اختاپوس گالیسیایی یک نمایشگاه نیازی به نامه پوششی ندارد.
مطمئناً شما قبلاً در مواردی به گالیسیا آمده اید. و اگر هنوز آن را انجام نداده اید (البته دیر کرده اید)، بدون شک برخی از کلاسیک ترین تاپاهای آن را امتحان کرده اید. اختاپوس، امپانادا یا فلفل هربون چیزی هستند که در این مرحله نیاز به ارائه کمی دارند و تورتیلا سزاوار مسیری است که تماماً به سمت خود می رود.
اما اگر تصمیم دارید برای تاپاس به شمال غربی بیایید و قصد دارید مانند یک بومی این کار را انجام دهید و در اعماق دنیای بارها و میخانه های گالیسی غرق شوید، بهترین چیز این است که، علاوه بر آن کلاسیک های بی چون و چرا، تخصص های دیگر را امتحان کنید، آنهایی که ما که اینجا زندگی می کنیم می شناسیم اما همیشه در راهنماها دیده نمی شوند. آنهایی که گاهی اوقات شما را به چیزی که سفارش می دهید شک می کنند، اما از اینکه امتحان کرده اید خوشحال خواهید شد.
زیرا دنیای کاملی از تاپاس فراتر از موضوعات وجود دارد، فراتر از کروکت های کلاسیک و امپانادا، که سفر شما را جذاب تر می کند. در اینجا یک راهنمای میدانی وجود دارد تا در میان تخصص های محلی، نام های جذاب و آماده سازی های کمتر رایج گم نشوید.
املت بتانزوس: یا از آن متنفرید یا دوستش دارید.
درپوش ادبی
اگرچه سانتیاگو و لوگو بهطور سنتی پایتختهای تاپا ادبی بودند که در زمانهای خاصی (معمولاً بین ساعتهای 13:00 تا 15:00 و بین 7:30 بعد از ظهر تا 10:30 بعد از ظهر) به صورت رایگان همراه با نوشیدنی سرو میشود. همه چیز در اینجا، این نیز نسبی است)، حقیقت این است که امروزه این یک رسم است که به تمام گالیسیا گسترش یافته است.
شما می توانید همه چیز را پیدا کنید از مقداری چیپس سیب زمینی یا مخلوطی از آجیل گرفته تا خرچنگ، یک کاسه آبگوشت برای برداشتن کلاه یا یک ژورلیتو سرخ شده. به همین دلیل ارزش دارد که با اولین چیزی که به آن برخورد می کنید قانع نباشید و کمی کاوش کنید.
به عنوان مثال، در A Coruña، تقریباً در هر جایی که در روز یکشنبه از شما سفره شگفت انگیز سرو می شود. اگر نمیدانید از کجا شروع کنید، به رستوران Miga بروید و به کولوکا یا اگر میخواهید فضای سنتیتری داشته باشید، O Barqueiro (Av. Santiago, 13) یا La Taberna de Rita (Rúa Estrella, 20) ادامه دهید.
آنها در رستوران میگا می گویند: "یکشنبه ها یکشنبه نیستند، اگر دندان های خود را در تریپ فرو نکرده باشید."
در Lugo خواهید دید که صرفاً یک پوشش حسن نیت وجود ندارد بلکه در (حداقل) دو دسته عرضه می شود. به طور معمول، هنگامی که نوشیدنی خود را سفارش می دهید، یک تاپا به شما پیشنهاد می کنند تا از بین چندین مورد انتخاب کنید: شاید یک برنج روز، شاید جگر با پیاز، لاکون آ فیرا، گوشت گاو کالدیرو، مقداری کلیه… سپس، در حالی که منتظر هستید، مطمئناً یک گارسون با یک سینی از گزینههای سادهتر میآید: شاید مقداری آب سرد، شاید یک کوفته یا شاید هم یک تکه امپانادا. و اگر نوشیدنی دوم را سفارش دهید، مراسم از نو شروع می شود.
یکی از مکان هایی که هرگز در کشف این نوع تاپاس کوتاهی نمی کند، Las Cinco Vigas با تخصص هایی مانند زبان خورش است. مزیت بودن را هم دارد در قلب منطقه شراب شهر، بنابراین این کمپ پایه عالی برای یک مسیر وسیع تر است.
در سانتیاگو میبینید که تاپاهای مهربانی را خواهید دید که بدون افت کیفیت در تراس سان کلمنته، به حد افراطی رسیدهاند. این نوشیدنی کمی گرانتر از جاهای دیگر منطقه است (چیزی جدی نیست، ما صحبت می کنیم، شاید 30 یا 40 سنت)، اما در ازای آن دو یا سه تاپاس ادبی به شما می دهند و از شما می پرسند که چه می خواهید. تاپا آشپزخانه: شاید یک خورش ماهی مرکب، یک گوشت خورش، یک خورش لوبیا یا چیزی به همان اندازه اشتها آور.
تاپاسهای سان کلمنته از بهترینهای سانتیاگو هستند.
گشتی در محیط وحشی
در گالیسیا ما به تمساح ها و ببرها علاقه زیادی داریم. اولین آنها فیله های کوچک کمر هستند که همراه با مقداری سیب زمینی سرو می شوند. که تقریبا بهتر از ماده اصلی هستند. بحث در مورد اینکه آیا آنها در سانتیاگو متولد شده اند یا Coruña وجود دارد، همانطور که در مورد منشاء نام وجود دارد. اما نکته مهم این است که شما می توانید آنها را هم در یک شهر و هم در شهر دیگر امتحان کنید.
در کامپوستلا، آبلا از سال 1994 این تخصص را به برند خانه تبدیل کرده است. در کورونیا، مطمئناً معروف ترین آن ها تاسکا ترولا هستند. و اگر در پونتودرا هستید، ناامید نشوید، زیرا در آنجا نام تمساح نخواهد بود، اما در O Parvadas، یکی از سنتی ترین میخانه های مرکز، آنها قسمتی از راکسو (کمر) را با سیب زمینی سرو می کنند که بسیار شبیه به آنها است.
بدون هیچ چیز دیگری برای اضافه کردن به پوستر عکس.
و اگر در مورد ببرها یا ببرهای هار صحبت کنیم، اینجا منظور ما صدف با سس تند است فرمول آن با حسادت توسط مردم محلی محافظت می شود. در سانتیاگو ترافالگارها معروف هستند که یکی از زیباترین تابلوها را هم در مرکز دارند اما در شرف بسته شدن هستند.
ناامید نشوید، در کنار خانه La Cueva است، یک میخانه سنتی که اکنون توسط همان خانواده اداره می شود و همچنان به ببرهای معمولی خدمت می کند: یک حسن نیت با نوشیدنی یا بخش های خود. در A Coruña آنها آنقدر موفق هستند که حتی مکانی به نام Os Tigres Rabiosos با نام آنها وجود دارد. و در Xinzo da Limia (Ourense) می توانید آنها را در A Taberna da Trocha امتحان کنید.
صدف در Os Tigres Rabiosos.
پیراشکی
مطمئناً بسیاری از مردم امپانادیلا را با تاپاهای سنتی گالیسی مرتبط نمیدانند، اما برای دههها این یکی از آن راههای ارزان و قدرتمند برای پر کردن معده با پول کم بود. حتی مردم محلی بودند که توانستند آنها را به یک غذای محلی تبدیل کنند. این مورد El Espía است، یک میخانه قدیمی در Monforte de Lemos، که او زوکاها را معروف کرد، کوفتههایی که خانمی در خانهاش فروخت. امروز این مکان دارای مدیریت دیگری است و zocas فقط برای چند روز ارائه می شود، اما آنها حتی مهمانی خود را دارند که موفقیت آنها را روشن می کند.
در حال حاضر ویگو شهری است که شور و حرارت empanadillero را به بهترین نحو حفظ کرده است. و حداقل دو مکان وجود دارد که برای تاج و تخت رقابت می کنند: یک تاپا دو باریل، با طیف گسترده ای از انواع پرکننده ها، و دیگری بار کاربالو. بگذارید هر کدام تصمیم بگیرند.
مسیر empanadilla می تواند از طریق Bar San Xes در اورنسه یا از طریق Coruña در سانتیاگو، جایی که آنها هستند، ادامه یابد. وفادار به آن خمیرهای غلیظ و پف دار آنها با یک آبجو خیلی خوب می شوند.
تعداد کمی از امپانادیلا را با تاپاس در گالیسیا مرتبط می دانند.
از خوک، تا پیاده روی
و اگر با سر شروع کنیم، می توانیم با گوش شروع کنیم، نماد مکان هایی مانند بار اورلاس (اورنس) یا اورلا (سانتیاگو) که در آن به صورت پخته و با کمی پاپریکا سرو می شود. بار Abelleira در Bertamiráns (A Coruña) تقریباً همیشه یک تاپا مودبانه ارائه می دهد که می تواند از کمی خورش با ژامبون تا مقداری کشیرا (ماسک خوک) با سیب زمینی و تخصص آن rixóns است، نسخه گالیسی پوست خوک، که اینجا در چربی خودش آهسته می پزد، انگار که گوشت خوک کشیده شده باشد و در این خانه هنوز در اجاق هیزمی درست می کنند.
و از آنجایی که ما با کراکلینگ هایی هستیم که در اینجا با نام ریکسون یا روکسون شناخته می شوند، بسته به منطقه، اجازه دهید شما را با برادر برجسته اش، roxóns da graxa یا کراکلینگ های چربی آشنا کنم، نه بیشتر و چیزی کمتر از بخشی از چربی که احشاء گوشت خوک شور و سرخ شده را می پوشاند. آنها دقیقاً سبک نیستند - آنها نمی توانند همه چیز را داشته باشند - اما آنها دارای لشکر فداکاران در اورنسه هستند، که می توانید آنها را برای مثال در Dos Puertas و در Ferrol، جایی که در مکان هایی مانند Taberna Puerto به آنها خدمت می کنند، امتحان کنید. چیکو
گوش خوک و ریویرو در بار اورلا د اورنسه.
اگر خودتان را با پوست گوشت خوک تشویق کرده اید و می خواهید در تاپاس گوشت خوک یک قدم جلوتر بروید، من این کار را انجام می دهم. تریپاس، یک تاپا بسیار محبوب در گذشته، که امروزه عشق و نفرت را به میزان مساوی برمی انگیزد.
در لوگو آنها را خواهید یافت، با سیب زمینی و پاپریکا سرو می شود، به عنوان یک تاپا حسن نیت در تابرنا دانیل. در Ferrol، جایی که محبوبتر هم هستند، معمولاً با روغن و لیمو چاشنی میشوند و در مکانهایی مانند Mesón Meirás یا Bar Sur با سیبزمینی پخته سرو میشوند.
و ما در ویگو با نام O Porco (خوک، به دلایلی) به پایان می رسیم که همه با نامی که رسماً Mesón do Xamón نامیده می شود، در قلب کاسکو ولو می شناسند. ایده آل اینجا این است که با یک آبجو و مقداری پوست خانگی شروع کنید. و سپس، اگر احساس گرسنگی کردید، با یک ساندویچ ژامبون برشته، بسیار خوشمزه، ادامه دهید. یا ساندویچ قهرمانان، گوش خوک.
La Taberna Daniel بهخاطر تورتیلاهایش معروف است، اما توصیه میکنیم طعم آنها را امتحان کنید.