ما رد پای هومبولت در تنریف را دنبال می کنیم

نمایی از دره لا اوروتاوا از دیدگاه هومبولت.

الکساندر فون هومبولت در تنریف راه می رفت، مشاهده می کرد و مطالب زیادی به ویژه ایده ها را جمع آوری می کرد. ایده هایی که به نظر می رسد طبیعت در گوش شما زمزمه کرده است و با سر و دل نشانه گرفت. او علم را با احساس شاعرانه می نوشت. گوته گفت که خواندن او او را به عمیق ترین مناطق فرو برد. اگرچه هنگام رسیدن به قله پیکو دل تید از اولین هوانوردان اروپایی با بالن هایشان بالاتر رفت. هومبولت در جاده سانتا کروز پهلو گرفت، پس از یک بازدید حداقلی از جزیره La Graciosa، 19 ژوئن 1799. او از ناوچه پیزارو که ولیعهد اسپانیا در اختیار او قرار داده بود، پیاده شد. همراه با Aimé Bonpland و دستگاه های اندازه گیری که او هرگز از آنها جدا نشد: برای اندازه گیری فشار اتمسفر، دما، آبی بودن آسمان، زاویه هر جرم آسمانی نسبت به افق ... و دفتری که همه چیز را در آن ثبت می کرد. او یک سردفتر با یک دفتر اسناد رسمی در فضای باز بود.

ما Punta de Anaga را کشف کردیم، اما قله تنریف، Teide، نامرئی باقی ماند وقتی مه از بین رفت، امکان تفکر وجود داشت قله آتشفشان، بالای ابرها" ، در رابطه با آن هرم آتشفشانی می نویسد که بخشی از آن توسط چیزی به نام شکم الاغ پنهان شده است. متولد شده در ته اقیانوس، در عمق سه هزار متری و ارتفاع 3718 متری دارد بالای آب تید این یکی از آتشفشان های متعددی است که در جزیره وجود دارد. دیگرانی بودند که از او بلندتر شدند.

نقشه مسیر صعود هومبولت به پیکو دل تید در ژوئن 1799.

تا آن زمان جزایر قناری آزمایشگاهی بودند که محصولات آمریکایی قبل از ارسال به شبه جزیره در آن آزمایش می شدند. تنریف، جزیره آزمون و خطا، بلافاصله با هومبولت مرتبط شد. در طول شش روزی که در تنریف گذراند، هومبولت در سانتا کروز، لا لاگونا، پورتو د لا کروز، دره لا اوروتاوا و کوه تید بود. جایی که او به قله رسید و او برای ادامه سفر بزرگ اکتشافی که بین سالهای 1799 و 1804 در آمریکای مرکزی و جنوبی انجام داد به نقطه شروع بازگشت.

برخی از آن یادداشت ها نشان داده شده است چگونه یک مقصد را بدون توسل به کلیشه ها تبلیغ کنیم: مردی که به زیبایی های طبیعت حساس است در این جزیره لذت بخش می یابد داروهایی حتی قوی تر از آب و هوا به نظر من هیچ عمارت دیگری مناسب تر از تنریف برای از بین بردن مالیخولیا و بازگرداندن آرامش به روح دردناکی نیست. این پیام در فضای مجازی منتشر شد و بسیاری از ثروتمندان انگلیسی به این موضوع رسیدند جنگل لورل، درختان توت فرنگی و کاج تنریف چیست برای درمان سل و مصرف و قطره و روماتیسم او.

روز اول اقامتش اختصاص داشت سانتا کروز، که در آن زمان نه سرمایه بود و نه رونق، اما بندر تجاری ماهیگیران و مردم فروتن. او آن را با La Guaira در ونزوئلا مقایسه کرد: "گرما بیش از حد است، غم انگیز به نظر می رسد. در ساحلی باریک و شنی قرار دارند خانه های سفید خیره کننده با سقف های صاف و پنجره های بدون شیشه، به دیواری از صخره های سیاه شیب دار و بدون پوشش گیاهی تکیه داده است. اسکله زیبایی که با خاکستر ساخته شده و گردشگاه عمومی کاشته شده با صنوبر تنها اشیایی است که یکنواختی منظره را قطع می کند.

چیزی که او و Bonpland را سرگرم کرد این بود باغ خانه ای که در آن اقامت داشتند، دارایی یک فرمانده هنگ پیاده نظام، که در آن یک درخت موز، یک پاپایا، Poinciana pulcherrima و گیاهانی که تا آن زمان فقط در گلخانه ها دیده بودند.

صبح روز بعد رفتند مرداب، 15 کیلومتر دورتر و 550 متر بالاتر از سطح دریا، در مسیری موازی با نهر باریک و پر پیچ و خم. در طول راه، هومبولت او تعجب کرد که چرا اینقدر شتر در جزیره کم است و به تغییر دما اشاره کرد که دیگر خفه کننده نبود.

لا لاگونا، شهری تازه و مسطح با خیابانهای عریض و ساختمانهایی که دارای بالکن هستند، پایتخت تنریف بود که هومبولت از آن دیدن کرد.

لا لاگونا برعکس سانتا کروز، شهری خنک، مسطح و بدون استحکامات و پایتخت تنریف در زمان ورود هومبولت است. مرکز تاریخی آن به طور منطقی برنامه ریزی شده است، با خیابان های عریض و ساختمان های آبستن با بالکن هایی که از چهار طبقه تجاوز نمی کنند. چوب چای و سنگ آتشفشانی، مواد بومی با کیفیت Cartagena de Indias، کلمبیا را به یاد بیاورید. هومبولت این واقعیت را از دست نداد که علاوه بر این درخت اژدها پلازا دل آدلانتادو، پوشش گیاهی به اندازه کلیساها و آرامگاه ها وجود داشت.

توقف بعدی او این بود بندر لا اوروتاوا، امروز پورتو د لا کروز، جایی که پس از عبور از دره تاکورونته و عبور از آن می رسد دهکده های لا ماتانزا و لا ویکتوریا، محیط از انگورهای مالوازیا که مانند یک باغ مراقبت می شوند، در دفترچه خود بنویس.

نیلوفرهای آبی در باغ گیاه شناسی پورتو د لا کروز، به قول آندر ایزاگیر، روزنامه نگار باسک، "معبدی گیاهی با گونه های بسیار عجیب و غریب".

هیچ باغ زیبایی وجود ندارد که سختگیر نباشد. درختان، گیاهان و گلها همان چیزی را رشد می دهند که هندسه به آنها اجازه می دهد. را باغ گیاه شناسی یا سازگاری در پورتو د لا کروز، یکی از پربازدیدترین مکان های جزیره، این دومین قدیمی ترین در اسپانیا است، بعد از مادرید مانند این، به دستور کارلوس سوم در قرن 18 با هدف تاسیس شد سازگاری گونه ها از مستعمرات تا شرایط خنک تر، قبل از انتقال آنها به باغ های سلطنتی آرانخوئز و مادرید. هومبولت آن را به عنوان یک پیشرفت در گیاه شناسی تعبیر کرد و آن را چنین احساس کرد پیش درآمد طبیعت که در آمریکا یافت می شد... اما اهلی شده

در باغ منتظرش بودم لو گروس، معاون کنسول فرانسه، که با او تاجگذاری پیکو دل تید را بر عهده خواهد داشت. جستجو کرد راهنمایان محلی و قاطرها برای اکسپدیشن و در آن خوابید خانه کلون ها که امروز به هتل مارکز تبدیل شده است. هیچ خانواده برجسته ای در جزیره وجود نداشت که مایل به پذیرایی از هومبولت نباشد، مهمانی که به سختی چند ساعت در خانه هایی که او به آن دعوت شده بود می ماند.

را 21 ژوئن 1799 او در یادداشت خود نوشت: «روز خیلی زیبایی نبود، بالای پیکو دل تید، که عموماً در لا اوروتاوا قابل مشاهده است، با ابرهای غلیظ پوشیده شده بود. جلوتر منتظر او بود. صعود از ساحل ماسه سیاه اسکله، در پورتو د لا کروز، تا 3718 متر ارتفاع کمی بیش از سی کیلومتر. مکان های زیادی در دنیا وجود ندارد که درختان موز و برف آنقدر به هم نزدیک باشند.

حکاکی درخت بزرگ اژدهای هزار ساله که در باغ های خانواده فنچی در لا اوروتاوا بود. در سال 1867 توسط طوفان ویران شد.

در لا اوروتاوا او قادر به دیدن و ترسیم بود درخت اژدهای هزار ساله با ارتفاع 20 متر و محیط 24 متر که در افزایش یافت باغ های ورسای خانه فنچی. در داخل، یک گروه دوازده نفره میتوانستند ملاقات کنند، چای بخورند یا عشای ربانی داشته باشند، زیرا به عنوان نمازخانه عمل میکرد. اگرچه ما فقط می توانیم درخت اژدهای بزرگ را تصور کنیم - طوفانی آن را در سال 1867 نابود کرد - مهربانی کارمن کولوژیان و پسرش کنرادو بریر، صاحبان فعلی این اقامتگاه تبدیل به هتل و فضایی برای جشن عروسی، این همان چیزی است که اجداد او به دانشمند داده اند.

از دره لا اوروتاوا می توانید اقیانوس اطلس را ببینید، دیوار صخره ای تیگایگا و، ایستاده از پشت، Teide. جای خوبی برای قرار دادن یک دیدگاه تعمید یافته با نام هومبولت. دره ای که از آنجا مشاهده کرد که چگونه پوشش گیاهی، از ساحل تا قله، در آن متفاوت است پنج طبقه ژئوبوتانیکال: ابتدا تا ارتفاع پانصد متری تمرکز می کنند انسان ها، درختان خرما، درختان موز و تاکستان ها. سپس، تا 1750 متر، لورها و فواره ها. در بالا کاج و از 2300 متر جارو و علف.

مسیری که به پیکو دل تید منتهی می شود.

اکسپدیشن قبل از صعود به تید راه طولانی را طی کرد. آنها را به صف کردند Camino de Chasna، یک دره قدیمی که در دوران پیش از اسپانیایی مهمترین کانال ارتباطی بین شمال و جنوب جزیره بود. مسیر، باریک و صخرهای، نزدیک به دره دورناجیتو و به پایان می رسد پورتیلو، در Cañadas del Teide، ورودی پارک ملی که امروز با ماشین می رسید. اینجا یک جاده هم مرز است کوه آویشن، در گذشته بسیار مورد بازدید جمعآوران یخ و مسافران برجسته، تا رسیدن به مونتانا بلانکا، فلاتی به رنگ سنگ پا که در انتهای آن قله ای به رنگ بازالت برمی خیزد.

توده ای از توپ های سیاه به اندازه های بین سه تا شش متر که در شیب پراکنده شده اند، شروع به غلتیدن می کنند. آنها نام فنی از توپ های برافزایشی، اما در اینجا به عنوان شناخته می شوند "تخم مرغ تید" و زمانی تشکیل می شوند که گدازه از شیب بسیار تند عبور می کند و قطعات جامد شده روی سطح هنوز مذاب می غلتند و لایه هایی از گدازه را درست مانند یک گلوله برفی جمع می کنند. پشت این تیله های غول پیکر می توانید حدس بزنید دو زبانه بزرگ گدازه سنگ شده که مسیر قله از آن بالا می رود.

دیدن بسیار سخت تر است بنفشه تید، یکی از معدود گیاهانی که در این مکان متروک زنده مانده است. برای انجام این کار، سختترین فصلها را در زیر زمین میگذراند و تنها برای چند هفته در بهار برای تولید مثل ظاهر میشود.

کوهنوردانی که در آخرین مسیر به سمت Pico del Teide قدم میزنند.

در طول سفر، علاوه بر برخورد با دلسردی راهنماها هامبولت - خسته، مخفیانه از شر مواد جمع آوری شده خلاص شد و از ترس خلط گوگردی کوه از رسیدن به قله امتناع کرد. Estancia de los Ingleses (2975 متر)، در Llano de la Retama و از سکوی عبور کرد که در سال 1856 پیاتزی اسمیت و جسی دانکن یک رصدخانه نجومی او از مالپای، سرزمینی خالی از خاک سطحی و پوشیده از تکه های گدازه عبور کرد و به لا رامبلتا، لبه اولین دهانه (3550 متر). نه قرن پیش تید در اینجا به پایان رسید.

جهش نهایی رشد در قرون وسطی به لطف یک سری فوران هایی که با بقایای انباشته شده، اوج جدیدی ایجاد کردند، ایجاد شد. امروزه اینجا مکانی است که کوهنوردان از آن پیاده می شوند تله کابین و با امتداد نهایی صعود روبرو شوید. در بالای مخروط Teide، بیابانی که فقط جارو سفید می روید، هومبولت انکسار پرتوهای خورشید را اندازه گیری کرد و آنالیز کرد شفافیت هوا، دید افق و تشکیل غبار

جان لوکاس، مالک فعلی Sitio Liter، که قبلا با نام Little's Place شناخته می شد. این بزرگترین باغ ارکیده در جزیره است.

در Puerto de la Cruz، Humboldt و Bonpland دوباره می مانند در خانه ساحلی کلوگان ها و در مهمانی که به افتخار او توسط تاجر اسکاتلندی آرچیبالد لیتل در خانه اش ترتیب داده شده بود، شرکت کنید. محل کوچولو. مزرعه در حال حاضر Sitio Liter نامیده می شود و صاحبش جان لوکاس، او را تبدیل کرده است بزرگترین باغ ارکیده در تنریف و همچنین دارای سایر گونه های گرمسیری و یک اژدهای 600 ساله این یکی از تاریخی ترین املاک در جزایر قناری و مقر انجمن هومبولت

با نگرش الف عشایر مشتاق مکان های ناشناخته، هومبولت در 25 ژوئن پس از آن با تنریف خداحافظی کرد شش روز که خیلی بیشتر به نظر می رسید و کسانی که فوران آتشفشانی را که کل جزیره را تحت الشعاع قرار می دهد از دست دادند.

**کجا بخوابیم*

هتل بزرگ لاگونا (Nava y Grimón 18, San Cristóbal de La Laguna, tel. 922 10 80 80).

قبلاً یک مدرسه آموزشی و یک کارخانه تنباکو بوده و با ورود و عبور از پاسیو مرکزی آن که در اطراف آن برخی از اتاقها و بار پشت سر هم میآیند، تاریخ احساس میشود.

هتل مارکز (Quintana، 11، Puerto de la Cruz، تلفن 922 38 31 51).

خانه خانواده کولگون امروزه یک هتل زیبا و نمادین است که درخشش اشرافی گذشته را حفظ کرده است.

سوئیت های فرانسی (Viera, 30, La Orotava, tel. 639 58 58 57).

اتاق های این هتل جذاب در کازا فرانچی واقع شده اند. ایوان، باغ و حوض آن باعث می شود آدم رغبتی به ترک نداشته باشد.

پناهگاه آلتاویستا (TF-21، کیلومتر 40، پارک ملی تید).

عمارت مرتفع کوهستانی با 54 تخت، برای رسیدن به قله پیکو دل تید در سحر (قبل از ساعت 9 صبح، نیازی به درخواست مجوز ندارید). رزرو از قبل و همراه داشتن آذوقه الزامی است.

لورل د ایندیاس در باغ گیاه شناسی پورتو د لا کروز.

کجا برای خوردن

گیاه صلیب مقدس (Carnation, 19, Santa Cruz de Tenerife, tel. 922 24 46 17).

خورش قناری، آلموگروت گومران، سیب زمینی چروکیده با موجو پیکون... دستور العمل های محبوب در خانه ای صد ساله.

برادری (Las Lonjas، 5، Puerto de la Cruz، تلفن 922 38 34 09).

ماهی و برنج با منظره ساحل ماسه سیاه اسکله

**چمدان فرهنگی **

سه کتاب برای دیدن تنریف با چشم یک طبیعت شناس: الکساندر فون هومبولت، هفته او در تنریف، اثر آلفرد گباوئر (ویرایش زچ); الکساندر فون هومبولت اشتیاق برای ناشناخته، اثر مارن ماینهارت (اد. ترنر) و اختراع طبیعت. دنیای جدید الکساندر فون هومبولت، اثر آندره آ ولف (ویرایش ثور).