آیا سندرم استاندال در سفر وجود دارد؟

فلورانس، شهر «استاندال» عالی

استاندال، نویسنده مشهور فرانسوی قرن نوزدهم، در کتاب خود به نام رم، ناپل و فلورانس نوشت: "من به آن نقطه از احساس رسیده بودم که احساسات آسمانی ارائه شده توسط هنرهای زیبا و احساسات پرشور به هم می رسند. ترک سانتا کروچه، قلبم می تپید، زندگی در من خسته شده بود, از افتادن می ترسیدم ".

سالها بعد، این توصیف در خدمت روانپزشک و روانکاو گرازیلا ماگرینی قرار گرفت تا سندرم استاندال را بسازد، که مجموعه ای از واکنش های مشاهده شده توسط او در گردشگرانی که از فلورانس زیبا دیدن می کنند . همانطور که جمع آوری شد، این شامل علائمی است که قبلاً ذکر شد. اما آیا این امکان وجود دارد؟

Enrique Pallarés Molíns، دکتر روانشناسی و پروفسور ممتاز در دانشگاه Deusto، چندان واضح نیست: "اول از همه، لازم است توضیح دهیم که این یک اختلال روانی جدید نیست ، خاص و تعریف شده، مانند افسردگی یا اسکیزوفرنی. این چنین به رسمیت شناخته نشده است نه در طبقه بندی گسترده اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5 یا نسخه های قبلی) و نه در طبقه بندی بین المللی بیماری های سازمان جهانی بهداشت (ICD-10) و نه در هیچ یک از پایگاه های داده اصلی دیگر گنجانده نشده است. ".

علاوه بر این - او در مقاله خود در مورد موضوع Pallarés ادامه می دهد - مطالعات ماگرینی چندین مورد دریافت کرده است. اظهارات انتقادی صد پرونده جمع آوری شده در دوره فوق باید باشد آن را از نظر کمی با تعداد بالای گردشگرانی که از فلورانس بازدید کرده اند مقایسه کنید در همان سالها، به منظور محاسبه تأثیر نسبی سندرم. به همین ترتیب، یک مطالعه اپیدمیولوژیک کامل، و قوام سندرم، نیاز به مقایسه موارد مشاهده شده در فلورانس با مواردی که در موزه های دیگر رخ داده است یا مکان های ممتاز از نظر تراکم آثار هنری یا خاطرات تاریخی».

سندرم دیوید، برگرفته از استاندال، واکنشها به این اثر را در بر میگیرد

خودت را بیازمای

با این حال، همانطور که اشاره کردیم، این بدان معنا نیست که شما سندرم را تجربه نکرده اید یا نمی توانید (یا چیزی شبیه به آن...) آیا آن را با چهار سوال کوچک ثابت کنیم؟

- وقتی به آهنگ موتزارت گوش میدی _ سرناد شبانه کوچولو _...

**الف) ** بیلی روبین شما بالا می رود: احساس می کنید می توانید مثلاً لهستان را فتح کنید

**ب) ** فکر می کنید برای موسیقی متن فیلم بد نیست

**ج) ** در مورد موتزارت صحبت می کنید که به دهان اسکریلکس می زند؟

- شما به Galeri degli Uffizi رفته اید و ...

**الف) ** به محض اینکه از در رد شدم لرزیدم. اون خوشکله!

**ب) ** من نبوده ام، اما دوست دارم!

**ج) ** مجسمه های زیادی برای میل من

- وقتی جلوی نوتردام ایستادی...

**الف)** باورم نمی شد. من سنگسار شدم

**ب) ** برای اینستاگرام عکس گرفتم و به راهم ادامه دادم

**ج) ** یادم آمد که اسمرالدا و گوژبک با هم نشدند

- به نظر می رسید بازدید شما از پرادو ...

**الف) ** یک شادی. او به سختی توانست حرفی را به گوشش برساند.

**ب) ** در واقع من زیاد توقف نکردم تا چیزی ببینم، افراد زیادی بودند

**ج) ** من قبلاً تمام نقاشی های موجود در کتاب های مدرسه را دیده بودم. آنقدرها هم بد نیست

اکثریت الف): دوست، اگر قبلاً سندروم استاندال را احساس نکرده اید، کاندیدای جدی برای رنج بردن از جدی ترین علائم آن هستید. اما هنر با ذوق نیش نمی زند!

**بیشتر ب) ** شما از این سندرم رنج نبرده اید، اما در صورت ایجاد شرایط مناسب ممکن است اتفاق بیفتد. امیدت رو از دست نده!

**بیشتر موارد ج)** استاندال و مزخرفاتش برای شما اهمیت چندانی ندارند، و بعید است که مجذوب اثر هنری ای شوید که "کلاسیک" تلقی می شود (که به این معنی نیست که شما عاشق نیستید. انواع دیگر هنر).خلاقیت...)

جزئیات نمایشگاه مارینا بارگاس در CAC مالاگا

ما استندال بیشتری می خواهیم

چه نتیجه ای گرفته اید؟ متقاعد نشدی؟ ما به تحقیقات استاندالیایی خود ادامه می دهیم.

ما با فرناندو فرانسیس، مدیر مرکز هنر معاصر معروف ** مالاگا ** (مارینا آبراموویچ، تریسی امین، دامیان هرست، جولیان اوپی، کاووس، آی وی وی، ابی...) صحبت کرده ایم تا ببینیم آیا سندرم وجود دارد یا خیر. همچنین می تواند در سایر عرض های جغرافیایی و با نوع دیگری از هنر، معاصر . آیا این آزمون خوبی برای اثبات وجود آن نخواهد بود؟ «در CAC موارد بسیار کمی وجود داشته است. آخرین مورد هفته گذشته بود و هنرمندی به نام مارینا وارگاس در آن بازی کرد که از دیدن آثار او در موزه به نمایش گذاشته شد. من دیده ام که بازدیدکنندگان در نمایشگاه های انفرادی در CAC مالاگا گریه می کنند از هنرمندان متفاوتی مانند ران موک، جک و دینوس چپمن، لوئیز بورژوا یا لوک تویمانز، او به ما می گوید.

«بدون شک، این احتمال وجود دارد که بازدیدکننده کمی احساس کند احساسات قوی قبل از زیبایی ، از هر نوعی. ممکن است پیش از مراحل بزرگ یا کارهای بزرگ، همان عظمتی که فرد را احاطه کرده است، برای بروز این سندرم عاطفی مساعدتر باشد. همچنین خستگی، دما، کم آبی، گرسنگی و غیره که می تواند در گردشگر مکرر باشد و در مسافر می توانند آن احساسات را برجسته کنند. متصدی که شاهد چیزی شبیه به این سندروم در غارهای آلتامیرا بوده است، توضیح میدهد که اگر به آسیبشناسی تبدیل نشود، خوش آمدید. من در مورد سندرم فلورانس صحبت نمیکنم، اما سندرم آلتامیرا زیرا در آنجا حس دما، قدمت، کلاستروفوبیا و مغناطیس بی نظیر است.

پالارس با این صلاحیت آخر موافق است و با آن موافق است شرایط شخصی مسافر (برنامه، وعده های غذایی...) می تواند بر بروز سندرم تأثیر بگذارد. در مواردی که ماگرینی در کتاب خود به آنها اشاره می کند، به این مقدمات اشاره شده است، اما بدون ارزیابی یا حداقل تخمین تأثیر علّی آنها بر اختلالات روان تنی و روانی مشاهده شده.»

در مقالهای دیگر، روانشناس این جنبه را بیشتر مورد بررسی قرار میدهد: «داستان خود استاندال سرنخهایی درباره حضور عوامل دیگری که بر واکنش عاطفی شدید تأثیر گذاشتند شرح داده شد . استاندال پس از سفری چند ساعته و بدون استراحت با کالسکه به فلورانس رسید. او به تازگی از راه رسید و از کوتاه ترین مسیر به سمت کلیسای سانتا کروچه حرکت کرد. موقعیتی که باید اتخاذ می کرد اندیشیدن به طاق نیز می تواند در بخشی از واکنش های روان تنی که توضیح می دهد توضیح دهد. از سوی دیگر، داده های زندگینامه او حکایت از آن دارد استاندال مشکلات جسمی داشت علائمی که او در دفتر خاطراتش می گوید می تواند به آن مربوط باشد." یک داستان تخیلی

غار استالاکتیت ها در موزه آلتامیرا

با این حال، Pallarés وجود آن را رد نمی کند علائم مثبت مربوط به تجربه خلسه هنری "و نه چندان به یک واکنش یا اختلال منحصرا پاتولوژیک." در واقع فرانسوی نیز بر بخش مثبت این جذابیت تاکید بیشتری دارد که خودش مدعی است که احساس کرده است : "اولین بار در آکادمی قبل از طوفان جورجیونه بود. بازدید در شب بود، بعد از یک روز کامل قدم زدن در بینال ونیز، و تنها بود. قبل از آن نقاشی، یک اثر کلاسیک، هیچ کس دیگری آنجا نبود. دومی زمان، آن زمان بود قبل از پخش ویدئو در دو پرده تک گویی، اثر شیرین نشاط، در مجموعه جهانی هنر راینلند در یک موزه کاملاً مملو از لودویگ».

بنابراین ما باید به این نتیجه برسیم سندرم استاندال بیش از یک آسیب شناسی، یک تجربه ذهنی از مسافر است ? به نظر می رسد همه چیز به مثبت بودن اشاره دارد: "یک مطالعه منتشر شده در Rivista di Psichiatria به این نتیجه می رسد شواهدی وجود ندارد که سندرم استاندال را یک اختلال روانی آسیبشناختی خاص در نظر بگیرد. . علاوه بر این، او خاطرنشان می کند که نواحی مغز درگیر در واکنش های عاطفی به طور کلی در حین تأمل در آثار هنری نیز فعال می شوند یا می توانند فعال شوند. بنابراین، تشخیص تأثیر زیباییشناختی عاطفی یک اثر هنری از تأثیر سایر محرکهای احساسی غیرممکن یا بسیار دشوار است.»

"طوفان" جورجیونه، چشم اندازی که می تواند زندگی شما را تغییر دهد

*شما همچنین ممکن است دوست داشته باشید ...

- سندروم ونیز یا چگونگی ناپدید شدن ونیزی ها از شهرشان - از فلورانس تا اورشلیم: شهرهایی که سندرم ایجاد می کنند - سندرم "من همه چیز را ترک می کنم" - 30 ویژگی که مسافر بی روح را تعریف می کند - فلورانس در ده قدم و بدون اوفیزی - فلورانس در طرف دیگر آرنو: عبور از پونته وکیو اجباری است - همه مقالات مارتا سادر