در سواحل رودخانه ولتاوا، در سواحل پراگ، چه چیزی می تواند به یک ابتکار بازسازی تاریخی در پایتخت تبدیل شود جمهوری چک ، با طاق ها تبدیل شد به پروژه های هنری و خوراکی که در قلب شهر مستقر شده اند.
استودیوی معمار پتر جاندا به همراه یک تیم طراحی متشکل از آنا پودروژکوا، متی دوناتووا و بارا سیمایچلووا، که با هم برای تحقق بخشیدن به یک پروژه، مسئولیت تحول را بر عهده داشتند. فعال سازی مجدد اجتماعی, فرهنگی و بعدها بازسازی معماری منطقه.
این پروژه توسط پتر جاندا طراحی شده است.
پس از آن است که، با استفاده از الهام از منطقه کنار رودخانه پراگ که به عنوان یک اسکله و نقطه انتقال ساخته شد - پس از سیل سال 2002 متروک شد و در زمانهای اخیر به عنوان پارکینگ و انبار یخ فعالیت میکرد - همزیستی منحصربهفردی بین ویژگیهای نامبرده شکل گرفت. منطقه ساحلی و فضای عمومی کلان شهر.
منطقه وسیع احیا شده کنار رودخانه در امتداد امتداد دارد سه دایک پراگ: راشین، هورجیشی و دوورژاک، طول تقریبا 4 کیلومتر به این ترتیب، اولین مرحله تکمیل شده، بزرگترین سرمایه گذاری اجتماعی-فرهنگی را در فضای عمومی تشکیل می دهد پراگ پس از پایان رژیم کمونیستی در سال 1989م.
برنامه و احیای معماری شامل بازسازی 20 طاق در دیوار ساحلی رودخانه و به جای ایجاد فضای داخلی کلاسیک، طاق ها آنها با خارج با حداکثر تماس با منطقه ساحلی و رودخانه ادغام می شوند.
خزانه های پراگ به عنوان کافه، کلوب، استودیو، کارگاه و گالری عمل خواهند کرد.
"در احیای خود، ما یک تنش عملکردی بین آنها ایجاد می کنیم باز شدن طاق ها و محتوای آن بر اساس تماس منحصر به فرد با بیرون، تنش بین «انزوای باشکوه» رابطه مستقیم با رودخانه و ارتباط ثانویه با شهر از سطح بالایی خاکریز. ما با یک رویکرد مشخص به جزئیات فضایی کار می کنیم. مداخلات ما کنتراست و در عین حال مکمل مجموعه با قطعات قابل توجه (حسی) با همان اصل که چشم مکمل صورت است; حسگر آن و همچنین بخشی جدایی ناپذیر است.» پتر جاندا.
مداخلات به طور همزیستی با معماری اصلی دیوار کنار رودخانه ادغام می شوند که در آن به موفقیت می رسند به طور طبیعی با هم ترکیب شوند هدف از ابتدا برقراری ارتباط مستقیم تر با منطقه بوده است و در عین حال از حداکثر باز شدن فضاهای داخل دیوار اطمینان حاصل کنید.
پراگ، جمهوری چک
را شش طاق از خاکریز راشین به دنبال طاق تقریباً مدور قسمت بالای دهانه های موجود ساخته شده اند. طراحی خود بر اساس یک مداخله کوچک است که کیفیت موجود را به روشی معاصر برمی گرداند، ایجاد یک موقعیت و فرصت منحصر به فرد در حاشیه رودخانه پراگ. دیوارهای پرده فلزی قدیمی و سازههای سنگی تعبیهشده در طاقهای پل دیواری اصلی رودخانه فرو ریخته و با پنجرههای گرد لعابدار بزرگ که با چرخش مورب در چارچوب باز میشوند، جایگزین شدند.
از سوی دیگر، چهارده طاق های خاکریز Hořejší دارای ورودی های مجسمه فولادی منحنی است که پس از باز شدن، طاق را با منطقه رودخانه در سراسر فضا متصل کنید . در طاقهایی با توالتهای عمومی، بالهای ورودی قوس ملایمی را به سمت غشای داخلی دنبال میکنند که کابینها را از محوطه عمومی جدا میکند.
را طاق ها در پراگ آنها به عنوان کافه، کلوپ، استودیو، کارگاه، گالری، یک شعبه کتابخانه، فضایی برای تجمعات محله و توالت عمومی خدمت خواهند کرد. طاق های بزرگ با نمای شیشه ای پذیرایی مغازه ها و گالری ها ، طاق با درهای فولادی کافه تریاها و کارگاه ها و سایر فضاهایی که به ویژه به توالت های عمومی اختصاص داده شده است.