تاکنون چند ابزار عجیب برای رفتن به ساحل اختراع شده است؟
حالا به احتمال زیاد مادرش او را برای خوردن در یک بار ساحلی می برد ، به او غذا بدهند غذای از قبل پخته شده ، برای او یک همبرگر از یکی از مکان های زیادی که در آن وجود دارد فست فود که در حال حاضر در تفرجگاه ها هستند یا حتی، در انتهای دیگر، انتخاب یک گزینه گیاهخواری علاوه بر این، چه کسی امروز به میل خود به یک ساحل شلوغ ?
ساحل به عنوان محل کار
آره تابستان های ما تغییر کرده است و اگر از چند سال اینجا نشان داده شد، خود را از ابتدای قرن بیستم تا اوایل قرن بیست و یکم تصور کنید. در واقع، در آن زمان، تعطیلات در ساحل سپری نشد ، زیرا به عنوان یک مکان رفاهی تصور نمی شد، اما از کار . "تا آغاز قرن بیستم بود که سواحل شروع به استفاده فضایی برای اوقات فراغت کردند. شهرها و سواحل تنها مکانهای «غیر مهمانپذیر» بودند جایی که مردم فقیر کار می کردند، اساساً ماهیگیری می کردند و قایق می ساختند. در این مکان ها زندگی می کردند شرایط نزدیک به بقا فاتیما گومز سوتا، دانشیار جامعه شناسی در دانشگاه اروپا به ما می گوید، یا آنها به سادگی سرزمین های "وحشی" بودند.
با این حال، با توجه به کتاب ساحل: تاریخچه بهشت روی زمین، این ایده زمانی تغییر کرد که یک کارآفرین (به طوری که ما یکدیگر را درک کنیم: یکی از آنها شفا دهندگان زمان ) طبقات بالای بریتانیا را متقاعد کرد که نوشیدن آب دریا برای "فراز و نشیب روح" مفید بود و سایر ناراحتی ها طبق تز کتاب، کم کم ثروتمندان متوجه این موضوع شدند ساحل می تواند نه تنها شفابخش، بلکه سرگرم کننده نیز باشد.
یاروهایی مانند سان آگوستی در فورمنترا وجود دارند که هنوز ساختاری برای کار دارند
با این حال، احتمالا طول کشید بیشتر از حرف یک مرد مجرد برای انجام یک تغییر پارادایم کامل، اما آنچه مسلم است این است که ساحل دارای یک عملکرد درمانی در طول قرن 19: در آنجا، بیش از همه، کسانی که بودند، راهپیمایی کردند مبتلا به سل یا حتی "مالیخولیا". کم کم و به دنبال الف دانش غریزی و اجدادی ، دریا برای همه مبتلایان تجویز شد بیماری های دستگاه تنفسی و حتی راشیتیسم، بنابراین بیماران را بسته به شرایط خود به کوه های مرتفع یا ساحل اختصاص می دهد. این اتفاق افتاد، برای مثال، در چیپیونا، جایی که حتی یک آبگرم برای بهبود از بیماران
آب دریا با ظرفیت هایش ضد عفونی کننده ها، ضد احتقان ها و احیا کننده ها مخاط، به عنوان دارو استفاده می شود. البته از دور: آنچه در واقع دمیده شد بود هوای دریا، بنابراین در آن زمان حمام به طور کلی نادر بود ، و اقیانوس در نظر گرفته شد خطرناک. به همین دلیل است که لحظه ای سرنوشت ساز که در آن ثروتمندترین آنها نظر خود را تغییر می دهند قبل از ساحل
"در آغاز قرن بیستم، طبقات ثروتمند جذابیت را کشف می کردند از این مکان ها برای استراحت و سلامتی شروع به ساختن اقامتگاه ها، آبگرم ها و غیره کرد و به این ترتیب ماهیگیران و یک نخبگان تعطیلات جوان - کسانی که مزایای آن را کشف می کنند زندگی ساده و آرام گومز توضیح می دهد که در برابر زندگی مدرنی که در شهرها شروع به ظهور کرده بود.
کم کم چطور میتونه غیر از این باشه کل جامعه از آنها تقلید کردند : «در آغاز قرن بیستم، تنها طبقات ثروتمند در «تعطیلات تابستانی» شرکت می کردند، کسانی که مالک بودند. اقامتگاه های ساحلی -مکان هایی مانند بیاریتز یا سن سباستین آنها مقاصد معمول این دوران برای نخبگان اروپایی بودند - و آنها فصل تابستان را در آنجا سپری کردند. در حالی که ، کلاس های محبوب راضی بودند که سوار قطار شوند روز را در ساحل بگذرانند و سپس به خانه های خود در شهر بخوابند، وگرنه آنها بودند که برای اسکان دادن و خدمت به این نخبگان در فصل تابستان، معلم ادامه می دهد.
اولین تعطیلات در دریا
ساحل به عنوان بازتابی از جامعه
به این ترتیب، ساحل شروع شد جایی که بیش از آنچه به نظر می رسید در مورد جامعه گفت ، از آنجایی که نه تنها منعکس شد تقسیم بندی طبقاتی، زیبایی شناسی و اوقات فراغت، اما حتی تقریب خود را به جنسیت . "تصویر تعطیلات زیبا در آغاز قرن 20 مطابقت دارد اولین حمام کنندگان – انگلیسی و آمریکایی – ، زنانی که رفتن به ساحل برایشان اولین بود رهایی کرست شده لباسها و بنابراین تغییری در لباسهای خود رابطه با بدن شما و آرامش آداب و رسوم»، این متخصص را نشان می دهد.
و ادامه می دهد: از سوی دیگر، پیاده روی در ساحل نیز ویترینی برای طبقه ثروتمند بود که در خارج از سالن های معمولی دیده می شد. هنری بنت پس از بازگشت از بیاریتز نوشت: صدها نفر در کنار ساحل قدم زدند از دریا؛ خانم ها و آقایانی که مایوهای خود را با همان ظرافت می پوشیدند که با آن لباس شب خود را می پوشند تا به مهمانی بروند».
در ساحل تحمیل شد سبکی بسیار مشخص ، که تا به امروز ادامه داشته است و پیش از این با رقص ها و رویدادهایی با ماهیت مشابه جشن گرفته می شد. جین آستن آن را در غرور و تعصب نوشت: «در تخیل لیدیا، بازدید از برایتون -شهر دریا، تفرجگاه ها و طبقات بالا به معنای دسترسی به تمام امکانات خوشبختی در این دنیا ”.
«سحر و جادو در نیمهشب» منعکسکننده آن لحظهای است که گذراندن تابستان در ساحل بیشترین «در» بود.
ساحل به عنوان مقصد گردشگری انبوه
از زمان جنگ جهانی دوم، به تدریج و در نتیجه فرآیند صنعتی شدن، تغییرات عمده در جریان گردشگران نوسانات بزرگ اجتماعی-اقتصادی، پیشرفت های حمل و نقل و اجرا و گسترش تدریجی مرخصی های با حقوق از جمله عواملی که باعث شد بخش قابل توجهی از طبقات متوسط و کارگر شروع به مشارکت در به اصطلاح تابستان” . اینگونه بود که ساحل به فضایی تبدیل شد اوقات فراغت دسته جمعی "، جزئیات گومز.
با این حال - او ادامه می دهد - تا دهه 1960 و 1970 بود که سواحل، مانند مورد اسپانیا و به ویژه در سواحل مدیترانه، تبدیل شدند. "کالا کردن" منجر به انفجار گردشگری آفتاب و ساحل، به اصطلاح "گردشگری انبوه". "بازیکن ها" به عنوان یک قبیله جدید ظاهر می شوند که انبوه سواحل را بگیرید به صورت فصلی باعث توسعه عظیم صنعت گردشگری و الف دگرگونی منظر، مخصوصاً در مدیترانه».
به عنوان بارزترین نمونه از این جنون ساحلی ما داریم ساختمان های مگالیتیک و زشت دریایی Benidorm و Torremolinos. در این اواخر، در گرماگرم گسترش غیرقابل توقف هتل ها، حتی یک جریان معماری به نام سبک آرامش از آنجایی که به اوقات فراغت اختصاص داشت، همین طور او کارکردگرایی را با کیچ ترکیب کرد به منظور انتقال تصویر شاد و سرگرم کننده ، مخالف اخلاق فرانکوئیستی آن زمان.
مکانهای کمی مانند تورمولینو منعکس کننده انبوه گردشگری ساحلی هستند
در آن زمان، غیر معمول نبود همیشه تابستان را در یک مکان بگذرانید ، در یکی که در آن، به طور کلی، جایی برای روح وجود نداشت. گومز توضیح می دهد: «در نیمه دوم قرن بیستم رفتن به ساحل تبدیل به یک فعالیت انبوه از طبقات متوسط به گفته سارا هررا، کارشناس گردشگری، «جاذبه اصلی تقاضا برای این نوع گردشگری است استراحت و جستجوی آب و هوای خوب در سمت عرضه، رسمی شدن این نوع محصول در آنچه به آن معروف است "بسته بسته" با ویژگی های همگن فروش آن را تسهیل کرده و به راحتی توسط a گروه کوچکی از اپراتورها در مقیاس بزرگ را در مورد سفر بود 'رفت و برگشت' که شامل حمل و نقل، اسکان و به طور کلی برخی از وعده های غذایی بود. (Herrrea S., 2006) ".
این گونه بود که گردشگری ساحلی در بازارهای بین المللی شروع به بازاریابی کرد. گردشگری داخلی که از دهه 1970 در اسپانیا بسیار توسعه یافته بود. من معمولا با ماشین و خانواده ام سفر می کردم . رایج ترین تمرین این بود اجاره آپارتمان در ساحل از طریق آژانس های مسافرتی یک بار آنجا، ایده بود روز را در ساحل بگذرانید برای این او زود بیدار شد، رفت مملو از کولر، چتر، حوله و کرم است انرژی خورشیدی برای تمام خانواده"، جامعه شناس به یاد می آورد. روویرا مجبور شد "شش ساعت و نیم" صبر کند. برای استحمام بعد از خوردن عدس، استیک سوخاری و خربزه وسط شن ، مبادا من به او یک برش هضم
رفتن دسته جمعی به ساحل خیلی سریع اتفاق افتاد...
ساحل برای اندازه گیری
اما همه چیز تغییر کرده است و در آینده برای همه ما چندان آسان نخواهد بود که در همان تجربه تابستانی احساس کنیم که به رسمیت شناخته شده ایم: «تصویر ساحل و بار ساحلی تقریباً تا پایان هزاره در سواحل ما پیروز شد، در آن زمان تمایز سلیقه ها و اعمال "، تصریح می کند اقامت را خودتان آماده کنید ارائه شده توسط فناوری های جدید ورود انبوه این موارد در زندگی روزمره به کلی نحوه سفر را هم از نظر عرضه و هم از نظر تقاضا تغییر می دهد و این در گردشگری ساحلی ".
"دسترسی به اطلاعات و علائم خرید آنلاین تغییر از "همه فراگیر" به "سفر سفارشی" ، که به انتخاب مکان ها، حالت ها و شیوه های شخصی سازی شده دلالت دارد. در مواجهه با ازدحام بیش از حد، به دنبال شخصی سازی می شود: مقصدهای عجیب و غریب، مکان های وحشی، سواحل برای کشف گومز ادامه می دهد.
چه می شود اگر، ما هنوز به ساحل می رویم، اما دیگر همان کار را انجام نمی دهیم : "در مواجهه با همگن شدن استفاده، تنوعی از نظر تجربیات مورد نظر وجود دارد. مردم دیگر فقط برای آفتاب گرفتن و گذراندن تعطیلات خانوادگی به ساحل نمی روند؛ سواحل، از جمله کاربردهای دیگر، در مکان هایی برای تمرین ورزشی (نوع آب، دویدن، یوگا، رقص، اسکیت، دوچرخه سواری و غیره). در مورد است احساسات جدید را تجربه کنید به عبارت دیگر، شما همچنان از آفتاب و ساحل لذت می برید، اما ندارید وسواس "کباب کردن" ، برای مثال. پیشنهاد متنوع است و از خانه های ییلاقی به استراحتگاه می رود، با عبور از مجتمع ها و هتل های سلامتی برای کسانی که به دنبال رفاه و مراقبت از بدن در محیط های "انحصاری تر" هستند، حرفه ای را فهرست می کند.
ساحل دیگر فقط مترادف "گرد و گرد" روی بانوج نیست
«یک تغییر کیفی از نظر وجود دارد چگونه از ساحل لذت ببریم، به رابطه با بدن و "نمایشگاه" آن (سواحل برهنگی، مد بازیکن برای همه سلیقه ها - بیکینی، تریکوئینی، لوازم جانبی، و غیره) حتی در مراقبت و محافظت، همانطور که وجود دارد کرم های ضد آفتاب برای نواحی مختلف پوست ، عینک آفتابی و موارد دیگر. به همین ترتیب، آگاهی بیشتری در مورد مراقبت از محیط زیست وجود دارد که دلالت بر سواحل عاری از دود دارد. مناطق حفاظت شده و بازیافت، از جمله ابتکارات دیگر».
همینطوریه: ما دیگر لباس شنای سفارشی نمی سازیم ، هیچ قانونی وجود ندارد که طول آن را تنظیم کند، سواحل نیست تفکیک جنسیتی، هیچکس شما را به خاطر پوشیدن بیکینی جریمه نمی کند... اما آیا ما تا این حد تغییر کرده ایم؟ " چتر آفتاب گیر و سارافون هنوز حمل می شوند ، اما آنها به دنبال مکان هایی با بانوج، استراحت های ساحلی، بارهای ساحلی عصر جدید، بارهای بوم گردی و غیره می گردند. برای مثال، تنوع پیروز می شود از سبک ها، افراد و مکان ها حالا با هم به ساحل می رویم آی پد، تبلت و موبایل، که به ما امکان می دهد در همان محیط ساحلی متصل بمانیم یا به دنبال ارتباطات جدید باشیم. ما تنها می رویم، خانواده، زن و شوهر، با دوستان... شما بروید استراحت کنید، ورزش کنید، برای دیدن و دیده شدن و همچنین برای تحسین غروب خورشید یا خوردن موهیتو یا آبمیوه گرمسیری. به طور خلاصه، ساحل هنوز است مکانی برای لذت بردن از اوقات فراغت و تعطیلات، پروفسور UEM نتیجه می گیرد که کجا می توان لحظه ای شادی را پیدا کرد و به اشتراک گذاشت.
آن معصومیت کلاه و صندلی در شن نیز جذابیت خود را داشت