گیمارش است کشور پرتغال در حالت خالص در واقع، این کشور در قرن دوازدهم در اینجا متولد شد، زمانی که آفونسو هنریکس مادرش را در نبردی شکست داد که منجر به استقلال پرتغال از پادشاهی شد. شیر نر.
با این حال، من به این موضوع اشاره نکردم، بلکه به این موضوع اشاره کردم که او همچنان ادامه می دهد فضای شهر کوچک پرتغالی، ریتم خاصی که شاید قبلاً در اینجا از دست داده ایم و به خصوص در فاصله 45 دقیقه از شلوغی جهان وطنی چشمگیر است بندر.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا ارزش بازدید از گیماراس را دارد، که مرکز تاریخی جذاب آن به عنوان میراث جهانی اعلام شده است و Camino Torres از آن عبور می کند، نوع Camino de Santiago که از سالامانکا شروع می شود و طبق برنامه سفری که دیگو تورس د Villarroel در آن زمان انجام داد.
قدم زدن در گیمارش.
اما در صورتی که مجموعه یادبود، محیط اطراف و پیاده روی کافی نبود، این شهر همچنین دارای مجموعه ای کامل از جاذبه های خوراکی است که آن را به کمپ پایه ایده آل برای فرار تبدیل می کند که باعث می شود تمام کلیشه ها و ایده های از پیش تعیین شده ای که ممکن است در مورد پرتغال و غذاهای آن داشته باشید را زیر سوال ببرید.
کوزینا مینهوتا
این امکان وجود دارد که در ابتدا غذاهای منطقه مینهو (مینیو در اسپانیایی) به نظر برسد. غذاهای گالیسیایی با لهجه ای متفاوت. و این کاملا منطقی است، زیرا مرز آنجاست، فقط 80 کیلومتر دورتر.
با این حال، به محض اینکه کاوش کنید با آن روبرو خواهید شد غذاهای کاملا متفاوت ساخته شده از موادی که برای شما آشنا خواهد بود مانند برنج پیکا بدون چائو برنج مرغ پخته شده با شراب قرمز و خون حیوان; سوپ شلغم؛ را feijão از جرقه خورش لوبیا با گوش، بیکن و تراتر خوک; را bacalhau com broa ، کاد پخته شده با پوسته نان ذرت یا معروف پودر به لاگاریرو, اختاپوس کبابی با روغن سیر و سیب زمینی کبابی.
شیرینی های سنتی
یکی از پرتغال و شیرینی با منشاء معمولی یک چیز جدی است. هر چند کیلومتر، گاهی اوقات فقط با تغییر شهر، غذاهای تخصصی جدیدی خواهید یافت که شیرینیفروشیهای قدیمی به عنوان گنجینهای که هستند حفظ میکنند.
پودر لاگاریرو
در مورد گیمارش، بهترین نمونه شناخته شده است را چراندن یا کیک Guimarães، نوعی شیرینی شیرین با پر کردن بسیار پیچیده است احاطه شده توسط انبوهی از ورقه های نازک که می تواند یک اسفوگیلاتلا ناپل را به یاد بیاورد. آنها را امتحان کنید Confeitaria Clarinha ، در پلازا دل تورال.
شما هم رهایش نکنید را toucinhos do ceu از شهر، شیرینی که ربطی به بیکن بهشتی این طرف مرز ندارد یا ژزوئیت ها، شیرینی ای که اگر اهل بیلبائو باشید برایتان آشنا به نظر می رسد زیرا داستان بسیار کنجکاویی دارد: یک قرن پیش، یک قنادی از سانتو تیرسو، در نیمه راه بین گیماراس و پورتو، یک دستیار اسپانیایی را استخدام کرد که با فرمولی به قنادی آمد. تبدیل شدن به یکی از محبوب ترین شیرینی های کشور.
بله، ژزوئیت های بیلبائو یک پسر عموی اول پرتغالی دارند. و اگر میخواهید آنها را امتحان کنید، میتوانید انتخاب کنید که این کار را انجام دهید Confeitaria Moura (سانتو تیرسو)، خانه ای که در سال 1892 تأسیس شد، جایی که شیرینی برای پرتغالی ها متولد شد، در هر یک از دو شعبه ای که این شیرینی فروشی در مرکز پورتو دارد یا بدون ترک گیمارش، در پاستلاریا نوا کامیر یا در کوچک. Confeitaria Ribela.
AMARANTE: شیرینی های بیشتر
Amarante، 20 دقیقه با Guimarães، ممکن است کمی بیشتر از یک شهر کوچک ساخته شده در اطراف یک صومعه و یک پل به نظر برسد. اما، اگرچه اینها بناهای اصلی آن هستند، چند جاذبه بیشتر از آنچه که برای اندازه آن انتظار می رود پنهان می کند.
یسوعیان افسانه ای
در همان میدان صومعه برای چندین دهه است بار سائو گونکالو ، مکان مناسب برای گرفتن یکی از میزهای تراس و بگذارید ساعت ها بین قهوه و شیرینی های محلی بگذرد. تقریباً به شما می گویم کورکورانه سفارش دهید، زیرا نمی توانید همه آنها را امتحان کنید و هر یک از آنها وسوسه است.
اگر می خواهید به سراغ مشخص ترین ها بروید از پرسیدن در مورد آنها دست نکشید دوازده سائو گونسالو (شیرینی های سان گونزالو)، که در نسخه ای کمتر عفیف به نام colhões do santo یا caralhotes نیز شناخته می شود. اگر شکل آن به اندازه کافی واضح نیست، فراموش نکنید که "lh" در پرتغالی مانند "ll" در اسپانیایی خوانده می شود. و نه، از من نخواهید که آن را برای شما ترجمه کنم.
پس از آن می توانید به کاوش در دو محله کوچک تاریخی در دو طرف پل ادامه دهید یا خودتان را درمان کنید و میز در رستوران رزرو کنید لارگو دو پاچو ، از سال 2004 با ستاره میشلن شناخته شده است و در داخل آن قرار دارد را خانه کالکادا , یکی از دیدنی ترین هتل های شمال کشور.
شراب سبز
شما مطمئناً در وسط منطقه تولید Vinho Verde هستید یکی از محبوب ترین در پرتغال.
اگرچه ممکن است اگر قبلاً با آن برخورد کرده اید، تصور اشتباهی داشته باشید، زیرا همیشه آن چیزی که صادر می شود یا در رستوران های توریستی یافت می شود بالاترین کیفیت را ندارد. فراموش نکنید که آن را امتحان کنید.
شراب برای چهار نسل در اینجا ساخته شده است.
یک مکان عالی برای انجام آن است خانه ویولن سل (بازدید فقط با رزرو) , عمارت قدیمی نیم ساعت از Guimarães که در آن همین خانواده چهار نسل است که شراب درست می کنند. نتایج فعلی کاملاً غافلگیرکننده است و آزمایش آنها در اینجا، در میان انگورهای بیش از 4 متر، کاملاً یک تجربه است.
LE BABACHRIS
در شهر، یک گزینه بسیار خوب رزرو میز در آن است Le Babachris، در یک خیابان بسیار جذاب پنهان شده است تنها 200 متر از مرکز تاریخی.
چرا؟ برای ارزش عالی آن برای پول (در ظهر آنها فقط منوی روز را با قیمت 12 یورو کار می کنند. شب ها دو منوی چشایی 28 و 35 یورویی ارائه می دهند که شامل نوشیدنی نمی شود).
و نه تنها این: رفتار آشنای باربارا و پدرو با مشتریان باعث می شود از همان لحظه اول احساس راحتی کنید و آشپزخانه کریستین ، یک ماژورکایی که پس از عبور از فرانسه و به عنوان آشپز خصوصی برای برخی از ثروت های بزرگ اسپانیایی، با باربارا ملاقات کرد و در نهایت با او به شهرش آمد، او به شما پیشنهاد خواهد داد. سفری منحصر به فرد از طریق محصولات محلی از منظر یک مدیترانه آموزش دیده در Lenôtre de معتبر پاریس.
باباچریس همچین چیزی پیدا نمیکنی حتی اگه دنبالش بگردی.
حتی اگر دنبالش بگردی همچین چیزی پیدا نمی کنی. این ترکیب کنجکاو به غذاهایی مانند شیرومونو، یک سوپ تحت تأثیر ژاپنی ها که مسیحی با کلم و شلغم محلی درست می کند. را برنج سوپ دار با تربچه و شلغم موج گوشت گوساله با پولنتا خامه ای، اندیو و سس گوشت.
آشپزی با امضای بیشتر
اگر ساکن شهر هستید و به غذاهای تند علاقه مند هستید، مطمئناً نام آن را خواهید داشت به کوزینیا ، مکانی در مرکز تاریخی که امسال آن را دریافت کرد اولین ستاره میشلن
رستوران را هم نباید از دست بدهید فروژم ، در وسط یک روستای کوچک در نیمه راه بین Guimarães و Braga، که برخی آن را به عنوان "دهکده کوچک elBulli". شاید این اغراق باشد، اما آنچه مسلم است این است رناتو کونا در اینجا یک خاص ارائه می دهد چشم انداز تازه ای از طعم های کلاسیک منطقه.
شورت
مرکز این منطقه کمتر از 20 کیلومتر با گیماراس فاصله دارد و برای آشنایی با حداقل یک گردش شایسته است. شهر قدیمی دلپذیر آن، زندگی فرهنگی پر جنب و جوش و، بله، درست حدس زدید، شیرینی های آن نیز.
غذاهای عالی نیز در این گریز جای خود را دارند.
را ولرم یکی از محبوب ترین تخصص ها هستند. حتی شیرینی فروشی هم دارند، تیبیاس از براگا ، در کنار طاق پورتا نوا به آنها تقدیم شده است. اینجا سرآشپز قنادی ژائو آرائوخو نسخه کلاسیک این شیرینی پر شده با خامه را ارائه می دهد. اما همچنین پرکننده های جایگزین، مانند پرالین فندق، کلاسیک با تمشک یا موز و کارامل.
و اگر هنوز بیشتر می خواهید، آن را بخواهید biscainhos (تخم مرغ و بادام) رول های شب (خمیر ترد و فیلینگ آجیل) یا نیمفردو لیمو و تمشک
کافه های قدیمی
آه، کافه های قدیمی پرتغالی. اکثر شهرها حداقل یکی از این مکان ها را دارند. جایی که به نظر می رسد زمان بیش از نیم قرن پیش متوقف شده است.
دکوراسیون گاهی اوقات می تواند کمی قدیمی باشد اما هرگز ترک نکرد خدمات کلاسیک و مودبانه است، پیشنهاد ساده است: شاید مقداری شیرینی محلی، همیشه قهوه ای که معمولاً ارزشش را دارد (و مطمئناً بین 60 تا 75 سنت برای آن هزینه خواهید کرد)، شاید یک سوپ ظهر.
در این مکانها آدم احساس میکند وقتی از در عبور میکنید زمان کند میشود و پرتغال شهری و جهانی در خیابان میماند تا از داخل خارج شود، فضایی برای گردهمایی های بی پایان، قهوه های آرام و هنر نجیب نگاه کردن به دنیا از پنجره.
آنهایی که با خامه پر شده اند، کلاسیک.
در Guimarães شما نمی توانید بازدید از قهوه هزاره ; در Amarante، São Gonçalo فوق الذکر. در براگا، ویانا یا برازیلیرا... شاید روزی مجبور شوم فهرستی از موارد مورد علاقه خود را در سراسر کشور تهیه کنم.
و اگر همه اینها کافی نیست، پورتو آنجاست، فقط یک سنگ دور، همانطور که منطقه شراب دورو، ویلا رئال و شیرینی های آن (البته)، و گوشت ها و سوسیس های منطقه تراس اوس-مونتس.
اگر به Guimarães و شمال پرتغال نمی روید، اجازه ندهید زیرا جاذبه های غذایی بیش از اندازه کافی وجود ندارد.
به برازیلیرا.