مجسمه «دروازه ابر»، اثر آنیش کاپور
تلاقی از خیابان میشیگان و خیابان آدام شرقی، ناف از شیکاگو . زن و شوهری سوار ماشینی در کنار تابلوی جاده ای می شوند که شروع مسیر 66 را نشان می دهد و سفر تقریباً 4000 کیلومتری را آغاز می کند. فرشتگان در امتداد جاده مادر
یک قدم دورتر، کسی فکر می کند Nighthawks در موسسه هنر شیکاگو، تحسینشدهترین و تقلید شدهترین نقاشی هاپر، شاهکاری از هنر قرن بیستم با صحنه پرندگان شبزی در یک غذاخوری که تنهایی رویای آمریکایی را به تصویر میکشد.
در همان لحظه و در همان طبقه موزه، اما از پنجره های بزرگ گالری های هنرهای معاصر، در میان الیزابت تیلور اندی وارهول، جکی کندی و مونالیزا، س. e صحنه ای را می بیند که فرانک گری در پارک هزاره ساخته است، جایی که یک نوازنده برای نواختن بلوز می آید.
تابلوی تاریخی شروع مسیر 66
این سکانس بسیار سینمایی یکی از منظره های همیشگی شیکاگو است. سه نماد بنیادی فرهنگ آمریکایی فقط در یک اینچ زمین. همانطور که نورمن میلر گفت: "اگر نیویورک پایتخت جهان است، شیکاگو پایتخت آمریکا است". بلوز مسئول تنظیم ریتم است.
این موسیقی روستایی که متولد دلتای می سی سی پی با مهاجران هزاران آفریقایی-آمریکایی به ایلینوی آمدند. که پس از جنگ جهانی اول، کشورهای نژادپرست جنوب را در جستجوی یک زندگی شایسته در سایه صنعت پر رونق شمال ترک کردند.
در شیکاگو، تقریباً در همان دورانی که شهر در سال 1942 با تولید اولین واکنش زنجیره ای هسته ای، عصر جدیدی را آغاز کرد، بلوز برقی شد. محل کلیدی استودیوی Chess Records بود که برای اولین بار برای ضبط این سبک موسیقی طراحی شد.
اینجا حکومت کرد گل آلود آب درست پس از پایان جنگ جهانی دوم و به همراه آن، ویلی دیکسون، هاولین ولف، جان لی هوکر، بو دیدلی، بزرگترین چاک بری بعد ظاهر شد همچنین اتا جیمز ، بانوی بزرگ تمبر شیکاگو. سپس بلوز صاحب پسری شد و آن را راک اند رول نامیدند. همانطور که مادی واترز نوشته است.
استودیوی ضبط شطرنج
بدهکاران اصلی از "Sound Chess Records" رولینگ استونز بود، که در اولین تور خود در ایالات متحده در سال 1964 فرصت بازدید از شرکت ضبط را از دست ندادند. نام خود او برگرفته از تم مادی آب است. اینجا ضبط کردند خیابان میشیگان جنوبی 2120 ، که محل اصلی استودیو هنوز هم یکی از شریان های اصلی شیکاگو است.
امروز یک موزه است، اما چند ماهی است که به عنوان یک استودیوی ضبط به تولید بازگشته است. پس از فروش برچسب در سال 1975، ساختمان تا سال 1993 متروکه شد، زمانی که بیوه ویلی دیکسون آن را خرید تا در اینجا ایجاد کند. بنیاد آسمان بلوز، بنیاد، موزه و مرکز فرهنگی اختصاص داده شده به داستان بلوز را بگویید و از نوازندگان محلی محافظت کنید.
مادی واترز و بقیه بلوزهای سیاهپوست بدهی خود را جمع کردند: به لطف استونز - که در دو نوبت دیگر برای ضبط در استودیو بازگشتند - بیتلز، لد زپلین و سایر گروه های اشراف بریتانیایی، s. موسیقی u و رکوردهایی که در Chess Records ضبط کردند از حاشیه بیرون آمدند و در سراسر جهان محبوب شدند.
گل آلود آب برای بلوز همان چیزی است که کامارون د لا ایسلا برای فلامنکو، یک انقلابی است. مانند فلامنکو، بلوز موسیقی محبوبی است، نخبه گرا نیست، از مردم می آید. مارک کلی در کنار غرفه جی پریتزکر، صحنه طراحی شده توسط فرانک گری که مانند یک عنکبوت فولادی غول پیکر در وسط پارک هزاره ظاهر می شود، توضیح می دهد.
زنی با نوزادش در جشنواره بلوز شرکت می کند
این پارک که در مرکز شهر شیکاگو به هنر اختصاص یافته است میزبان است هر ماه ژوئن جشنواره بلوز شیکاگو. به مدت سه روز کنسرت در صحنه های باز، بین بوی کباب و در منظرهای احاطه شده توسط آسمانخراشهایی که ناگزیر یادآور پارک مرکزی است. اگرچه شیکاگو شهری بود که آسمان خراش ها را اختراع کرد.
رئیس جشنواره مارک کلی است: این در مورد آموزش میراث موسیقی سیاهان به جهان است، نه تجارت. و برای حمایت از اکوسیستم بلوز در شهر.
پارک هزاره یک موزه در فضای باز با آثاری مانند فواره تاج توسط Jaume Plensa و مجسمه دروازه ابر آنیش کاپور، لوبیا نقره معروف. در کنار آن، **کلاب لانژ روزا** یک صحنه قابل حمل برپا کرده است. اما معمولی تا حدودی از شلوغی داون تاون، در شمال غربی شهر دور شده است. معبد واقعی بلوز در شیکاگو، همانطور که اوباما به خوبی می داند.
اگر شطرنج رکوردز توسط دو برادر نسل اول مهاجر لهستانی، لئونارد و فیل سیژ (شطرنج به زبان انگلیسی) تأسیس شد. Rosa's متعلق به تونی مانگیولو، یک مهاجر ایتالیایی است. من در سال 1978 وارد شدم بدون اینکه بدانم چگونه یک بار راه اندازی کنم، چگونه یک تجارت در ایالات متحده باز کنم. من فقط می دانستم که بلوز را دوست دارم. و در اینجا شما مرا می بینید، من 35 سال است که این کار را انجام می دهم. ، در تاریکی اتاق قبل از اینکه کریستون «شاه ماهی» اینگرام روی صحنه بیاید می گوید.
پانوراما مرکز شهر
را موسسه هنر شیکاگو برای بسیاری است مهم ترین مرکز هنری در ایالات متحده است. بال مدرن که به هنر معاصر اختصاص دارد توسط رنزو پیانو طراحی شده است. در اتاقی که نمایشدهنده شبهای هاپر (1942)، **بلوز (1929) و زندگی شبانه (1943) **، اثر آرچیبالد جان موتلی جونیور، نقاش آفریقاییتبار، آویزان کنید. تمام نشاط یک باشگاه محله را به تصویر بکشید، اولی در پاریس و دومی در برنزویل. موتلی اولین هنرمند سیاه پوستی بود که در این مجموعه هنری به نمایش گذاشت. بهترین وقایع نگار جوهای بلوز و جاز حومه سیاهان شیکاگو.
جنوب شهر، برنزویل، معروف به کلان شهر سیاه، بزرگ شد به عنوان یکی از محله هایی که مهاجران آفریقایی-آمریکایی در آن ساکن شدند. در دهه 1960 او مبارزه برای حقوق مدنی و جنوب را در هاید پارک رهبری کرد. باراک اوباما فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد ، که هنوز محل سکونت خود در خیابان گرین وود است. در برنزویل لوئیس آرمسترانگ زندگی کرد ، که به کافه سانست در خیابان 35 E. 315 رفت و آمد می کرد، جایی که بیلی هالیدی، جین کروپا، سارا وان، الا فیتزج رالد، بنی گودمن نقش آفرینی کردند.
از کافه غروب فقط نقاشی های دیواری او باقی مانده است در پشت یک مغازه خرازی فروشی گویی نقاشی های غار هستند، نقاشی های دیواری باستانی که صحنه را زینت می دادند با جوراب، سوتین و کلاه گیس همزیستی دارند. اما معابد دیگری نیز وجود دارند که کاهش ناپذیر باقی می مانند.
تئاتر نمادین آراگون
جالب اینجاست که همان شهری که آبی ها را برق انداخت این همان چیزی بود که جاز را ظریف ساخت. در شیکاگو توسعه یافتند آوانگارد موسیقی سیاه و ریشه موسیقی.
را سالن کوکتل آسیاب سبز این سینما در شمال شهر و در کنار تئاتر افسانه ای آپتاون قرار دارد که در سال 1925 بزرگترین سینمای ایالات متحده بود و تقریباً 4500 صندلی داشت. و بسیار نزدیک به سالن رقص آراگون، که سال بعد با ظرفیت 5000 نفر افتتاح شد و سالن رقصی که از یک ویلای اسپانیایی تقلید می کند. افسانه می گوید که زیرزمین به آسیاب سبز متصل شده است تونل های مخفی در سال های تحریم گرین آسیاب از سال 1907 اینجا بود، اما به عنوان speakeasy_ رشد کرد، غواصی مرتبط با فروشنده عتیقه آلفونس گابریل کاپون، و به اندازه یک جاز بزرگ شد.
باشگاه هایی هستند که مانند آهنگ های خوب در طول سال ها تبدیل می شوند استانداردهای جاز و این بیش از یک قرن بعد به گوش دادن به آن موسیقی هر شب اینجا ادامه دهید، در کشوری مانند ایالات متحده که هر پنج سال یک بار پوست خود را می ریزد، این یک معجزه است.
و همانطور که در مورد بلوز اتفاق می افتد، شیکاگو همچنین از سال 1979 جشنواره جاز خود را با اجرای رایگان در پارک هزاره و مرکز فرهنگی شیکاگو برگزار کرده است. هر ماه سپتامبر، وقتی زوجی Route 66 را میبینند و یکی Hopper's Nighthawks را تماشا میکند، صدای صحنه هزاره جاز است.
***** _این گزارش در **شماره 131 مجله مسافرتی کوند ناست (شهریور)** منتشر شده است. با تماس با شماره 902 53 55 57 یا از طریق وب سایت ما، در نسخه چاپی (11 شماره چاپی و یک نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو) مشترک شوید. شماره سپتامبر Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است. _
پسر خوبی که نویسندگان این گزارش در خیابان با او ملاقات کردند