ناویگلی: محله میلانی که در آن گم شوید
این دوئومو، گالری ویتوریو امانوئل دوم، و قلعه اسفورزسکو نیست. نه جنگل عمودی، نه طعم فرانسویشده شهر و نه بوتیکهای غیرقانونی Dolce & Gabbana که در آن پراکنده شدهاند.
دلیلی که باعث می شود نتوانید به چیزی جز خرید بلیط هواپیما به میلان فکر کنید نام دارد ناویگلی، جایگزین ترین محله شهر که در آن می خواهید خود را گم کنید، به خصوص در شب.
آیا او منطقه کانال، و تنها چند ایستگاه مترو یا نیم ساعت پیاده روی تا مرکز میلان فاصله دارد. بله خوب گفتیم کانال ها.
زیرا اگرچه میلان دریا یا رودخانه قابل کشتیرانی ندارد، ذهن درخشان گذشته باعث شد شبکه ای از کانال ها ساخته شود که کم و بیش با قایق قابل عبور بودند.
طرح های روز و شب با چشم انداز کانال
این مدت طولانی است که ادامه دارد، زیرا اگرچه کسانی هستند که فکر می کنند ناویگلی یک مدرنیته است، اما از اواخر قرن 12 پابرجاست.
کانال های آن، در میان بسیاری از نیازهای دیگر زمان، به حمل سنگ هایی که کلیسای جامع میلان با آن ساخته شده است.
البته، ساخت کانال ها کاملاً خوب نبود تا اینکه در قرن پانزدهم، یک نابغه دست خود را روی آنها گذاشت: لئوناردو داوینچی.
به لطف او کانال ها شد مسیرهای معتبر به مرکز میلان، شهر را با سایر نقاط جهان متصل می کند. همینطور بود تا اینکه راه آهن در قرن 19 وارد شد برای ربودن شخصیت و فایده آنها.
از کل شبکه کانال ها امروز فقط دو کانال باقی مانده است: ناویگلیو گرانده و ناویگلیو پاوسه، همانهایی هستند که محله ناویگلی را تشکیل می دهند که قلب ما را ربوده است.
Naviglio Grande، نقطه ملاقات منطقه کانال میلان
دو کانال برای دو سن
بچه ها جو را ترجیح می دهند ناویگلیو پاوزه، با یک نقطه بیشتر زیرزمینی و پانزده ساله.
اما اگر قبلاً از سد نوجوانی عبور کرده اید، از فضای آن قدردانی خواهید کرد ناویگلیو گرانده و دو خیابان اصلی آن، یک طرف و طرف دیگر کانال: آلزایا ناویگلیو گرانده و لودوویکو ایل مورو.
تراسئو، بازارهای عتیقه (آخرین یکشنبه هر ماه)، رستوران برای همه سلیقه ها و حتی قایق برای نوشیدن نوشیدنی در وسط کانال هنگامی که شب فرا می رسد.
ناویگلیو پاوزه، مورد علاقه جوان ترین ها
البته اگر چیزی که می خواهید باشد شام آرام، آنچه توصیه می شود این است ذخیره زیرا تقاضا در این زمینه زیاد است و اماکن محدود است.
یک نقطه شروع خوب می تواند ** Posto di Conversazione،** غذاهای اصیل منطقه ای و یک غذای ستاره ای باشد: غذای اصیل ریزوتو آلا میلانی.
اگر هرگز آن را امتحان نکرده اید، ممکن است از رنگ زرد و طعم آن شگفت زده شوید. ساکت است زعفران. و اگر راهپیمایی به سوی تو برود، معمولا با ossobuco همراه است.
Berberè: پیتزاهای خمیر صنعتگر با تخمیر طولانی، اشتها آور!
که ترجیح می دهد چیزی معمولی تر مثل پیتزا، میتوانید در یکی از خیابانهای اطراف گم شوید و به ** Berberè،** برسید، جایی که آنها آنها را از خمیر صنعتگران تخمیر شده طولانی درست میکنند.
چیزی که در هیچ موردی چه با یک شام سنگین و چه سبک نباید از دست داد این است کمی مهمانی و لازم نیست راه دور بروید. این منطقه پر از بار است یک نوشیدنی در خیابان (یا aperitivi کلاسیک) بنوشید.
اگر به مرجعی برای شکستن یخ نیاز دارید، ** Ral 8022 Concept Bar .** Pureta DJ، موسیقی خوب و کوکتل های امضا.
گذشته و حال در ناویگلی با هم هماهنگی دارند
و آخرین توصیه اگر قبلاً متوجه نشده اید، اکنون این کار را انجام دهید: کوچه لباسشویی ها رختشویخانه ای قدیمی که تا اواسط قرن بیستم برای شستن لباس ها در خیابان استفاده می شد و عملاً کاملاً حفظ شده است.
نشستن به تامل در آن، کوپازو در دست، تقریباً شبیه است سفری به گذشته تنها در چند متر مربع.
به نظر کلیشه ای می رسد، اما اینجا گذشته و حال در هماهنگی کامل با هم همزیستی دارند. و حال و هوای خوب، در هر زمانی از روز.
رستوران های مشرف به کانال و حتی قایق برای نوشیدن آب