برای آشنایی با اتنا، باید شهرهای اطراف آن را بشناسید
اگر ببینیم زمین به عنوان یک موجود زنده، می توانیم تصور کنیم خود را در پوست آنها می یابیم و آتشفشان ها را به عنوان معدود مکان هایی که این لایه در آنها تجدید می شود درک می کنیم.
اینطوری وارد می شویم اتنا، مرتفعترین آتشفشان فعال در صفحه اروپا و آسیا. به او نزدیک می شویم از کاتانیا، واقع در شرق جزیره سیسیل. این بنا در سال 729 قبل از میلاد توسط یونانیان بر بالای تپه ای بنا شد و امروز هنوز بوی دریاهای دوران باستان می دهد ، به یاد تمدن هایی که زمانی در آن زندگی می کردند. فنیقی ها، اعراب، رومی ها... چه کسی سرعت را برای همه آنها تعیین می کند اتنا – یا Mongibello به زبان سیسیلی – دائماً سیگار می کشد و مانند یک کارت پستال در بسیاری از خیابان ها تراوش می کند.
کاتانیا هفت بار به هوس آتشفشان ویران شده است ، با توجه به حساب کارملو جوفریدا. ما کاتالوگ عظیمی از فوران ها داریم. را زمین شناس او متقاعد شده است که اتنا روتین را دوست ندارد. " یکی از ویژگی های آن این است که آنچه را که می خواهید انجام دهید. او یک آنارشیست یا یک هنرمند است.»
خشکی شدید اتنا
ما اولین پانوراما را از نیکولوسی می بینیم، درب دسترسی از سمت جنوب ما در مقابل یک جنگل کاج توقف می کنیم که دهانه ای را می پوشاند که فوران فاجعه بار 1669 از طریق آن ظاهر شد. . ما همچنان به راه خود ادامه می دهیم پنج دهانه قله و بیش از 300 دریچه را فهرست می کند که در کناره ها وجود دارد.
«اگر تاریخ زمین را با یک فیلم مقایسه کنیم، در یک قاب زندگی می کنیم و آتشفشان ها مکان هایی هستند که در آنها انرژی تبدیل بسیار بیشتر دیده می شود ”.
خانههایی را که توسط اتنا تخریب شده و در خاک مدفون شدهاند، گشت میزنیم و تنها سقف از آن خودنمایی می کند، سرداب ها، معادن سنگ و پشته های خشک تا زمانی که به پناهگاه ساپینزا برسید، بالاترین نقطه ای که با ماشین قابل دسترسی است.
نوازنده جوزپه سورینی در Randazzo، نزدیکترین شهر به دهانه اتنا
ما شروع به درک بلاها و شانس بودن در کنار اتنا می کنیم: هر که در کوه است زندگی می کند به سنگ بسته است. مسیر ما به سمت بلپاسو ادامه می یابد – قدم زیبا در ایتالیایی – نامی که پس از زلزله 1693 به دست آمد.
نمایشنامه نویسانی مانند نینو مارتوگلیو در این شهر به دنیا آمدند و آن را به یکی از نمایندگان تئاتر سیسیلی تبدیل کردند. که در آن اساطیر یونانی با ژستی معمول فرهنگ های آتشفشانی آمیخته شده است: بازیگران اتنا صدای خود را تحمیل می کنند و بدنشان مانند گدازه در زمین ریشه می گیرد.
ستتینا موراتوره و ماریو مورابیتو اولین گروه تئاتر شهر، Gruppo Teatro Città di Belpasso را کارگردانی کردند. . ملاقات می کنیم در گورستان برای جستجوی بقایای آنتونینو روسو جوستی ، یکی دیگر از نماینده ترین نویسندگان.
تمام طاقچه ها سیاه هستند، مانند رنگی که به اتنا حمله می کند. سیتینا با اشاره به سنگ های مختلف به سرعت حرکت می کند. "اینها واقعاً گدازه های قدیمی هستند، این یکی مدرن تر است، به دلیل وضوح و به دلیل سبک می توانید آن را ببینید." آنها کاملا شناخته شده هستند.
سازهای قرون وسطایی ساخته جوزپه سورینی
بعداً ماریو - که مجسمه ساز هم هست - ما را به کارگاهش دعوت می کند . او در آن اعتراف می کند که با کدام سنگ کار می کند. آنی که روی سطح زمین قرار دارد سریعتر سرد میشود و از قبل مدلسازی شده است.» او با شور و شوق صحبت می کند، دستانش را طوری حرکت می دهد که انگار در حال خواندن یک بیت به زبان سیسیلی است، در حالی که به ما اجازه می دهد یک مادری بازی کنیم.
"من قصد ندارم به دنبال یک شکل کامل بگردم، در غیر این صورت از این سنگ استفاده نمی کردم و در سنگ بازالت یا سنگ مرمر کار می کردم." با خیابان های بلپاسو خداحافظی می کنیم، جایی که افسانه ها فراوان است، با ماسک های گدازه و مجسمه های دیگری که بخشی از مجسمه Città delle 100 هستند، شهر 100 مجسمه، پروژه ای که توسط سمپوزیوم مجسمه سازان -به نام Belpasso، Oro Nero dell'Etna (Belpasso، طلای سیاه اتنا) - برای پوشاندن شهر با آثار هنری.
ماریو مورابیتو و یکی از کارهایش
به برونته می رسیم که به خاطر برداشت پسته و گلوتی معروف است . به مدت شش دهه، این خانواده از یک مجموعه خصوصی با بیش از سیصد قطعه کارتی سیسیلی محافظت می کنند و به اشتراک می گذارند_._ این گاری چوبی شروع به کار کرد یا وسیله ای برای حمل و نقل کشاورزی بین قرن 19 و 20 و به نمادی از شمایل نگاری عامیانه تبدیل شد. جزیره برای جلوه های هنری و تاریخی ثبت شده در آن.
در برونته نینو روسو منتظر ماست، شاعری لطیف 79 ساله که اگرچه او اکنون در آن سوی آتشفشان زندگی می کند در کنار رودخانه سیمتو بزرگ شد، که جریان آن بسیار نزدیک در کوه های نبردی متولد می شود. ابیات متعددی از او به آبهای آن اختصاص دارد که در حین بیان یکی از متون خود به آنها پی می بریم.
Il Rovittese در منطقه گدازه ای قرار دارد و عمدتاً به گویش نوشته شده است. او میگوید: «صداهایی در تمام سیسیل وجود دارد، اما در برونته نیست. "گویش ما خاص است، زیرا یک شهر منزوی بود."
با این حال، تنها زبانی که شنیده می شود زبان سیمتو است . در برونته روحی حرکت نمی کند، فقط صدای کمی در اواسط بعد از ظهر وقتی از Circumetnea عبور می کنید، راه آهنی که به عنوان یک قطار بخار شروع شد. در قرن 19 و شهرها را به کاتانیا متصل کرد. اکنون با عبور از مزارع پسته، سازندهای گدازه و مزارع مرکبات، به دور اتنا بچرخید.
شاعر نینو روسو، یکی از معدود ساکنان شهر کوچک برونته
هدف بعدی ما Randazzo است، یک شهر قرون وسطایی که در آن همه چیز گذشته است. خیابان ها، کلیساها، درگاه ها و پشت بام ها هستند تحت سلطه لحن تیره گدازه است. در مورد آن است نزدیکترین شهر به قله آتشفشان
جوزپه سورینی، نوازنده صنعتگر که کارگاه خود را در این منطقه دارد، کمی رنگ به پانوراما می بخشد. در خانه او همه چیز هیزم است، به یاد داشته باشید که در این مکان کار کابینت سازان سنت است. در کارگاه او پیدا کردیم سازهایی از دوران دیگر : طبل، زنگ، عود از قرون وسطی... آنها را دارد سازماندهی شده بر اساس انواع هیزم : صنوبر، کاج، درخت زیتون، سرو، سالس قرمز.
"هر کدام به ابزار خود فرمان می دهد و همچنین طنین می دهد." او خودش قطعات را میسازد و برای رسیدن به این هدف، در جستجوی مواد به اتنا میرود.
شاه بلوط گرانبهاترین است، زیرا پوست سخت آن برای حاشیه ها مناسب است. "این گیاه با فضیلت های آتشفشان رشد می کند، زمینی که اسید و فلزات بیشتری به خاک کمک می کند و هیزم مقاومی طراحی می کند." او می گوید. وقتی آن را لمس می کنید، چیزی وحشی دارد. صیقلی است، با لاک یا ترکیبی از عسل و روغن پوشانده شده است، اما حالت شیرینی ندارد. کمی شبیه خود اتنا است.
ویتو گواردو مجسمه ساز پشت یکی از پوره های سنگی آتشفشانی خود پنهان شده است
پس از عبور از چند تاکستان، عبور از Linguaglossa و شهرهایی که بین مسیرهای باریکی قرار دارند، به Aci Trezza می رسیم. ، دهکده ماهیگیری قدیمی. نام آن را رودخانه Aci گذاشته است که به دلیل فوران ناپدید شد.
ما در امتداد پیاده رو با ویتو گواردو ، مردی که بیشتر از مجسمه سازی از کلمات خسته شده است. او در حالی که با دهان کوچک یکی از بزرگترین کارهایش را توصیف می کند، می گوید: «مجسمه ساز شعر نمی سازد، فرصت انجام آن را می دهد. Nascita di Venere یک پوره 2.30 متری است که به صورت بلوک عظیمی از سنگ گدازه شروع شده و در نهایت به استقبال خودروهایی که از میدان ورودی در Gravina di Catania می گذرند، می پردازد.
با این حال، بسیاری از بعدازظهرها مانند امروز، ویتو به دریا متوسل می شود. او دوست دارد Faraglioni - صخرههای بازالتی غولپیکری را ببیند که طبق افسانهها، یک روز پولیفموس علیه اولیس پرتاب کرد - و بگوید: "هر تمدنی از سنگی که پیدا میکند زندگی میکند".
با غروب خورشید پشت سرمان و بویی از گدازه های ترشی شده، به کاتانیا برمی گردیم. در کمی بیش از یک محیط 140 کیلومتری ما در بسیاری از نقاط بوده ایم. و در بسیاری از مواقع.
آلفیو راپیساردو
***** _این گزارش در **شماره 119 مجله مسافرتی Condé Nast (تیر-مرداد)** منتشر شده است. با تماس با شماره 902 53 55 57 یا از طریق وب سایت ما، در نسخه چاپی (11 شماره چاپی و یک نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو) مشترک شوید. شماره جولای تا آگوست Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن در دسترس است تا در دستگاه دلخواه خود از آن لذت ببرید. _