بوت پارک
روز اول
10:00 چای در خانه باغبان
انگار یک سوراخ مغناطیسی است که همه چیز را جذب می کند قلعه کاردیف این پایان هر گردشی است. با این حال، قبل از افتادن در جاذبه قرون وسطایی آن، ارزش دارد کمی دیوارهای آن را به سمت رودخانه قدم بزنید و **مانند یک ولزی واقعی در اتاق چای پتیگرو صبحانه بخورید **. در خانه سابق باغبانی که طراحی آن را طراحی کرده بود قرار دارد ویلیام بورگس ، یکی از بزرگان سبک ویکتوریایی و دلیل اصلی این است که قرن نوزدهم در بریتانیای کبیر اشاره دائمی به زمان گذشته ایده آل بود.
درون آن گسیختگی در گرداب فضا-زمان ادامه دارد. به نظر می رسد همه چیز برگرفته از کلیشه ها و مطالب قبلی است ، حتی اهل محله که مرتب میزهای خود را می گردانند و با الف "بوئنوس دیاس" با صدای بلند و دوست داشتنی برای پیشخدمت ها. البته سفارش ندادن چای جرم است، اما همراهی نکردن برای هر دو جرم بیشتر است. شیرینی در حد عالی این ملت عشوه گر : بارا بریت یا نان ولزی، یک نان بیسکویت مانند که با میوه خشک خوشمزه نوک زده شده است که با افزودن کره، گوچیا است. پای ولش شیرینی که شیرینیپزهای محلی با آن نشان میدهند که کاملاً بر پنکیکهای چاشنیشده تسلط دارند. یک تجربه ایده آل، ویکتوریایی تا حداکثر کارآمد، همچنین برای شروع معروف ترین تور غذایی در شهر: عاشق غذای ولزی ، اگرچه مسیر ما به سمت دیگری خواهد رفت.
مسیری برای کشف ذخایر غذاهای ولزی
11:00 قلعه اولین میلیونر
قبل از تسلیم شدن به وسوسه و عبور از دروازه باشکوه **قلعه**، دیوار حیوانات پیشرو است. این دیوار نسبتاً کم ارتفاع در مقایسه با سنگرهای قرون وسطایی است که کنجکاوی اصلی آن این است که با مجسمه هایی تزئین شده است. حیوانات کوچک زیبا راز؟ اینکه بچه های مارکز بوته می خواستند باغ وحش داشته باشند و پدرشان نداشت . راه حل میانی.
دیوارهای بیرونی کنجکاوی دیگری را حفظ میکنند و آن این است که میتوانید اولین آشلرهایی را که رومیها در قرن اول زمانی که سعی در فتح جزیره در مبارزه با قبایل محلی قرار دادند، قرار دادند. بنابراین، کاردیف فعلی و در داخل این بنای تاریخی در اینجا متولد شده است. پربازدیدترین شهر داستان او خلاصه می شود قلعه نورمن قرون وسطایی که توسط یک خندق عمیق احاطه شده است یا نبردهایی با حفاظ های چوبی برای مقابله با حملات مهاجم وجود ندارد. با این اوصاف، جواهر در تاج قصر است که او مارکز بوته در بال غربی مجموعه ساخته شده است.
چون بله، این سرمایه دار عالی رتبه پول را به عنوان مجازات داشت. منبع درآمد آن عمدتاً معادن زغال سنگ تمام ولز بود که صنایع انگلیسی با آن تغذیه می شدند. بله واقعا، برای تزیین او سلیقه ای مانند تجارت نداشت . فضای داخلی محل سکونت سابق او متوالی است شیطنت تاریخی که در میان آنها برجسته است پلکان مارپیچ یا کتابخانه ، هم با جزئیات قرون وسطی و هم ارجاع به زمان های دیگر.
سنگر نورمن در داخل قلعه کاردیف
ساعت 13:00 از پارک تا خلیج
در باغ های قصری قدیمی، بوته پارک، شهر اصلی، نوعی از هاید پارک مینیاتوری ایده آل برای پیاده روی و در آغوش گرفتن درختان هر که آن را بخواهد علاوه بر مناظری که قلعه ابدی ارائه میکند، جاذبههای گردشگری دیگری نیز دارد اسکله کوچک . در اینجا یک قایق جذاب مسافران را از رودخانه تاف به خلیج کاردیف می برد. در طول راه، استادیوم پرشور پرنسیپیتی آن را به عنوان پادشاه جدید شهر نشان می دهد، در حالی که مسیر رودخانه از طریق پل ها، آبجوسازی ها و سواحل که توسط صنعت و طبیعت وحشی تسخیر شده است، هدایت می شود. و در پایان، سه نیم ساعت با عبور از بستر آرام رودخانه، خلیج مانند یک به نظر می رسد سرزمین موعود.
اسکله بوته
14:00 ناهار در Ffresh
اما قبل از تخریب بنای تاریخی بزرگ شهری ولز در زمانهای اخیر، شکم برای جلب توجه فریاد می زند . کل اسکله Siren، همانطور که مجموعه رستوران و بار مشرف به دریا شناخته می شود، پر از جایگزین های خوشمزه است، اگرچه بهترین گزینه غذا خوردن در یک بنای تاریخی است. در این مورد در تازه رستورانی که در داخل مرکز هزاره قرار دارد که کم کم بر اساس دستور العمل های کاملاً حل شده با محصولات محلی، کام ولزی ها را جلب می کند. همچنین در تراس آن، زمانی که آفتاب میخواهد بیرون بیاید، طعم غذاها با هیاهو و شادی بهاری طعم بهتری دارد.
دستور العمل های تولیدات محلی ولز
15:30 یک بعد از ظهر بین اسکله، هنر و معماران
خلیج تبدیل به نماد کاردیف جدید شده است یک ضربه از خاطرات و ساختمان های امضا. یک ترکیب بسیار سکسی که در مرکز هزاره مرکز آن خوب، بهتر است بگوییم، کانون آن در حروف و کلماتی است که بر نمای آن می درخشد. آنها دو بیت از شاعر را به زبان ولزی و انگلیسی خواندند گوئینت لوئیس که دعای «خلق حقیقت به مثابه شفافیت دیگ الهام» و «در این سنگها افقها آواز میخوانند» در منبع معماری سنتی این ملت است. ارتباط بین فولکلور و ساختمان به این نمی چسبد. همانطور که بیان شد جاناتان آدامز معمار آن با شکل و رنگ مسی خود قصد دارد از آرمادیلو، حیوانی بسیار رایج در این قلمرو، الگوبرداری کند. هرچه باشد، این فضای بزرگ به چهره ای تبدیل شده است کاردیف مدرن در حالی که در داخل آن، ساکنان شهر ازدحام می کنند تا از نمایشنامه ها، رقص و اپرای آن لذت ببرند.
برای گردشگران، جدای از جنون و فتوژنیک بودن، جذابیت تورهای معماری را نیز دارد که بسیاری از آنها توسط خود آدامز ارائه می شود (بله، او دیوانه وار عاشق کارش است). نماینده دیگر مدل های معاصر است ارسال کرد یا ساختمان دولت ولز اثری از ریچارد راجرز سقف لوازم و مصالح ولزی مانند چوب تیره یا تخته سنگ. جلوه زیبایی شناختی آن به سادگی است 10 امتیاز در مقیاس Wows.
نمای خلیج کاردیف با سنند و ساختمان بندر
گذشته نیز در خلیج سهم خود را از شکوه دارد. به طور خاص، در دو ساختمان عشوهگر که به عنوان پیوندی با آن زمان عمل میکنند که بندر در حال تجربه خشم زغال سنگ بود. یکی ساختمان اداری بندر است ، یک بازمانده مایل به قرمز که دارای کنجکاوی هایی مانند نقش برجسته ای است که به یاد ورود قطار به نزدیکی اسکله ها است. دیگری نمازخانه نروژی است، یک آرامگاه کوچک به سبک نوردیک که از زمانی که ملوانان این کشور در همه لنگرگاه های جهان شناخته شده پهلو گرفتند، باقی مانده است. امروز یک کافه خوب است که در آن می توانید یک قهوه بنوشید، صنایع دستی محلی و نروژی را خریداری کنید و به قایق ها نگاه کنید که گویی قایق بعدی بلیط شما به دنیای جدید است.
**19:00 من در صرافی می گردم **
با این حال، لوکس ترین نسخه از گذشته کاردیف به شکل یک هتل است. واقع در چند بلوک از بندر، صرافی اخیراً درهای خود را با اشغال بورس زغال سنگ قدیمی باز کرده است. هم دربان ها و هم تمام طراحی داخلی با خاطرات آن دوران پوشیده شده اند، در حالی که ارزش دارد به سالن بزرگ آن نگاهی بیندازید که نمی دانید از یک کوکتل لذت ببرید یا سهام بخرید.
تبادل
8:00 بعد از ظهر دعا، شام، رقص
قبل از در نظر گرفتن هر نوع زندگی شبانه، یک چیز باید روشن باشد: نیمی از ولز هر آخر هفته به کاردیف می آیند تا از آن لذت ببرید، عشق را پیدا کن یا غم ها را فراموش کن به عبارت دیگر، شهر در شب به شکلی غافلگیرکننده و نامتناسب از خواب بیدار می شود. و میخانهها و رستورانها با ارائه تخفیفها، مشوقها یا بهطور مستقیم، شادی کامل از آن بهره میبرند. این مورد است کلیسای کوچک 1877 ، یک کلیسای قدیمی که به رستوران تبدیل شده است که وقتی از سرو پنیر سیاه ولزی (به شدت توصیه شده و خوشمزه) صرف نظر می کند، با نوشیدنی ها شروع می شود. بله واقعا، در فضاهای مختلف و مجزا به گونه ای که کسی مزاحم یکدیگر نشود یا غذاخوری ها با رقصندگان برخورد کنند . و خداوند ما را اعتراف کند.
23:00 به رقصیدن ادامه دهید
کاردیف در میخانه هایش زیاد "دوبلین" می کند. یعنی با ویبرهای خوب و بهترین فضا و موسیقی زنده واژگون شده است. سهگانهای که آبجوی محلی مینوشد، مغزها در ملزومات مانند در کلبه، نوار 44 (یک مشترک اسپانیایی بدون اسپانیایی)، کره زمین یا ماه کامل.
روز دوم
9:30 صبحانه و هنر در Chapter Center
کاردیف بارها متهم به انگلیسی بودن و نه چندان ولزی شده است، روندی که از زمان افتتاح مرکز هزاره و عذرخواهی آن برای همه چیز محلی تغییر کرده است. در واقع، خود زبان ولزی که مقصد دورافتادهترین مناطق روستایی لندن است، در مراکز اجتماعی کوچک در حال بهبود است. ** برجسته ترین فصل اول است ** . در فاصله 20 دقیقه پیاده روی از مرکز شهر، این جهان موازی جذاب صبحانههایی با سخنرانیهای بومی، گالریهای هنری، کلاسهای موسیقی و رقص و محیطی ارائه میدهد که در آن هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. برای تشخیص آنچه در بی قرارترین ذهن های این شهر می گذرد ضروری است.
11:00 ورزش یا هنر
امروز دو برنامه خوب برای اواسط صبح بسته به نقاط ضعف شماست. در یک طرف است تور استادیوم پرنسیپیتی، قلب واقعی شهر، یکی از نامتناسب ترین کلوسئوم ها (75000 صندلی برای 350000 نفر) و کنجکاوترین برای دیدن. اولین نکته به نفع آن این است که در واقع شده است مرکز شهر، که باعث می شود فضای روز مسابقه با روال ولزی ها یکی شود. دومی که الف است معبد راگبی، بنابراین در طول دیدار او توپ بیضی پادشاه است و حکایت ها حول این ورزش محبوب می چرخد. و سومی، که حتی یک استادیوم مناقصه است، زیرا در بازسازی آن در پایان قرن بیستم مجبور شدند اسکلت بتنی استادیوم قدیمی در جایگاه شمالی را ترک کنند.
هنری ترین جایگزین این است که بدانیم گالری و موزه ملی ولز، برجسته ترین موسسه هنری و علمی در شهر که در آن اکتشافات فیزیک، شیمی و تاریخ طبیعی گرد هم می آیند و برجسته ترین نمایشگاه هایی که در کانال بریستول دیده می شود.
گالری ملی ولز
12:30 بازاریابی و سرگردانی
خیابان از طریق محله قلعه به هر دو پلان می پیوندد. مجموعه ای بسیار دلپذیر از مسیرهای عابر پیاده برای قدم زدن، خرید و تراس زیر پرچم ولز است. هنگامی که پیاده روی کامل شد، پله ها به دو جاذبه اصلی آن منتهی می شوند. در یک طرف است کلیسای سن خوان باتیستا ، به همان اندازه که عشوه و چشمگیر است، به خصوص شیشه های رنگی آن. از سوی دیگر، بازار مرکزی، ساختمانی مسقف از اواخر قرن نوزدهم که باید در اطراف آن پرسه زد و مهمتر از همه طعم آن را چشید. غرفه های اصلی آن ماهی فروشی اشتون است که نوعی نان تست کوکی جو دوسر با خمیر جلبک و کاکل تاپاس است. DeliMarket. در اینجا غذاخوری ستاره آن دو غذای معمولی یک روز بازی است: پای گوشت خانواده کلارک s و کوفته جگر با پوره نخود. سطح دقت مهم نیست: شما باید آنها را امتحان کنید، نقطه. اوه و قبل از رفتن، پست از لباس های قدیمی هت نمونه ای از لباس ها و کلاه های قدیمی را ارائه می دهد. بیا، قیفی برای هیپسترها و کنجکاوها که با آن می توان به این زد و خورد کنجکاو-غذایی پایان داد.
13:30 زیر طاق ها بخور... یا جایی که بیل
دوباره دو جایگزین، این بار برای خوردن. کلاسیک ترین آنها قرار اجباری خود را در پاساژهایی دارند که در قرن 18 ساخته شده اند. یعنی گالری های تجاری پر از ویترین های ادواردیایی و ویترین مغازه های قدیمی که در میان آنها رستوران های عشوه و غذاخوری مانند کافه سیزنز، بارکرز یا منوئه وجود دارد. به نوبه خود، هواداران فوتبال در رستوران کاملاً جدید در جمع می شوند گرت بیل Eleven Bar & Grill ، یک بار ورزشی پر از خاطرات وینگر رئال مادرید و جایی که خود کراک دستور پخت غذای او را امضا می کند. پیتزا فتیش و همبرگر مورد علاقه شما. با این حال، محصول ستاره است بیل آل ، آبجوی دم شده توسط Brains به طعم کراک ولزی.
مغازه هات، دژ قدیمی در بازار مرکزی
16:00 زیباترین تالار شهر بریتانیا
شاید اغراق آمیز باشد، اما خود کاردیفان ها برجسته ترین ساخت را در نظر می گیرند مرکز مدنی این ساختمان بسیار باز به روی عموم و محل فتیش عروسی های مدنی ساکنان این شهر است. یک دلیریوم نئوکلاسیک که دری است به واشنگتن دی سی خیالی و این که توسط مقرهای دولتی دیگری احاطه شده است که از همان آثار تاریخی تنفس می کنند. جوانان و خانوادهها در باغهای کوچک خود با غافل مقدس برنامههایی را بداهه میسازند که در چند قدمی برخی از سیاستمداران برای زندگیشان تصمیم میگیرند. ولی همینطوره کاردیف تا حد زیادی برای ولزی ها ساخته شده است تا از آن لذت ببرند. و حالا شما هم
مرکز مدنی کاردیف