چند بار دیده ایم که سر میز رستوران جمع شده ایم، گروهی از دوستداران آمد ? تشخیص آنها آسان است. وقتی گارسون لیوانهایشان را پر میکند، ناهارخوریها لیوانهایشان را بالا میبرند. آنها شروع به بو کردن آنها می کنند مثل کتابفروشی که صفحات یک کتاب جدید را بو می کشد و در جستجوی نوعی نقاشی که فقط خودشان می توانند آن را ببینند به شیشه نگاه می کنند.
سپس لیوان ها را تکان می دهند، شراب می نوشند و در مورد شخصیت او نظر دهید به همان روشی که راهنما یک نقاشی را در موزه پرادو توضیح می دهد و باز می کند: با جزئیات و تجربه. و بنابراین، کسانی از ما که در صحنه حضور داشتیم تعجب کردیم… شراب برای برانگیختن چنین احساساتی چه خواهد داشت؟
از چشیدن به چشیدن.
بهترین پاسخ به نگرانی های ما در این است اعماق یک سرداب . در اسپانیا ما خوشبختانه صدها مورد از آنها را داریم که در مشهورترین مناطق تولید شراب کشورمان، به ویژه در اندلس، لاریخا، ریاس بایکساس، دو کاستیا و مناطق خاصی از لوانته توزیع شده اند.
و در کنار Duero است که Bécquer و Machado از جایی که بالا می رود عبور کردند روستاهای مزرعه : کارخانه شراب سازی با شهرت که در آن یک خبرنگار شمالی تازه کار که رنگ سفید را به قرمز ترجیح می دهد یک شروع کامل به دنیای شراب دریافت کرد. اکنون، با دانستن اینکه انگور رسیده است و سرما در گوشه و کنار در کمین است فکر می کنم وقت آن رسیده است که به شما کمک کنم. شما نمی توانید از یک کارخانه شراب بازدید کنید بدون اینکه بدانید چه اتفاقی برای شما رخ داده است.
مکان
اکثر کارخانه های شراب سازی در کشور ما، به ویژه آنهایی که شهرت بیشتری دارند، در این شهر قرار دارند سرزمینی با سنت شراب قدمت به قرن ها قبل رایج ترین این است که باغ های انگور زمانی متعلق به یک صومعه بود ، کلیسا بودن سنتی علاقه مند به در اختیار داشتن شراب برای توده.
با فرا رسیدن مصادره های قرن نوزدهم، این تاکستان ها بخشی از میراث برخی از طرفداران قدرتمند شد به شراب، مانند مارکیز موریتا در لاریوجا، که به زودی ارزشی را که یک شراب خوب می تواند در خارج از کشور به دست آورد، درک کرد.
و پشت سر پیشگامان، امضاهای جدید رسید ، سرمایه گذاران و انبارهای گیاهی جدید ، طراحی شده توسط معماران مشهور بین المللی مانند نورمن فاستر (Bodegas Portia، Burgos) یا سانتیاگو کالاتراوا (Bodegas Ysios، Álava).
این انبارها در مکان های خشک و آفتابی ، که خاک آن ترجیحاً توسط رسوبات آبرفتی تشکیل شده است، باید اجازه زهکشی صحیح آب را بدهد تا از سیل جلوگیری شود. بنابراین نتیجه می دهند زمین های کنار رودخانه های Ebro و Duero بسیار مورد تقاضا هستند ، در مقایسه با دیگر رودخانه های اسپانیا قدرتمند است، همچنین توسط تراس های بزرگ محافظت می شود که از سیل جلوگیری می کند، مانند زمین های پنافیل.
دره دورو
به تاکستان ها آب اضافی برای آنها مناسب نیست ، بنابراین آنها نیز مناسب هستند خاک های رسی ، در La Rioja بسیار رایج است. در نهایت، ما آن را داریم خاک های شنی ، جایی که انگورها در گالیسیا رشد می کنند، قادر به فیلتر کردن باران های فراوان از شمال و در نتیجه از غرق شدن انگورها هستند.
پیاده روی در میان تاکستان ها
کارخانههای شرابسازی توسط تاکستانها احاطه شدهاند، در ترتیبی منظم بین زمین اختصاص داده شده به کشت و برداشت محصول به ارث رسیده از کهن دهکده رومی . هر چیزی که شراب را احاطه کرده است با سنت آغشته شده است، از جمله درختانی که بر تاکستان ها سایه می اندازند.
در سرداب ها ما می توانیم درختان زیتون را پیدا کنیم ، در کتاب مقدس به عنوان بخشی از اولین گیاهانی که به همراه درخت انگور و درخت عرعر پس از سیل جهانی روی زمین ظاهر شدند ذکر شده است. کبوتر سفید با شاخه ای زیتون به کشتی بازگشت و نوح را می توان اولین شراب خوار دانست ، اولین شراب ساز و همچنین اولین مست بشریت (پیدایش 9:20).
زیتون.
چیزی که پیامبر کتاب مقدس تصور نمی کرد این است یک تجارت کامل شروع می شود: انگورکاری . هنری که هنگام قدم زدن در میان ردیفهای منظم درختان انگور که سرزمین اطراف کارخانه شرابسازی را پر میکنند، به چشم میخورد.
هیچ چیز در تاکستان ها به شانس واگذار نمی شود. انگورها به سمت بادهایی هستند که بسته به منطقه مساعدتر هستند. شاخه ها به لطف چرخه ای که برای اطمینان از آن به شکل فن ختم می شود می دانند کجا رشد کنند انگور نور خورشید را دریافت می کند . انگورهایی که بسته به نوعشان به زمینی با آب مانند کابرنه یا خاک خشک تری مانند نوع تمپرانیلو نیاز دارند.
کار در تاکستان ها آغاز می شود فرا رسیدن بهار . انگورها اعلام می کنند که از بی حالی زمستانی خود با گریه بیدار شده اند، تراوش کمی آب و شیره ای که از طریق زخم های آن در پوست گیاه جوانه می زند. زمین شروع به گرم شدن می کند ، و برای حفظ رطوبت لازم است ریشه ها را با پوشش گیاهی متراکم بپوشانید.
بعد از، انگورها هرس می شوند طبق قانون «شاخه/شست»، در هر شاخه دو خوشه انگور باقی میماند که به ازای هر تاک، دو کیلوگرم انگور تولید میکند. در اردیبهشت ماه برای جلوگیری از یخبندان دعا می کنیم ، و پایان تابستان پیش بینی می شود. در شهریورماه خواهد بود که دروگرها اعلام می کنند veraison و با صدای بلند اعلام کنید: "انگورها برگشتند!"
انبار
را رسیدن محصول برای تاکستان به معنای طوفان فعالیت است که مرکز آن در سرداب است. شراب کاران در یک تیم با شراب سازان به باغ های انگور می روند تا بررسی کنند که همه چیز در شرایط عالی است. آنها با نگاه کارشناسانه نشان می دهند که کدام تاکستان ها رعایت نکرده اند استانداردهای کیفیت هر کارخانه شراب سازی ، جایی که انتخاب دستی انگور انجام می شود.
اینجاست، در فرآیند درمان انگور ، جایی که برخی از شراب سازی ها شروع به متمایز شدن از دیگران می کنند. در Finca Villacreces، جایی که تولید می شود Prune قابل توجه آنها اجازه می دهند انگور در هوا خشک شود، به قول برداشت کنندگان "میسترال" و سعی می کنند با تماس با نسیم پوست میوه را سفت کنند. بسیار مهم است، آنها نشان می دهند، که پوست انگور نشکند قبل از ورود به بشکه، زیرا این کار به خیس شدن و تخمیر گل میش کمک می کند.
اتاق هایی که خانه بشکه ها مرکز یک کارخانه شراب سازی هستند و همچنین الهام بخش ترین گوشه آن. آنهایی که بزرگ هستند، مانند را فودرس ها ، یک مدل آزمایشی که به شراب اجازه می دهد تا همرفت را در داخل بشکه انجام دهد و جسارت هایی مانند آمفورهای بتنی توسط برخی از نوآورانه ترین شرکت ها استفاده می شود. با این حال، ملکه بشکه ها هنوز هم همین است بلوط فرانسوی، بوردلیز ، با ظرفیت 225 لیتر و عمر سه سال.
را باید ، چون هنوز شراب نیست در بعضی معرفی شده است بشکه هایی که قبلاً گرم شده اند برای جلوگیری از هر گونه شکاف بین چوب های آن، در فرآیندی که به عنوان "برشته کردن" شناخته می شود. بعد از، کاملا با مایع پر شده است ، شمارش روی قسمتی از آن به محض باز شدن بشکه به طور مرموزی ناپدید می شود. این است به اصطلاح "کوتا د لس آنجلس" زیرا قبلاً اعتقاد بر این بود که آنها مخفیانه بخشی از شراب را می نوشند.
اکنون می دانیم که به دلیل آن است فرآیند تبخیر الکل ، اگر چه بوم شناسان این نام را حفظ می کنند: وقتی صحبت از شراب می شود، همه چیز سنت است.
اتاق مزه
هنگامی که فرآیند شراب سازی درک شد، زمان آن فرا می رسد ثمره این همه تلاش را بچشید . کمک راهنما برای درک این موضوع ضروری خواهد بود تفاوت های ظریف و طعم هایی که ظاهر می شوند در کام ما، زیرا بدون معلم مناسب، می توان تفاوت ها را درک کرد، اما قادر به شناسایی آنها نیست.
با این حال اولین مورد این است پنیر را از هر مزه ای حذف کنید : طعم قوی آن طعم شراب را تغییر می دهد و عطر را تشدید می کند و کام را گیج می کند. برای همین همیشه گفته می شد شراب بد اگر همراه با پنیر باشد می تواند برای همیشه از بین برود و عبارت «آن را با پنیر به شما ندهید» در زبان ما باقی مانده است تا به کسی هشدار دهیم که ممکن است قربانی فریبکاری شود.
اول، یک بار با شراب در لیوان، ما باید آن را رعایت کنید ، گذاشتن فنجان در زمینه سفید برای قدردانی از رنگ بعداً راهی غیرقابل وصف از کیفیت را بررسی کنید یک شراب حرکت دادن آن است تا بررسی شود که آیا علامت شفاف الکل موجود در شراب در لیوان باقی مانده است یا خیر.
ما تستش کردیم؟
و در نهایت، ما باید بوی شراب به خودمان اجازه می دهیم که بوسیله حس بویایی خود غرق شویم. ظرافت های میوه ای در شراب های جوان غالب است، در حالی که رنگ های شیرین در شراب های قدیمی تر ظاهر می شود که یادآور مویز یا کمپوت است.
ذهنیت در بین چشنده های تازه کار یک امر عادی است و چرا نگوییم، سس مزه دار. بسیاری جرأت خواهند کرد که با شراب سازان مخالفت کنند، دیگران آنها را ستایش خواهند کرد، بسیاری دیگر عشق خود را به شراب های جوان ابراز می کنند، و تعداد کمی به خلاقیت های تجربی. بحث پیرامون شراب همیشه در لیوان کریستالی سرو می شود.
با این حال، همراه با سوسیس، پنیر و نان، شراب شاهد برخی از مهم ترین گفتگوها در تاریخ ما بوده است . گفتگوهایی که شاید بتوانیم در آینده بنشینیم یا بنشینیم هر کسی که این سطور را بخواند، در برابر وزیر، مروج یا رئیسی که به عنوان یک انوفیل شناخته می شود: شاید آن لحظه است که باید در مورد شراب ها و شراب سازی ها صحبت کنیم.
این مقاله راهنما را برای آنها ارائه دهید مواقعی که باید خودمان را استتار کنیم همانطور که ما نیستیم: کارشناسان شراب. اما حداقل اکنون می توان گفت که تازه کار هم نیستیم.