پل رومی که به سیوداد رودریگو منتهی می شود
سیوداد رودریگو شهری بود که در قرون وسطی به دلیل موقعیت استراتژیک آن در مرز با پرتغال قرعه کشی شد. این شهر می تواند به خود ببالد که یکی از قدیمی ترین شهرهای کشور ما از آن زمان است قبلاً در زمان رومیان وجود داشت، زمانی که به عنوان Miróbriga شناخته می شد. دلیل اینکه چرا نام این شهر زیبا mirobriguense است.
سیوداد رودریگو علیرغم وسعتش، میراث تاریخی زیادی برای دیدن و بازدید دارد که ما را به آن سوق می دهد قرون وسطی که در آن شهر در درگیری دائمی بین پادشاهی کاستیل و پرتغال بود.
اهمیت سیوداد رودریگو چنان بود که فردیناند دوم آن را به مقر اسقفی رساند، به همین دلیل است که شهر دارای کلیسای جامع زیبایی است. همین کلیسای جامع اولین چیزی است که در سیوداد رودریگو میبینید، شهری محصور در کاخهای قدیمی و آراسته به آن. دسیسه ها و سوء استفاده های دودمان بزرگ و دودمان شریف.
قلعه انریکه دوم، خوابگاه ملی توریستی فعلی
به دنبال رد اعیان
فرار به شهری قرون وسطایی با میراث بسیار به بیش از یک روز نیاز دارد، اگر می خواهید در نهایت غنای فرهنگی آن را به خوبی خیس کنید. سیوداد رودریگو از سال 1944 یک مجموعه هنری تاریخی بوده است و این مایه افتخار برای Mirobriguenses است.
برای شروع تور سیوداد رودریگو، باید در نظر داشته باشید که نمی توانید با ماشین به مرکز تاریخی دسترسی داشته باشید. بنابراین مهم است که آن را به خوبی پارک کنید و در صورت رانندگی حرکت نکنید. به عنوان نقطه شروع در این مورد، ما باید به عنوان یک مرجع قلعه انریکه دوم، قلعه قرون وسطایی که برج ادای احترام آن قابل بازدید است. این بلندترین نقطه شهر و خانه های داخل شهر است مسافرخانه ملی.
از آنجا می توانید مسیری را از طریق دیوار قرون وسطایی ایجاد کنید، شاهد گذر تاریخی پر از درگیری از هفت در آن باشید. در کنار دیوارها حفظ شده است مجموعه ای از سنگرهای اضافه شده از قرن هجدهم در وضعیت حفاظتی بسیار خوب و منظره کوچکی که منظره ای پانوراما از سفر ارائه می دهد، سواحل رودخانه آگوئدا را به عنوان مرجع در نظر بگیرید، نقطه ای طبیعی که نباید نادیده گرفته شود.
حیاط کاخ عقاب ها
در کنار قلعه، با رفتن به Calle de Juan Arias، به Palacio de los Águila، کاخ زیبای رنسانس متعلق به قرن شانزدهم با صومعهای باشکوه.
علاوه بر اینکه مقر اداره گردشگری است، یک گاوصندوق را نگه می دارد گنجینه های معتبر گویا، مجموعه ای از 82 حکاکی از جنگ استقلال. شهر نقش پررنگی در این مسابقه ایفا می کند که در آن بازی می کند محاصره سیوداد رودریگو در سال 1812 که به خاطر آن از فرانسوی ها گرفته شد و ژنرال ولینگتون دوک سیوداد رودریگو شد.
با ادامه موازی با دیوارها، توقف بعدی باید در داخل انجام شود کلیسای جامع. در طول راه، به سمت پلازا دل سالوادور، ظاهر شوید خانه زنجیر و خانه مارچیونس کارتاگو در کنار اسقف که شایسته عکس هستند.
کلیسای جامع در ابتدا در قرن دوازدهم به سبک رومی انتقالی ساخته شد و دارای سه درگاه است. فضای داخلی آن مجموعه ای از کلیساهای کوچک باروک، مقبره خانواده های اصیل و برجسته مانند پاچکوها و دفتر مرکزی موزه کلیسای جامع.
برج ناقوسها، واقع در پورتیکو دل پردون، هنوز هم گلولههای توپ جنگ استقلال را حفظ میکند. اثر انگشت دست فرانسوی که شهر را با آتش و باروت گرفت. بازدید رایگان نیست، بله.
کلیسای جامع سنت مریم
از کلیسای جامع باید به پلازا مایور بروید، بنابراین از Puerta de las Cadenas عبور کرده و به خیابان Julián Sánchez بروید. کلیسای سرالبو، معبد هرریایی قرن شانزدهمی که ما را به یاد متانت این سرزمین ها می اندازد. این بنا به عنوان پانتئون برای پاچکوها ساخته شد و گفته می شود که برای سایه انداختن کلیسای جامع بوده است. ویرانی جنگ استقلال نیز قابل مشاهده است.
در انتهای خیابان پلازا مایور، آئورت شهر و محل ملاقات مسافران و اهل محله قرار دارد. می توانید یک چرخش دیگر را طی کنید میدان های نزدیک شهردار خوب و کنت برای ادامه تحسین کاخ هایی که سیوداد رودریگو در درون دیوارها پنهان کرده است، مانند موکتزوما یا مونتارکو.
در پلازا مایور، تالار شهر و کاخ اولین مارکیز سرالبو قرار دارد. هم از قرن شانزدهم و هم جایی که هنر Plateresque شخصیت اصلی آن است. قبلاً این مکان توسط بازار مردمی اشغال شده بود، اما امروزه توسط آن تسخیر شده است تراس هایی که می توانید روز را با یک شراب محلی خوب به پایان برسانید و از اینکه اندکی بیشتر درباره شهری که احتمالاً یکی از زیباترین شهرهای سالامانکا است، میدانم.
تالار شهر سیوداد رودریگو
HOUSE OF FARINATO و HORNAZO
اگر داشتن چند شراب در پلازا مایور کافی نیست، دیگر نیازی به فریاد زدن به آسمان نیست. ما در سالامانکا هستیم، یکی از سنگرهای غذایی کاستیا و لئون، جایی که گوشت خوک و گوشت گاو مروچا نام خود را دارند.
استادان در آشپزخانه استفاده می کنند، همانطور که با "منودو" بره برای درست کردن chanfaina انجام می شود، آنها غذاهای کاستیلی را کنار نمی گذارند. توستون برشته شده در اجاق هیزمی، سیبزمینیهای «meneás» و هورنازوی معروف سالامانکان، یک مؤسسه غذای واقعی در کشور ما.
اگر چه در اینجا شما به کشف "فاریناتو"، سوسیس نان، گوشت خوک ایبریایی و پاپریکا می آیید. (در میان سایر ادویه ها) که در هیچ جای شهر کم نیست.
و آنقدر ریشه دوانده است که ساکنان سیوداد رودریگو نیز خود را فاریناتوس می نامند، در صورت وجود شک. اگر تنبل شدید و از پلازا مایور رد نشدید، در Bar El Sanatorio (Pza. Mayor, 14) farinato با تخم مرغ های سرخ شده سرو می شود که همراهی استاندارد است.
دو گزینه بسیار خوب برای نشستن پشت میز در Mirobrigu عبارتند از Zascandil (Correo Viejo، 5) و Mesón La Paloma (Paloma، 3). اولی یک رستوران کوچک ایده آل برای کسانی است که نمی توانند تصمیم بگیرند، به دلیل منوی مزه دقیق آن که چیزی در آن کم نیست، از جمله یک منوی دسر اصلی.
اگر انتخاب کنی یک میز خوب از گوشت ایبری یا موروشا، لاپالوما مکان مناسبی است، اساساً به این دلیل که فیله موروچا با بولتوس و فوی معنای آن را از بین می برد. بله، ضروری است با کمی زمان رزرو کنید
زندگی در تجربه پارادور جایگزینی برای کسانی است که همه چیز را می خواهند، از خوابیدن در قلعه انریکه دوم گرفته تا قدم زدن در غذاهای سالامانکا و پرتغال، توقف در بره شیرخوار کباب و سوتین ماهی. غذاهای امضا شده با ریشه در زمین. یک ده
فاریناتو ایبری، محصول معمولی سیوداد رودریگو
آهنگ جایزه برای کنجکاوها
اگرچه قلعه سیوداد رودریگو به عنوان قلعه انریکه دوم شناخته می شود، در واقع، این فرناندو دوم بود که دستور ساخت آن را با بهره گیری از قلعه ای که قبلا وجود داشت، بر عهده داشت. بازسازی آن در قرن چهاردهم توسط هانری دوم از تراستامارا این همان چیزی بود که نام قلعه را رایج کرد.
در سیوداد رودریگو موزه ادرار وجود دارد. در آن می توانید 1320 قطعه بین ادرار و تف از تمام دوره ها پیدا کنید، برخی از آنها از چینی ساخته شده اند که آثار هنری واقعی هستند. دانش استفاده از این عناصر از زمان مصر باستان و گفته می شد که لویی چهاردهم فرانسه برای این کارها دو "پاک کننده" داشت.
محراب اصلی کلیسای جامع سیوداد رودریگو، اثر فرناندو گالیگو، در کلیسای جامع یافت نشده است. این اثر، مربوط به اواخر قرن پانزدهم، برچیده شد و محراب نقرهای دیگری جایگزین آن شد که در جنگ استقلال گم شده بود.
این قطعات ناپدید شدند تا اینکه 26 قطعه باقی ماند که در سال 1877 به قیمت 30000 رئال فروخته شد. به مجموعه خصوصی سر هربرت کوک. میزها در اواسط قرن گذشته به دست بنیاد ساموئل اچ. کرس رسید که آنها را به دانشگاه آریزونا اهدا کرد. امروز آنها در موزه هنر توسان به نمایش گذاشته می شوند.
این شهر علاوه بر اینکه یک شهر باستانی کوچک است، یکی از جذاب ترین میراث تاریخ ما را نیز دارد.