بازگشت به بیلبائو

بازگشت به بیلبائو

از طریق چهار نقطه اصلی وارد می شود تا قلب خیابان ها، میخانه ها و تلخی ها بیلبائو همه چیز در آن زمان درهم می شود زیرا درست مانند رفتن به داخل سرمایه قرمز و سفید نیاز به پیشاندیشی دارد، بیرون آمدن از آن یکپارچگی را تحمیل میکند که تضعیف میشود هر نوار.

کلاسیک و مدرن وجود دارد . در همه آنها، حتی در معاصرترین آنها، روح "botxera" (Botxo نام مستعار بیلبائو است و همانطور که مردم بیلبائو با محبت به آن مکان محصور در بین کوه ها می گویند) . درهم و برهم خیابان های قدیمی راهی برای وجود ایجاد کرد که از آب های آن خور – که امروزه اکسیژن زده شده – عبور می کرد که شهر را به دو قسمت تقسیم می کرد. را شخصیت بیلبائو با وجود توسعههایش، امروز هم مقاومت میکند.

ریشه های بیلبائو، سنت ها و فرهنگ آن دست نخورده باقی می مانند، اگرچه اکنون آنها بر روی نمای موزه گوگنهایم، در نمای موزه می درخشند. برج های ایزوزاکی ژاپنی یا در ویترین های اینستاگرامی ترین رستوران ها -بله، اینجا هم هست-. و در این تعادل او بزرگترین دلیل را برای بازگشت به آن یافته است.

گوگنهایم

با ورود مرکز هنر آمریکا و آن نمایشگاه های سال 97 برای اولین بار، هنر به عنوان یک سیاست شهری، به عنوان یک واقعیت دگرگون کننده مورد بحث قرار گرفت. نمایشگاه های چیلیدا، کالدر، آنیش کاپور، هاکنی، کای گوئو-کیانگ چینی یا آخرین -و فوق العاده- گذشته نگر اولافور الیسون دانمارکی-ایسلندی.

موزه هنرهای زیبا، گالریهایی مانند CarrerasMugica، تئاترهایی مانند Arriaga، Kafe Antzokia، مراکزی مانند BilbaoArte یا چند رشتهای Azkuna Zentroa (Alhóndiga) و کسبوکارهای کوچک و ابتکارات کتابفروشی مانند Sopa de Sapo - بله، کودکان وجود دارند - نیز وجود دارند. مراقبت از فرهنگ را در رگ های بیلبائو تزریق کنید در قالب نمایشگاه، کنسرت، نمایش، کارگاه آموزشی، نمایش و کنفرانس. آزمایش خون سلامت شهر را در این مورد آشکار خواهد کرد.

بیلبائو، حتی اگر باران ببارد

اما بیلبائو دیگر آن چیزی نیست که بود، هوا خیلی بهتر شده! "، پاسخ می دهند botxeros وقتی متوجه بی میلی جوی در طرف مقابل خود می شوند -مخصوصاً اگر کسی اهل گیپوزکوآ باشد و از جنوب هم سفر کند. هست چهره دوستانه تغییرات آب و هوایی و جمله ای که در پاساژها تکرار می شود، در آسانسورهایی که شما را از یک پیاده روی به پیاده روی دیگر می برند -در شمال محله ها از کوه ها بالا می روند- و در شلوغی ریتمیک میله ها. این یک هدیه باسکی است که در گرداب نظم پیدا کند.

بیلبائو همیشه (حتی اگر باران ببارد)

با وجود این، آواز خواندن زیر باران در بیلبائو یکی از ویژگی های خود را دارد: برخورد چترها در هفت خیابان ، زوریتوها از هوا در میله ها نجات یافتند تا ترکیدند و بچه ها وارد شدند بارانی و کاتیواسکای شیک در پارک دونا کاسیلدا ، در آرنال، در دیدگاه آرتگزاندا یا کوبتمندی . زندگی طوری پیش می رود که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است: شادی آنها را ضد آب می کند.

LO EGIN: خوابیدن در بیلباینو

ارجاع به آب و هوا نیز پذیرش هتل ها را پر می کند که تعداد آنها روز به روز بیشتر می شود. ویل در حال حاضر نزدیک به یک میلیون گردشگر در سال است و کمبود تخت هتل های زنجیره ای جدید را به شهر دعوت کرده است.

این افتتاحیه های جدید انگیزه به روز رسانی اقامتگاه های افسانه ای مانند هتل گرن دومینه (Gran Hotel Domine) شده است. هتل ها و استراحتگاه های ترجیحی )، آن ساختمان شیشه ای که بدون دیده شدن به دروازه های گوگنهایم نگاه می کند و به نظر می رسد تعظیم به آب های خور.

هتل گرن دومینه بیلبائو

این هتل در سال 2002 افتتاح شد و توسط خاویر مارشال ، این است یکی از اولین "هتل های نویسنده" در اسپانیا . به کجا نگاه می کنید، طراحی و هنر - چگونه می تواند در غیر این صورت باشد ناحیه هنری اتاق های نقطه چین و گوشه های شهر. همانطور که ایگناسیو گوتیرز، مدیر آن از نوامبر 2019، اظهار داشت، این هتل در سال 2017 بازسازی شد و اکنون بار دیگر به نوبت "باز کردن بیشتر به روی مردم بیلبائو" است.

از جمله نوآوری ها، اصلاح قهوه -خود آشپزی- تا آن را "دنج تر" کند. نامه شما در حال حاضر است. در آن رخ می دهد مواد اولیه خوب از منطقه یکی پس از دیگری و منوی روز آنها یکی از پرتقاضاترین ها در شهر است. تغییرات نیز در راه است طراحی داخلی کمربند ، رستوران غذائی به رهبری آبل کورل ، که به دنبال دید بیشتر از بیرون است.

بلتز در زبان باسکی به معنای سیاه است ، اما این بدان معنا نیست که هیچ نوری در پیشنهاد او وجود ندارد. رویکرد کورال - که به طور متناقضی از آشپزخانه او که اکنون به عنوان سرآشپز به آن بازگشته آغاز شد - به غذاهای باسکی از آوانگارد با حداکثر در مورد محصول. به عنوان مثال، هیک بسیار آبدار آنها با سس پیل پیل گوجه فرنگی و قارچ های سرخ شده با مارچوبه وحشی که بافت ها را بزرگ می کند یا گوشت بره با دمای پایین با سیر سیاه است. توریجا او یکی از بهترین های ویلا است.

بله، در روزهای خوب هوا تراس پانوراما آن ستاره است -در آن صبحانه را هنگام ناهار از دست ندهید بعد از کار آن شماست شصت و یک لابی بار ، تحت یک سقف هندسی الهام گرفته شده از کار موندریان . قهوه، کوکتل و تنقلات را در محیطی ارائه میکند که توانسته است کلاسیک و مدرنیته را متعادل کند و اکنون جلسات دیجی برای شادی بعد از ظهرهای پنجشنبه خواهد داشت.

به ظرافت و راحتی آن 145 اتاق ، ده مورد از آنها سوئیت، به نام طراحان اضافه شده است مارشال، فیلیپ استارک یا انسان ها از سال 1982 . همچنین مارک هایی مانند شرکت سفید . اجازه ندهید نام ها شما را تحت تأثیر قرار دهند. اگر چیزی وجود دارد که این هتل مجلل از آن بیرون می زند، محبت است، چیزی که کارکنان متعهد آن مسئول انتقال آن هستند.

در همان خیابان است هتل میرو (هتل ها و استراحتگاه های ترجیحی ). خوشامدگویی با استقبال صورت می گیرد اتاق نشیمن پر از کتاب های هنری و مبل های چرمی که در آن انتظارها بی پایان است. این سرنخ خوبی از لحن این اقامتگاه است که توسط آنتونیو میرو طراحی شده است که آن را ارائه می دهد 50 اتاق از سال 2002 و کارکنان آن را در طول سالها به یاد خواهید آورد. یکی از اون جاهاست.

بیهوده نیست، اگر شما از کسانی هستید که در اتاق های مینیمالیستی آن یا در آن اقامت تکرار می کنید کیسه نان قهوه ای ، آن برانچ با موادی از تولیدکنندگان صنعتگر (و خواهید بود) استقبال را فراموش نخواهید کرد روبن وارلا (مدیر تجربه مهمان آن، که او نیز در همان ساختمان زمانی که بیمارستان بود متولد شد)، مدیر آن، لیر بتزوئن و نه تیمی که بیش از 15 سال در آنجا کار کرده است.

چه مهمان باشید چه نباشید و به خصوص اگر از کسانی هستید که لذت می برید یک صبحانه بیشتر از یک منوی چشایی ، باید روی نیم طبقه بنشینید -میز کنار پنجره را انتخاب کنید و خودتان را رها کنید. انتخابی از نان های خمیر ترش ارگانیک از گوره اوگیا, مرباهای صنایع دستی از Orduña، عسل از Urdaibai، کره سانتی یا آووکادو از درخت آووکادو که حتی نام او را از املاک یدک می کشد آلزهای آلمایا (مالاگا).

تخمهای اکولوژیکی جوجه - اولین تخمگذاری - لذت بخش است . طعم غلیظ آن به سبک بندیکت می درخشد، با ماهی قزل آلا مخلوط شده یا روی نان تست آووکادو پخته شده است. شما می توانید به طور کامل در پیشنهاد باسک غوطه ور شوید و اضافه کنید پودینگ سیاه و تگزیستورا یا از طریق او به لبنان فرار کند Shakshuka . همه اینها را با قهوه فیلتر آهسته آنها یا چرا که نه، در حالی که در آن هستید، با یک کوکتل Mimosa بشویید.

و همچنین دارای اسپا می باشد . چه چیزی بیشتر می توانید بخواهید.

ایدان: نوشیدن در بیلباینو

دو گرایش در بیلبائو ریشه دوانده است: بار کوکتل و آبجو دستی . چند سالی است که منطقه هنری بیلبائو مفهوم خود را گسترش داده و آثار جدیدی را در قالب اضافه کرده است کوکتل ها . برای یافتن مکانی که مراقبت ویژه ای از نوشیدنی های ترکیبی دارد، لازم نیست راه دور بروید.

به این ترتیب چیزی که اکنون "منطقه کوکتل" بیلبائو نامیده می شود متولد شد که روی نقشه از آدرس هایی مانند کافه رزیدنس مانو ایتورجی کاریزماتیک -در پایتخت از سال 2003-، جین فیز اثر فرن ساسرو ، باشگاه سومریان یا قاطر مسکو معبد هیپستر بار کوکتل Eixample. کلاسیک بار باسک یا La Antigua Cigarrería یا منوی کوکتل که با ورموت شروع می شود تفرجگاه محدود کردن این منطقه، که در حال یافتن نسخه های مشابه در مناطق دیگر است، همانطور که در مورد پیشنهادات جالب مانند جدید آرا 23 در شهر قدیمی آبهای اتیل جریان دارد.

و La Morrocotuda، Bizarre و Singular و طیف گسترده ای از آبجوهای دست ساز آنها از منشاء مختلف، از جمله باسک، به عظمت زوریتو کمک می کند. در پیشخوان خود آنها در یک فایل ردیف می شوند بیش از نیم دوجین شیر آبجو که گلوی مالت ترین ها را تغذیه می کند.

ما دوباره در یکی از آثار کلاسیک بیلبائو نان تست خواهیم کرد

شایسته ذکر ویژه است باسکری سرآشپز Aitor Elizegi ، رئیس فعلی اتلتیک بیلبائو. این برند، که با دیگران از سرآشپزها مانند Bascook تصفیه شده تر یا Txocook دنج و غذاهای بازار آن -و یک لیست شراب خوب کنار بطری- همزیستی می کند. در اطراف باغ های آلبیا به زیارتگاهی تبدیل شده است.

آنها آبجو خود را دم می کنند در همان مکان از دستور العمل های فرموله شده توسط خودشان و آنها را مستقیماً از مخازن بلوغ سرو کنید. اما همچنین این است که غذاهای آن بر اساس محصولات فصلی و محلی ساده است. از صبحانه - به دلیل مواد اولیه خوب آن بسیار توصیه می شود - تا شام، می توانید ببینید که چگونه آنها نان ها و کیک های تقریباً زشت کارگاه خود را در معرض دید درست می کنند.

جان: غذا خوردن در بیلباینو

و این ما را به موضوع مهم می رساند. غذا خوردن در بیلبائو آسان نیست . چیز معمول این است که در هزارتوی امکانات غذا شناسی آن گم شوید و بهترین چیز این است که به خود اجازه دهید با فضایی که هر یک از محله های آن در خود دارد هدایت شوید. طرح شما مسیر را مشخص می کند . بیرون رفتن برای پینتکسو مثل نشستن پشت میز و سفره نیست و شهر در هر مورد آدرس های ضروری دارد.

از pintxos

Plaza Nueva، خیابان Ledesma، Henao یا Marzana برخی از مراکز عصبی خوب غذا خوردن در بیلبائو هستند. آدرس ها را بنویسید، تشخیص خوبی های حریف برای یک گیپوزکویی آسان نیست.

اگر به سر و صدا علاقه دارید شهر قدیمی ، به خصوص در صبح یکشنبه، نمی توانید قرار ملاقات با پینتکسوهای Plaza Nueva را از دست بدهید. La Olla de Plaza Nueva (آن گوش ماهی)، Sorginzulo یا Gure Toki (و فوای گرای کبابی آن) توقفهای اجباری هستند. Urdiña و آن را اضافه کنید ماریانیتو آماده شد بیرون رفتن و رقصیدن "آئورسکو" . املت اکسپرس Baster و یکی از ورموت های آن را نمی توان از منوی مورد احترام از دست داد.

مارانیتو در باستر

در نزدیکی میخانه بساراس (توجه، آنچوی ) یا موتریکس با افسانه اش «txampis» کبابی که با یک وینگرت مخفی شسته شده است که در آن سیر، شراب سفید، روغن زیتون و لیمو حدس زده می شود. یک لقمه خوشمزه و ساده که در تعطیلات آخر هفته صدها نفر از مردم محله دارد.

خیابان لدسما کندوی همسایه ها در وقت ناهار است pintxo-pot . در آن خیابان عابر پیاده به موازات Gran Ví ساعت ها -و اشتها- از باری به بار دیگر پرواز خواهند کرد. مسیر آسان است: فقط باید در بالاترین قسمت آن بایستید و پایین بیایید.

برای شروع، صدف های El Puertito همراه با یک شامپاین خوب هرگز ضرری ندارند. مرحله بعدی شما را به نوار می برد بیلبائو بریا و منوی بخش هایی که در آن مواد خام می درخشد ( کروکت ماهی مرکب کودک شما سزاوار یک موج است ). اگر چیز سادهتری را ترجیح میدهید، به Promenade بروید و یک ساندویچ سالاد کوچک همراه با یکی از بیش از 40 مرجع آن را بخواهید یا وارد اسطورهای شوید. کافه ایرونا (یا سیخ بره موری زندگی خود را کجا بخورید).

Pintxo-Pote در بیلبائو بریا

بسیار نزدیک، عبور از Gran Vía، دو استراحت ضروری با نام یک عنصر: ژامبون ایبری از تاکستان بزرگ شدن و خرچنگ au gratin pintxo از بالن . در پیشخوان شلوغ آن گم نشوید. این بهترین است.

پیشنهادات لبنیات گازتندگی ("فروشگاه پنیر" در باسک ) باعث می شود که بخواهید به پوزاس بروید. در آنجا نیز می توانید لذت ببرید نوار پینتکسوس برنجی -بیشتر به سمت کام های عجیب و غریب گرایش دارد- یا چوب پنبه ، که در آن، علاوه بر شراب، شور و دودی.

تورتیلای آبدار و نیمه خام -کارها به خوبی انجام می شوند یا انجام نمی شوند- آقای شگفت انگیز شما را به تماس با Henao می برد. و در هر مسیری که به خود احترام می گذارد در این منطقه، نمی توانید بازدید از آن را از دست بدهید پیچ چوب پنبه یا Morrocotuda فوق الذکر. اولین مورد برای او جیره های خوب و دومی به دلیل سادگی پیشنهاد آن – «محصول روستایی»، همانطور که خوزه رامون آن را تعریف میکند – در فضایی آرام.

محله سانفرانسیسکو چندین سال است که در حال بازسازی بوده است و افتتاح مکانهایی مانند El Perro Chico، El Laterío یا Peso Neto باعث شده است که بیشتر افراد مستقل شهر در شیبهای غیرقابل تصور آن لذت ببرند. پلههایی که در آفتاب ظهر غرق شدهاند، از آن سوی رودخانه به محله دسترسی پیدا میکنند، جز فرستادن دعوتنامه برای هر کس که از آنجا میگذرد. مقاومت ناپذیر.

یک میز رزرو کن

یکی از معابد شهر La Despensa del Etxanobe به رهبری است جمعیت فرناندو کانالز و میکل . غذاهای خلاقانه باسکی. ajoblanco آنها تماشایی است، همانطور که انتخاب شراب آنها از آنتونیو مارتین است. می توانید نصف سهم را سفارش دهید. سرویس اتاق حرفه ای آن شما را مانند هیچ کس دیگری راهنمایی می کند. علاوه بر این، می توانید بسیاری از غذاهای آن را میل کنید آتلیه Etxanobe ، رستوران با ستاره میشلن کانال ها مانند لازانیا سرد با آنچوی در سوپ گوجه فرنگی.

خیلی نزدیک، دانیل لومانا یکی از بهترین پیشنهادهای ژاپنی در قلمرو را به Euskadi می آورد: کوما . محصولی با کیفیت عالی و با استادی که آشپزخانه های ژاپنی که در آن آموخته و کار کرده به او داده است. در بار گردویی خود رزرو کنید و از نمایش لذت ببرید. و تارتار گاو نر با تخم ترافل را در سفارش خود از دست ندهید.

انکو آتکسا را فتح کرده است کاخ اوسکالدونا برای نصب در آنجا انکو بیلبائو (یک ستاره میشلین) ، نسخه ساده تری از آزورمندی سه ستاره او. در آن او به دستور العمل های دوران کودکی خود باز می گردد و کشور باسک را به بشقاب می آورد. آنها Kaipiritxa -نسخه ای از caipirinha که در آن او cachaça را جایگزین txakolí می کند- نمونه خوبی از بازی او در آشپزخانه است.

می توانیم ادامه دهیم: رستوران معدن آلوارو گاریدو, Nerua اثر خوسن آلیجا در موزه گوگنهایم بیلبائو، جدید موج مارتین دی براساتگی یا منشورها ، گزینه ای خودجوش تر، سنتی و با کیفیت تر.

و خودانگیختگی نیز آشپزخانههای رستورانهایی را میشناسد که انتخاب کردهاند چیزی متفاوت در مسیر غذای بیلبائو ارائه دهند. این مورد است Kimtxu یا Origin ، که برای متقاعد کردن مردم بیلبائو مبارزه می کنند زندگی فراتر از cod a la vizcaína وجود دارد.

بیلبائو بسیار اوست . و حتی آنها نیز به آن اعتراف می کنند. برای ما دشوار است که از مسیر خارج شویم، زمانی که کیفیت با پیشنهادات جدید همراه است، هزینه پرداخت کنیم. البته بابت خرطومی هر چه باشد می پردازیم.» به شوخی می گوید Amaia Muñoz، صاحب رستوران لبنانی تازه ساخته شده La Lianta -ارزش دیدن، یا دو نفر- و دست راست خولیو دی ونا در یکی از معدود کافه های تخصصی شهر: آزمایشگاه قهوه دارچین . او را از دست ندهید برانچ آخر هفته.

بردار بله، اما غذاهای لذیذ

و اگر نمیخواهید شمشیر بزنید تا بتوانید شکم خود را در یک بار بیلبائو پر کنید، شهر چندین مغازه دارد که میتوانید غذاهای لذیذ را در یک کیسه کاغذی بخرید. را manducateca ، La Viña، La Despensa del Igeretxe، El Colmado del Basquery - نان ذرت، شیرینی پف دار خامه ای یا کیک پنیر ژاپنی را از دست ندهید، La Oka یا La Quesería del Casco Viejo برخی از محراب های محصولات خوب هستند. و اگر هنوز گرسنه هستید -و آشپزی می کنید- تسلیم شوید کروکت Lautxo . صف های جلوی درب آن در تاریخ های خاص سرنخ خوبی از برتری آن می دهد. آنها بیش از پانزده نوع دارند که هر روز ساخته می شوند و هر کدام بهتر است. آنهایی که قارچ دارند، آنهایی که از ایدیازبال هستند و آنهایی که بچه ماهی مرکب دارند نیروانای کتک خورده هستند..

و دسر؟ بنویس. پدیده جدید شهر نانوایی است گوره اوگیا ، که به تازگی به چندین مکان از شهر ساحلی Mungia گسترش یافته است. آنها که در بین بهترین نانوایی های اسپانیا توسط پاناتیک انتخاب شده اند، در قنادی نیز فاصله زیادی ندارند. طرز کار او با شیرینی پف دار دیدنی است . بله، فقط برای برداشتن.

در شهر قدیمی می درخشد کارامل ، آ کافه تریا-کارگاه شیرینی پزی با فضایی فرانسوی با ویترینی که سرگیجه می دهد. چیزکیک آنها همیشه انتخاب مطمئنی است اگر نمی خواهید ساعت ها برای تصمیم گیری در مورد یکی از شیرینی های آنها وقت بگذارید.

برای شکلات - و کاشی کلاسیک بیلبائو - لو شکلات ، همچنین در هزارتوی هفت خیابان . و اگر به دنبال بستنی هستید حتی اگر باران ببارد، دولچه ویتا خیابان لدسما با بستنی نان کره ای بیلبائو نور را به شما باز می گرداند. اگر چیزی که میخواهید این است که یکی را در قالب جامد بخورید، یکی از آن را امتحان کنید اوکی و اگر کلاسیک را در میان کلاسیک ها ترجیح می دهید، بیایید دستگیر شد ساختمانهای آن در Gran Vía از سال 1852 باز بوده است. آنها افسانهای هستند و به درستی، ترافل های خامه ای و شکلاتی و کیک روسی آن ، فقط برای دندان شیرین مناسب است.

ورود به بیلبائو سخت است. شما تصادفی نمی آیید با این حال، دلایل زیادی برای ماندن در داخل وجود دارد.