یک سفر جاده ای پر از جادو و رمز و راز
تاریخ پرفراز و نشیب در رومانی می گذرد که فراتر از افسانه خونین کنت دراکولای معروف است. واقع در شرق اروپا، و محدود توسط اوکراین، مولداوی، بلغارستان، صربستان و مجارستان. رومانی منطقه زیبایی است، اما سال ها دیکتاتوری و فقر هنوز مشهود است.
با این اوصاف، این کشور احیا می شود و بنا به شایستگی خود یکی از آن مکان هایی است که حداقل یک بار در طول عمر باید از آن بازدید کرد. و چه راهی بهتر از ماشین برای انجام آن؟
اجازه دهید به رومانی شهرت خوبی بدهیم که شایسته آن است بیایید جرات کنیم از شمال به جنوب عبور کنیم. به هر حال، کنت دراکولای تشنه به خون برای قرن ها مفقود شده است. بیا بریم اونجا!
مکان های کمی وجود دارد که به اندازه رومانی تخیل و تخیل را برانگیزد. کوه های ناهموار، جنگل های سرسبز و شهرهای افسانه ای آنها محیط مناسبی هستند تا مسافر احساس کند به یکی از کتاب های دوران کودکی خود قدم گذاشته است.
بزرگراه معروف و سرگیجهآور ترانسفاگراسان
به این باید اضافه کنیم که در رومانی چنین می گویند پل ها قادر به کشف یک دروغگو هستند، و اینکه خانه ها به کسانی که آنها را مشاهده می کنند مشکوک نگاه می کنند. بنابراین، رومانی مقصد مناسبی برای عاشقان است مکان هایی که توسط هاله ای از جادو و رمز و راز احاطه شده اند.
برای دانستن تمام اسرار آن، بهتر است این کار را با ماشین انجام دهید تا بتوانیم از آن لذت ببریم با سرعت خودمان، بدون عجله، در جایی که بیشتر می خواهیم توقف کنیم.
درست است که شبکه جاده ای این کشور بهترین نیست -مناطق زیادی وجود دارد که به سختی هیچ آسفالتی وجود دارد که حداکثر سرعت مجاز آن 50 کیلومتر در ساعت است - و این که رانندگی بی احتیاطی همچنان در دستور کار روز قرار دارد، کمتر هم صادق نیست.
اما، اگر راحت پیش برویم، سفر با ماشین از طریق رومانی یکی از بهترین بازدیدهایی خواهد بود که تا به حال داشته ایم. یک توصیه: توصیه می کنیم اگر می خواهید از همه چیز دیدن کنید، صبر و زمان داشته باشید. و اگر نمی توانید، اشکالی ندارد، پس از یک بار بازدید از رومانی، مطمئناً برمی گردیم.
شهرهای افسانه ای و فضای قرون وسطایی، مانند سیگیسوآرا
نزدیک بخارست: SNAGOV، CAMPINA و TARGOVISTE
ما مسیر خود را از بخارست شروع می کنیم، جایی که میتوانیم یک شب قبل از اینکه ماشین کرایهای خود را به سمت شمال ببریم، بگذرانیم. اولین توقف ما این است صومعه اسناگوف
اگرچه رسیدن به این مکان کمی پیچیده است - روی یک جزیره کوچک است که فقط با قایق می توان به آن دسترسی داشت. ارزش تلاش را دارد و نه تنها به دلیل زیبایی موقعیت آن، احاطه شده توسط یک دریاچه و با باغ های بت بلکه به دلیل اهمیت تاریخی آن.
در اسناگوف ظاهراً ولاد تپس دفن شده است ، شاهزاده ای که گفته می شود برم استوکر برای نوشتن دراکولا به دلیل ظلم هایی که در حق دشمنانش انجام داده بود.
چه باور داشته باشید که بقایای این خانواده سلطنتی تشنه خون در اینجا پیدا شده است، اسناگوف شما را شگفت زده خواهد کرد. ورود در تئوری به میل است، اما معمولا برای هر نفر 50 لی می خواهند
صومعه اسناگوف
به سمت کامپینا، یک پست بازرسی گمرک سابق برای تجارت بین مناطق ترانسیلوانیا و والاچیا. امروز، در Campina شما می توانید از قلعه لولیا هادئو
نویسنده و فیلسوف Bogdan Hasdeu دستور ساخت این ساختمان را داد پس از مرگ دردناک دخترش لولیا در سن 19 سالگی. بوگدان که از این از دست دادن ناامید شده بود، بقیه عمر خود را وقف برقراری ارتباط با دختر متوفی خود کرد.
در سال 1893، نویسنده پس از سالها ارتباط فرضی با فراتر، ساخت این قلعه را آغاز کرد. اطمینان حاصل کرد که این خواسته -و طرح- دخترش بوده است.
امروزه موزه ای است که می توان با 10 لیوان از آن بازدید کرد. آنها یک راهنمای به زبان انگلیسی دارند و توانسته اند فضای عرفانی را که در اطراف ساخت آن وجود داشت حفظ کنند. زیرا به ندرت می توانید وارد قلعه ای شوید که توسط یک روح طراحی شده است.
برج چیندیا و بارگاه شاهزاده
دنیای ارواح را پشت سر می گذاریم تا وارد عرصه ای شویم که نوع دیگری از رابطه با مرگ دارد. شهر تارگویست، در ساحل راست رودخانه یالومیتا، این شهر به دلیل اینکه نیکلاس و النا چائوشسکو پس از سقوط آنها در دسامبر 1989 محاکمه و به مرگ محکوم شدند، مشهور است.
امروزه، تارگویسته هنوز ارتباط نزدیکی با تاریخ رومانی دارد. همان که سرمایه بخشی از کشور بود اکنون موزه کمونیسم و دادگاه شاهزاده را در خود جای داده است. جایی که ولاد تمپس مخوف زندگی می کرد.
نزدیک این است برج چیندیا، همچنین مربوط به شاهزاده شمشیرباز، از آنجایی که او شروع به ساختن آن کرد، اگرچه تا قرن 19 تمام نشد.
پارک طبیعی بوچگی
دروازه ترانس سیلوانیا: سینا و بزرگراه ترانسفاگاراسان
سپس به معروف ترین منطقه رومانی می پردازیم: ترانسیلوانیا این دقیقاً مکان ممتاز ترانسیلوانیا است، در پناه کوه های کارپات، که آن را به یکی از زیباترین مناطق طبیعی اروپا تبدیل می کند.
اولین توقف ما این است سینایا یا "مروارید کارپات ها". از این دهکده کوهستانی کوچک می توانید از منظره ای تماشایی لذت ببرید پارک طبیعی بوچگی
علاوه بر این ویلا با وجود بزرگی بسیار زیبا و پر جنب و جوش است. نزدیک است قلعه پلس که توسط چارلز اول رومانی ساخته شده است. این قلعه هم از بیرون و هم از داخل ارزش دیدن دارد – اگرچه قبل از رفتن باید ساعات کاری را بررسی کنید، زیرا بسته به روز تغییر می کند.
اگر سینایا مروارید کارپات است، ایستگاه بعدی ما تقریبا مروارید رومانی است. بزرگراه معروف ترانس گاراسان.
فقط قابل عبور است در ماه های گرم -بقیه سال به دلیل برف تعطیل است-، اما وجود دارد یک تله کابین برای رفتن به دریاچه اگر مجبور شده باشیم در ماه های سرد سفر کنیم، آن را بالا می برد.
قلعه پلس، نزدیک سینایا
بزرگراه Transfagarasan یک نمونه اولیه است که "سفر مقصد نیست، بلکه سفر است". جاده ای شیب دار، ساخته شده در پای طبیعت و با حیواناتی که برای جست و جو به بیرون نگاه می کنند.
و همه اینها باید با حداکثر سرعت 40 کیلومتر در ساعت انجام شود زیرا آنها هستند 90 کیلومتر زیگزاگ پیوسته.
جوایز: دریاچه عظیم ویدرارو، دریاچه یخی Balea، در 2034 کیلومتر ارتفاع، و قلعه واقعی کنت دراکولا، قلعه پوئناری قلعه ای ساخته شده در میان کوه ها پس از بالا رفتن از 1480 پله سیمانی به آن رسید.
توقف بعدی ما در این منطقه است شهر معروف براشوف ، یا زیباترین شهر رومانی. در براشوف تقریبا همه چیز ارزشش را دارد. از منطقه قدیمی آن، با میدان قدیمی تاون هال، به کلیسای معروف سیاه
و شما نمی توانید Brasov را بدون لذت بردن ترک کنید منظره چشم پرنده شهر از کوه تامپا، که با پای پیاده یا با تله کابین قابل دسترسی است. به عنوان یک کنجکاوی، آنها حروف به سبک هالیوود را در بالا دارند.
شهر معروف براشوف
رفتن بیشتر به ترانسیلوانیا: ویسکری، سیگیسوآرا، سوواتا و گورستان شاد
مکان بعدی که قرار است از آن بازدید کنیم این است ویسکری، یک شهر بسیار کوچک در قلب ترانسیلوانیا. علیرغم بزرگی آن، یکی از مکان هایی که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی در این کشور در نظر گرفته شده است را در خود جای داده است: یک کلیسای مستحکم، کلیسای سفید، که اطراف آن بقیه شهر ساخته شده است.
این کلیسا با ایستادن بر روی تپه به شما امکان می دهد از آن لذت ببرید نمای پانورامایی کامل از این منطقه روستایی. ساخت آن در سال 1100 آغاز شد، اما به دلیل قدیمی بودن به طرز شگفت آوری به خوبی حفظ شده است.
در داخل می توانید نمونه هایی از آن را ببینید لباس ها و ابزارهایی که قرن ها پیش رومانیایی ها استفاده می کردند. زنی که در خانه حاضر می شود، علاوه بر اینکه یک طلسم است و پیشنهاد می کند کمی در مورد تاریخ این شهر توضیح دهد، اسپانیایی را کاملاً روان صحبت می کند.
یکی دیگر از بهترین چیزهای Viscri این است شما می توانید مانند هر محلی دیگر در یکی از مهمان خانه های آنها بخوابید.
کلیسای سفید ویسکری
در مرحله بعد، به مکان مشهورتر بین المللی می رویم: سیگیسوآرا این شهر قرون وسطایی در زیبایی با براشوف رقابت می کند و همینطور است یکی دیگر از میراث یونسکو
در آغاز آن بود ساخته شده برای دفاع از مرز با پادشاهی مجارستان اما امروزه یکی از توریستی ترین مکان های کشور است. نمادی که بیشتر آن را نشان می دهد نماد است برج ساعت. اما برای بازدیدکنندهای که به سیگیسوآرا میآید، همه چیز شبیه به یک داستان است - یا همان طور که بسیاری میگویند افسانه دراکولا.
بهترین است از پلههای مدرسه به بالای شهر بروید و پس از رسیدن به آنجا، از گورستان ساکسون عبور کنید. در روزهای بارانی این احساس بیشتر می شود که در تخیل یک داستان نویس کودک کمی خفن قدم می زنیم.
توقف بعدی در مسیر است سواتا. این شهر یکی از مکان های مورد علاقه رومانیایی ها برای گذراندن تعطیلات است. جای تعجب نیست، زیرا بهترین جاذبه های آن هستند دریاچه هایی که آن را احاطه کرده اند، مانند دریاچه اورسو و موقعیت باورنکردنی و آب و هوای معتدل آن.
نیز وجود دارد اسپاهایی که میتوانید در آن استراحت کنید، با آبهای مخصوصاً توصیهشده برای مشکلات روماتیسمی یا زنان سواتا مکان مناسبی برای آخرین توقف برای استراحت قبل از حرکت است آخرین دیدار ما و وحشتناک ما: قبرستان الگره.
واحه ای از آرامش در سواتا
گورستان شاد یا شاد در نزدیکی روستای ساپانتا قرار دارد. این گورستان که به سختی 8 کیلومتر با مرز اوکراین فاصله دارد، نمونه ای از اتفاقاتی است که اگر مرگ را با شوخ طبعی در نظر بگیریم.
اگرچه در ابتدا مانند قبرستانی دیگر به نظر می رسد – جدا از اینکه رنگ غالب آبی است – فقط باید کمی نزدیکتر شوید تا ببینید اصلا اینطور نیست.
سنگ قبرهای قبرستان آلگره حکایت از شخص متوفی دارد و همچنین آنها زندگی - یا مرگ - خود را در حکاکی های رنگی روشن نشان می دهند. و همه اینها با طنز و شعر فراوان.
مقصر یک هنرمند محلی، استان پاتراس است، که در سال 1935 اولین سنگ قبر را ساخت تا شاید معنای غم انگیز مرگ را برگرداند. بسیاری این گورستان را با فرهنگ داسیایی مرتبط می دانند که گذار به زندگی پس از مرگ را با شادی جشن می گرفتند.
ضربات ماشین، سر بریدن، مستی با پایانی سرنوشت ساز... قدم زدن در گورستان شاد است. غم انگیز و در عین حال دوست داشتنی، و به بازدید ما از کشوری مملو از تضاد لمسی عالی می دهد.
اکنون تنها چیزی که باقی مانده بازگشت است، اما مطمئناً با این احساس این تنها دیدار ما از کشور خون آشام ها نخواهد بود.
گورستان شاد، در ساپانتا