ایستگاه اتوبوس قدیمی به فیستا تبدیل شد
چه چیزی برای دیدن
شن
7500 نفر اینجا جا می گیرند. مهمانی . ما در ساحل رودخانه اسپری در یک ساختمان صنعتی قدیمی قرار داریم که در سال 1927 یک پایانه اتوبوس بود. از آنجا که قبل از سقوط دیوار، فعالیت "نقاله" خود را متوقف کرد و سالها بعد تبدیل به در یکی از مراکز عصبی زندگی برلین . در آرنا جشنواره برگزار می شود، نمایشگاه، نمایش برگزار می شود، داخل آن باشگاه، رستوران، استخر در تابستان است که در زمستان تبدیل به سونا می شود، پارک مخصوص به خود (فورپارک) دارد... اگر می خواهید، شما می تواند اینجا بماند و زندگی کند.
هاوس شوارتزنبرگ
این مد است که آنچه را که با تجاری ترین مناطق انجام شده است، سرزنش، انکار و دوباره سرزنش کنیم کنه . و این واکنش به بهترین وجه هنگام ورود به بازار قابل درک است روزن و هاکنشن هوفه و ببینید که چگونه چنین پاسیو افسانه ای پلاستیکی و رنگ آمیزی شده است. در دهه 90 موتورسیکلت را به آنها فروختند که قرار بود فضایی برای گفتگوی هنر و دیگران باشد. نتیجه؟ استارباکس به کاسکوپورو. خوشبختانه همسایه اش هاوس شوارتزنبرگ بله، به این بهانه حفظ شد که فسیلی از گذشته یهودیان محله است. کنتراست ناگهانی و رادیکال است : از درخشش تا سنگ تراشیده، از آلومینیوم تا نیمکت چوبی، دیوارهای گرافیتی، کوچه های باریک، جایی که یک تاجر آلمانی تمام خانواده های یهودی را در کارخانه خود پنهان کرده بود و امروز تمام طعم هنری ترین برلین را حفظ کرده است. .
اما چگونه منطقه تجاری برلین زیر زمین باقی می ماند؟ همه چیز با واگذاری این فضا (خالی از زمان ریزش دیوار) به گروهی از هنرمندان در سال 1995، یعنی جوجه های مرده آغاز شد. امروزه استودیوهای هنرمندان همچنان حفظ شده و کوچه را ساخته است نوعی کارخانه هنر زیرزمینی برلین با همکاری (و نمایشگاه) منظم هنرمندان بین المللی . در داخل این کوچه کوچک یک سینمای مستقل، یک بار و سه موزه نیز وجود دارد: Anne-Frank Zentrum (مروری بر تاریخ دختر معروف یهودی). موزه Blindenwerkstatt Otto Weidt (به افتخار تاجری که در طول جنگ جهانی دوم در کارخانه خود به خانواده های یهودی مخفی شده و به آنها کمک کرده است، در این مکان نصب شده و اتاق مخفی که در آن پنهان شده اند هنوز هم قابل بازدید است). Gedenkstatte Stille Helden (داستان یهودیان محلی که در مجاورت هاوس شوارتزنبرگ زندگی می کردند و سعی داشتند به یهودیان دیگر کمک کنند تا از نازیسم فرار کنند).
فسیل گذشته یهودیان در وسط میته
تب از فوتواتوماتیک
کسی که 23351 اپلیکیشن روی موبایلش دارد که با آن عکس، مونتاژ و میم می گیرد و بعد از آن در اینستاگرامش آپلود می کند، دوست دارد هر بعد از ظهری را که قدم می زند بگذراند. 2 یورو در اتومات هایی که به خیابان ها حمله می کنند . این فعالیت بخشی از پدیدهای است که با بهرهگیری از مستی، برلین و جوانان خارجی را تا استخوان خیس کرده است. قصیده به کاغذ عکاسی؟ احیای مجدد حافظه محسوس و چاپی؟ بیایید بگوییم یک مد دیگر که در نهایت به یک تله شگفت انگیز تبدیل می شود که در آن سقوط نکردن غیرممکن است.
خام
مجتمع ** RAW ** دیگر مانند گذشته نیست، زمانی که فقط از در پشتی یک مفصل کباب در کنار ایستگاه قطار در وارشاور استراسه . با این حال، با وجود گسترش لانههای قمار و انجمنهای اجتماعی، این نماد تهاجمیترین فرهنگ شهری به عنوان نمونه ای از رادیکال ترین اصیل سازی حفظ شده است . واحه ای در کنار مسیرها که فعلا در خطر نیست. با این حال، در هر صورت، بهتر است به این موزه روباز که برای همه ساخته شده است بروید.
RAW، واحه ای در میان اصیل سازی
Singuhr-Hoergalerie
فراتر از موزه Neues و بسیار فراتر از موزه Pergamon، Singhur-Hoergalerie در منطقه پرنزلاور-برگ . اینها دو آب انبار قدیمی در محله به شکل دایرهای، امروزه دو اینستالیشن هنری هستند که بیش از یک نمایشگاه صرف، تشویق به تفکر در مورد خود هنر . در اتاق اول، گالری صدای سنگهر ، در حال حاضر اثر مکس ایستلی، 'دایره های بادی' است. بین چهار دیوار آجری متحدالمرکز آب انبار، هنرمند عناصر فلزی و چوبی مختلفی را چیده است که بر اثر باد و همچنین اثر چنگی که در بیرون ساختمان قرار دارد و لرزش آن به لرزه در می آید و صدا می دهد. در داخل منتقل کند
قسمت دوم بالای اولین نصب هنری، در اتاق آجری مدور دیگری قرار دارد. به همان اندازه سرد، به همان اندازه مرطوب، تاریک و صنعتی تر . انعکاس در اینجا فراتر از صدا است: نمایشگاهی است در مورد لودیسم، قدرت ماشین ها . روی یک سکوی دایره ای، دوربینی وجود دارد که همیشه روی آینه تمرکز می کند. همه اینها با هم 360 درجه بدون توقف می چرخند. در یک نقطه از پیچ ما خود را در آینه منعکس می کنیم. اتوماسیون فناوری.
mauerpark
یکشنبه ها از mauerpark . این طرح عالی است: گروههای موسیقی یکشنبهها با سازهای خود به این پارک میآیند تا در فضای باز بنوازند و آلبومهای خود را بفروشند. خانواده ها کولرها، چترها، کباب پزهای خود را می آورند و آنها را راه اندازی می کنند حرفه ای ترین پیک نیکی که تا به حال دیده اید ; در سمت چپ پارک خواهید دید ردیفی از فروشگاه های صرفه جویی، این Flohmarkt شماست ، پر از غرفه های عتیقه، عکس خانواده های قدیمی آلمانی، ماشین های پولاروید، جواهرات دست ساز، دوچرخه، لباس ... همه چیز و غیره. اما چیزی که Mauerpark را از هر پارک دیگری در برلین متمایز می کند **کارائوکه آنهاست**: ادامه دهید، در لیست قرار بگیرید، در این آمفی تئاتر روباز یک آبجو بنوشید و از بقیه اجراها لذت ببرید، و وقتی گوش می دهید سینه خود را بدهید. نام شما اگر همیشه می خواستید بازیگری کنید، این شانس شماست. و اگر نه، همچنین.
کارائوکه Mauerpark، آیا جرات دارید؟
اوبربامبروک
پلی که محله های کروزبرگ و فردریششاین (و آنها را در یک منطقه واحد متحد می کند) خود را به دوست داشتن می دهد. این است زیبا، شگفت انگیز و روی آسفالتش جنگ معروف سبزیهای غیرقانونی بین همسایههای دو طرف جشن گرفته میشود. علاوه بر این، در افتتاحیه آن می توانید از مناظری لذت ببرید که نمونه ای از برلین است: هتل های عالی مانند NHOW کنار و گرافیتی ضد سرمایه داری در دیگری . اما خود پل نیز بوم نقاشی برای هنرمندانی است که کمتر هولناک هستند. اگر کمی دقت کنید، نقاشی های زیبایی با امضای ستارگانی مانند آلیس پاسکوینی خواهید دید.
گالری ایست ساید
برخی می گویند: "اوه، چقدر غیر اصلی!" اگر بگویم قسمت آخر آن قرار است به سمت رودخانه منتقل شود و با لذتبخشترین پیادهروی در کنار رودخانه به پایان برسد، چه؟ پروژه به نام ولگردی و قانونی شکنی میانه که قرار است محله فردریششاین به مکه دنیای سرگرمی تبدیل شود، این حرکت را مجبور می کند. بنابراین تا زمانی که چنین انحرافی مصرف نشود، هنوز فرصتی برای لذت بردن از هنرمندانه ترین قسمت دیوار وجود دارد و تعجب می کنند که چرا اگر در کوچکترین فرصتی یکی را جابجا می کنند، تلاش می کنند تا روی زمین کل شهر نشان دهند که دیوار از کجا عبور کرده است. از قطعاتی که هنوز پابرجا هستند
پلی که کروتسبرگ و فردریششاین را به هم متصل می کند
کجا برای خوردن
برگر مایستر
کروزبرگ محله فست فود ضد حق رای دادن است . آنچه در جاهای دیگر در اینجا تناقض است، بیشتر یک دین است. سخت است که گوشه ای پر از کباب یا همبرگر نباشد و یک مرد جوان با یک بطری آبجو در دست در خیابان راه نرود (توجه داشته باشید که اینجا می توانید آزادانه بنوشید) و با یک تکه گوشت که در دیگری با نان احاطه شده است. و از آنجایی که تابلوهای نئونی و دخترانی که روی اسکیتهای غلتکی سوار میشوند، اخم میکنند، رایجترین چیز این است که در زیباترین رستوران همبرگر بنشینید. **برگر مایستر در زیر ریل مترو در ایستگاه Schelesisches Tor** در جایی است که زمانی توالت عمومی بود. طعم آدمخواری گوشت آن و موسیقی پس زمینه واگن ها بقیه را فراهم می کند.
همبرگر زیر مسیر
کافه های کوچک در خیابان Oderberges
این خیابان زیبا تنها نمونهای از تکامل محلههایی است که زمانی لانه آنها بوده است خلاقیت و جایگزین گرایی روشنگرانه . آن «هیپیهای بدبو» بزرگ شدند، دور هم جمع شدند، بچهدار شدند و... مهربان شدند؟ خب نه! Prenzlauer Berg منطقه ای است که والدین باحال و عاشق صندلی های رنگارنگ هستند . هر دو مخلوط بر روی تراس می درخشند اودربرگ استراسه ، جایی که می توانید صبحانه آنقدر راحت بخورید و آرامش را در آغوش بگیرید که چیزی که زودگذر فرض می شد راه درازی در پیش دارد. زیرا فروشگاههای آن (نفیستر، برگزیدهتر) همچنان به نمایش گرافیتیهای هنرمندان مشهوری ادامه میدهند بوچو . هنر شهری با تبلیغات تضادی ندارد.
برانچ در Pannierstrasse
آچتونگ! کروزبرگ، میته، پرنزلاوئر برگ و فردریششاین در حال حاضر جانشینی در فهرست تکامل طبیعی محلههای خلاق در برلین دارند. Neuköln و اجاره های ارزان آن مکان جدیدی برای جوانانی است که با رویای برلین از خواب بیدار می شوند. اگرچه همه چیز در حال لرزش است و در حال چرخش است، اما واقعیتی شگفت انگیز در خیابان پانیر وجود دارد: صبحانه آنها . این چندمین عادت مرتبط با مدرنیته است که در برلین عادی و دموکراتیک شده است. قهوه صبح و کره بهشت مانند غذاخوری ملبورن، یوهان رز، مورنو، لوپوس یا کروسانتری عشق یکشنبه صبح را تایید می کند.
ظرافت گرافیتی
در شب زندگی کنید
زور وایلدن رناته
در محله Friedrichshain شب چیز دیگری است. Y زور وایلدن رناته ، نگین تاج آن. در این خانه قدیمی که به باشگاه تبدیل شده است، بعدازظهرهای خوش آب و هوا در باغ آن با استخر شنا، کنسرت های زنده، بار ساحلی و هزارتو می گذرد. بله هزارتو با 10 یورو می توانید شب را با یک شروع کنید سفر روانگردان وارد پریستال سینگوم ، اینستالیشن هنری گروه کارمانویا که می توانید وارد آن شوید تا خود را در میان زمزمه ها، صداهای صنعتی، نورهای کم نور و انواع محیط های خروجی یا بدون خروجی پیدا کنید. بررسی همه آنها یا انتخاب راه آسان به شما بستگی دارد. در خروجی هزارتو، بقیه خانه در انتظار شماست، سه طبقه اتاق، آشپزخانه، حمام، اتاق نشیمن... که بخش بزرگی از دکوراسیون اصلی را حفظ می کند. این مهمانی نهایی است که همیشه می خواستید در خانه بزرگ مادربزرگتان برگزار کنید . و با آبجوی دست ساز از خانه.
به جهان Renate خوش آمدید
خانم کلود
چگونه مکانی مانند **مادام کلود** را در راهنمای قدیمی برلین قرار ندهیم؟ اگر هر چیزی که باید روی زمین باشد روی سقف باشد! حتی علف های باغ. با چند قدم برداشتن در مادام کلود متوجه می شویم که چیز عجیبی در درون پنهان شده است. چه کسی از ما پذیرایی می کند؟ لورا پالمر، قهرمان داستان (غایب) Twin Peaks. از پله ها پایین می رویم و به زودی چیزی توجه ما را به خود جلب می کند: پا به سقف می گذاریم و اگر به بالا نگاه کنیم تمام دکوراسیون خانه بالای سرمان است . در پس زمینه، در حال پخش قطعات الکترونیکی یک دی جی. دنیای وارونه مادام کلود در ابتدا شما را ناراحت می کند. اما همه چیز با چند تا Pilsner Urquell حل خواهد شد.
دنیا وارونه
کلبه کلبه
کروزبرگ چیزهای زیادی است، اما همین است کلبه کلبه اوج روح منحصر به فرد ترین ریوهای آلمانی است . ما پا به یک کلبه قدیمی گذاشتیم، به طور خاص، کلبه ای با قدمت 150 سال، که سال گذشته درهای خود را در چارچوب هفته مد برلین بازگشایی کرد. چهار روز بدون وقفه. اینکه ساعت متوقف نمی شود و کلبه بسته نمی شود . فلسفه این خانه با باغی است که برای آرامترین شبهای پایتخت مناسب است و طبقاتی پر از دیجی و نمایشگاه. هنر و تکنو در بخش های مساوی.
هیولای انحصاری کروزبرگ
کاترهولزیگ
درست همان جایی که میته نام خود را از دست می دهد، در ساحل رودخانه ای با شخصیتی که ولگردی و قانونی شکنی باز می کند. کاترهولزیگ . درب آن قیفی است در وسط الف پانورامای متروک از نرده های فلزی و نورپردازی ضعیف . بیا، پسا آخرالزمانی اما بدون Wall-E. اما اینجا برلین است، نترسید، طبیعی است. بعداً از یک ایست بازرسی امنیتی عبور می کنید که در آن بهتر است شبیه یک خارجی نباشید و از مرز عبور کنید. از این لحظه هیچ چیز عادی نیست. مفهوم پاستیچ شاد است ، تغییر کاربری ساختمان بیمار (اما امن) برای انواع هنرهای خیابانی. هر چیزی جایی دارد پس هر چیزی محترم است. این کلاژ خودش را از چیزی محروم نمی کند: بار، بازار کثافت، صندلیهای کنار رودخانه و مناظر حسادتانگیز.
KaterHolzig می آید تا روح قدیمی را به ارث ببرد نوار 25 که موقعیت قدیمی اش آن سوی رودخانه است و دلتنگ ترین نگاهش با دلتنگی به آن است. همه چیز در رنگ و شادی پیچیده شده است. اما بهترین بخش این است که هیچ کس در یک مهمانی کاکادو احساس پنگوئن نمی کند. رستوران شما کاترشماوس به لطف منوی قابل احترام و امتیاز بودن در اینجا، بهترین رستوران های شهر را به خود جذب می کند. ورود به زندگی برای لاف زدن. از این گذشته ، همانطور که گفته او می گوید: "برلین بندری ندارد، کارخانه ای ندارد، فقط خلاقیت دارد".
یک کیک شاد