا سال 1968 بود.
در طول دهه پنجاه و شصت، آفریقایی او کاشف خستگی ناپذیر فرهنگ بصری اروپایی و آمریکایی بود. منجنیق خود را به عنوان یک شخصیت مرکزی هنر انتزاعی بین المللی و تحسین قابل توجهی را در میان مجموعه داران آمریکایی برانگیخت.
سلف پرتره، 1936.
بنابراین، با الهام گرفتن از سال هایی که در آن او به عنوان بزرگترین نماینده ایتالیایی در ایالات متحده تبدیل شد، کارگردان Fondazione Musei Civici di Venezia, گابریلا بلی - که به عنوان مدیر علمی نمایشگاه کار می کند - ایده ایده پردازی نمایشگاهی با محوریت این نمایشگاه را داشت اثر افرو باسالدلا.
او قبلاً به خوبی با کارهای او آشنا بود و در اوایل کارش نمایشگاهی را برپا کرده بود. من چند سال پیش با گابریلا در نمایشگاهی درباره آثار یکی از پیشگامان اکسپرسیونیسم انتزاعی آمریکایی کار کرده بودم. آرشیل گورکی ، که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، نظرات ادیت دوانی در مصاحبه با Condé Nast Traveler.
شهر، 1952، افرو باسالدلا.
"ایده ساختن یک نمایشگاه در ونیز در اولین بینال پس از همه گیری (یا فراگیر) راهی برای ادای احترام به مردم بود مجموعه های Ca' Pesaro ، و همچنین به این آگاهی که آفریقایی او می افزاید: در طول زندگی خود از شهری که در آن تحصیل کرد، تدریس کرد، کار کرد و اولین رویکرد خود را به هنر شکل داد.
با حمایت BNL، با همکاری بنیاد آرشیو افرو و به لطف وام های مرکز پمپیدو در پاریس، موزه سولومون گوگنهایم در نیویورک و گالری ملی هنر مدرن در رم، نمایشگاه میزبان 45 اثر است ، نقاشی های انتخاب شده، مواد بایگانی و فیلم های اصلی.
اشتراک گذاری از آثار هنرمند اهل اودینه رابطه شدیدی را که بین هنر ایتالیایی و آمریکایی و شامل اتحاد سنت های اروپایی انتزاع با جنبش اکسپرسیونیستی انتزاعی اخیراً ایجاد شده است.
Occhio di lucertola، 1960، Afro Basaldella.
این نمایشگاه همچنین به دنبال بررسی تأثیر نقاشی سنتی ایتالیا و به ویژه نقاشی ونیزی است کار افرو ، در حالی که آن دنیای آمریکایی را به صحنه آورد که به توسعه کامل زبان بصری خود کمک کرد.
"ما پیش بینی می کنیم که از طریق افرو، a پیوند قوی بین هنر معاصر ایتالیا و ایالات متحده ، و تفاوت بین هر دو رویکرد، حداقل همانطور که توسط این نشان داده شده است کار افرو آنها به اندازه ای که تصور می کنید بزرگ نیستند. دلیل این رویکرد مشترک این است که هر دو «جنبش» تحت تأثیر مدرنیسم اروپایی بودند.» الیزابت باریسونی و ادیت دوانی.
Sigillo rosso، 1953، Afro Basaldella.
را نمایشگاه افرو 1950-1970: از ایتالیا تا آمریکا و بازگشت افتتاح می شود 21 آوریل ، و قابل بازدید تا 23 اکتبر 2022.