به سختی ونیز در افق ظاهر می شود، می دانیم که با شهری روبرو هستیم که مملو از منحصر به فرد بودن است. این تکینگی برای مسافران و مسافران بیگانه نبوده است عکاسان ، حتی کمتر برای سیسیل بیتون ، که در هر یک از سفرهایش او را با دید خاطره انگیز خود به تصویر می کشید.
با گذشت زمان و به لطف مجموعه چشم مد لوئیس ویتون ، آن فایل های از عکاس بریتانیایی موفق شدند خود را در یک کتاب جدید که جنبه ای بسیار صمیمی و بی دغدغه را نشان می دهد ونیز.
کتاب چشم مد سیسیل بیتون پرتره های صمیمی ونیز را در گنجینه خود گنجانده است.
"چه کسی دوست ندارد سفر کند؟ همه ما مارکوپولوی زیر پوستی هستیم و با تمام شور و شوق یک رمانتیک قرن نوزدهمی رویای سفرهای دوردست را می بینیم." سیسیل بیتون در کتاب سال 1957 خود با عنوان چهره جهان.
عکاس، تصویرگر، طراح صحنه و لباس، طراح صحنه و کارگردان هنری اینها تنها بخشی از جنبه های هنری است که او در طول زندگی خود با تفسیر خودش از زیبایی بیان کرده است. متولد 1904 در بریتانیا, سیسیل بیتون طراحی بیپایان لباسها، صحنهها و پرترههایی که در صفحات Vogue جاودانه شدند.
و اگرچه همانطور که در کتاب "هرگز از زادگاهش خسته نشد، لندن و در واقع او چشم اندازی زیبا از حومه انگلیسی داشت - در اقامتگاه های کشورش، ابتدا اشکامب و سپس برادچالکه، شادی زیادی پیدا کرد. زندگی او یک سفر دائمی بود ، جایی که ذاتی ترین شور و الهام برای روایت سفرهای بصری در باشکوه ترین شهرها همیشه در هم تنیده شده بود.
ونیز از دریچه سیسیل بیتون.
در این کتاب خاص که شخصیت اصلی آن است ونیز و شخصیت های آن سیسیل برخورد با چهره های با استعدادی را که در دهه های 1930 و 1950 جامعه عالی را تشکیل می دادند، به تصویر کشیده است. سوابق عکاسی از توپ های لباس رویدادهای اجتماعی و فرصت های بی پایانی که در آن جوهر ونیز.
پرنسس مارلا کاراچیولو د کاستانیتو، ماهارانی گایاتری دیوی، راجماتای جیپور، پرنسس گایاتری دیوی کوچ بهار، لیلیا رالی، فرانکا اسپوزیتو و پرنسس کولونا برخی از شخصیت هایی هستند که سیسیل با هم عکس میگیرم توپ بزرگ قرن در 3 سپتامبر 1951 در Palazzo Labia، جایی که با گوندولا رفتند اورسن ولز، سالوادور و گالا دالی، الکسیس د رده، مارکیز کوواس، باربارا هاتون و لئونور فینی. کت و شلوارهایی که توسط کریستین دیور، پیر کاردین، نینا ریچی، ژاک فتح و سالوادور دالی طراحی شدهاند، با این مضمون اداره میشوند: زمان لونگی و کازانووا.
"رقص بزرگ قرن" توسط سیسیل بیتون به تصویر کشیده شده است.
در سال 1974، عکاس بریتانیایی استفاده از دست راست خود را بر اثر سکته از دست داد. شکننده و نگران محافظت از کار زندگی خود و به رسمیت شناختن آن حتی بیشتر، بیتون تصمیم گرفت از آرشیو خود جدا شود، به جز پرتره های خانواده سلطنتی.
در یک سری اولیه از دفترچه هایش، او پیوست پرتره های با فرمت کوچک از دوستان شما همراه با عکسهایی که فعالیتهای آنها را شرح میدهند، اغلب به شکل برگههای تماس. بسیاری از آنها برای تکثیر در این جلد انتخاب شده اند.
"در حالی که همیشه با زمان حال بسیار هماهنگ است، به طبیعت همیشه در حال تحول مد حساس است، دید بیتون دائماً با قدردانی او از تاریخ غنی می شد و حساسیت او به برخی کدهای سبکی بیان در کتاب چشم مد.
از پرتره های شخصیت های آن زمان گرفته تا گوشه های رویایی، سیسیل بیتون بدون شک او دنیایی جادویی را تسخیر کرده است، جهانی که قرن ها در شهری که خارق العاده باقی مانده است رونق یافته است.