کمتر از یک ساعت و نیم تا جزیره وجود دارد آران از مرکز گلاسکو و با این حال دنیاها از هم جدا به نظر می رسند، دو اسکاتلندی تقریباً مخالف باورش سخت است که آنها تا این حد دور هستند.
زیرا درست است که وجود دارد جزایر دیگری با هاله ای بیشتر از عاشقانه و رمز و راز ، مکان هایی با مناظر باورنکردنی و آرامش مطلق، اما این نیز درست است که برای رسیدن به آنها ساعت ها با ماشین یا قطار، یک یا دو کشتی و گاهی اوقات یک اراده ضد بمب
با این حال، آران آنجاست، فقط یک قدم دورتر. در چند کیلومتری فرودگاه بین المللی و مرکز شهر بزرگ، کاملاً قابل دسترسی است حمل و نقل عمومی موقعیت استراتژیک برای یک سفر یک روزه یا برای یک تعطیلات آخر هفته.
و با این حال، با وجود نزدیکی، خارج از فصل آرامش و فضایی را حفظ می کند که در آن فرد همیشه می خواهد خود را گم کند، که در آن زمان دیگر اهمیتی ندارد و تنها چیزی که در آن جستجو می شود این است. یک منظره دیگر، گوشه ای که می توان در آن خود را برای لذت بودن رها کرد.
ساحل آردروسان.
شما می توانید به راحتی با ماشین به آنجا برسید، اما اگر نمی خواهید خود را با ترافیک و پارکینگ پیچیده کنید شهری مثل گلاسکو ، گزینه از ترکیب قطار و کشتی همچنین بسیار راحت است. از ایستگاه مرکزی شما حداقل یک بار در ساعت قطار دارید که شما را در کمتر از 40 دقیقه مستقیماً به ترمینال کشتی در آردروسان می رساند.
اگرچه، اگر با زمان پیش بروید، ممکن است ارزش توقف چند ایستگاه را قبل از آن داشته باشید، در Saltcoats یا Adrossan South Beach کشف کردن یکی از سواحل شهر ، یکی از آن گریزهای مکرر که مردم گلاسوئیک برای نزدیک شدن به دریا انجام می دهند.
آردروسان: جذابیت عادی بودن
آردروسان یک شهر تاریخی نیست، اگرچه مشخصات آن کلیسای سنت پیتر این چینز در مقابل کوههایی که در زمستان قلههای پوشیده از برف دارند، کاملاً دیدنی است. یکی از آن است شهرهای ساحلی قابل کنترل، با فضایی آرام، جایی که شما فقط می خواهید سرگردان
یک گزینه خوب این است که آن را در امتداد تفرجگاه، در کنار ساحل انجام دهید و شاید توقف کنید در کافه ملبورن صبحانه بخورید، یکی از آن کافههای دهکدهای که مشتریهای منظمی دارد، زیرا که از عکسهای کارت پستال دور است، اسکاتلند نیز هست.
یک چای و یک صبحانه با سوسیس مربع -آن نوع گوشتی که همیشه برای اولین بار نگران کننده است- بعداً برای عبور آماده می شویم.
بندر اردوسان.
قلعه ها و تقطیرها
پنج کشتی در روز به Arran وجود دارد، حدود 50 دقیقه از دریا می گذرد که خارج از تابستان آن رنگ مشکی و نگران کننده آب های شمالی را دارد. با این حال، اگر خوش شانس هستید و باد سرد نیست، ارزشش را دارد. روی عرشه بمان
در جنوب کوه های پارک جنگلی گالووی و جزیره سنگی عجیب ایلسا کریگ ; به سمت شمال، جزایر بوته، کامبرا و خط افق کوهستان پشت سر آنها
برودیک به سختی 2000 نفر. خانه های کم ارتفاع رو به خلیج و در حومه، قلعه ای با همه چیزهایی که تصور می کردید باید داشته باشد. قلعه ای در اسکاتلند اگر بدون ماشین آمده اید، این شهر مکانی برای اجاره است.
باغ های قلعه برودیک.
لوکرانزا، در شمال. شاید نمای قلعه آن که در آب منعکس شده برای شما آشنا باشد. هرژه، نویسنده ماجراهای تن تن، او برای ایجاد قلعه در جزیره سیاه که وجود ندارد از او الهام گرفت. در حومه، در کنار نهر، است کارخانه تقطیر لوکرانزا.
اگر علاقه مند به کاوش هستید دنیای ویسکی ، این مکان عالی است، زیرا اینطور است یکی از دو کارخانه تقطیر در جزیره و یکی از معدود مواردی است که به یک گروه تجاری بزرگ تعلق ندارد و هنوز به صورت خانوادگی اداره می شود. اما اگر ترجیح می دهید کمی پیاده روی ، دستگاه تقطیر نیز گزینه خوبی است.
آنها کافه کاسک نقطه شروع کامل است سپس، شما فقط باید جریان بالادست را دنبال کنید و از شش آبشار آن بالا بروید دریاچه لاچ نا دیوی، دریاچه کوچکی در کوهستان. کمی بیش از 4 کیلومتر در سربالایی، اما کافی است کشف کنید که آب های مورد استفاده در تولید ویسکی از کجا متولد شده اند و در هر مرحله از مناظر آن شگفت زده شوید.
اگر پیاده روی آرام تر را ترجیح می دهید، گزینه هایی نیز وجود دارد. بگیر جاده ساحلی ، توسط لنیمور ، حاشیه قله هایی که تقریباً 900 متر ارتفاع دارند، تا گذر مکری. کمی بیشتر از یک کیلومتر دورتر یک پارکینگ در کنار جاده و تابلویی در کنار یک حصار خواهید دید.
سنگ های ماکری مور
این تور بیش از یک ساعت طول نخواهد کشید. در کنار رودخانه قدم می زنیم. به سمت جنوب آنجا یک مزرعه - مزرعه بالناگور, اگر دوست دارید، می توانید در آن بمانید – و کم کم علفزارها ناپدید می شوند تا راه را برای آن باز کنند مورها . مورها.
اولین دایره بدون اینکه متوجه شوید در لبه جاده ظاهر می شود، اما همانطور که به جلو می روید متوجه می شوید که در یک میدان بزرگ سنگی مملو از کروملک ها و منهیرها، بناهای ماقبل تاریخ پر از افسانه.
مسیر به سمت شرق ادامه می یابد، باریک شدن در هر قدم، به سمت کوه ها. در یک طرف یک خانه مزرعه قدیمی و ویرانه است. مراقب باشید، اگر مسیر را ترک کردید فرو رفتن در باتلاق های ذغال سنگ نارس برای شما آسان است تقریبا تا زانو
در پس زمینه، چند صد متر دورتر، سنگ های ایستاده مکری آنها هزاران سال است که در مقابل کوهستان ایستاده اند بالی مایکل . یکی از آن مکان های منحصر به فرد است.
غروب خورشید در مکری مور.
صدای دیگری شنیده نمی شود از آن که بر علف خشک باد می آورد، هوا سرد است، حالا که روزها کوتاه است. برخی از سنگ ها آثاری از حکاکی های ماقبل تاریخ را حفظ کرده اند. در ابتدا گفتم: گلاسکو آنجاست، یک سنگ دورتر. اما این دنیای دیگری است.
در ماشین برگشتیم، جاده جنوب را دنبال می کنیم. که در بلک واتر فوت، قبل از عبور از رودخانه به سمت ساحل می پیچیم. محله ای است از خانه های کوچک پراکنده روی تپه برخی از آنها Bed & Breakfast در ساحل هستند. نگاهی به 2 نمای بندر ، برای مثال. ساده است، اما به طور کامل اجاره داده می شود و به شما اجازه می دهد تا کمتر از 20 متر از موج سواری بیدار شوید.
اگر روز روشن است، اینجا جای آن است لذت بردن از غروب چون در کل غرب جزیره دیدنی است اما اینجا هم در زمستان غروب خورشید را پشت چند تپه در آن سوی دریا در دوردست خواهید دید. لارن، ملاغبوی، آیلندمیگی… شما در حال تماشای غروب خورشید در پشت ایرلند هستید.
منطقه مرموز ماکری مور.
یک مبل و یک شومینه روبروی دریا
جاده هم مرز با جنوب جزیره، گاهی چند متر با دریا، تا لاملاش، دومین شهر بزرگ در جزیره آران. به سختی هزار نفر در خلیج پشت جزیره کوچک مقدس پناه گرفته بودند.
را هتل لاملش بای جایی برای توقف است. اتاقها واقعاً دعوتکننده هستند - اگر میمانید، یکی از آنها را انتخاب کنید کسانی که منظره دریا دارند ، فردا آن پوندهای اضافی را برای سرمایه گذاری خوب می دهید – اما حتی اگر فقط بخواهید برای مدتی متوقف شوید، نوار آنها دقیقا همان چیزی است که پس از یک روز گشت و گذار در جزیره به آن نیاز دارید.
لملش.
وجود دارد بخاری با صندلی های راحتی کنارشان، از آن دسته ای که به نظر می رسد وقتی در آنها می افتید شما را در آغوش می گیرند. کارکنان بسیار خوش برخوردی وجود دارد که ممکن است به شما پیشنهاد دهند یک آبجو دست ساز از آبجوسازی جزیره آران و منویی ساده اما خوش طعم با غذاهای تخصصی مانند مرغ Balmoral، پر شده با هاگیس، در بیکن پیچیده شده و در سس ویسکی سرو می شود. و کمی آران چدار ، یک پنیر محلی تولید شده، شاید برای اتمام. در حال حاضر در آنجا تاریک است.
شاید حالا آن اتاق طبقه بالا، با مشرف به خلیج از خواب بیدار شوید و چند ساعت بیشتر ماندن وسوسه انگیزتر است. مهم نیست، فردا هنوز کشتی وجود خواهد داشت و یک طلوع خورشید مانند آن ارزش یک شب در جزیره را دارد.