بهترین گزینه برای آشنایی با آلبوفرا؟ قایق
فرض کنید از هفته های تعطیلات خود برای گذراندن چند روز آرامش در معروف استفاده می کنید کولرا. اما پس از چند روز در ساحل، بارهای ساحلی و مهمانی ها، احساس می کنید همچنین یک برنامه متفاوت ایجاد کنید.
شما چه گزینه هایی دارید؟ ما به چند مورد فکر کرده ایم جایگزین های نزدیک با تماس زیاد با طبیعت در صورتی که حشره ماجراجو شما را گاز بگیرد. داری میای؟
بوی شوره و مزارع برنج. لابرادورها، حواصیل ها و بادهای سخاوتمندانه همراهان سفر شما در راه رسیدن به اولین ضروری ما خواهند بود: معروف پارک طبیعی آلبوفرا یکی از شناخته شده ترین تالاب های کشور که تالاب آن در 25 کیلومتری کولرا قرار دارد.
آلبوفرا بهرغم اندازهاش، یا احتمالاً بهخاطر آن، بهطور شگفتانگیزی ساکت است، اما تنها یک جاذبه گردشگری نیست. غرور و زندگی است. روح ستون فقرات و منبع غذایی.
چندین قرن پس از اینکه جمعیت محلی جذب امکانات فوق العاده آن شدند، هنوز بسیاری از مردم به آن وابسته هستند. ماهیگیری، پرورش برنج یا شکار.
برای مردم منطقه، آلبوفرا مانند یک مادر است: او همیشه به او احترام می گذارد و از او مراقبت می کند. و به محض اینکه رفتید متوجه خواهید شد که چرا.
مزارع عظیم برنج آلبوفرا
همانطور که گفتیم، پارک آلبوفرا گسترش قابل توجهی دارد - 21120 هکتار; که هر کدام تخمین خود را در زمین های فوتبال انجام دهند – بنابراین دانستن کامل آن چیزی است که به زمان زیادی نیاز دارد.
اگر بازدید چند ساعته است، توصیه می کنیم از مرکز تفسیر یا از مرکز ترجمه مراجعه کنید اسکله گولا دل پوژول، جایی که آنها رصدخانه هایی دارند تا بتوانند به آب های آرام و گونه های پرشمار پرندگانی که گوشه و کنارشان را برای چند ماه اجاره می دهند فکر کنند.
می توانید در اطراف یا در صورت تمایل گزینه مورد علاقه بازدیدکنندگان قدم بزنید: سوار قایق شوید تور قایق یک ایده بسیار مورد تقاضا هم در بین گردشگران و هم در بین مردم محلی است.
بوی شوره و مزارع برنج در پارک طبیعی آلبوفرا
با کاپیتان کاپیتان های باتجربه، از تالاب در عمق لذت خواهید برد و مانند شخصیتی از رمان های Blasco Ibáñez احساس خواهید کرد. در حالی که نمک، باد و خورشید روی پوست شما بازی می کنند.
سفر معمولا طول می کشد حدود 45 دقیقه و از 5 یورو تجاوز نمی کند، با خیال راحت که لازم نیست از قبل رزرو کنید.
قطعا ارزش صبر کردن تا غروب را دارد برای سوار شدن به یکی از قایق ها سکون، سکوتی که فقط با صدای جیر جیر پرندگان شکسته می شود و برخورد آب با بدنه قایق به تدریج حاکم می شود، چند لحظه جادویی، غروب زودگذر
غروب آفتاب در آلبوفرا: لحظه ای جادویی
اگر لذت بردن از آن دقایق معلق در تالاب برای شما مقدور نیست، نگران نباشید. را دیدگاه گولا دل پوژول سایت جایگزین خوبی برای این منظور است. مردم طوری می آیند که انگار Es Vedrà در ایبیزا است. بسیاری با دوربین های خود همراه هستند، اما تا حد امکان ساکت باشید در چند دقیقه شکننده درون نگری جمعی.
شما نمی توانید با Albufera خداحافظی کنید بدون اینکه ابتدا به غذای خود احترام بگذارید. این منطقه از استان والنسیا، شاید بهترین غذاهای برنج کشور و همچنین غذاهای دریایی باشکوه و بدون فراموش کردن مرکبات معروف آن.
با این حال، ما قصد داریم از پائلا و پرتقال سنتی دور شویم تا به شما معرفی کنیم – اگر هنوز لذت آشنایی با شما را نداشته اید – all i pebre، خورشی بر پایه مارماهی و سیب زمینی والنسیاها بسیار آن را دوست دارند اما در خارج از مرزهای آن هنوز به خوبی شناخته نشده اند.
بدون شک در ال پالمار است که بزرگ ترین فرقه به این ظرافت هویتی داده می شود. در واقع، مسابقات متعددی در بین رستوران های محلی برگزار شده است تا این غذا را جشن بگیرند و مشخص کنند چه کسی می تواند آن را بهتر تهیه کند.
از آنجایی که در قایق سواری به آبهای آرام آلبوفر نیفتادهایم، اینجا هم خیس نمیشویم: رستورانی را که انتخاب میکنید انتخاب کنید تا طعم all i pebre را بچشید. حق با شماست
همه من، بدون امتحان آن را ترک نکنید
از مرداب به سمت کوه حرکت کردیم. از نی، تا کاج. از دریا تا جنگل. یکی از چیزهای جذاب در مورد این گوشه که کولرا را احاطه کرده است، تغییر چشم انداز آن است که تنها در چند قدمی انجام می شود.
یک خشکی سست متراکم قادر به مهار کامل نیروی دریایی نیست که در چند کیلومتری خود را استتار کرده و به شکل تالاب ها
خورشید، اشرافی، امتیازات را نمی فهمد و با اینکه شالیزارها رحمت می خواهند، به آن نمی رسند، ناتوان از پوشاندن همه چیز و راه دادن به خاک های خشک تر، جایی که درختان پرتقال، خرمالو و نخل جابجا شده اند.
با این حال، این همسایهها از بالاترین آپارتمانها خوششان نمیآید و بنابراین بسیار عجیب است که با یکی از آنها روبرو شوید مورتا.
دره لا مورتا یک منطقه طبیعی شهری (PNM) است که تنها است 20 کیلومتری کولرا، جعبه شده در بین سیرا دو کوربرا -محلی که بعداً به آن خواهیم رفت- و سیرا د آگوخاس.
بازدید از لا مورتا با آلبوفرا کاملا متفاوت است. بوی نمک نمی تواند به این جنگل راه پیدا کند، اما عطر رزماری و آویشن همیشه ما را همراهی می کند.
لا مورتا دره ای است که دوستداران آن از آن استقبال می کنند پیاده روی، از کسانی که به جای صندل، چکمه را انتخاب می کنند. درختان کاج، لورل و توت فرنگی آنها بین درخشش های زمرد، و همچنین بوته های مرت که نام این مکان را به آن داده اند، در نوسان هستند.
Sierra de Corbera: مکانی ایده آل برای ماجراجوترین ها
مسیرهای جنگلی می توانند شما را به مسیرهای متعددی ببرد. همانطور که در آلبوفرا، گذر از مکان به طور کامل چندین روز طول می کشد، زمانی که نداریم
راه رفتن بی هدف – که همان گم شدن نیست – در تماس با پوشش گیاهی سرسبز ایده خوبی است که یکی از مسیرهای از قبل آماده شده را دنبال کنید . ما واقعا دوست داریم صومعه سانتا ماریا د لا مورتا، که یک سایت مورد علاقه فرهنگی است.
محافظت شده از نزدیکترین مراکز شهری، در انبوه کوه لانه کرده است، وقتی اطراف برج باشکوه، قایقهای بزرگ یا قنات جذاب اطراف را بو میکشید، احساس آرامشبخشی از بدن میگذرد. انزوای طاقت فرسایی که در آن راهبان هیرونیمیت به درون نگری پرداختند.
پاها بیشتر می خواهند و ساعت به ما چشمک می زند، پس چرا مسیر را از صومعه به سمت معروف ادامه ندهیم صلیب کاردینال.
پیاده روی تا قله ای که صلیب در آن میخکوب شده است، با ارتفاع حدود 550 متر، کمی دشوارتر می شود، اما اگر آسان بروید بدون مشکل به قله خواهید رسید. پاداش آن مناظر زیبایی از گوشته سبزی است که دره را می پوشاند و همچنین ما می توانیم کولرا را در دوردست ببینیم.
صومعه سانتا ماریا د لا مورتا
کولرا و اطراف آن بخشی از یک قطعه زمین است که تاریخ زیادی را پشت سر خود دارد. تسخیر مجدد ماقبل تاریخ، ایبری، رومی، مسلمان یا مسیحی باقی مانده است دشت ها و تپه های منطقه بدون حیا ترافل می کنند.
متأسفانه، بسیاری از آنها بسیار ضعیف حفظ شده اند، برخی از آنها کاملاً ویران شده اند، اگرچه به نظر می رسد که دولت شروع به ابراز علاقه کرده و می دهد. برخی از اولین گامها در برابر رهاسازی که تا کنون حاکم بوده است.
شاید او قلعه کوربرا نگینی بر تاج این مجموعه تاریخی-فرهنگی باشد که مدتها دور ریخته شده بود و اکنون برای بازسازی در حال بررسی است.
در ویرانهها، اما همچنان با دیوارها و برج معروف آلبارانا، در گوشه و کنارش میشنویم زمزمه های مسلمان و مسیحی.
در طول یک زمان ارزش استراتژیک زیادی داشت اگرچه شکوه و جلال آن چند قرن پیش به جا مانده است، همانطور که توسط بقایای درون ساختمانی گواه است.
فقط تکیه های برج عبادت و برخی حمام های فرضی عربی هنوز رو به باد، پوشش گیاهی مکان و فراموشی است. انحطاط جذاب
قلعه کوربرا، مکانی استراتژیک در زمان مسلمانان و مسیحیان
برخی از ساکنان کوربرا گاهی به بالا می روند تصور کنید زندگی در قلعه چگونه خواهد بود در لحظه حداکثر شکوه خود
با این وجود، توصیه می شود با احتیاط زیاد صعود کنید، با دقت تماشا میکنیم که کجا قدم میگذاریم و در صورت امکان، کسی که زمین را میشناسد همراهی میکنیم. هیچ حادثه ای ثبت نشده است اما در خرابه بهتر است احتیاط کنید.
چیزی همیشه مالیخولیایی، جادویی، جذاب، جذاب در خرابه ها وجود دارد از ساختمان هایی که در گذشته سربلند ایستاده اند. برخی از دیوارها که با وجود این همه سال و قرار گرفتن در معرض عناصر، همچنان به ماندگاری خود افتخار می کنند.
این بدان معنا نیست که انجام آن مهم است کارهای حفاظتی و بازسازی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گذشته، افزایش سرمایه فرهنگی و چرا که نه، ترویج جاذبه توریستی.
کولرا، بدون اینکه بیشتر از این پیش برود، سال ها پیش آن را درک کرد، همانطور که در قلعه بازسازی شده اش می بینیم. و همچنین شهرداری سیمات د لا والدیگنا، 25 کیلومتر از نقطه شروع ما فاصله دارد. دلیل اینکه پیشنهاد می کنیم از سیمات دیدن کنید این است که بتوانید صومعه معروف آن را تحسین کنید.
کار حفاظتی برای حفظ ارزش صومعه ضروری است
در میان درختان پرتقال و کاملاً شرطی شده برای بازدید ما. اینگونه از ما استقبال می کند صومعه سلطنتی سانتا ماریا د والدیگنا، که نام واقعی را دریافت کرد زیرا در سال 1298 توسط پادشاه آراگون، جیمی دوم، به فرمان سیسترسیان سپرده شد.
در طول قرن ها فعالیت خود موفق شد تبدیل شود تمرکز مهم قدرت در منطقه، چیزی که در اندازه و سطح اتاق های صومعه منعکس شده است.
در ساعات کاری می توانید هر طور که دوست دارید در اطراف مجتمع قدم بزنید، اگرچه ما مطمئناً آن را ترجیح می دهیم بازدید با راهنما، که در آن می توانید با سبک زندگی مذهبی ها و اهمیت صومعه در طول سال ها آشنا شوید.
متوجه خواهید شد که در برخی نقاط صومعه هنوز در حال انجام است مرمت اما نگران نباشید، طبیعی است.
را از بین رفتن مندیزابال (نیمه اول قرن نوزدهم، طبق کتاب های مؤسسه ما) آغاز زوال این مرکز مذهبی است. زوالی که تا پایان دیکتاتوری شروع به کند شدن نکرد.
در بود 1991 زمانی که کار بازسازی آغاز شد و به همین دلیل است که امروز همه ما می توانیم از این بازدید جالب لذت ببریم.
صومعه سکوت صومعه معروف