گزارش جنگ تکان دهنده بود: 309 کشته، بیش از 1600 مجروح و حدود یکصد هزار نفر که خانه های خود را از دست دادند و این است که بسیاری از شهرهای کوچک اطراف این شهر شگفت انگیز که هفتاد هزار نفر سکنه دارد نیز آسیب جدی دیدند.
L’Aquila در آن شب که یکی از گنجینه های بزرگ ایتالیا بود – اثر هنری که در رسانه ها دیده نشده بود – به رختخواب رفت و از خواب برخاست. بسیاری از کاخ های دوره رنسانس و باروک آن به صورت تکه تکه شده اند، برهنه در اخبار او با درخشش خیره کننده شهری بی نظیر و باشکوه به رختخواب رفت... و با نیاز به بازسازی بیدار شد دقیقاً همانطور که در دوران دور اتفاق افتاد: از قرون وسطی تا تقریباً قرن 18، موقعیت های مشابهی را تجربه کرد.
ساختمان ها در اثر زلزله فرو ریختند.
سیزده سال از آن زمان می گذرد و اگرچه بیش از 50 درصد شهر بازسازی شده است، اما از دید گردشگران غافل نمی شود که کارت پستال بزرگ فعلی است. شهری که توسط داربست ها و جرثقیل ها محاصره شده است. نمایی از پهپاد، از کوه ساسو بزرگ حوضه آکویلانا که از آن محافظت می کند، توده ای از جرثقیل های دروازه ای است که از فولاد یا آلومینیوم ساخته شده اند، که از آن پل مرتفع با دو تکیه گاه در دو انتها تشکیل شده است که یک قوس را تشکیل می دهد، که روی ریل نیز حرکت می کند.
«فکر اینکه همه چیز ظرف چند سال از نو ساخته خواهد شد، آرمانشهری بود. ما در مورد شهری صحبت می کنیم که مرکز تاریخی بسیار وسیعی دارد. شاید یکی از بزرگترین در اروپا. ما فناوری های جدید را در خط مقدم به کار گرفته ایم همیشه از عملکرد، حفاظت و امنیت اطمینان حاصل کنید. به زودی در مورد آن به عنوان یکی از امن ترین شهرهای اروپا صحبت خواهیم کرد. در سال 2013، مدیریت خارجی دولت داخلی شد، اما تامین مالی ما از بالا باعث می شود سطح امنیتی حداقل 60٪ تضمین شود." . علاقه مند به سرزمینش
با این حال، بازسازی هرگز بدون بحث و جدل نبود. : روزنامه منطقه ای Il Centro در موارد متعدد اخباری در مورد نحوه خنثی سازی نفوذ مافیایی توسط دادستانی ضد مافیا در مناقصه های اهدای آثار منتشر کرده است. علاوه بر این، در سال 2010، سابینا گوزانتی، کمدین و کارگردان ایتالیایی، از طریق فیلم مستند خود دراکیلا، ایتالیایی که می لرزد نقشه سیاهی را که توسط گیدو برتولاسو (رئیس حفاظت مدنی) و سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر وقت سازماندهی شده بود، تقبیح نکرد. کشور.
حقیقت این است که در گزارشی که ده سال پس از این فاجعه منتشر شد، در مطالعه ای که توسط دفتر ارزیابی تاثیر سنای ایتالیا انجام شد، این رقم از 17000 میلیون یورو فراتر رفته بود . اگر در نظر بگیریم که علاوه بر این، آنچه در سال 2020 و سال 2021 اخیراً خاموش شده سرمایه گذاری شده است، یک رقم غیرعادی است. از سوی دیگر، سال های همه گیر.
کارهای بازسازی در لاکویلا.
«وضعیت اضطراری برای پناه دادن به بسیاری از مردم بسیار زیاد بود. من آن را در تن خودم تجربه کردم، زیرا من به دنیا آمدم و همیشه در اینجا زندگی می کردم. ایتالیا پیش از این هرگز زلزله ای در مرکز استان نداشته است (با آماتریس قابل مقایسه نیست). حقیقت این است که همه چیز به هم ریخت و ما از پایه مداخله می کنیم در حالی که سعی می کنیم تداوم و احترام به تاریخ شهری که بر روی آرشیترو قرون وسطایی قرار دارد، شاید قبل از سال 2009 به اندازه کافی محافظت نشده است، مداخله کنیم. فکر کنید که ایتالیایی حافظه ندارد و هزینه نگهداری آن بسیار بالاست.
چرچیل همیشه می گفت که ایتالیا با یک تراژدی، یک جنگ مواجه شده است، انگار یک مسابقه فوتبال است. او جادویی است، اما ساده لوح و نابالغ. همچنین جوان.
قلعه اسپانیایی لاکویلا.
دسترسی سخت
اگر تغییر غیرممکن است، دانش لازم است. جریمه و معتبر، لاکویلا در وسط دره ای قرار دارد که رودخانه آترنو از آنجا می گذرد و صعود به گرن ساسو را آغاز می کند، نمادی از آپنین مرکزی، که در ارتفاع تقریباً 3000 متری از سطح دریا قرار دارد. تا همین اواخر هیچ ارتباط خوبی حتی از رم با قطار یا ماشین وجود نداشت. به علاوه فرودگاه هم ندارد.
به این اضافه می شود که بر اساس منابع تاریخی همواره زلزله خیز بوده است. در واقع، امروزه این سرزمین با بیشترین احتمال در کل شبه جزیره ایتالیا است. "ما مقاوم هستیم. روی سپر ما یک عبارت لاتین وجود دارد که به معنای بی حرکت، بدون تغییر بمانید، می گوید. دی کلمنته ضمن استعفای خود با اذعان به اینکه زلزله های بیشتری رخ خواهد داد و دیگر دیده نمی شوند و همچنین شور و شوق در مواجهه با کار مهم خود - همراه با کار وزارت فرهنگ - برای محافظت از مکانی که در آن اصطلاحات زیبایی و ایمنی، کارکرد و قانونمندی به سختی در کنار هم وجود داشته است.
زیرا بله، توپوگرافی لاکویلا مشکل است، بلکه فضیلت بزرگ آن است. در آنجا برخورد دو صفحه تکتونیکی مصادف می شود: آفریقا و اوراسیا، اما برخی از مهم ترین رویدادهای تاریخ کشور نیز در آنجا نوشته شده است. آره، در آن ازدحام مرموز، پنهان، بسیار دور و در عین حال بسیار نزدیک به همه چیز.
و مقداری دارد دیوارهای قرون وسطایی با شکوه و کاملا سالم شاید بعد از لوکا بهترین نمونه در اروپا حفظ شود. علاوه بر این، در آن مشهور ظهور می کند فورته اسپانیلو، قلعه ای که توسط اسپانیایی ها در جنوب ایتالیا به عنوان سنگر ساخته شد. در قرن نوزدهم توسط فرانسوی ها و در طول جنگ جهانی دوم توسط ارتش آلمان استفاده شد. و اگر این کافی نبود، می تواند در مورد فواره از 99 کانل که افسانه اش می گوید که هر کدام یک نقاب است، چهره ای از آقایانی که شهر را در سال 1200 تأسیس کردند.
خیابان L'Aquila با چشماندازی از Gran Sasso.
شهر پاپال
با ماشین از رم، L'Aquila تقریبا دو ساعت راه است. علاوه بر نوستالژی قرون وسطایی او، میراث خانواده های اشرافی دوره رنسانس و باروک یا زخم های لرزه ای ، شامل فصول مربوط به پاپ است. زیرا لوس آبروزو همیشه محل مناقشه بین اسپانیا و کشورهای پاپ بود. ایتالیا بد دوخته شده است، بله.
کلیسای گوتیک از Collemaggio که در خارج از کمربند دیواری قرار داشت، اولین درب مقدس در تاریخ بود که تنها هر سال باز می شد. در آنجا سلستینو پنجم به عنوان پاپ تاجگذاری کرد تا به امروز تنها در خارج از قلمرو واتیکان است.
L'Aquila، از ابتدا تا انتها. به طور خاص در سال 1254 توسط کورادو چهارم سوئد (امپراتوری مقدس روم) سقوط ها و بازسازی های متعددی داشت . با پاپ متحد شد، از دست چارلز اول آنژویی گذشت... زلزله های غم انگیز، جنگ های ویرانگر، لحظات رونق اقتصادی با فروش پشم و زعفران داشت، اما همچنین سقوط استراتوسفر زمانی که اسپانیایی ها خون او را با جمع آوری مالیات مکیدند.
لاکیلا با سرعت خودش بهبود می یابد.
امروز سالن ساخته شده توسط رنزو پیانو (با تامین مالی ترنتو) و زیرمجموعه کاملاً جدید موزه معاصر MAXXII (با دفتر مرکزی در رم) دو شاخه سبز اصلی یک شهر هستند - البته فقط در برخی مناطق - با کمک فنرها دقیقاً برای جذب ضربه آینده و در نتیجه کاهش خطر. از آن اجتناب نکنید اما یاد بگیر با آن کنار بیایی.
زیرا لاکویلا، همانطور که در شهر به طعنه می گویند، این بیماری با داروهای تجویز شده توسط پزشک درمان نمی شود، بلکه به تنهایی و همیشه با استفاده از داروهای خانگی درمان می شود. از این رو تأخیر او، اما همچنین قدرت او، جادوی او.
یک بار دیگر، لاکویلا برای زندگی کردن زمان می خواهد. با ریتم هایش، با زمان هایش.