به مسافر غربی، اولین برداشت سنت لوئیس ممکن است تکان دهنده یا ناراحت کننده است. خورشید خیابان ها را تکان می دهد و نفسی از خود به جا می گذارد آتش پرسه زدن روی زمین، پوشیده از شن. را املاک استعماری رنگ پریده می شوند و ترازوهای چیزی را نشان می دهند که زمانی شور و نشاط بود. و آبهای رودخانه ای که قسمت را تقسیم می کند تاریخی با مواج قاره ای خاکی بین صدای بوق از موتور سیکلت و ماشین.
نادیده گرفتن این احساس اولیه، دومین شهر پرجمعیت در سنگال کم کم به مکانی دلپذیر تبدیل می شود، با پیاده روی های آرام رو به اقیانوس و چیدمانی پر از داستان.
خیابان معمولی سنت لوئیس، سنگال.
داستان های مختلف از او تولد به عنوان یک شهر استعماری تحت قیمومیت فرانسه به کسانی که آن را به عنوان یک نقطه استراتژیک در مکاتبات هوایی بین اروپا و آمریکای جنوبی. با شروع شکوفایی فرهنگی خود در اواسط قرن بیستم، سنت لوئیس نیز در این بین رشد کرد چوب های جاز بداهه و جوامع ماهیگیری به خود چسبیده اند قایق رانی چند رنگی برای بازگشت به بندر با یک پاداش خوب: آنها را "Pirogue" می نامند و رایج ترین عکس فوری از این گوشه از آفریقا هستند، اعلام شده است. میراث جهانی یونسکو در سال 2000.
در هر صورت، فکر کردن به این شلوغی سخت است اگر ورود در روز باشد، با آن گرما که به سختی با یک نسیم از بین می رود. اما بریم سر اصل مطلب: خوش آمدی رسمی با این کلانشهر در حدود 210000 نفر سکنه امتداد شرق به زمین های بایر بیابان توسط معروف اعطا شده است پل Faidherbe. این سازه شناور فقط بیش از 500 متر طول و 10 متر عرض داشت عدم اتصال بین محله های پیرامونی و به اصطلاح "جزیره" که رسماً به عنوان ثبت شده است ندار، سنگین ترین منطقه اقتصادی و اجتماعی.
کارها به لطف فرانسوی ها انجام شد لوئیس فادربه، مهندس و فرماندار سنت لوئیس از سال 1854. آنها در سال 1960 شروع شدند و پنج سال بعد به پایان رسیدند. پل دسترسی را تسهیل کرد داکار - پایتخت، حدود 250 کیلومتر به سمت جنوب - یا سایر نقاط کشور با اسکله های متصل به اقیانوس اطلس. قبل از این، رسانه اتصال بود از طریق این قایق ها غولها یا حتی با کشتیهایی با ظرفیت حمل 150 نفر، که در سال 1858 افتتاح شد. موارد اضطراری، گفته می شود که گروه نجات عبور کرده است شنا کردن.
جوانان در قایق رانی، سنت لوئیس، سنگال.
یک افسانه که صحت آن ناشناخته است، مانند شایعه گسترده (و پذیرفته شده) مبنی بر اینکه این طرح ایده گوستاو ایفل: این درست نیست، اگرچه خیلی هم دور از واقعیت نیست. در حقیقت، پروژه نهایی بین آنچه که توسط Société de Construction de Levallois-Perret، متعلق به ایفل، و Nouguier، Kesslet et Cie ارائه شد، تصمیم گیری شد. هر چند او دومی را برد محل ثابت شد جایی که اولی را محاسبه کرده بودند. پس از گذشت بیش از یک قرن و نیم، تخمین زده می شود که برخی از 22000 وسیله نقلیه و 80000 عابر پیاده هر روز از آن استفاده می کنند.
از همین رو، بسیاری از زندگی سنت لوئیس در سواحل آن، که در همان زمان رودخانه سنگال در دهانه آن است، توسعه می یابد. در سمت راست، چند تا دوربرگردان (سخاوتمندانه بودن با کلمه) تمرکز ترافیک از تجار و افراد مانند یک گردباد غیرقابل پیش بینی، بین پست ها حرکت می کنند سرگردان خواربار فروشی ها، خواربارفروشی ها یا تعمیرگاه های خودرو.
در مقابل، در جزیره، روزمره برای جنبه های سنتی تر محفوظ است. سرعت کندتر است اگرچه کمبودی وجود ندارد قابلمه های جوش قهوه طوبی این نوشیدنی محرک در اینجا با مخلوطی از ادویه ها (که از جمله آنهاست میخک یا فلفل گینه، اگرچه استخراج دستور کامل دشوار است)، اما با گرم شدن اخگر و در لیوان هایی که در آن ناخوشایند توده ها
در این قسمت به طول دو کیلومتر بیشترین جاذبه ها متمرکز شده است. به محض عبور از پل فایدربه، با آن برخورد می کند را هتل پست، در سال 1850 تاسیس شد. نام آن به دوره ای اشاره دارد که در آن نقاط مختلف آفریقا به عنوان توقفگاه در مسیر پستی بین اروپا و آمریکای جنوبی بوده است. این ایده در سال 1918 متولد شد، در آخرین تنگنای جنگ جهانی اول. تاجر پیر ژرژ لاتکوئر او قصد داشت مکاتبات زادگاهش فرانسه را به مستعمرات یا مراکز مهم آن طرف آبگیر مانند ریودوژانیرو، بوینس آیرس و سانتیاگو شیلی.
ساحل سال سال، سنت لوئیس، سنگال.
هدف آن، در زمانی که چنین تمرینهای طولانی مدت هوانوردی هنوز در سبک نبود، این بود که با هم رشته شوند باند فرودگاه از کشور محل تولدشان تا تکمیل سفر. برخی از آنها در اسپانیا بودند و در سراسر جهان پخش شدند مراکش یا موریتانی سنت لوئیس یکی از آخرین مناطق محصور بود. در آنجا خلبانان قبل از پرش استراحت کردند (در جنگ سخت شدند).
از جمله معروف ترین آنها بودند ژان مرموز و هنری گیومه اعضای ارتش فرانسه و آنتوان دو سنت اگزوپری، نویسنده معروف شازده کوچولو. همه آنها زود به این شرکت پیوستند که در سال 1927 توسط یک تاجر دیگر خریداری شد و نام آن تغییر کرد پست هوایی تا انحلال نهایی در سال 1933
تاریخچه شرکت و این ماجراجویان است در راهروها قرار گرفته است از طبقه همکف و یکی لوح افتخار د مرموز و سنت اگزوپری از شماره اتاق های مختلف آویزان شده است، مشرف به رودخانه و میز کار که در آن سفرها یا حتی برخی از سفرهای خود را در آن برنامه ریزی کردند رمان ها اگرچه آنها معمولاً بیشترین تقاضا را دارند قیمت (حدود 50 یورو) و اقامت عملا مشابه بقیه است.
سنت لوئیس، سنگال
ساختمان، جدا از این موزه برهنه و ایوان دلپذیر با درختان نخل، میزبان رستورانی است که هر از گاهی در آن نمایش هایی برگزار می شود. مالکان، علاوه بر این، نیز از فلامینگو، یک بار استخر آن سوی پیاده رو در تراس آن می توانید هر شب به موسیقی زنده گوش دهید روشنایی از Faidherbe در پس زمینه و با مطلوب ترین عنصر: الف باد ملایم که باعث می شود خجالت روز را فراموش کنید.
در مقابل دولت است، که هنوز به دلیل اندازه و سبک خود برجسته است: سنت لوئیس اولین شهر بود غرب آفریقا توسط اروپایی ها در سال 1659 تأسیس شد. سپس تا سال 1902 پایتخت آفریقای غربی فرانسه شد. سنگال و موریتانی تا استقلال هر دو ملت در سال 1960م.
میراث حفاظت متنوع است. از یک سو، دهه های استعمار آثار معماری بر بناهایی مانند کلیسای جامع، یتیم خانه سنت جوزف دو کلونی Y مزون رز، یک هتل دیگر از سوی دیگر، رایحه ای فرهنگی بر جای گذاشت که همچنان ادامه دارد، لنگ می زند: همین جاست موزه عکاسی، با نمایشگاه های موقت هنرمندان محلی یا ملی، موزه ژان مرموز در یک طرف Correos یا کلوپ های جاز در برخی از جاده های جزیره پراکنده شده است. Le Spoutnik یا Ndar Ndar و رویداد بزرگ سالانه آن برجسته است: جشنواره، که در سال 2022 سی امین دوره خود را از 2 تا 6 ژوئن جشن می گیرد.
هتل La Maison Rose، سنت لوئیس، سنگال.
و به عنوان نقطه اوج، صبر کنید محله گت ندار. در غرب واقع شده است و هر یک از دو پل دیگر را که از جزیره شروع می شود، می گیرد. ساحل است مجموعه ای از قایق ها نقاشی شده، در یک ردیف ماهیگیران با کالاهایی که پس از آخرین سفر به دریا به دست میآیند جمع میشوند و ده ها کودک به اطراف می دوند بین طناب و تور آنها همچنین تشویق می شوند تا در این نقاشی دیواری شرکت کنند بزها یا پلیکان ها از مجاورت
اهمیت آن در قرون دیگر به این دلیل بود تجارت، اگر چه این جنبه نیز توسط تجارت برده از قاره آفریقا تا آنتیل. یا برای بدبختی های فعلی که سیل اخبار را در بر می گیرد: کشتی های غرق شده در تلاش برای رسیدن به سواحل اسپانیا پیاده روی در غروب خورشید، زمانی که افق تار می شود و فعالیت کند می شود، با این آشتی می کند شهری اصیل و منحط