طعم دریایی گالیسیا
ماهی هایی که در رستوران ها سرو می شود، در بسیاری از موارد، است همان که در ماهی فروشی محله تان پیدا می کنید و حتی برخی از آماده سازی ها هم هست بستگان . با این حال، هنگامی که شما یک فرار از طریق گالیسیا، عجیب نخواهد بود که با منوهای رستورانی روبرو شوید که ممکن است به نظر شما عجیب و غریب به نظر برسد یک قاره دیگر.
اگر تا به حال به شما پیشنهاد شده است xoubas خفه شد س ، جیره ای از آمیکسون ها یا یکی خورش کفش و شما به خوبی نمی دانستید که چرا تصمیم بگیرید، این اندک فرهنگ لغت در بازدید بعدی از ساحل شمال غربی به شما کمک خواهد کرد.
ساردین آفوگادا
نه، بحث این نیست که به زبان گالیسی نوشته شده باشد، زیرا حتی اگر سعی کرده باشیم ترجمه اش کن، حقیقت این است که ساردین غرق شده هیچ معنایی نخواهد داشت این نام یک دستور پخت است، بسیار محبوب در سراسر سواحل گالیسی، جایی که ساردین با آن طبخ می شود سیب زمینی، گوجه فرنگی و پیاز برای ایجاد یکی از آن ها خورش های غذاهای دریایی جایی که نمی توانید متوقف شوید نان را فرو کنید
پیدا کردن این غذا آسان نیست، زیرا به آن نیاز دارد ساردین بسیار تازه و در بهترین لحظه فصلش. باز هم اگر بخواهی آنها را امتحان کنید (باور کنید ارزش تلاش را دارد)، می توانید آن را با رستوران ها امتحان کنید اویدو (Ribadeo) یا ** O Chiringuito **، در ساحل La Magdalena (Cabanas)، جایی که ظاهر شدن آنها در منو غیر معمول نیست.
XOUBAS و PARROCHAS: اندازه مهم است
قبل از ادامه با ساردین، که در سواحل گالیسی می دهد برای یک کتاب، ما برای لحظاتی روی دو نامی که حتما شنیده اید می پردازیم: xoubas و parrochas . اینها فرقه هایی هستند که در مناطق مختلف گالیسی به آنها داده می شود ساردین های کوچک -از اندازه قانونی، بله، همیشه بالای 11 سانتی متر-، که ما اینجا خیلی برای آن ارزش قائل هستیم.
در حالی که parrochas یک چیز از شمال، از مرز تا کم و بیش منطقه از یک کورونا ، از آنجا به پایین مطمئناً با شما صحبت خواهند کرد xoubas. و اگر آنچه می شنوید همین است xoubiñas -یا parrochiñas، که خیلی زیاد می شود- عجله کنید این را بگویید آره، زیرا آن محصول بسیار ظریف یکی از بزرگان است جواهرات غذاهای اقیانوس اطلس، چه سرخ شده، کوبیده، خورشتی یا در آن چیزی که خیلی ها فکر می کنند نفیس ترین پای از همه موارد ممکن
رونق گرفته است
ما تمام کردیم فصل ساردین صحبت از بازگشت ها شد. بله، من میدانم که صحبت در مورد ماهیهای مزاج ممکن است چندان خوب به نظر نرسد خارج از گالیسیا، اما در اینجا به تخصصی اشاره دارد که فقط در آن حفظ شده است خور آروسا و در منطقه ای پیندو ، در کوستا دا مورته، جایی که آنها را به عنوان سرهای بزرگ
را ساردین کامل، سر و فلس ها را با نمک درشت نمک می زنند و حداقل برای استراحت می گذارند 12 ساعت ، به طوری که مقداری آب از دست می دهند و گوشتشان در می آید محکم تر . سپس، فقط به خوبی شسته شده است آنها را روی گریل بپزید یا، در صورت عدم موفقیت، به اهن . امروز نیستند پیدا کردن آسان نیست در رستوران ها، به جز در شهر ویلاکسوان ، جایی که حتی وقف می کنند جشنواره هر تابستان.
پشمی
و چون با ماهی شور هستیم، بریم سراغ لاکادوها. در واقع، آنها کاملا شبیه به ساردین دم کرده ، اگرچه در این مورد، ماهی تمیز می شود و قبل از ریختن در نمک، ترشح می شود.
به طور سنتی، این کار با ساردین، ماهی خال مخالی و ماهی خال مخالی، و نمک زدن بین یک تا چهار روز به طول انجامید، اگرچه آشپزهای گالیسیایی معاصر می دانستند بهره بردن از این تکنیک استفاده میکنند و میتوانند لذتهای اصیل را با بازی کردن به دست آورند محصولات دریایی مختلف و زمان نمک زدن
آیا به چند مثال نیاز دارید؟ را گوش ماهی لاتین شده که رستوران ** Pepe Vieira ** (Poio) گاهی اوقات در منو دارد، یا هیک کمی ترشی که سرآشپز ایوان دومینگز ارائه شده در a کروکت ذوب شدن قرص در رستوران سپیده دم (کورونا).
کفش
در صورتی که نام همه چیز را بیان نکند، ظاهر شکی برای شما باقی نمی گذارد. در بازارهایی مانند بندر بو در برخی غرفه ها، انبوهی از چیزی را خواهید دید که به نظر می رسد زیره کفش عظیم. این کفش است: کوسه های کوچک که تمیز می شوند و در نسیم دریا خشک می شوند. برای پختن آنها باید آنها را آبرسانی کنید، و رایج ترین آن است سپس آنها را با سیب زمینی بپزید و یک سس پیاز و پاپریکا.
اگر می خواهید آنها را به صورت پخته امتحان کنید، جای خوبی است به فانکیرا ، در محله بوزاس، در ویگو. اما اگر ترجیح می دهید آنها را بگیرید آشپزی کردن - آنها خشک و سبک هستند، بنابراین آنها عالی سفر می کنند -، شما به راحتی می توانید آنها را در بندر بو یا در ** Almacenes González، ** در مرکز ویگو، جایی که معمولاً ویترینی را به آنها اختصاص دهید
MONKFISH A LA CEDEIRESA
سدیرا، علاوه بر اینکه یکی از معدود شهرهای ساحلی است که توانسته است تمام جذابیت خود را حفظ کند ، یکی از بیشترین است جالب هست از دیدگاه آشپزی: ماکو باله کوتاه و بارناکلز آنها جزو تخصص های آنها هستند، اما اگر یک غذای مشخص در اینجا وجود داشته باشد، آن ماهی راهب به سبک cedeiresa است. : مدال از این ماهی که قبل از خورش کوبیده و سرخ می شوند سس با نخود فرنگی. آن را امتحان کنید، برای مثال، در میخانه پرازا دو پیکسه ، در قلب شهر قدیمی.
مینچا یا کاراموکسو؟
همانطور که در مورد پاروچاها و خوباها بود، بستگی به منطقه دارد . Minchas از Costa da Morte به شمال، Caramuxos از آنجا به جنوب. آنچه ما در مورد آن صحبت می کنیم چیزی است که در سایر مناطق اسپانیا به عنوان شناخته شده است خرطومی، حلزون دریایی، بورگا یا بورگادیلوس. در مورد است حلزون های کوچک از دریا، به رنگ تیره، که خورده می شوند فقط چند ثانیه جوشید با مقداری برگ بو و اینکه یکی از آنها بود کلاه های مشخصه از میخانه های کنار دریا
مسلح با یک سنجاق و خیلی صبر، مشتریان میخانه های قدیمی ویگو، کورونیا یا ریبیرا مصرف می کردند سینی پشت سینی از این صدف های کوچک که انگار لوله هستند. امروزه آنها را هنوز می توان در برخی از آنها یافت میخانه های کورونا سنتی تر، مانند یا تارابلو . سر یکی از میزهای پایینشان بنشین و سفارش بده یک شراب و یک تاپا مینچا این تقریباً مانند یک سفر کوچک به گذشته است.
پینتو و ماراگوتا
اگر مال خودشان نیست دانشمندان آنها با این ماهی ها موافق هستند چگونه می خواهیم این کار را انجام دهیم؟ در حالی که برای برخی هستند همان گونه -Labrus Bergylta-، در لحظات متفاوت از زندگی او، برای دیگران دو است گونه های متمایز: Labrus Bergylta (پینتو) و Labrus Merula (ماراگوتا). و درست است که آنها بسیار شبیه به هم هستند، اگرچه این درست است پوست قهوه ای در ماراگوتا و قرمز با لکه های روشن در پینتو است تفاوت اساسی.
در هر صورت، هم یکی و هم دیگری هستند گونه های بسیار رایج در مصب ها به عنوان الف در نظر گرفته شده است لقمه حقیر تا همین چند وقت پیش همه چیز در مورد ماهی است بسیار ظریف ، که هنگام دستگیری به سرعت خراب می شوند و کدام آنها در حمل و نقل بسیار ضعیف مقاومت می کنند. به همین دلیل است که آنها مشخصه حروف هستند رستوران های کنار دریا، و به همین دلیل است که آنها به ندرت در آنها یافت می شوند بازارهای دور از دریا و، اگرچه خانواده من اهل ساحل هستند، باید اعتراف کنم که چند روزی است که چیزی را امتحان کردم که احتمالاً بهترین caldeirada de pinto که تا به حال خورده ام. در رستوران بود حواصیل آس (باریزو، مالپیکا) و من از قبل به آن فکر می کنم برگشت.
گوشت و آمیکسون
اگر چیزی در گالیسیا فراوان باشد، آن است دوکفه ای ها خروس، صدف تیغ، صدف، گوش ماهی، صدف... اما در سال های اخیر گونه های دیگری در بازار ظاهر شده اند. صغیر محسوب می شود و این، صادقانه، زمانی که آنها تازه و به خوبی آماده شده باشند نوع را حفظ کنید در مقایسه با انواع سنتی تر
از بین همه آنها، مطمئناً رایج ترین آنها است رم. در مناطق دیگر به عنوان شناخته شده است تف یا بولوس و از بستگان است صدف با گوشت سفت و طعم یددار شدید. بهترین راه برای خوردن آنها است طبیعی، با چاقو و با چند قطره لیمو باز کنید. و اگر خوش شانس باشید، می توانید آن را انجام دهید، برای مثال، در لوازم 2.0 (سانتیاگو د کامپوستلا) یا در شراب سازی باگوس (پونتودرا).
را آمیکسون در این میان چیزی جز آنچه در جنوب به آن معروف است نیست پوسته نازک هنوز هم یافتن آن در منوی رستوران دشوارتر است، اگرچه بازارهایی مانند یکی از سانتیاگو یا یکی از پونتودرا معمولا آنها را پیشنهاد می کنند. در اولی، برخی غرفه ها حتی آنها را به شما می فروشند توسط واحدها و آنها را همراه با شما به شما عرضه می کند یک تکه لیمو، به طوری که آنها را مطابق میل خود بپوشید.
زامبوریا یا ولاندایراس؟
بسیاری از مردم در حال حاضر می دانند گوش ماهی ، بنابراین ممکن است پاسخ ساده به نظر برسد، اما می دانم که یک ترفند دارد. اکثریت قریب به اتفاق آنچه در منوی رستوران ها و بارهای تاپاس به عنوان گوش ماهی ارائه می شود، آن دوکفه ای که شبیه گوش ماهی است در مینیاتور، آنها در واقع هستند گوش ماهی، صدف بسیار بیشتر و در نتیجه بیشتر اقتصادی علاوه بر این، به جرات می توانم بگویم که بسیاری از گوش ماهی های ملکه که یافت می شوند، علاوه بر این، وارداتی و یخ زدایی شده اگرچه این داستان دیگری است و برای روز دیگری است.
گوش ماهی های متنوع معمولا کمی هستند کوچکتر، با پوسته شکننده تر، رنگی تیره تر شکل پوسته بیشتر است دراز، در حالی که گوش ماهی ملکه گردتر است و زامبورینا نیز گردتر است گوش ها -آن دو قطعه مثلثی نزدیک به راس پوسته- کاملا نامتقارن، در حالی که در گوش ماهی ملکه آنها تمایل زیادی به یکدیگر دارند. در نهایت زامبورینا مرجانی دارد رنگ کرم قهوه ای، در حالی که گوش ماهی ملکه آن را به رنگ نارنجی یا قرمز با لحنی بسیار واضح تر نشان می دهد.
گفته می شود، هر یک می تواند منجر به غذاهای فوق العاده : پخته شده، کبابی با سیر و جعفری، گراتن با پنیر و سبزیجات، ترشی، کوبیده و سرخ شده... اما چون مربوط به گونه هایی با خصوصیات و قیمت های بسیار متفاوت است، خوب است. توجه داشته باش
کالدیرادا با پماد؟
خورش است خورش غذاهای دریایی اساسی در گالیسیا: سیب زمینی، پیاز، فلفل، گاهی اوقات گوجه فرنگی و ماهی خورشتی در یک آبگوشت لطیف که معمولاً با روغن و پاپریکا تمام می شود. آنها مقدمه چیزی هستند که بسیاری از رستوران ها به عنوان آن می فروشند ماهی گالیسی و ، زمانی که آنها به خوبی آماده شوند، واقعی هستند لذت بسیار . برخی از خوشمزه ترین آنها هستند آنهایی که از مارماهی کنگر و آنهایی که از چنت یا ماراگوتا هستند، اگرچه می توان آنها را با هیک، راهب ماهی، اختاپوس یا حتی خرچنگ تهیه کرد.
اما در منطقه از Portonovo و Sanxenxo ، در ریا دو پونتودرا، علاوه بر تخصص در خورش با اشعه، آنها یک ترفند: هنگام تهیه روغن سرخ شده و پاپریکا -گاهی با سیر گاهی هم با پیاز- که با آن غذا تمام می شود، اضافه می کنند یک مهره آن چربی گوشت خوک که ما گالیسیایی ها نمک و درمانش می کنیم آبگوشت را آماده کنید و برخی غذاهای سنتی دیگر
اگر چه در سایر مناطق ساحل اگر اضافه کردن این چربی به کالدیرادا را ذکر کنید به طرز عجیبی به شما نگاه می کنند، اما حقیقت این است که باعث می شود جالب ترین نکته یکی از محبوب ترین ها همان چیزی است که در آن سرو می شود مانولیتو مزون ، در قلب پورتونوو.
"یکی از چینچوها بیرون می آید"
خوک ها هستند جک های کوچک، کمتر از یک دهانه، که در تابستان آنها در نقطه بهینه چربی خود هستند و برای سرخ کردن در حالتی که هستند یا عبور داده می شوند عالی هستند ارد ذرت و اینگونه خدمت کنید یا با آنها توضیح دهید ماریناد مانند چیزی که معمولا در آن دارند Pampin Bar (سانتیاگو).
اگر طعمی وجود داشته باشد که من با تابستان و با آن تداعی کنم تاپاس آرام در غروب آفتاب، است که از چینچوها، کلاسیک از میخانه های کنار دریا از کل سواحل گالیسیا «یکی از خوک ها بیرون می آید "، عبارتی که با آن پاراگراف را شروع می کنم، معمولاً مترادف با آن است شادی و اگر با یکی بیایند آبجوی خنک و مناظر خوب از غروب خورشید بر فراز اقیانوس اطلس، از خوشبختی کامل