در توسکانی کشت آن ضروری است جاده فرعی. فقط به این ترتیب چشم انداز انتظارات را برآورده می کند: تپه های ملایم، گاهی اوقات پر درخت، و سرو که دقیقاً شیب هایی را که به سمت بالا می روند، مشخص می کنند یک افق ناهموار
اگر همه چیز در فلورانس آغاز شود، محور اجتناب ناپذیر، امکان تمدید یک ساعت جاده آریزو از طریق کازنتینو. مرورگر با نشان دادن اینکه ما به Poppi می رویم، جایگزین را آسان می کند.
آنجا بلند می شود قلعه ای که دانته در آن اقامت داشت و یک پشم سبک، مقاوم در برابر آب و خشن تولید می شود. رنگ سنتی آن نارنجی است. نارنجی زنده در برابر سبز تیره جنگل. وارد جهان رنگی می شویم پیرو دلا فرانچسکا
قلعه کازنتینو در توسکانی.
نقاش از این ترکیب فقط در یک نبرد استفاده می کرد، زیرا فقط یک رویارویی سزاوار این برخورد رنگی است. او در آثارش از هارمونی در تن ها حمایت می کرد: آبی، سبز و قرمز که در سطح نقاشی دیواری رقیق به نظر می رسند. هارمونی آن به قدری ظریف است که تضادها در محدوده ای تازه و آرام ادغام می شوند (مگر در شب و در جنگ، زیرا استثناء لازم است).
آریزو مایل است، از سنگ زنده. اتروسکی و دیواری بود، و سفالهای آرتین در آنجا ساخته میشد، درخشان و با نقش برجسته، که در ضیافتهای روم باستان مشهور بود. پس از پارک در خارج از محوطه، اولین کلیسایی که با آن روبرو می شویم، سن دومنیکو، بی احتیاطی یک صلیب به یاد ماندنی توسط Cimabue، استاد جوتو را در خود جای داده است. اگر قبل از حرکت چند روزی را در تور فلورانس سپری کرده اید، این زیاده روی شما را شگفت زده نخواهد کرد.
آریزو.
خیابانی که از قلعه قدیمی پایین می آید که اکنون یک کلیسای جامع است، در آن توقف می کند سانتا ماریا دلا پیو. نمای آن، مانند برج ناقوس بلند، عمداً رومی است، در ردیفهایی از ستونهایی که شفتهای چرخشی متناوب دارند، بالا میرود.
اپیس آن در زیر بسته می شود میدان گرانده، نامنظم، شیب دار، فضای بازار سابق و در انتهای بالایی آن توسط کاخ بسته شده است لژهای وازاری . این هنرمند و زندگی نامه نویس دوره رنسانس در آرتزو و طبق معمول در توسکانی به دنیا آمد. خانه ای که او در آن زندگی می کرد حفظ شده است که دیوارهای آن را با نقاشی های دیواری تزئین کرده است که هنر نقاشی را تعالی می بخشد.
برای رسیدن باید کمی بیشتر فرود آمد سن فرانچسکو، مقر فرقه پیرو دلا فرانچسکا. در آنجا نقاش هفت سال را صرف پرورش نقاشیهای دیواری در کلیسای کوچک پشت محراب اصلی به افتخار خانواده باچی، یک خانواده قدرتمند در شهر کرد.
ملاقات ملکه سبا و پادشاه سلیمان، جزئیاتی از "افسانه صلیب واقعی"، 1452-1466، توسط پیرو دلا فرانچسکا، در کلیسای سن فرانچسکو، آرتزو.
موضوع، افسانه صلیب مقدس، با آن به روشی از هم گسیخته رفتار می شود، اما این بر زیبایی کل تأثیر نمی گذارد. در زمان شروع کار در سال 1452، پیرو به بلوغ هنری رسیده بود. در زمان خود به عنوان یک ریاضیدان مشهورتر از یک نقاش، او هنر و هندسه را در آثارش یکی کرد.
در جوانی تحت تأثیر قرار گرفت آثار ماساچیو و اوچلو او در فلورانس به فیگورهای خود حجمی آرام بخشید. در سانفرانسیسکو، ملکه سبا به سفارت نزد سلیمان می رود. دلا فرانچسکا به غنای لباس هایش توجه نمی کند، بلکه به ژست ها و هماهنگی مانتوهای زنانه اش توجه می کند: آبی شنل او، قرمز، صورتی و سفید روی سبزه های تپه.
پایین تر، در سطح چشم، است یکی از اولین صحنه های شبانه هنر ایتالیایی. امپراتور کنستانتین رویای پیروزی در نبرد را در سر می پروراند. روشنایی فروشگاه شما با تاریکی بیرون در تضاد است. در نبردی که در پی می آید، رنگ ها بدون اینکه به ناهماهنگی برسند، زنده و شدید می شوند. نارنجی کازنتینو در مرکز توجه قرار می گیرد.
جزئیاتی از سری نقاشی های دیواری «افسانه صلیب واقعی»، اثر پیرو دلا فرانچسکا، در کلیسای سن فرانچسکو، از صحنه «رویای کنستانتین» (حدود 1452).
دقت هندسی را مستثنی نمی کند یک عنصر طنز در یکی از صحنه ها، تلاش سه شخصیت برای دفن صلیب، لباس های آنها را از بین می برد. یک جوراب ساق بلند می افتد، دوتایی آویزان است، شلوارها باز می شوند و محتویات خود را نشان می دهند.
پس از بلندی متفکرانه، یک مکث در وجود دارد اوستریا آگانیا. مکثی از رومیزی چهارخانه و چاپ های قدیمی، شاید ریبولیتا (سوپ سبزیجات توسکانی)، استیک، یا پاستا سوگو فینتو (سس کاذب)، گزینه گیاهی برای راگوی محلی.
پیرو در آرتزو به دنیا نیامد، بلکه در همسایه Sansepolcro، حدود 35 کیلومتر دورتر. طبق افسانه، این شهر توسط دو زائر که از مقبره مقدس در اورشلیم بازگشته بودند، تأسیس شد. افسانه صلیب طرح را با دقت میچرخاند.
زمان سرو در Sansepolcro.
اولین فرزند خانواده ای مرفه از بازرگانان، او در دادگاه های اوربینو و فرارا کار کرد، اما هرگز Sansepolcro را ترک نکرد. او در آنجا کاخی را با هوای اشرافی شکل داد که امروز مقر بنیادی است که نام او را یدک می کشد. مشاور این شخصیت و شخصیت تحسین برانگیز بود پیامبر در سرزمینش
قبل از رسیدن به شهر، ایده خوبی است که در آن توقف کنید مونترچی. مادرش از این شهر آمد و در آنجا مأموریت عجیبی دریافت کرد: مدونای زایمان. این اثر در غرفه ای که به صراحت ایجاد شده است حفظ می شود. دو فرشته پرده های یک مغازه را باز می کنند و نشان می دهند باکره، ایستاده، در وضعیت بارداری پیشرفته، یک دستش روی باسنش و دیگری روی شکم که زیر تونیک نیمه باز رشد کرده است.
Sansepolcro منظم، ساکت، آرام، توسکانی است. کارهای پیرو در موزه سیویکو متمرکز شده است. چهره باکره رحمت را تحت الشعاع قرار می دهد که با ردای خود مؤمنان را می پوشاند. چهره او در مرز انتزاع است. مثل باکره زایمان، مثل ملکه سبا، چشمانش را نیمه باز نگه می دارد، زیرا چهره های پیرو به درون می نگرند.
مونترچی، شهر مادر پیرو دلا فرانچسکا، در توسکانی.
در یکی از اتاق های تالار قدیمی شهر حفظ می شود رستاخیز که به گفته واساری، هنرمند زندگی نامه نویس، بهترین اثر اوست. مسیح بر فراز سربازان خفته برمی خیزد. پای او قاطعانه بر لبه قبر (صلیب و قبر، دوباره) قرار می گیرد. نگاه او این بار مستقیم است. ناظر را به چالش بکشید.
واساری در بیوگرافی خود تأیید می کند که وسواس او هندسه بود و بنابراین او آخرین سالهای عمر خود را وقف نوشتن رساله ای در این رشته کرد. از علایق علمی او تعادل و دیدگاه عجیبی است که ایجاد می کند نگاه کن
«رستاخیز» اثر پیرو دلا فرانچسکا (حدود 1989).