Rías Baixas که شما گم شده اید
ای باربانزا زنگ می زند؟ شاید نه. درست است که خارج از گالیسیا نام این منطقه به اندازه سایر مناطقی که بسیاری از مردم در تصور خود نصب کرده اند محبوب نیست: Baiona، Sanxenxo، O Grove، Cambados، A Lanzada، Sada… وقت آن است که آن را درست کنیم.
چون ای باربانزا دارد تمام شخصیت Rías Baixas ، اما در همان زمان شروع به بارگیری می کند آن فضایی که بوی شمال می دهد ; آن زبان کوهستانی است که به اقیانوس اطلس می رود و در هزاران گوشه و کنار ساحلش پنهان می شود. گنجینه های اصیل خوراکی ، مناظری که برای همیشه در حافظه شما حک می شود و محله های تاریخی که شما را حمل می کنند به زمانی دیگر
دورناس در کوروبدو
این منطقه ظرفیت خود را برای غافلگیری دست نخورده حفظ می کند. کوه درست آن طرف چند کیلومتری دریا ، مکان های باستانی باورنکردنی، کتاب دستور پخت خود با تخصص در سایر زمینه ها چه هزینه ای برای شما خواهد داشت؟ و همه کمی بیشتر از 45 دقیقه از فرودگاه سانتیاگو د کامپوستلا
مدرک میخوای؟ خوب اینجا ما می رویم. و ما می رویم Rianxo، دروازه جنوبی O Barbanza ، شهر کوچکی با جوهره دریانوردی که آن هم یکی از پایتخت های ادبی گالیسیا از اینجا بودند کاستلائو، رافائل دیسته و مانوئل آنتونیو ، سه نام کلیدی از ادبیات گالیسی قرن بیستم.
اما Rianxo خیلی بیشتر است. این حکاکی از عصر برنز که بر فراز کوه های آن گسترده شده اند خرابه های کاستلو دا لوآ ، قلعه ماه، پر از افسانه. این مسابقات کشتی ترال است سواحل منزوی As Cunchas یا O Tronco. یکی از پایتخت های کشور است ساردین ; و است پای کاکل . خمیر ذرت و همانطور که سنت حکم می کند با خمیرهای کامل، با پوسته.
چگونه خواهد بود؟ خوب، چگونه آن را می شنوید؟ به نظر غیر منطقی می رسد، اما یک لحظه به آن فکر کنید: کاکل ها را در خمیر بچسبانید، در حالی که دهانه آن رو به بالا باشد، و آنها را با لایه دوم بپوشانید . پخته شده. Y اگه هیزم باشه بهتره
ریانکسو
باز شدن با گرما، همه اینها آبمیوه بارگیری شده با نیروی دریایی داخل خمیر ریخته می شود و از داخل آن را طعم دار می کند و از خشک شدن آن جلوگیری می کند. نتیجه این است خوردن کمی دست و پا گیر است درست است، اما این شدت باعث می شود ناراحتی را به سرعت فراموش کنید.
نزدیک تر بیا نانوایی پیرتا، در قلب شهر قدیمی ، که ذات ناب دریانوردی است و امر می کند. حمل می کنند بیش از 80 سال آماده سازی آنها بنابراین آنها می دانند که چه کار می کنند. چند جا بهتر از این به آرد و وارد کتاب آشپزی barbanzán شوید.
بویرو و خانه های رنگی مشرف به دریا در کراس کیپ. صدف ها در امپانادا، با رشته فرنگی، بخارپز، با برنج ... به Pobra do Caramiñal. Caldeirada de اسکیت در A برای رز قبل از رفتن به قدم زدن در شهر قدیمی، از آنجا عبور کنید محله کنسروهای قرن نوزدهم ، مشرف به ساحل یا کنار برج رنسانس برمودز واله اینکلان تصمیم گرفت برای زندگی در اینجا نقل مکان کند. برای چیزی خواهد بود.
از مرکز می توانیم به سمت کوه ها برویم. آ دیدگاه های A Curota و A Curotiña ، از کدام می توانید پرتغال را در جنوب و کوستا دا مورته را در شمال حدس بزنید. بخش خوبی از سواحل اقیانوس اطلس گالیسیا در یک نگاه و اگر به سمت کوه ها ادامه دهیم، یک کل وجود دارد. پی درپی از دیدگاه ها، نهرها و جنگل ها که افراد زیادی در مورد آن نمی دانند.
دیدگاه A Curotiña، Pobra do Caramiñal
یا می توانیم انتخاب کنیم استخرهای طبیعی رودخانه پدراس اینجا یک صومعه قرون وسطایی بود و قدیمی ها این را می گویند سن خوان بالا رفت، بالادست ، در یک قایق سنگی که اگر با دقت نگاه کنید، باز هم میتوان آن را در ساحل مشاهده کرد.
امروزه تنها چند دیوار در زیر درختان باقی مانده است، اما در کنار آنها، پس از آن عبور از پل قرون وسطایی، رودخانه در آن سد شده است استخرها شفافیتی که توصیف آن با کلمات دشوار است. باید ببینیمش حمام اینجا این ایده شما را در مورد ساحل، شلوغی بیش از حد و مناطق توریستی کاملاً تغییر می دهد.
و وقتی پایین می روید می توانید در آن توقف کنید شراب سازی کوچک Entre Os Ríos ، جایی که خانواده صلیبی گونه های بومی مانند انگور راپوسو را بازیابی می کند. یا همان کاری را بکنید که آن منطقه را می شناسند و بعدازظهر را با یکی از اسطوره ها به پایان برسانید ساندویچ اختاپوس از نوار نیو. مال من لطفا با پیاز کبابی و پنیر سن سیمون ، با آن نقطه دودی خاص.
آیا چیزی رسمی تر می خواهید؟ مشکلی نیست برگرد به محله اوئرئال، که قبلا در موردش صحبت میکردیم در یکی از آن ها عمارت های صد ساله با هوای بورژوازی و منحط است رستوران نوجیرا ، فضایی بسیار جذاب یک میز در باغ بخواهید و از غذاهایی مانند صدف با زنجبیل و سیترونلا یا ماهی تن شور با روغن پیازچه.
ساحل O Castro در آگوینیو
پالمیرا، با کلیسا در بالای محله ساحلی که از دامنه تپه به بندر می ریزد، با آب های شفاف (و معمولاً یخی) ساحل A Corna و جزیره Rúa ، با آن فانوس دریایی صد ساله ، درست در مقابل و با رستوران A Barbecho. آن ها صدف ترشی تیغ امواج کوفته صدف و خرچنگ عنکبوتی آنها نمی توانند رها کنند.
آگوئینو و آن افق های بی نهایت، ای ساحل ویلار. کوروبدو، شهری که عاشقش شد معمار دیوید چیپرفیلد Corrubedo، پناه از طوفان، بین پارک طبیعی کوروبدو دنز و فانوس دریایی حتماً از بار دو پورتو دیدن کنید که چیپرفیلد پس از آن بهبود یافت سه دهه بسته شده ، برای نوشیدن یک نوشیدنی نشسته در کنار پنجره های بنبوآ یا در آن شبکه غیرممکن کوچه ها بگردید میخانه O'Secret.
از اینجا به آرامی شمال. در امتداد ساحل وحشی وحشی ترین از Rías Baixas . اگر سواحل تنهایی می خواهید، این منطقه شماست: بالیروس، سرانس، باسوناس، رودخانه سیرا… مراقب امواج و جریان ها ، که این اقیانوس اطلس است، بدون هیچ چیز بین، و ترس ها غیر معمول نیستند که اعتماد به نفس بیشتری نسبت به آنچه در اولین قرار توصیه می شود می گیرد.
مکانی را در تراس بار ساحلی بوکا دو ریو ، یا اگر باد بلند شد، در کنار پنجره به عنوان رستوران Furnas (شما آن را در سریال Fariña دیده اید) یکی را بخواه آبجو بسیار تازه و برای یکی از آنها آماده شوید آن غروب ها که خالکوبی خواهید شد
پورتو دو سون
و از اینجا، در لبه آب های آبی کبالتی از یک ساحل آرنلا، به پورتو دو سون یکی دیگر از آن شهرهایی که شخصیت دریانوردی خود را حفظ کرده است. یک آبجو در Plaza de España و سپس یک جلسه تاپاس غذاهای دریایی در بار چینتو ، در ورودی بندر.
اختاپوس جواهر منو است و یکی از بهترین هایی که در این قسمت از گالیسیا خواهید یافت، اما اگر داشته باشند ساردین یا چینچو (jurelitos) دست از تلاش کردنشان برندار و اگر هنوز فرصت دارید، سفارش دهید یک امپانادا یا یک نخ شیرین بر روی نانوایی پینیرو -از من تشکر خواهی کرد- و برو بالا دیدگاه آتالیا
ادامه می دهیم. ساحل آگوئیرا، مرکز دریایی کوچک پورتوسین ، یاروهای کمتر شناخته شده مانند او پوزو یا پونتا کابالو . و می رسیم به نویا ، که یک روز بود بندر سانتیاگو د کامپوستلا . او بی هدف سرگردان است، یک کلیسای گوتیک در اینجا پیدا می کند، a عمارت قرون وسطایی آنجا. شاید یک کیک در Confitería Dominga، برای کشتن زمان. موزه سنگ قبرهای قرون وسطی در کلیسای قرن چهاردهمی؟ در اینجا شما آن را دارید و، باور کنید، ارزشش را دارد.
و اگرچه منطقه به اینجا ختم می شود، ما هنوز گلوله در اتاق داریم. اگر می خواهید به نقطه شروع بازگردید، انتخاب کنید جاده ای که به بویرو برمی گردد. در آن می توانید کنار بروید تا به سمت بالا بروید کوه ایرویت و از آن، یک را بسازید مسیر پیاده روی از طریق Os Chaos do Barbanza، دشت، قدم زدن بین دولمن ها و مقبره های ماقبل تاریخ، تقریبا 700 متر ارتفاع ، با یک خور در هر طرف ظاهر می شود.
و هنگام پایین آمدن، در آبشار کادارنوکسو و خود را با آب زلال این نهر کوهی که سقوط بیش از 40 متر به قله . بله، اینجا، یک پرتاب سنگ از دریا. زیرا در یا باربانزا این اتفاقات می افتد
یا شاید ترجیح می دهید شمال را ادامه دهید. زیرا آنجا، یک قدم دورتر است بندر O Freixo ، با رستورانی مثل ریوس ، با کیفیت بسیار بالا محصول دریایی یا میخانه Pepe do Coxo که به خاطر صدف هایش معروف است . و فراتر Bornalle با hórreos، Muros، Monte Louro و ساحل Area Maior، که دروازه ورود به کوستا دا مورته است. اگرچه این داستان دیگری است و همانطور که مایکل انده گفت، باید در فرصتی دیگر گفته شود.