سیب زمینی در El crush یک موسسه در محله Húmedo است. سیب زمینی سرخ شده، با سیر و پودر کاین پاشیده شده (نه پاپریکا)
اگر من در هر یک از هزاران شهرداری اسپانیا زندگی می کردم که فقط یک بار دارند، برای من راحت تر می شد که مقاله ای در مورد بهترین تاپاهای آنها بنویسم، اما معلوم شد که من اهل لئون، شهری با بیشترین بار به ازای هر نفر در تمام اسپانیا، بنابراین اعتراف می کنم که کار بسیار پیچیده بوده است. و نه تنها برای او تنوع بی نهایت مکان و پیشنهاد غذا، اما چون ذائقه هر یک آزاد، مستقیم، شخصی و غیر قابل انتقال است، مانند رأی; گاهی اوقات نیز مخفی بنابراین من مجبور به انجام یک کار میدانی کامل - بله، از جمله بازجویی از منظم ترین لئونی ها - برای آماده شدن شدم. لیستی تا حد امکان کامل و کم سوگیری. چون من به سیب زمینی معتاد هستم، اما می دانم کسانی هستند که سوسیس ما را بیشتر دوست دارند.
سیب زمینی ها
سیب زمینی در El crush یک موسسه در محله Húmedo است. سیب زمینی سرخ شده، با سیر و پودر کاین پاشیده شده (نه پاپریکا) و در یک میله چوبی سنتی (بیش از ربع قرن) که با سقف های کم و دیوارهای سنگی بازیابی شده محافظت می شود (Cardiles, 2).
سیب زمینی کاسا بلاس از نظر شکل و آماده سازی مشابه است، فقط در این محلی که زمانی خواربار فروشی و عتیقه فروش بود این فلفل است که وقتی سرما شهر را فرا می گیرد ما را گرم می کند، اما نه میل ما به بیرون رفتن برای نوشیدن شراب در زمان عرق. کسانی هستند که آنها را در مخروط می برند تا در خانه بخورند، اما دیگران از ما ترجیح میدهند این کار را درست همانجا انجام دهیم، در حالی که بینایی خود را در عکسهای تاریخی (تقریباً 60 سال از عمر آن) که بر دیوارهای آن آویزان است از دست میدهیم (سمپیرو، 1).
تاپا سیب زمینی از لاس تورس، در لئون.
بعضی ها می گویند آیولی هستند، بعضی ها می گویند کمی جسور هستند، اما آنها به سادگی سیب زمینی لاس تورس هستند، با سس تند صورتی مشخص خود و برش کاره آن. از زمانی که درهای خود را در سال 1980 باز کرد، کمی یا هیچ چیز نسبت به فرمول آن تغییر نکرده است. برخلاف فضای داخلی آن، که - اگرچه آن جنبه از یک کافه تریا قدیمی دهه هشتاد را حفظ کرده است - دیوارها و صندلی هایش را به رنگ زرد روشن رنگ کرده است تا وس اندرسون مانند یک دستکش روی دیوار اینستاگرام مدرن شما قرار بگیرد. (نیوبرگ، 58).
کازوروس است یک «میخانه» لئونی، اما یک لئونی واقعی، شما فقط باید به نام محبوبی که به آن نام می دهد و همه آن عناصر تزئینی که اعتلای آنچه از Leon است نگاه کنید: سنگفرش ورودی به افتخار سن ایزیدورو، گلدوزی صومعه Carrizo de la Ribera، فرورفتگیهای چوبی (محل کشتارگاه) که تبدیل به میز میشوند و ۲۵۶ مادرنا که دیوارنگاره دیواری را تشکیل میدهند (که اتفاقاً از گل و کاه ساخته شده است). پنیر Valdeón که سیب زمینی های خود را با آن می پاشند نیز از استان است که بعد از ظهر به عنوان تاپا سرو می شود (Plaza San Martín, 5).
دیوار مادرنیا در "tabierna" لوس کازوروس، لئون.
موارد ضروری
El Flecha، نانوایی-شیرینی-کافه تریا افسانه ای در منطقه Eras de Renueva، سال گذشته مد شد. دانیل فلچا لئونی برنده سومین مسابقات قهرمانی ملی نانوایی صنعتگر شد سازماندهی شده توسط کنفدراسیون سازمان های نانوایی اسپانیا (CEOPAN). با این حال، بسیاری از ما هستند که علاوه بر نان صنعتگر خود (به گندم و چاودار و کشمش و گردو توجه کنید) ارزش قائل هستند. تاپا املت سیب زمینی خود را که با قهوه از زمان صبحانه سرو می کنند (ظهر یک مینی ساندویچ می شود). آنها آن را حتی با گوشت چرخ کرده پر می کنند، اما نسخه کلاسیک آن بیشترین تقاضا را دارد (Santos Ovejero, 27-29).
معروف ترین پودینگ سیاه در شهر، La Bicha، نمی توان از این لیست غافل شد و واقعیت این است که صاحب آن پاکو از سال 1977 - علاوه بر شهرتش به عصبانی بودن - مشتریان وفادار خود را با این تاپا تغذیه می کند. او خود را روی یک توری در طرف دیگر میله در این مکان کوچک آماده می کند در مقابل آن صف های طولانی در طول مهم ترین تاریخ های پایتخت لئون تشکیل می شود: هفته مقدس، سان خوان و سن فرویل. این و آن هم وقتی ظرفیت را تکمیل میداند قفل میکند و دیگر اجازه دسترسی به مشتری را نمیدهد.
اگر مانند بسیاری از خارجی ها وسوسه شدید که بروید و از نزدیک نحوه سرویس دهی پر زرق و برق او را ببینید، ما به شما چند توصیه ساده می کنیم: تحت هیچ شرایطی از D.O. از شراب هایی که از زمین نیستند، چیزها را از جای خود جابجا نکنید (نگاه کنید به یک حلقه دستمال سفره) و هرگز، تکرار می کنم، هرگز جرات درخواست لیموناد را نداشته باشید (سنگریای معمولی که در لئون در هفته مقدس سرو می شود). برای بقیه، فقط باید به ساعات باز بودن درب خود توجه کنید: "وقتی میام باز می کنم، وقتی می روم می بندم و اگر شما آمدید و من اینجا نیستم به این دلیل است که ملاقات نکرده ایم." (پلازا سن مارتین، 4).
پوشش تورتیلا در ال فلچا، لئون.
چه کسی می خواهد امتحان کند Cecina de León معتبر، اما واقعا معتبر، رگه دار، آبدار و قرمز، شما باید به نوار کوچک Entrepeñas بروید که از دهه 90 از شهر Geras de Gordón به پایتخت می آورد. یکی از بهترین سوسیس های صنعتی در کل استان. آنها همچنین معمولاً پنیر، کمر و چوریزو شیرین را به عنوان تاپا سرو میکنند - اگر تند را ترجیح میدهید، فقط باید آن را نشان دهید، اما به شما هشدار میدهم که برای کامهایی که به شادی عادت ندارند مناسب نیست (Plaza San Martín, 1).
همچنین مورد نظر است تخته سوسیس که آنها در محل Calle Ancha de Ezequiel سرو می کنند، یک کارخانه صنعتگری سوسیس و ژامبون واقع در کوههای مرکزی لئون. اگرچه شناخته شده ترین آن Mesón Ezequiel II در Villamanín de la Tercia است (که به تازگی جایزه Tripadvisor Traveling Choice را برای قرار گرفتن در بین 10٪ بهترین رستوران های جهان دریافت کرده است)، این رستوران جدید دست از جذب پیروان به طعم های سنتی خود برنداشته است از آنجایی که درهای خود را در خیابان اصلی شهر باز کرد (Calle Ancha, 20).
میز سوسیس Entrepeñas, León.
کلاسیک ها
انجام دادن بیش از هزار کروکت در هفته این یک موضوع پیش پا افتاده نیست، و خیلی کمتر اگر آنها مانند El Rebote بر اساس یک دستور غذایی خانوادگی ساخته شوند که راز آن در برشته کردن آرد از قبل است. ماهی تن هرگز ناامید نمی شود. یکی در Jalisco فقط برای افراد شجاع مناسب است. یکی با chorizo از León قصیده ای برای محلی ها است و یکی با پیتزا یک مدرنیته است. که هر بار که آن را امتحان می کنید باعث تعجب نمی شود (Plaza San Martín, 9).
اگر چه اگر چیزی که به دنبالش هستید یک پیتزا است، پیتزای LaCompetición مورد علاقه ترین در شهر است: خمیر نازک و فوق العاده ترد و خامه کابرالز که خوب پخته شده است. تعجب نکنید که وقتی بیش از هشت نوشیدنی سفارش می دهید، چیزی که به عنوان یک تاپا به میز می رسد یک پیتزا کامل برای به اشتراک گذاشتن (نمادترین مکان آن در Barrio Húmedo جایی است که ورودی در شماره 8 در خیابان Mulhacín و در 9 de Matasiete دارد).
هستند سوپ سیر سنتی که در قابلمه سفالی سرو می شود شناخته شده ترین جلد گوشه گوچو، در خیابان باریک و گوشه ای آزاباکریا، اما کسانی هستند که نمی دانند در این بار باستانی هومدو (در دهه سی قرن گذشته افتتاح شد) آنها همچنین یک مرغ دریایی گذاشتند، اما نه حیوان، بلکه یک پوشش بسیار لئونی که از پوست گوشت خوک با سالاد روسی تشکیل شده است (Azabachería, 6).
تاپا پیتزا از خانه در لا کامپتیشن، لئون.
La Trébede همان چیزی است که ما در لئون می گوییم پیشخوانی است که در آشپزخانه های چوبی شهرها قرار داشت، اما همچنین یک بار در محله رمانتیک است که محصول لئون را به عنوان پرچم خود حمل می کند: هش با سیب زمینی (شب)، chorizo با سیب (در وقت ناهار)، پنیر گوسفندی از Valencia de Don Juan و گوجه فرنگی از Mansilla de las Mulas در فصل تابستان (Plaza Torres de Omaña، 1).
مطبوعات محلی تعریف می کنند میخانه فلاندرز به عنوان "محل عبادت". من اعتراضی به آن ندارم. در کنار کاخ رنسانس گوزمنز، در خیابان سید، جایی که یک لوح یادبود به ما یادآوری می کند که "رودریگو دیاز زندگی می کرد و یک دختر داشت، طبق تصنیف های سید"، اینجا یکی برای روکش بند انگشتی می آید و مجذوب پاپیونی هایی می شود که پیشخدمت هایشان می پوشند و برای صدها لیوان آبجو که از قفسه ها و سقف آویزان است (Cid, 4).
در حال گذر نیست. زیبا نیست شما آن را در راهنمای شهر جالب پیدا نخواهید کرد. ولی ال ریبرا یکی از آن بارهای قدیمی است که، وقتی متأسفانه ناپدید می شوند، در نهایت بیشتر از همه دلتنگ می شوند. زیرا به ذات خود وفادار می ماند، و ما فقط در مورد دکوراسیون قدیمی آن صحبت نمی کنیم، بلکه تاپاهای آن هنوز انعکاسی از یک آشپزخانه میخانه است که کله پاچه دلیلی برای بودن در آن دارد: خرطوم، بلال، نان شیرینی، آسادوریلا (مغز بره) و حتی خون خورشتی – یک غذای بسیار لئونی که امروزه یافتن آن تقریباً غیرممکن است – (فرناندو جی. رگوئال، 8).
پوستر برای بار La Ribera، در لئون.
خلاق
شما به من مجوز می دهید، اما من قصد دارم سالمورجو Camarote Madrid را در بخش تاپاس خلاقانه قرار دهم. زیرا اگرچه این دستور غذا در اندلس سنتی تلقی می شود، اما زمانی که صاحب آن ۲۵ سال پیش شروع به سرو آن به عنوان تاپا در این بار در محله رمانتیک کرد – که اکنون کلاسیک است – برای ما تازگی داشت (سروانتس، ۸).
بدون ترک همان خیابان، در سروانتس 10 پیدا می کنیم یکی دیگر از پیشرفته ترین تاپاهای پایتخت: مخروط فوی، که در این ورموت اجباری است با یک ورموت خانگی (سینزانو، گران مارنیه، پرتقال و دارچین و سایر مواد مخفی) یا با هر یک از بیش از صد مرجع ورموت که در قفسه های خود قرار دارند (سروانتس، 10).
ورموت و مخروط فوا، در سروانتس 10 گاستروبار، لئون.
El Clandestino یک غذای سرکش برای ما به لئون آورد که ما چندان به آن عادت نداشتیم اما این در نهایت ما را درگیر کرد و خیلی! ناچوهای آنها با سس بولونیس خانگی (نه پیکادیلو) یک راه جایگزین برای شروع شب است و حتی اگر این را در نظر بگیریم که دکوراسیون آن شهری ترین و جاری ترین است: شما شبیه آجرهای آشکار، هنرهای خیابانی روی دیوارها و چوب بازیافتی در همه جا هستید (سروانتس، 1).
نفسی از هوای تازه صبح، La Bonita برای شهر بود، که با صبحانه هایش از دنیایی دیگر، از دنیای مدرنی که در آن وجود داشت، فراگیر شد. قهوه عربی تخصصی با نان تست پنیر مارکاپون، با میوه های قرمز، گردو و عسل خانگی همراه است. یا با یک کاسه ارگانیک موز، توت فرنگی، گرانولا، بادام و دانه چیا با ماست یونانی.
حالا آنها می خواهند همین کار را با ناهار و شام ما انجام دهند، به همین دلیل است که آنها شروع به وسوسه کردن ما کرده اند. تاپاس خلاقانه، مانند برگر مرغ کبابی خانگی با سس کاهو، گوجه فرنگی و کاری انبه روی نان شیر (تهیه شده توسط نانوای آنها) یا نان تست گواکامول (Av. Real, 90).